Wśród indyków typu brojlerów kanadyjczyk o szerokich piersiach wyróżnia się bardzo dużym rozmiarem i majestatyczną postawą, a jeśli weźmiemy również pod uwagę stosunkowo niskie wymagania dotyczące warunków przetrzymywania, otrzymujemy po prostu idealnych kandydatów do hodowli. Warto dokładniej zapoznać się z charakterystyką tych ptaków.
Opis i funkcje
Kanadyjskie indyki o szerokich piersiach mają piękne białe lub czarne i białe upierzenie, z jasnymi paskami głównie na ogonie.
Ogon jest duży, w kształcie wachlarza, pięknie się prostuje w momencie podniecenia ptaka, nogi są długie i mocne, jednak jak wielu innych przedstawicieli świata indyków.
Główna cecha wyróżniająca rasę - szeroka i gęsta klatka piersiowa, z której reszta ciała zaczyna się zwężać do tyłu. Jest to całkiem możliwe, aby nazwać standard głowy: jest to arkusz, z naroślami skóry i „podobnym do worka” brodą. Opisując cechy produkcyjne tego ptaka, warto zwrócić uwagę na jego wstępną charakterystykę, która jest również istotną cechą.
Wiesz? Indyki są znane z ich zadziornego temperamentu, ale nawet oni mają swój własny „kodeks honorowy”. Jeśli więc wróg poddał się, położył się na ziemi i wyciągnął szyję, może uważać się za zbawionego, nie jest dotknięty.
Wskaźniki wydajności
Pomimo kierunku mięsa kanadyjskich indyków o szerokich piersiach, mogą się pochwalić dość dobrymi wskaźnikami produkcji jaj.
Ogólnie ich wydajność jest następująca:
- waga na żywo: indyki około 30 kg, indyki - 15-20 kg;
- wiek uboju - 3 miesiące (nie ma sensu dłużej utrzymywać ptaków na mięso);
- początek składania jaj - od 9 miesięcy;
- produkcja jaj - do 90 jasnobrązowych lub beżowych jaj rocznie, po 70-80 g;
- wskaźnik przeżycia piskląt - do 93%.
W sprzyjających warunkach utrzymania tempo produkcji jaj może zostać zwiększone, a początek produkcji jaj przyspieszony.
Warto przeczytać o korzystnych właściwościach i spożyciu mięsa, wątroby, jajek indyczych.
Natura i instynkt rozmyślań
Zarówno samice, jak i samce opisywanej rasy nie mają złego humoru, dlatego zachowują się jak większość swoich krewnych. Jednocześnie instynkt inkubacji indyków jest znacznie bardziej rozwinięty niż u niektórych innych ras, więc aby nie doprowadzić ptaka do wyczerpania (siedząc na gnieździe, zapomina o jedzeniu), powinieneś umieścić koryto i pijącego obok gniazda.
W przypadku, gdy wylęg nie jest jeszcze zaplanowany, lepiej umieścić wszystkie gniazda w dobrze oświetlonym obszarze domu, aby indyk nie czuł się tak dobrze z jajami wylęgowymi. Najlepsze kury to ptaki w wieku dwóch lat, ale aktywność samców jest najbardziej zauważalna w wieku 3-4 lat.
To ważne! Maksymalną wylęgowość można uzyskać z jaj, które leżały przed złożeniem, nie dłużej niż przez cztery dni.
Warunki zatrzymania
Przy aranżacji hodowcy indyków należy wziąć pod uwagę wszystkie te same parametry, jak przy budowie innego domu, tylko wskaźniki oświetlenia, temperatury, wilgotności lub nawet wielkości pomieszczenia w tym przypadku będą indywidualne. 
Wymagania dotyczące pokoju
Biorąc pod uwagę znaczne rozmiary ptaków, przy wyborze pokoju do domu należy tak obliczyć każdy indyk okazał się co najmniej 1-1,5 metra kwadratowego. m wolna przestrzeń, w przeciwnym razie ptaki będą się czuć ciasno i nie będą mogły normalnie się rozwijać.
Optymalną temperaturę u indyczych kur należy utrzymywać na poziomie + 5 ... + 30 ° С, a przy hodowli indyków pisklęta stabilne wskaźniki muszą być zgodne z + 20 ... + 25 ° C.
Kanadyjskie indyki o szerokich piersiach bardzo lubią światło, dlatego okna w domu powinny być dość duże, zapewniając wystarczającą ilość światła słonecznego. Zimą można ustawić dodatkowe oświetlenie, aby dzień świetlny wynosił co najmniej 14 godzin.
Dowiedz się więcej o budowaniu własnej stodoły z indyków.
Okonie umieszczony na wysokości jednego metra od powierzchni podłogi, a suche siano lub słoma są często używane jako ściółka, co jest najbardziej opłacalnym i właściwym rozwiązaniem. Wilgoć i przeciągi są tabu dla rosnących kanadyjskich indyków o szerokich piersiach, co oznacza, że regularne czyszczenie wilgotnej pościeli i wentylacja domu podczas chodzenia indyków są niezbędnymi warunkami ich dobrego samopoczucia.
Aby ptaki nie były zamrożone w łapach, podłoga w domu może być wykonana z drewna lub po prostu przykryj betonową podstawę arkuszami sklejki, wstępnie obrobionymi przed gniciem. Na nich kładzie się warstwa siana lub słomy. W szczególnie surowych regionach klimatycznych, wraz z pojawieniem się stabilnych mrozów, konieczne będzie wyposażenie domu w system ogrzewania. 
Do organizacji warstwy ściółki o grubości 12-15 cm idealnie nadają się:
- łodygi kukurydzy;
- suszone siano;
- trociny;
- drobno posiekana słoma.
Przed ułożeniem materiału na betonowej podstawie zaleca się traktowanie podłogi wapnem palonym w ilości 500-800 g na 1 metr kwadratowy. Ten środek ochroni ptaki przed możliwymi infekcjami i bakteriami.
Wiesz? Charakterystyczne zsiadanie indyków, które słychać daleko poza prywatnymi dziedzińcami, pochodzi tylko od samców, podczas gdy samice są bardzo cichymi i „cichymi” ptakami.
Woliera do chodzenia
Pomimo faktu, że kanadyjskie szeroko indyki należą do ciężkiego typu brojlerów, muszą chodzić nie mniej niż inni mieszkańcy klasztoru. Oczywiście w większości dotyczy to młodych osobników, ale także dorosłe ptaki powinny mieć dostęp do trawy i słońca. Rozmieszczenie obudowy można zorganizować bezpośrednio na ulicy, umieszczając ją na ziemi. Tu indyki spędzają większość czasu w lecie, a czasem spacerują w zimie. 
Wymagane atrybuty dobrej woliery powinny być czasza i znajduje się wewnątrz podajników z pijącymia jako materiał do ogrodzenia wolnostojącej przestrzeni idealna jest siatka z komórkami średnimi. Aby zapewnić ptakom maksymalną ilość witamin, warto zasiać terytorium lucerną, wyką, koniczyną, owsem lub grochem.
Dowiedz się, jak zrobić własne pijące indyka.
Dieta dorosłych indyków
Funkcje diety „Kanadyjczycy” w dużej mierze zależą od wieku ptaka i pory roku. Nie jest tajemnicą, że pisklęta, podobnie jak dorośli, potrzebują więcej witamin w zimnych porach roku, które mogą dostać tylko z jedzeniem. Ta funkcja powinna być brana pod uwagę przy sporządzaniu codziennego menu ptaków.
W lecie
Karmienie indyków powinno być trzy razy dziennie i tak zrównoważone, jak to możliwe, do czego można użyć mieszanki paszowe i ziarna. Ponadto ptaki bardzo lubią kukurydzę i jęczmień, więc powinny być obecne w menu ptaków. Zaleca się podawanie suchej karmy wieczorem, a mokre i suche zacier rano i po południu, a ponadto indyki spożywają zielenie rosnące w zasięgu. 
Jeśli w wybranym obszarze nie ma zbyt wiele trawy, warto podać ptakom zieloną cebulę, mlecze i topy marchewkowe wraz z głównym pokarmem, po uprzednim uziemieniu zieleni.
To ważne! Wraz z jedzeniem ptaki powinny zawsze mieć świeżą wodę, zarówno w domu, jak iw okolicy chodzenia. Płyn należy wymieniać codziennie, a jednocześnie dobrze wypijać pijących.
Zimą
W chłodnej porze roku menu wszystkich drobiu jest bardziej ograniczone, ponieważ nie ma dostępu do głównego źródła witamin - zieleni. Aby w jakiś sposób zrekompensować ten niedobór, kanadyjskie indyki o szerokich piersiach otrzymują warzywa zbierane jesienią, w tym szczególnie cenne będzie:
- kapusta;
- burak;
- marchewka;
- tarty squash (rzadko dla dorosłych).
Wszystkie są doskonale połączone z suchymi i mokrymi wzorami, dzięki czemu mogą być używane w dowolnym momencie. Ponadto jest odpowiedni do karmienia zimą i zbierany od lata siano, wapno i brzozowe miotły, jak również opłaty z liści drzew owocowych, wstępnie nasączonych wodą. Nie mniej użyteczne będą rozdrobnione igły sosnowe, które stanowią doskonałą profilaktykę wielu chorób. 
Jednakże, aby roślina przynosiła tylko korzyści, zaleca się stosowanie wyłącznie preparatów zimowych, ponieważ wiosną w igłach pojawia się duża ilość niepożądanych olejków eterycznych. Zdobądź soczyste i delikatne mięso z indyka, które pomoże w dużej ilości soczystej paszy w diecie, jednocześnie zmniejszając proporcje suchych mieszanek.
Dowiedz się więcej o trzymaniu indyków zimą w domu.
Uprawa indyków w domu
Reprodukcja kanadyjskich indyków o szerokich piersiach w domu jest możliwa, ale trudna, ponieważ samiec jest zawsze dużo cięższy niż samica. Dlatego wielu hodowców drobiu ucieka się do tego sztuczne zapłodnienie, ale zadanie hodowania piskląt spada na ramiona indyka lub urządzenia elektrycznego - inkubatora. Biorąc pod uwagę, że „sztucznej matki” nie ma w każdym gospodarstwie domowym, rozważ wszystkie etapy hodowli piskląt za pomocą kury.
Wybór kury
Indyki tej rasy, jak również wiele innych ras, są troskliwymi matkami, które często zapominają jeść, wylęgają się jaja. Określenie najbardziej odpowiedzialnego z nich nie jest trudne: ten, kto nie opuszcza gniazda najdłużej, jest najlepszą opcją dla tej roli. 
Po raz pierwszy ptaki wyrażają chęć bycia matkami bliżej roku, chociaż „Kanadyjczycy” zaczynają się toczyć już po 9 miesiącach. W zależności od doświadczenia indyka, można umieścić od 15 do 22 jaj pod nim, a aby je dobrze ogrzać, umieść karmnik i pijącego obok gniazda. Nie zapominaj o krótkich spacerach, ponieważ nawet kura musi się rozgrzać i odczuć potrzebę. Jeśli twoja mama nie chce opuścić gniazda, spróbuj zwabić go liśćmi kapusty, których te ptaki po prostu nie mogą odmówić.
Przeczytaj także o rasach indyków brojlerów (producent gatunku, Victoria, Big 6) i ich zawartości.
Gniazdo
Gniazdo można zbudować z zwykle przestronne drewniane pudełko. Jest dobrze wypłukany i wysuszony, po czym na dnie umieszcza się grubą warstwę suchego siana. Następnie ułóż jaja, które posypane są popiołem drzewnym i lekko spryskane wodą kolońską. Płyn alkoholowy krótko odstrasza owady (kleszcze, pchły lub chrząszcze).
Alternatywnie możesz zorganizować okoń z cegły. Najpierw układa się ciepłą tkaninę na miejscu przyszłego gniazda (na przykład kilka warstw płótna), a rząd cegieł umieszcza się na nim, ale tak, aby między nimi pozostało wgłębienie. Słoma lub siano jest w nim umieszczone i jest dobrze ubite, aby umieścić jajka na wierzchu. Jeśli jest kilka wnęk (gniazd), powinny one być oddzielone od siebie arkuszami tektury. 
W niektórych przypadkach indyki nie chcą siedzieć na jajkach w przygotowanym dla nich miejscu i szukają odpowiedniego gniazda dla siebie. Będziemy musieli przekonać ptaka o poprawności wyboru i przez pewien czas pokryć go odwróconym koszem lub innym podobnym produktem. Po kilku dniach kura przestanie próbować uciec i pozostanie w przygotowanym miejscu.
To ważne! W żadnym wypadku spód gniazda nie może być metalowy. Jeśli indyk zacznie grzebać jajka w sianie (zdarza się to dość często), na metalowej podstawie mogą być przechłodzone.
Układanie i wylęg jaj
Jak wspomnieliśmy wcześniej, Dla młodej kurki wystarczy 15 jajpodczas gdy pod doświadczoną „mamą” możesz położyć 22 jaja. Jednak to nie wszystkie wymagania dotyczące procesu układania i dalszej inkubacji. Nie mniej ważny będzie punkt prawidłowy wybór jaj. Tak więc wybrane próbki powinny być średniej lub nieco większej od średniej wielkości, nawet lekkiej skorupy i właściwego kształtu. Wszelkie błędy w wyglądzie powinny być powodem do uboju, ponieważ nie można przewidzieć, które pisklęta zostaną od nich uzyskane. Jeśli wszystkie warunki inkubacji zostaną w pełni spełnione, potomstwo pojawi się po 27-32 dniach. 
Troska o młodych
Jeśli małe indyki mają matkę, wtedy rolnik będzie miał znacznie mniej kłopotów, ale w każdym razie warto wiedzieć o niektórych zasadach opieki nad indykami.
To ważne! Pisklęta kanadyjskich indyków o szerokich piersiach są podatne na dolegliwości jelitowe, dlatego szczególne wymagania są stawiane na ich dietę i terminowe sprzątanie pokoju (zawsze konieczne jest monitorowanie czystości i jakości żywności).
Można je ułożyć na następującej liście:
- w pierwszym tygodniu życia piskląt temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić + 32 ... + 33 ° C (szczególnie jeśli nie ma indyka z pisklętami indyczymi), w drugim - w + 26 ... + 27 ° C, aw trzecim - + 22 ... +23 ° C;
- Regularne karmienie niemowląt w pierwszym tygodniu - 8-10 razy dziennie, a począwszy od ósmego dnia życia, liczba karmień może być stopniowo zmniejszana;
- woda powinna być wymieniana w klatce na świeżym powietrzu co najmniej 4-5 razy dziennie, dobrze jest dodać słaby roztwór nadmanganianu potasu do cieczy (w pierwszych godzinach życia dziecka pożądane jest, aby temperatura picia odpowiadała +24 ° C);
- pozostałości pożywienia i odchodów należy usuwać tak często, jak to możliwe, ponieważ kwaśna mieszanina prowadzi do szybkiego rozmnażania mikroorganizmów niebezpiecznych dla ptaków i chorób ptaków;
- gdy przegrzebki rozwijają się i rosną, pisklęta indycze mogą być przenoszone na pokarm dla dorosłych.
Co karmić
Pierwszy posiłek piskląt indyczych przeprowadza się zaledwie 12-15 godzin po porodzie, ponieważ na początku są one nadal bardzo słabe i nie będą mogły dziobać jedzenia. Ale jeśli się z tym zacieśnisz, dzieci zaczną dziobać ściółkę i dobrze, jeśli okaże się, że jest świeża i czysta. Początkowo najpraktyczniej jest karmić pisklęta specjalną karmą dla niemowląt przeznaczoną dla młodych drobiu domowego.
Radzimy przeczytać o rasach białych indyków z szeroką klatką piersiową i brązową szeroką klatką piersiową.
Zawiera wszystkie niezbędne witaminy i pierwiastki dla rosnącego ciała, a jego drobno granulowana forma znacznie ułatwia wykorzystanie pokarmu przez pisklęta. Jeśli nie ma specjalnej mieszanki, możesz ją sam ugotować, mieszając kilka gotowanych jajek z suchymi, dobrze pokruszonymi zbożami. Po kilku dniach do karmienia piskląt indyczych można użyć mieszanki mąki zbożowej, której głównym składnikiem będzie wysokowartościowa mąka kukurydziana. 
Później (zaczynając od trzeciego tygodnia życia piskląt) możesz dodać do mokrego zacieru inne składniki: drobno posiekane ziarna zbóż, olej rybny, twaróg, świeże warzywa, a później świeże mleko.
To ważne! Dorastające pisklęta oprócz podstawowej porcji powinny być umieszczone w domu osobnym pojemniku z dodatkami mineralnymi (muszle, żwir, kreda), a do zapobiegania różnym dolegliwościom przydadzą się mlecze, krwawnik i koniczyna.
Plusy i minusy
Kanadyjskie indyki o szerokich piersiach mają sporo zalety, dzięki czemu są cenione przez hodowców drobiu. Przede wszystkim jest to:
- smaczne i niezwykle delikatne mięso, które zachowuje swoje wysokie walory smakowe do szóstego miesiąca życia;
- szybki wzrost i dojrzewanie (doskonały wiek uboju - 3 miesiące);
- względna prostota warunków przetrzymywania;
- dobrze rozwinięty instynkt macierzyński indyków;
- wysoki odsetek wykluwalności kurcząt (do 93%).
Co do braki, są nieco mniejsze, ale mimo to ignorowanie tych wad nie zadziała:
- ze względu na istniejące problemy z kryciem może być konieczne sztuczne zapłodnienie;
- młode ptaki są bardzo wrażliwe na warunki temperaturowe i przy niskich wartościach mogą boleć;
- Dla dobrego samopoczucia ptaków trawa, przynajmniej wysuszona, powinna być w diecie przez cały rok.
W przeciwnym razie przedstawiciele rasy są bezpretensjonalni i mogą stać się prawdziwą ozdobą stoczni, a to nie wspomina o wysokich wskaźnikach wydajności.
Kanadyjskie indyki o szerokich piersiach są doskonałą hodowlą brojlerów, której trudno nie zauważyć, ponieważ po dokładniejszym zapoznaniu się z ich cechami, jeśli nie zdecydowałeś się jeszcze na wybór, zalecamy zwrócenie uwagi na te ptaki.
