Różnice świń są jedną z najczęstszych i najbardziej niebezpiecznych chorób dotykających nie tylko świnie, ale także innych mieszkańców gospodarstw: owiec, koni i drobiu. Choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko iw krótkim czasie można stracić cały inwentarz. Dlatego bardzo ważne jest, aby zidentyfikować chorobę w odpowiednim czasie i podjąć niezbędne środki. Aby to zrobić, musisz wiedzieć, jak wygląda kubek świni (najlepiej nie tylko czytając opis, ale także patrząc na zdjęcie), znając objawy choroby i jej leczenie.
To ważne! Erysipelas jest niebezpieczny nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi!
Opis i patogen
Erysipelas - choroba zakaźna świńco jest spowodowane przez bakterię Erysipelothrix insidiosa. Należy do wszechobecnych (wszechobecnych) mikroorganizmów. Bakteria jest w stanie szybko dostosować się do siedliska. 
Zmienia się, kiełkuje w zróżnicowanym medium. Jednocześnie jest zawsze nieruchomy, nie tworzy zarodników ani kapsułek. Będąc wysoce odpornym patogenem, może utrzymywać się przez wiele miesięcy w glebie, wodzie, tuszach padłych zwierząt i gnojowicy.
Zapoznaj się z takimi przedstawicielami ras świń jak Duroc, Mirgorodskaya, mięso, czerwony pas, wietnamski.Palenie i solenie nie zabijają bakterii. Jest wrażliwy tylko na wysoką temperaturę (ginie w temperaturze powyżej 70 ° C), pojedyncze antybiotyki i środki dezynfekujące.
Wiesz? Czynnik kuflu insidiosa Erysipelothrix występuje u owadów, stawonogów, a nawet ryb morskich i rzecznych.
Przyczyny
Głównym źródłem czynnika róży są chore zwierzęta, które wydalają patogenne drobnoustroje z kałem i moczem. Patogen utrzymuje się przez długi czas w glebie, oborniku, produktach uboju, ciałach itp. Zakażenie następuje przez wodę, żywność, artykuły pielęgnacyjne. 
Patogen jest również przenoszony przez pasożytnicze owady, gryzonie i ptaki. Ponieważ róży jest przede wszystkim zakażeniem gleby, prowadzi to do sezonowości choroby, ogniska występują tylko w ciepłym sezonie.
Ponadto większość zdrowych świń jest nosicielami bakterii, w utajonej formie bakterii różyczka jest najczęściej skoncentrowana w migdałkach i jelitach. 
W wyniku stresu, osłabienia organizmu, niezrównoważonej diety (brak białka), a zwłaszcza z powodu wysokiej temperatury spowodowanej innymi przyczynami, bakterie te mogą prowadzić do choroby.
Musisz także dowiedzieć się o takich chorobach świń, jak: dżuma afrykańska, pasteryzacja, parakeratoza.Dlatego lokalne ogniska tej choroby w gospodarstwach często występują bez zewnętrznego patogenu. W tym przypadku nie więcej niż jedna trzecia świń zwykle choruje, a śmiertelność wynosi 55-80%.
Główne objawy i przebieg choroby
Okres inkubacji choroby wynosi od jednego do ośmiu dni, czasem dłużej. Następnie przebieg choroby może być piorunujący, podostry, ostry lub przewlekły.
Błyskawicznie
Choroba pełna jest rzadka. Przeważnie u świń w wieku od 7 do 10 miesięcy ze słabą konserwacją lub podczas transportu. Choroba objawia się dramatycznie. 
Osłabienie i depresja pojawiają się szybko, a temperatura gwałtownie wzrasta. Towarzyszy temu ciężka niewydolność serca. Plamy na skórze nie pojawiają się. Wszystko kończy się śmiercią zwierzęcia w ciągu kilku godzin.
Ostry
Ostra postać jest bardziej powszechna i, co do zasady, towarzyszy jej zakażenie krwi. Zaczyna się od gwałtownego pogorszenia stanu świni, nagłego wzrostu temperatury do 42 ° C i wyższej.
Zwierzę szybko słabnie, porusza się trochę, więcej kłamstw. Chód staje się „drewniany”. Świnia przestaje jeść, zaczynają się zaparcia i wymioty. 
Niewydolność serca prowadzi do obrzęku płuc. Widać to po trudnościach w oddychaniu i niebieskiej skórze pod szczęką i na szyi.
Plamy o typowym kształcie, jasnoróżowym, a następnie czerwonym, pojawiają się w pierwszym - drugim dniu tylko u niektórych zwierząt. Bez leczenia i opieki świnia prawdopodobnie umrze drugiego - czwartego dnia.
Podostry
Występuje najczęściej. Zaczyna się od różnych wysypek skórnych podobnych do pokrzywki. Jest obrzęk. Węzły chłonne puchną. Temperatura wzrasta do 41 ° C. 
Zwierzę staje się ospałe i ospałe, przestaje jeść, pije dużo wody, próbuje przejść na emeryturę. Po jednym dniu na skórze pojawiają się plamki kwadratowe, okrągłe lub w kształcie rombu, które po naciśnięciu stają się blade. Choroba trwa od dwóch dni do tygodnia i z reguły kończy się wyzdrowieniem.
Radzimy dowiedzieć się więcej o cechach świń hodowlanych.
Chroniczny
Najczęściej jest to konsekwencja zaniedbania choroby, a przynajmniej konsekwencja formy ukrytej. 
Towarzyszy mu martwica dużego obszaru skóry, sercowe zapalenie wsierdzia i inne przewlekłe powikłania. Prowadzi do spowolnienia wzrostu trzody chlewnej.
Diagnostyka
Szybkie rozpoznanie kliniczne w ostrych lub podostrej twarzy żyta opiera się na typowych wysypkach i przebarwieniach skóry, jak również na innych objawach choroby. 
Jednoznaczną diagnozę można postawić dopiero po analizie laboratoryjnej cząstek śledziony, nerek, wątroby i kości cewkowych pobranych po śmierci świni.
Leczenie
W celu pomyślnego leczenia tej choroby stosuje się zarówno leczenie objawowe, jak i specjalne. Termin leczenia róży u świń wynosi od 5 do 7 dni. 
Szczególną uwagę zwraca się na żywienie i picie zwierząt. Podczas choroby odczuwają silne pragnienie, więc czysta woda powinna zawsze znajdować się w misce z wodą.
Drogerie
W leczeniu róży tylko leki są skuteczne. Głównym surowicą jest specjalne serum przeciw kubek.
Sprawdź listę leków dla zwierząt: Enroxil, Biovit-80, Tylosin, Tetravit, Tetramizol, Fosprenil, Baycox, Nitrox Forte, Baytril.Razem z nim stosuje się środki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania. Jako leczenie objawowe stosuje się preparaty przeciwgorączkowe, sercowo-naczyniowe, przeciwhistaminowe i kompleksy witaminowe.
Antybiotyki
Do zwalczania różycy stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, takie jak tylozyna, farmazyna, tylosomikol, penicylina lub streptomycyna, erytromycyna, ekmonowokilina, oksytetracyklina i inne, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. 
Antybiotyki rozpuszcza się bezpośrednio w surowicy przeciw serwatce i zwierzętom podaje się obliczoną dawkę (10–20 tys. Jednostek na kilogram masy ciała). Zabieg przeprowadza się dwa razy dziennie przez 3-5 dni. Jeśli to konieczne, leczenie kontynuuje się przedłużonymi antybiotykami, takimi jak Bicillin 5 lub Bicillin 3.
Serum
Najbardziej efektywne jest jednoczesne stosowanie surowicy przeciwko różnicy antybiotycznych świń. Surowicę wstrzykuje się podskórnie lub domięśniowo w ilości 1 - 1,5 ml na każdy kilogram masy ciała zwierzęcia. W przypadku ciężkiego stanu zaleca się wstrzyknięcie dożylnej połowy dawek surowicy. Częstotliwość i czas leczenia surowicą są takie same jak w przypadku antybiotyków.
Wiesz? Pierwsza szczepionka przeciwko Erysipelothrix insidiosa została przyjęta przez Louisa Pasteura w 1883 roku.
Środki ludowe
W przypadku róży leczenie świni za pomocą tradycyjnej medycyny nie jest zalecane, ponieważ nie ma tradycyjnych środków, które mają wyraźnie udowodnione działanie terapeutyczne.
Istnieją oddzielne środki w postaci pokrycia dotkniętych obszarów na skórze zwierzęcia szmatką nasączoną octem itp. 
Ale historia leczenia róży pokazuje, że skutecznie i masowo świnie zaczęły być leczone dopiero po pojawieniu się niezbędnych preparatów farmaceutycznych. Wcześniej wszystko zakończyło się ogromną utratą zwierząt.
Po wyzdrowieniu, po 10 dniach, świnie są dezynfekowane ze skóry i kończyn i wracają do wspólnego chlewu. Wszystkie inne świnie są szczepione wcześniej.
Zapobieganie
Aby nie zajmować się leczeniem choroby u świń, musisz zadbać o jej zapobieganie. Jako środki ogólnej profilaktyki stosuje się regularne czyszczenie chlewni z obornika, okresową dezynfekcję chlewni, zwalczanie gryzoni i owadów pasożytniczych, utrzymywanie wysokiej jakości żywienia oraz spełnianie sanitarnych i higienicznych standardów dotyczących utrzymania świń. 
Główną metodą zapobiegania różycy w fermach świń jest masowe szczepienie wszystkich świń. Szczepy BP-2 są obecnie szeroko rozpowszechnione.
Są interesujące, ponieważ pozwalają na jednoczesne szczepienie przeciwko pladze klasycznej i różycy. Inokulacja BP odbywa się zgodnie z instrukcjami w połączeniu z lekami przeciwbakteryjnymi. 
Praca z BP jest konieczna tylko w specjalnych rękawicach. Szczepienie przeprowadza się tylko u zdrowych zwierząt w wieku nie mniejszym niż 2 miesiące. Szczepionkę przeciwko różycy świń podaje się dwa razy w odstępie dwóch tygodni.
Następnie odporność utrzymuje się do 6 miesięcy. Dlatego zaleca się, aby szczepienia w fermie świń były przeprowadzane dwa razy w roku lub raz na wiosnę, przed rozpoczęciem ciepłego sezonu. Świnie są szczepione w miarę wzrostu, od 2 miesięcy.
To ważne! Po szczepieniu zwierzęta można poddać ubojowi w celu wykorzystania jako pożywienie dla ich mięsa i innych produktów nie wcześniej niż tydzień po wstrzyknięciu BP.Erysipelas to poważna choroba, co jednak nie jest tak trudne do zapobiegania, utrzymania czystości w pomieszczeniach dla zwierząt i prowadzenia regularnej dezynfekcji instrumentów i pomieszczeń.
Przy starannej opiece prawie zawsze można skutecznie oprzeć się chorobie: zobaczyć jej objawy u świń w odpowiednim czasie i leczyć je.
