Islandia to wyjątkowy kraj, który znajduje się w pobliżu Bieguna Północnego. Z tego powodu na wyspie rozwinął się szczególnie surowy klimat, utrudniający normalny rozwój rolnictwa. Mimo to miejscowi byli w stanie zabrać ze sobą unikalną, odporną na mróz rasę kurcząt - Islandię Landrace.
Historycy uważają, że islandzka Landrace została wyhodowana z rdzennych europejskich kurczaków przywiezionych przez Wikingów. Wiele gorących ptaków zginęło w surowym klimacie Islandii, więc zdobywcy przyprowadzili inne domowe kurczaki.
Stopniowo wyspa tworzyła populację kurczaków, które były w stanie przystosować się do trudnych warunków przetrzymywania. To oni później stali się Islanian Landraces.
Rolnicy Islandii nadal hodują tę rasę. Według hodowców, islandzkie rasy Landraces należą do najstarszych istniejących ras kurcząt domowych.
Opis islandzkiego landrace
Islandzkie Landraces to kurczaki o średniej wielkości ciała. Ma bardzo grube upierzenie.
Pomaga kurczętom tej rasy wytrzymać ostry klimat Islandii. Kolor upierzenia może być zupełnie inny: od czystej bieli do czerni.
Szyja tej rasy nie jest zbyt długa. Na niej rośnie wydłużone upierzenie spadające na ramiona koguta rasy hiszpańskiej rasy Landrace.
Szyja natychmiast przechodzi w poziome plecy. Ramiona kogutów nie wystają mocno poza kadłub, skrzydła są prawie niewidoczne pod grubym upierzeniem lędźwiowym, spadając na plecy.
Ogon hiszpańskiego Landrasova jest ustawiony wysoko. Jest gęsto operowy. W kogucie składa się z długich zaokrąglonych plecionek. Szeroka klatka piersiowa jest osadzona głęboko, brzuch jest pełny, ale jest nieco wycofany przez koguty, więc powstaje wrażenie bardziej smukłej „figury” ptaka.
Głowa tych kurczaków jest mała. Na czerwonej twarzy rasy zupełnie nie ma upierzenia. Duży wyprostowany grzbiet ma 6-7 zębów z wyraźnymi cięciami. Skóra na nim jest szorstka, więc ptaki nie mogą jej zamrozić.
Kolczyki są duże i wydłużone, ale zaokrąglone na końcu. Płatki uszne mają kolor biały lub czerwony. Wydłużony dziób. Zwykle w kolorze jasnożółtym. Na koniec ma lekkie zaokrąglenie.
Gigant z Jersey na zdjęciu wygląda świetnie, ale prawdziwy rozmiar tego ptaka zadziwia jeszcze bardziej!Czy słyszałeś kiedyś o kurczakach Appenzeller? Teraz masz okazję przeczytać o nich: //selo.guru/ptitsa/kury/porody/myaso-yaichnye/appentseller.html.
Gęste upierzenie na brzuchu Landrasowa skrywa jego pełne golenie. Stawy skokowe tej rasy są długie i cienkie. Długie i cienkie palce są rozmieszczone prawidłowo, mają białe pazury.
Łuski na nogach są żółte. Kury Islandzkich Tarasów są całkowicie podobne do kogutów, z wyjątkiem podstawowych cech płciowych.
Funkcje
Islandzkie tarasy od wieków były prezentowane przez mieszkańców Islandii. Chcieli uzyskać rasę domowych kurcząt, które z łatwością wytrzymałyby wszelkie warunki pogodowe.
Jak wiecie, w Islandii stale wieją mroźne wiatry, a temperatura rzadko wzrasta powyżej +10. W rezultacie rolnikom udało się stworzyć odporną rasę kurcząt.
Oprócz dobrej odporności na mróz, Islandzka Landrace może zadowolić swojego właściciela dobrą produkcją jaj. Są świetnymi jajkami nawet w warunkach ekstremalnego zimna. Jeśli chodzi o kury Landrasowa, stają się doskonałymi matkami. Odpowiedzialnie dbają o kondycję młodych, dlatego też wskaźnik przeżycia jest znacznie wyższy w porównaniu z innymi kurczętami.
Młody Landrasow prawie nigdy nie umiera na własną rękę, ponieważ zaczyna się wcześnie wychowywać. Pióra dorosłych ptaków niezawodnie chronią skórę i narządy wewnętrzne przed odmrożeniami, nawet podczas śnieżycy z silnym wiatrem północnym.
Landraces to bardzo aktywne kurczaki. Ze względu na stały ruch i grubą pokrywę z piór, udaje im się utrzymać normalną temperaturę ciała. Koguty często chodzą po podwórku, trzepocząc skrzydłami. Pomaga to kurczętom otrzymywać dodatkowe ciepło nawet na ulicy.
Te domowe kurczaki szybko przyzwyczajają się do swoich panów. A koguty z Islandii Landrasov uwielbiają spędzać czas z ludźmi bardziej niż kurami. Być może kury nie chcą iść na swoje ręce, bojąc się o życie swojego potomstwa.
Niestety ta rasa kurczaków źle się dogaduje w gorących regionach. Z tego powodu niepożądane jest sadzenie ich na południu Europy lub w innych krajach w klimacie podzwrotnikowym.
Treść i uprawa
Islandzka Landrace czuje się świetnie w zwykłych wiejskich kurnikach z dużym ogrodem do chodzenia.
Nie powinny być hodowane w obudowach, ponieważ są zbyt blisko. Ptaki nie będą mogły biegać i machać skrzydłami, otrzymując dodatkową energię na ogrzewanie.
Dodatkowo na podwórku dla stada lądowego Landrasov trzeba wyposażyć w niezawodną osłonę lub dach, jak ptaki uwielbiają wznosić się na każdej wysokości. Czasami uciekają z witryny, powodując u właściciela niedogodności i straty.
Ponadto, chów wolny jest ważny dla rasy ze względu na fakt, że większość jego diety to pastwiska. Nawet na Islandii kurczaki te potrafią znaleźć nasiona, małe kiełki w ziemi i owady latem.
Z ich pomocą kurczaki uzupełniają zapasy witamin i mikroelementów niezbędnych do życia w trudnych warunkach praktycznie polarnego klimatu.
Całkowita waga kogutów Islandii Landrace może osiągnąć 3 kg przy dobrym karmieniu. Kury nioski tej rasy mogą zyskać 2,5 kg masy ciała. Mogą składać do 200 jaj rocznie, a składanie jaj nie kończy się, dopóki ptaki nie starzeją się. Masa jaj wynosi średnio 55-60 g.
Jednak w przypadku kurcząt hodowlanych należy wybierać tylko największe okazy. Wskaźnik przeżycia młodych i dorosłych osobników w surowej zimie wynosi zazwyczaj 95-97%.
Analogi rasy
Niemieckie kurczaki Bielefelder mają podobną odporność na mróz. Ptaki te tolerują zawartość w otwartym terenie nawet w mroźne zimy.
Ponadto są one równie dobrze noszone i uzyskują niezbędną masę mięśniową, dlatego często są hodowane jako rasa mięsna i jajeczna.
Do odpornych na zimno ras kurcząt nadal należą Fireballs.
Mają grube i puszyste upierzenie, dzięki któremu ptaki mogą łatwo przetrwać w surowej rosyjskiej zimie. Oprócz odporności na mróz, zapory ogniowe przyciągają niezwykłymi zbiornikami na głowach i różnymi kolorami upierzenia.
Wniosek
Islandzkim hodowcom udało się zrobić to, co niemożliwe: stworzyli odporną na mróz rasę. Teraz Islandzkie Tarasy są aktywnie uprawiane na prawie wszystkich gospodarstwach Islandii.
Czasami są przywożone do krajów skandynawskich, gdzie niektórzy rolnicy potrzebują takich odpornych ptaków. Niestety rasa praktycznie nie występuje na terytorium Rosji, choć może być sukcesem w regionach północnych.
