Popiół górski to bardzo prosty krzew, który dzięki wieloletniej uprawie cieszy oko swoim kwitnieniem prawie przez całe lato. Zięba w projektowaniu krajobrazu ma ponad 10 odmian, ale uważamy tylko pięć najbardziej popularnych i atrakcyjnych.
Opis i cechy popiołu górskiego
Popiół górski jako żywopłot jest bardzo popularny, ponieważ wysokość dorosłego krzewu może przekraczać 2 metry, a jednocześnie szeroko rozprzestrzenia liście. Ponieważ roślina ta ma liście podobne do jesionu górskiego, nazwa ta również jest jej przypisywana. 
Jednakże, w przeciwieństwie do popiołu górskiego, liście w pobliżu popiołu górskiego mają ostre krawędzie i ostro zakończony wierzchołek. Wiosną, gdy liście po prostu kwitną, korona krzewu ma atrakcyjny różowo-pomarańczowy kolor. Ale w przyszłości staje się przyzwyczajona do zieleni, ponieważ pojawia się kolejna dekoracja - kwiatostany. Ale jesienią liście ponownie zmieniają kolor i zmieniają się w żółtawo-czerwone. Ale kwiatostany mają biały i żółty kolor, a także silny przyjemny aromat i duży rozmiar. Wygląda jak różyczki na wiechy.
Okres kwitnienia w kwiczołach trwa trzy miesiące - od czerwca do końca sierpnia. Jednak pierwsze kwitnienie na krzaku pojawia się dopiero od 2-3 lat, po czym żołnierz polny cieszy się corocznie kwiatami. Po kwitnieniu wiecha jest lepiej wyciąć, ponieważ w przyszłości powstają nie całkiem atrakcyjne owoce.
Ashberry rozmnaża się na wiele sposobów, w szczególności może być sadzona na miejscu poprzez wykiełkowane cięcie lub przez podzielenie krzewu. Ale jeśli masz dużo krzewów na miejscu, będziesz miał również dostęp do metody hodowli młodych roślin - młodych procesów, które pojawiają się wokół buszu od jego korzeni. Muszą po prostu kopać i przeszczepiać w dogodnym miejscu.
To ważne! Podczas hodowli łąk przez młode rośliny możliwe jest przeszczepianie sadzonek nawet jesienią, ponieważ roślina jest dość odporna na zimno. Jednak lepiej jest to zrobić pod koniec września, aby roślina mogła się dostosować, a na zimę lepiej się ukryć.
Jeśli chodzi o cechy lądowania, należy zwrócić uwagę na następujące cechy popiołu górskiego:
- roślina przetrwa dobrze nawet w zacienionych miejscach;
- może wylądować zarówno samemu, jak i grupując nasadzenia, zwłaszcza jeśli chcesz stworzyć żywopłot;
- nadaje się do lądowania na brzegu zbiornika;
- dobrze reaguje na regularne fryzury.
To ważne! Sadząc kwiczoł, weź pod uwagę fakt, że podczas jego wzrostu utworzy on duży i silny system korzeniowy. Z tego powodu może być użyty do wzmocnienia gleby, ale z tego samego powodu inne uprawy nie będą rosły w jej pobliżu, ponieważ gleba będzie regularnie uszczuplana nawet przez wilgoć.
Warto stwierdzić, że kwiczoł jest doskonały dla środkowego pasa, ponieważ większość jego odmian jest dość odporna i może zimować bez kopania na zewnątrz. Ponadto w medycynie ludowej cenione są właściwości trawiastych, dla których często używa się kwiatów krzewów.
Ten zakład jest skuteczny w:
- reumatyzm, do leczenia którego przyjmowane są napary wodne kwiatów, które właśnie zakwitły;
- ciężkie krwawienie, w tym wewnętrzne, maciczne i częste krwawienie z nosa. Do takiego leczenia stosuje się wywar z liści i kwiatów;
- stosuje się biegunkę i gruźlicę, nawet korzenie;
- choroby ginekologiczne, dla których przygotowuje się napary z kory i liści krzewu;
- robaki i inne problemy w jelitach;
- Herbaty ziołowe wykonane z wiekowych już czasów są używane na przeziębienia i ból gardła.
Rodzaje kwiczoła
Jarzębina to pospolity krzew w Chinach, południowej Syberii, Mongolii i południowej Japonii. Około 10 odmian ozdobnych utworzono metodą selektywną. Najbardziej atrakcyjne są opisane poniżej.
Frittgrain felt (Sorbaria tomentosa)
Mówimy o popiołu górskim o wysokości do 6 metrów. Może osiągnąć podobną wysokość w ciągu około 6-7 lat aktywnego wzrostu, jeśli regularne strzyżenie nie zostanie wykonane. Ojczyzną tej odmiany jest Azja Wschodnia, gdzie często znajduje się w naturalnych warunkach nawet na zboczach gór. Pomimo tak dużego potencjału wzrostu i atrakcyjności zewnętrznej, filcowe kwiczoły nie kwitną. Inną wadą jest słaba tolerancja na chłodne dni. Z tego powodu zaleca się lądowanie tylko w południowych regionach Ukrainy.
Jarzębina (Sorbaria arborea)
To kolejna odmiana, która została zaaklimatyzowana w środkowej strefie klimatycznej. Charakterystyczną cechą jedzenia drzew jest powolny wzrost. Jednak w ciągu 10 lat ten krzew może osiągnąć nawet 6 metrów, chociaż praktycznie nie dzieje się to na środkowym pasie. W przeciwieństwie do filcowych kwiczołów, drzewo kwitnie, a okres kwitnienia trwa od lipca do sierpnia. Mrozoodporność jest doskonała, więc nawet podczas sadzenia odmian na północy Ukrainy, przetrwa ona dobrze i przetrwa ostre zimy bez uszkodzeń.
Wiesz? Podczas pielęgnacji krzewu bardzo ważne jest regularne usuwanie chwastów w pobliżu, ale nie warto kopać wokół łodygi. Nie zapominajcie o wprowadzeniu ekologicznych opatrunków, które nilówka bardzo lubi, choć może się bez nich obejść.
Lindley Fieldkeeper (Sorbaria lindleyana)
Podobnie jak reszta przedstawicieli, ta odmiana kwiczoła jest krzewem liściastym, ale lepiej sadzić ją w południowych regionach. Przy aktywnym sezonie wegetacyjnym krzew może rozciągać się na wysokość 3 metrów. Liście krzewu są wystarczająco duże, mogą mieć do 25 cm długości. Latem charakteryzują się jasnozielonym kolorem, ale jesienią stają się karminowe.
Praktycznie jedyna wada w odmianie Lindley - jest to pojawienie się pierwszych kwiatostanów tylko w 4-5 roku wzrostu, ale kwitnie od lipca do końca sierpnia. Mrozoodporność jest średnia - tuleja wytrzymuje obniżenie kolumny rtęciowej do -20 ° C. Tylko w rzadkich zimach jego pędy mogą być zamrożone. Podczas sadzenia tej odmiany lepiej jest wybrać miejsce, które ma dużo światła słonecznego, ponieważ człowiek polny Lindleya jest jedynym spośród odmian, które negatywnie reagują na cieniowanie.
Pallas Fieldfare (Sorbaria pallasii)
Miejscem narodzin popiołu górskiego Pallas są alpejskie wzgórza, gdzie można go spotkać nawet na kamienistych zboczach, a także w krajach Dalekiego Wschodu i wschodniej Syberii.
Charakterystyczne cechy klasy:
- mały rozmiar krzewu, który może rozciągać się tylko do 2-3 metrów;
- W młodym wieku pędy krzewu są całkowicie nagie i różnią się brązowym kolorem, jednak z wiekiem kora na nich zaczyna się łuszczyć;
- liście psa górskiego Pallas są raczej długie - około 15 cm, pomalowane na ciemnozielony kolor, który po przybyciu jesieni żółknie;
- kwiaty tworzą duże kwiatostany, różnią się kolorem białym lub kremowo-białym;
- odnosi się do wczesnych roślin dojrzewających, które w drugim roku sezonu wegetacyjnego zachwycają atrakcyjnym kwitnieniem.
Pallas Fieldfare można stosować do masowych nasadzeń ozdobnych i tworzenia atrakcyjnych żywopłotów na terenach parkowych. Wszystkie metody nadają się do jego reprodukcji, w tym nawet do nasion. Zimotrwalosc koników polnych tej odmiany jest dość wysoka. Reaguje na przycinanie, po czym wzrost pędów staje się jeszcze bardziej aktywny.
Ale Pallas ma wadę: ponieważ z biegiem lat kora zaczyna łuszczyć się na pędach, zmniejsza to ich długowieczność. Dlatego od czasu do czasu trzeba usuwać stare pędy, w których na pewno pojawią się miejsca młode.
Mountain ashberry (Sorbaria sorbifolia)
Popiół górski jest najbardziej powszechny i został wprowadzony do naszego regionu z krajów azjatyckich. W środowisku naturalnym znajduje się na Syberii. Na wysokości jest wyciągany tylko do 2 m, co jest wystarczające podczas lądowania w celach dekoracyjnych. Różni wyprostowane pędy i rozległą atrakcyjną koronę. W młodym wieku pędy mają jasnozielony kolor, ale z wiekiem stają się szaro-brązowe.
Odmiana wyróżnia się dużymi liśćmi, które wczesną wiosną mają różowawy kolor, ale potem stają się jasnozielone, a jesienią - ciemnoczerwone lub żółtawe. Ale kwiaty, podobnie jak inne odmiany, są białe. Odmiana jest odporna na mróz, nie ma problemów z przeszczepami i fryzurami. Szczególnie atrakcyjna ta trawa w okresie masowego kwitnienia licznych nasadzeń.
Wiesz? Kolejna odmiana podobna do jarzębina rybinolistnom, jest Sam Sam. Jest to zwarty krzew, który może osiągnąć wysokość nie większą niż 1 m. Jego cechą charakterystyczną jest miodowy kolor liści, które również mają złoty odcień. Najbardziej odporny na mróz.
Podsumowując, warto zauważyć, że podczas przesadzania tej rośliny należy wziąć pod uwagę, gdzie rośnie jarzębina. Przecież jeśli dana odmiana nie pasuje do terenu i klimatu, może umrzeć lub nie zimować. Dlatego wybór odmian należy traktować bardzo ostrożnie.
