Cechy perlitu i wermikulitu: podobieństwa i różnice

Spośród wielu nowoczesnych nawozów perlit i wermikulit nie znajdują się na ostatnim miejscu w kwiaciarni wewnętrznej. Niedawno niewiele osób wiedziało o możliwości wykorzystania tych materiałów do tych celów, ale dziś można je łatwo kupić w dowolnej kwiaciarni.

Pomimo faktu, że perlit i wermikulit dla roślin są bardzo podobne, różnica nadal istnieje, a teraz dowiemy się, która.

Czym jest perlit

Przed przystąpieniem do porównania perlitu i wermikulitu należy rozważyć każdy z materiałów oddzielnie.

Perlit jest skałą pochodzenia wulkanicznego i jest uważana za bardzo użyteczny minerał.

W momencie kontaktu lawy z powierzchnią ziemi, lub bardziej poprawnie, natychmiast po ochłodzeniu tworzy się minerał zwany obsydianem, który jest później uwadniany przez wody gruntowe. Powstały obsydianowy wodorotlenek jest perlitem.

Najbardziej rozpowszechniony ten materiał w przemyśle budowlanym, gdzie jest używany do izolacji akustycznej i cieplnej, a także zmniejsza ryzyko pożaru. Często przed bezpośrednim zastosowaniem perlitu przechodzi obróbkę cieplną w specjalnych piecach, gdzie pod wpływem wysokich temperatur pęcznieje (jak popcorn).

W rezultacie otrzymujemy agroperlit, prezentowany w postaci jednorodnego materiału luzem. W rolnictwie jest najczęściej stosowany w mulczowaniu gleby, ale w ogrodnictwie okazał się doskonałą alternatywą dla stosowania piasku.

Jak wygląda perlit dla kwiatów? W rzeczywistości jest to łatwe do opisania, ponieważ ekspandowany perlit, podobnie jak opisany później wermikulit, jest bardzo podobny do zwykłego piasku. Skład chemiczny perlitu jest prawie identyczny z piaskiem, ponieważ jest oparty na tlenku krzemu (IV).

Nie jest tajemnicą, że przygotowanie wielu mieszanek gleby nie kosztuje bez udziału piasku, ponieważ jego obecność w glebie zapewnia dobrą oddychalność. Oznacza to, że gdy uprawiasz rośliny o słabym systemie korzeniowym, w tym kwiaty wewnętrzne, będziesz miał znacznie mniej problemów.

To ważne! Zastosowanie warstwy drenażowej i poluzowanie składników w glebie zapewnia prawidłowy rozwój roślin.
Jednak pomimo wszystkich pozytywów budowanie piasku nie będzie bardzo przydatne dla roślin. Dlatego eksperci zalecają stosowanie w kwiaciarstwie tylko gruboziarnistego materiału, choć trudno jest znaleźć go dla mieszkańców miejskich megalopoli.

Naturalną alternatywą dla tego piasku jest perlit, ponieważ jest on chemicznie obojętny i nie pochłania wilgoci, co oznacza, że ​​jego główną funkcją jest rozluźnienie gleby, ale nie więcej. Za pomocą tego materiału zniknie problem powstawania skorupy w górnej części gleby, która często pojawia się w wyniku śledzenia ziemiwystarczy posypać powierzchnię ziemi perlitem).

Jedną z wad tego substytutu piasku jest niski ładunek dodatni, dzięki czemu materiał nie jest zdolny do wiązania i gromadzenia pierwiastków chemicznych z ziemi, chociaż najczęściej nie jest to wymagane.

Wiesz? Stosowanie agroperlitu całkowicie eliminuje możliwość chwastów. Ta cecha jest tłumaczona wysoką temperaturą (1100-1150 ° C) towarzyszącą jej produkcji w piecach. Oznacza to, że przy tak poważnym wpływie temperatury, skład gotowego materiału po prostu nie może pozostać żadnymi nasionami chwastów lub larw szkodliwych owadów.
Inną charakterystyczną cechą perlitu jest jego słabo alkaliczna reakcja, która musi być brana pod uwagę przy uprawie roślin, które wymagają wysokiej kwasowości substratu (na przykład wśród mieszkańców pokoju - gardenie i azalii). W przeciwnym razie objętość stosowanego perlitu powinna odpowiadać ilości piasku, to znaczy rośliny o słabych korzeniach, które wymagają bardziej luźnej gleby, będą również potrzebowały więcej perlitu.

Nie można powiedzieć, że rośliny o silniejszym systemie korzeniowym żyją dobrze w gęstej i zatkanej ziemi, ale ilość opisanego materiału w podłożu można bezpiecznie zmniejszyć.

Perlit jest doskonały do ​​ukorzeniania sadzonek, a kiełkowanie jest możliwe nawet w czystej postaci.

Jednak w większości przypadków hodowcy stosują mieszankę perlitu z torfem lub torfem.

Ponadto jest często stosowany do kiełkowania nasion, ponieważ po zmieszaniu przyczynia się do ich bardziej równomiernego rozłożenia na glebie. Możliwe dodatkowe sproszkowanie nasion tym materiałem.

Kiedy ukorzeniające się sadzonki perlitu pomagają uniknąć ich gnicia, a gdy są hodowane w perlitycznych sadzonkach roślin kwiatowych i warzywnych, choroby grzybicze (na przykład czarna noga) są znacznie mniej powszechne.

To ważne! Wlewając suchy materiał, tworzy dużo kurzu, dlatego bardzo ważne jest wstępne zwilżenie go wodą.
Ze względu na wysoki poziom obojętności, materiał ten jest często stosowany w hydroponice, gdzie jest również stosowany zarówno w czystej postaci, jak iw połączeniu z wermikulitem.

Czym jest wermikulit

Wermikulit jest minerałem należącym do grupy hydromic. Jest to przyjazny dla środowiska (prawie sterylny) materiał, który nie zawiera substancji ciężkich ani toksycznych. Należy również zauważyć, że nie jest podatny na rozkład lub gnicie (co często jest spowodowane ekspozycją na mikroorganizmy) i nie jest korzystnym środowiskiem dla gryzoni i owadów.

Po zewnętrznej stronie wermikulit jest materiałem, z którego otrzymuje się wermikulit towarowy, reprezentowany przez rudę o jasnoszarym kolorze i przeplataną dużymi frakcjami czystej miki. Jego duże, średnie, a nawet małe frakcje są materiałem wielowarstwowym, który pozostaje odpowiedni do różnych mieszanek.

Małe frakcje rudy są podobne do pyłu lub piasku, ale ogólnie można je nazwać magazynem pierwiastków chemicznych, z czasem (pod warunkiem obecności określonych warunków geograficznych) tworzą się lamelarne kryształy miki.

Ruda jest przetwarzana w zakładach przetwórczych, gdzie zbierana jest czysta mika rodzima, a następnie sortowana i wysyłana do użytku w przemyśle elektrycznym. Pozostały materiał jest wysyłany do dalszej obróbki hydrotermalnej w piecu przenośnikowym (podgrzanym do 1400 stopni Fahrenheita).

W rezultacie frakcje rudy pęcznieją i rozwarstwiają się, zmieniając się w różne postacie, które wyglądają jak wermiszel. W przyszłości cała uzyskana masa zostanie zmiażdżona i stanie się bardziej podobna do płatków różnej wielkości: od kurzu do wielkości monet.

Otrzymywany przez prażenie wermikulitu, który ma nazwę agrovermiculite, - porowaty, lekki i sypki materiał z nieregularnymi płatkami. Zawiera wiele pierwiastków śladowych przydatnych dla roślin, w tym magnezu, wapnia, glinu, potasu, żelaza i krzemu. Należy zauważyć, że różnica między perlitem a wermikulitem polega właśnie na obecności pierwiastków śladowych w tym drugim. Niemniej jednak większość tych cząstek jest w niedostępnej postaci, z powodu której wermikulit nie może być uważany za głównego dostawcę wszystkich niezbędnych składników odżywczych dla roślin.

Wysoka zdolność wymiany jonów wermikulitu pozwala mu zachować dodatnio naładowane jony magnezu, potasu i innych pierwiastków nawozowych wprowadzanych do gleby i stopniowo przekazywać je roślinom.

Opisany materiał ma inną i wystarczająco dużą pojemność wilgoci, ponieważ gdy jest mokry, utrzymuje w sobie ciężar pięć razy większy niż jego własny.

To ważne! Nawet biorąc pod uwagę tę cechę, użycie wermikulitu nie powoduje, że gleba jest cięższa i umożliwia jej łatwe napowietrzanie, zapewniając dobre nawilżenie.
Wspólną cechą perlitu i wermikulitu dla kwiatów jest możliwość wykorzystania na różne sposoby: w czystej postaci (na przykład do ukorzeniania sadzonek lub kiełkowania nasion) i jako część innych mieszanin. Wermikulit doskonale chroni system korzeniowy roślin przed zmianami temperatury, co jest bardzo ważne przy uprawie sadzonek, a ponieważ jest sterylny, nie zawiera mikroorganizmów i grzybów, charakteryzuje się również zdolnością do zapobiegania pojawianiu się zgnilizny i chorób grzybowych. Sadzonki umieszczone w korzeniu agro wermikulitu dobrze pozwalają potomstwu.

Ta cecha uczyniła materiał idealnym składnikiem mieszanin ziemi w różnych proporcjach (do 50% podłoża lądowego), a kruchość, porowatość i wilgotność gleby zawsze wracają do normy.

Ze względu na obojętną kwasowość (pH) wermikulit znacznie obniża kwasowość podłoża gruntowego i spowalnia proces jego zasolenia.

Pozytywne właściwości materiału manifestują się podczas zimowego przechowywania bulwiastych roślin, ponieważ niska przewodność cieplna materiału pozwala na utrzymanie równowagi cieplnej wokół żarówek, przy zachowaniu normalnej wymiany gazu. Żarówki umieszczone w materiale nie gniją i nie zostaną dotknięte infekcją grzybiczą.

Jaka jest różnica między perlitem a wermikulitem

Po dokładnym zbadaniu perlitu i wermikulitu oraz zapoznaniu się z ich składem i właściwościami można zauważyć pewne ogólne niuanse (na przykład, gdy zarówno materiał nie będzie mieszany, a skorupa nie tworzy się na powierzchni podłoża), ale nie oznacza to, że są całkowicie identyczne. .

Badając cechy perlitu i wermikulitu i decydując, co jest najlepsze dla twoich kolorów, przede wszystkim powinieneś zwrócić uwagę na główne różnice: ciemniejszy kolor wermikulitu i jego zdolność do akumulacji i powolnego uwalniania minerałów i wody. Dlatego, dając pierwszeństwo temu materiałowi, rośliny podlewania będą musiały zostać zredukowane.

Jednocześnie perlit znacznie szybciej rozdziela się z cieczą, co oznacza wręcz przeciwnie, częstotliwość jego wprowadzania do gleby wzrasta.

Oba materiały są pochodzenia wulkanicznego perlit - to jest po prostu stopiony i spieniony piasek (można powiedzieć szkło)i wermikulit zawiera również pewne suplementy mineralne.

Jeśli chcesz ukorzenić sadzonki, najlepiej jest preferować wermikulit. Zapewnia mniejszy skurcz podczas szlifowania (mniej zbrylania), nie tworzy pustych przestrzeni po zasypaniu i ma niskie właściwości ścierne (nie ma szkodliwego wpływu mechanicznego na korzenie).

Również w porównaniu z perlitem wermikulit jest mniej higroskopijny i mniej jonowy. Nie można jednak pominąć zalet perlitu, ponieważ zapewnia on kapilarne rozprowadzenie wilgoci, znacznie ułatwia płyn i wysycha szybciej między irygacjami.

Zarówno perlit, jak i wermikulit mają dość pozytywne cechy, co czyni je dobrym podłożem do kwiatów w pomieszczeniach, ale tylko dzięki zrozumieniu różnicy między nimi można dokonać właściwego wyboru w każdej indywidualnej sytuacji.