Klasa Tempranillo odnosi się do odmiany wina. Tego rodzaju podziwiali królewskie osobistości i tematy średniowiecza.
Dosłownie to słowo Tempranillo oznacza „przedwczesny”, „przedwcześnie dojrzałe”. Nazwę tę można wytłumaczyć wczesnym dojrzewaniem winorośli. Odmiana doskonale dostosowuje się do warunków klimatycznych i glebowych w południowych regionach słonecznych.
Główna część odmiany winogron Tempranillo jest uprawiana w Hiszpanii. Z niego produkuje się elitarne wina z subtelnymi nutami owoców, malin i wanilii. Odmiana jest bardzo niegrzeczna. Potrzebuje pewnych czynników temperaturowych i specjalnej opieki.
Winogrona Tempranillo: opis odmiany
Jagody Tempranillo są ciemnofioletowe, prawie czarne w kolorze z matową powłoką. Kształt średniej, zaokrąglony, lekko spłaszczony. Waga osiąga 6-8 gramów, wielkość 15x18 milimetrów. W języku hiszpańskim są one nazywane „ull de llebre”co oznacza tłumaczenie oko króliczka.
Wśród odmian czarnych należy zwrócić uwagę na Sangiovese, faraona i byka.
Występuje biała mutacja tej odmiany, która charakteryzuje się owocami zielono-żółtego koloru z lekkim nalotem. Miąższ ciemnego Tempranillo jest bezbarwny, gęsty, bardzo soczysty. Ma cienką skórę.
Kolor wina zależy od grubości skórki winogron. Jeśli cień jest jasny i nasycony, skóra jest gruba i elastyczna, jeśli jest łagodna, skóra jest miękka i miękka. Wina do długotrwałego przechowywania wykonane są z owoców o grubej skórze.
Winogrona uprawiane w wysokich temperaturach nadaje winowi głęboki, bogaty kolor. Klastry są długie, cylindryczne, wąskie, ale zwarte. Liczy się także wysokość winnicy.
Winorośl, która rośnie na nizinach powierzchni ziemi, ma niższą kwasowość niż te rosnące nad wybrzeżem morskim. Z powodu braku kwasowości winogron, wina Tempranillo są mieszane z odmianą winogron Graziano.
Winorośl ma wczesne dojrzewanie pędów i długie międzywęźla.
Przycinanie winorośli na 6-8 oczu. Odmiana ma 5-klapowe, bardzo duże, pomarszczone liście. Z dołu głęboko wyciętego liścia dochodzi do lekkiego pająka o gęstej lub średniej gęstości. Laminat z karbem, petiolate, może być otwarty lub zamknięty. Zęby są duże.
Korona młodej łodygi jest przykryta, ma malinową krawędź. Liście mają zielono-żółty kolor z brązowym odcieniem. Posiada późne pączkowanie. Piękne kwitnienie i zapylanie. Gęstość kwiatu jest średnia, biseksualna.
Hrabia Monte Cristo, Mołdawia i Galben Nou również posiadają kwiaty biseksualne.
Zdjęcie
Sprawdź winogrona Tempranillo na zdjęciu poniżej:
Historia hodowli
Wielki wkład w umocnienie i pomyślny rozwój odmiany Tempranillo złożyli dwaj przyjaciele, Riscal de Alegre i Mourietes. Byli to markizy dysydenci, którzy wrócili z Bordeaux do Rioja w 1860 roku.
Były pierwszymi, które udowodniły, że wzajemne połączenie technologii Bordeaux z systemem Rioja zakończyło się sukcesem.
Dzięki dobrym możliwościom finansowym, wiedzy i entuzjazmowi byli w stanie zrealizować ambitny projekt.
Ludzie o podobnych poglądach używali nowych zasad hodowli importowanych odmian, kupowali wysokiej jakości dębowe beczki i corocznie aktualizowali swoje nasadzenia. Ich wyniki były wspaniałe.
Udowodnili, że uprawiają to winogrono wymagany klimat kontynentalny. Powinien być w równej proporcji uczęszczać na zimno i ciepło. Markizy-dysydenci zwrócili uwagę świata na odmianę Tempranillo, zyskując w ten sposób zasłużone uznanie.
Najbardziej surowe środowisko uprawy Tempranillo nadaje winogronom niezbędną kwasowość. Łagodny klimat sprzyja powstawaniu pożądanej skóry i akumulacji cukru.
Odmiana jest bardzo kapryśna. Rośnie bardzo słabo na glebach piaszczystych.. Nawożone gleby są bogate w wapień.
Kapryśne odmiany to także Black Emerald, Rizamat i Syrah.
Przy takiej glebie korzenie winorośli są bogato pokryte gliną i dzięki temu znajdują się w warunkach niezbędnej wilgotności. Najlepiej czuje się na wystarczającej wysokości ponad 700 metrów nad poziomem morza.
Tempranillo to najbardziej znana odmiana Półwyspu Iberyjskiego.
Terroir jest charakterystyczny i wyraźnie wyrażony w winach Tempranillo.
Siedlisko w Hiszpanii obejmuje ciepłe obszary - Alte i wysokogórski kraj Penedes. Do uprawy tego winogrona potrzebny jest klimat kontynentalny.
Odmiana została z powodzeniem uprawiana w Argentynie, Meksyku, Chile i Portugalii. Niedawno sukces Tempranillo przyszedł do Tajlandii, Rumunii, Włoch, Francji, a także do Stanów Zjednoczonych (Texas, Oregon).
W Rosji ta nastrojowa odmiana jest dobra przetrwa tylko na zboczach powyżej 700 metrów nad poziomem morza. Tam, gdzie są ciepłe promienie słońca, klastry dojrzewają całkowicie, z dobrymi owocami jagód. Na nizinach, gdzie oświetlenie jest niskie, odmiana wreszcie nie dojrzewa i zaczyna gnić.
Dla dobrego wzrostu Tempranillo wymaga gleby o wysokiej zawartości wapienia. Obecnie ta odmiana jest sadzona na południowych terytoriach - Uzbekistan, Mordovia, Dagestan, w Terytorium Krasnodaru.
Ze względu na złożoność warunków uprawy i klimatu, Tempranillo w Rosji rośnie tylko 0,5% plantatorów o wysokim profilu.
Charakterystyka
Tempranillo jest bardzo hojny i płodny. Jagody tej odmiany są bogate w barwniki pigmentowe - antocyjany. Wydajność jest wysoka dzięki stabilnemu owocowaniu.
Jeden krzew przynosi do 5 kilogramów owoców.
Najbardziej korzystne temperatura - noc 16 stopni Celsjusza, dzień 22 stopnie. W przypadku winogron rosnących na nizinach potrzeba 40 stopni Celsjusza.
Takie plony jak Rkatsiteli, Isabella, Podarok Magaracha wykazują wysokie plony.
Wrażliwy na uszkodzenia spowodowane wiatrem. Dla pełnego starzenia Tempranillo wymaga 450 mm rocznych opadów. Winogrona strasznie tolerują wiosenne przymrozki i nadmierne susze. Dlatego w złych warunkach pogodowych krzewy winogron są przykryte siatką, tworząc mały baldachim.
Odporność na choroby i szkodniki
Tempranillo jest podatny na mutacje genetyczne i bardzo wrażliwy na choroby. Ze względu na cienką skórę jest bardzo podatna na szarą zgniliznę - 1 punkt. Wrażliwy na pleśń, w skali 2 punktów, Tsikadka - 3 punkty, oidium - 2 punkty.
Winogrona Tempranillo bardzo podatny na filoksery. Filoksera jest równym szkodnikiem, zimy na korzeniach winogron.
Jajka pozostają pod korą, gdzie wiosną larwy przyklejają się do liści. Roślina zaczyna umierać.
Przy pierwszych objawach pojawienia się filoksery konieczne jest pilne przeprowadzenie obróbki chemicznej. Aby to zrobić, odpowiednie leki BI-58, Karbaphos i Kinmiks.
Ponowne przetwarzanie odbywa się w ciągu 1-14 dni.
Ze względu na swoją wrażliwość winogrona wymagają ochrony przed takimi nieszczęściami jak antraknoza, bakterioza, chloroza, różyczka i rak bakteryjny. Jak sobie z nimi poradzić, zobacz poszczególne materiały na stronie.
Funkcje
Tempranill Blanco jest uważany za niezwykłą ciemną mutację Tempranillo. Jesús Gagilev Esteban zauważył to niezwykłe znalezisko 1988 rok Zbadał swoje tereny w Murillo de Rio Lesa i zauważył jedną zieloną i żółtą gałązkę wśród ciemnofioletowych.
Mówił o swoim odkryciu naukowcom z państwowego organu CIDA. Po pięciu latach w 1993 rok winogrona uznane za owocujące i stabilne. Jego winorośl została pomyślnie sklonowana.
Od początku XXI wieku Tempranillo Blanco został wpisany na listę nowoczesnych dozwolonych odmian.
Wyprodukowane z nich wina mają różne smaki, kolory i właściwości.
Jagody Tempranillo Blanco, wydłużone gromady i liście są znacznie mniejsze w porównaniu z odmianą fioletowo-czarną, ale cykl życia ma podobne cechy.
W obu odmianach winorośl dojrzewa dobrze i szybko, oba należą do późnego okresu dojrzewania. Pąki kwitną późno. Wydajność jest mała.
Odmiana jest słabo przystosowana do różnych chorób i drobnych szkodników.
Odmiana winogron Tempranillo wymaga specjalnej opieki. Służy do produkcji win vintage z subtelnymi nutami delikatnej wanilii, ziół łąkowych, śliwek i jagód.
Ze względu na niską kwasowość miesza się z innymi odmianami. Odnosi się do późnego okresu dojrzewania. Odmiana jest podatna na mutacje genetyczne.
Późna dojrzałość ma również Montepulciano, Annie i Original.
Tempranillo - Jest gwiazdą wśród najbardziej znanych odmian winogron. To jest z owoców, które są uzyskane. najlepsze wina vintage o doskonałej jakości.
Są uważani za dumę Hiszpanii i Portugalii. Winiarze z tych krajów twierdzą, że wina Tempranillo mają bogaty aromat i smak, który staje się jeszcze bardziej luksusowy po przechowywaniu wina w drewnianych beczkach.
