Prosty język na temat technologii produkcji cukru z buraków cukrowych, w tym w domu

Dostarczanie cukru z buraków cukrowych w fabryce i w domu. Rozwiać powszechne nieporozumienie. Wiele osób uważa, że ​​cukier trzcinowy to jedno, a cukier buraczany jest inny.

W rzeczywistości nie ma różnicy między cukrem trzcinowym i buraczanym. Rafinowany cukier rafinowany to zwykła sacharoza, niezależnie od jej pochodzenia.

W tym artykule opisano szczegółowo, w jaki sposób wytwarzany jest cukier w fabrykach, ile jest uzyskiwany z 1 tony buraków, a także jak wytwarzać produkt naturalny w domu.

Jakie odmiany warzyw korzeniowych stanowią słodki produkt?

Buraki są znane ludziom od dawna - pierwsze wzmianki o tej kulturze warzywnej sięgają drugiego tysiąclecia pne. Od tego czasu hodowcy prezentowali wiele swoich odmian. Są wśród nich liściaste formy, na przykład - chard, większość z nich to warzywa korzeniowe.

Formy korzeni buraków są podzielone na żywność i paszę. Obecny burak cukrowy pojawił się właśnie z odmian paszowych. Stało się to dość późno - w XVIII wieku.

Nowoczesne odmiany i hybrydy buraka cukrowego zawierają do 18% cukru. Najlepsze z nich - Crystal, Manege, Nesvizhsky, itp. Jak dokładnie wydobywany jest z nich cukier - powiemy dalej.

Technologia i wyposażenie w cukrowni

Opiszmy w skrócie, w jaki sposób na podstawie roślin okopowych produkowany jest cukier w specjalnych zakładach (dowiedz się, w jaki sposób wykorzystywany jest burak cukrowy i co jest produkowane podczas jego przetwarzania). Produkcja w zakładzie odbywa się w kilku etapach technologicznych.

  1. Etap przygotowawczy (sprzątanie i pranie). W burakach, przynoszonych bezpośrednio z pola lub z magazynu, można złapać kamienie, fragmenty, kawałki metalu. Jest to niebezpieczne dla sprzętu. Buraki mogą być po prostu brudne.

    Aby uniknąć utraty cukru podczas prania, temperatura wody jest kontrolowana - nie powinna być większa niż 18 stopni. Po umyciu buraki są płukane chlorowaną wodą w ilości 10-15 kg wybielacza na 100 ton buraków. Następnie buraki są podawane na przenośniku. Tam jest dmuchany silnym strumieniem powietrza. Usuwa to pozostałą wodę i przywiera lekkie zanieczyszczenia.

    Wyposażenie:

    • hydrotransportery (równocześnie z opiłowaniem buraka są myte z brudu);
    • pułapki na piasek, pułapki na kamień, pułapki na boty;
    • pułapki wodne;
    • podkładki.
  2. Rozdrabnianie. Jak oni to robią? Przygotowane buraki cukrowe są ważone i podawane do pojemnika do przechowywania. Od tego momentu znajduje się pod własnym ciężarem do szlifowania do odśrodkowych, bębnowych lub tarczowych wycinarek. Szerokość uzyskanych wiórów mieści się w zakresie 4-6, a grubość - 1,2-1,5 milimetra.

    Wyposażenie:

    • przenośnik z separatorem magnetycznym;
    • nożyce do buraków;
    • skale;
  3. Dyfuzja. W przypadku roślin dyfuzyjnych główny proces zachodzi - ługowanie cukru ze zmielonego materiału. Frytki są traktowane gorącą wodą i do roztworu dodaje się cukier i inne rozpuszczalne substancje. Proces ten zachodzi w temperaturze około 70-80 stopni w środowisku słabo kwaśnym.

    Medium bogate w cukry jest płodnym podłożem dla rozwoju mikroorganizmów. Prowadzi to do uszkodzenia produktu i do bardziej niebezpiecznych konsekwencji - na przykład możliwych wybuchów. Dlatego w procesie dyfuzji do urządzenia dodaje się okresowo roztwór formaliny.

    Końcowe stężenie jego niskiego - 0,02% całkowitej masy produktu, ale wystarczające do stłumienia aktywnej mikroflory. Produkt uzyskiwany na tym etapie to sok dyfuzyjny. Jest to mętna ciecz, która szybko ciemnieje w powietrzu. Zawiera dużą ilość miazgi.

    Miąższ jest oddzielany na masach głowy. Drugim produktem jest wysłodki buraczane. Jest tłoczony i wysyłany bezpośrednio do paszy lub suszony.

    Wyposażenie:

    • instalacja dyfuzyjna (śrubowa lub obrotowa);
    • suszarka do pulpy
  4. Oczyszczanie soku dyfuzyjnego. Sok, który otrzymuje się po dyfuzji, jest złożoną mieszaniną różnych rozpuszczalnych substancji organicznych o najbardziej zróżnicowanym charakterze. Aby oczyścić sok z tych zanieczyszczeń, przeprowadza się proces defekacji.

    Proces z tą nieapetyczną nazwą odbywa się w dwóch etapach. Wszystko sprowadza się do przetwarzania soku z wapna (mleko wapienne). Reakcja roztworu w tym przypadku osiąga wartości pH 12,2 - 12,4, to znaczy roztwór staje się alkaliczny.

    Jednocześnie kwasy organiczne są neutralizowane, białka wytrącają się. Reagują również inne niepożądane zanieczyszczenia. Produkty reakcji albo wytrącają się natychmiast, albo są usuwane w następnym etapie - etapie nasycania. Termin „nasycanie dwutlenkiem węgla” odnosi się do dobrze znanego procesu „nasycania dwutlenkiem węgla”, to jest nasycania roztworu dwutlenkiem węgla. Tworzy to drobną zawiesinę węglanu wapnia (konwencjonalna kreda), która pochłania zanieczyszczenia barwiące.

    Następnie roztwór jest filtrowany i ponownie nasycany. Przed tym, jeśli to konieczne, czasami powtarzane jest wypróżnianie. Następnie otrzymany klarowny, ale wciąż kolorowy roztwór traktuje się dwutlenkiem siarki (dwutlenkiem siarki). Ten proces nazywa się sulfityzacją. Zmniejsza to alkaliczną reakcję roztworu i następuje jego odbarwienie. Zmniejsza się również lepkość syropu.

    Wyposażenie:

    • aparat do defekacji;
    • filtr z urządzeniem grzewczym;
    • saturator;
    • sulfitator;
    • sump
  5. Zagęszczanie i krystalizacja. Sok otrzymany po siarczanowaniu jest powszechnym roztworem nienasyconej sacharozy. Jeśli zagęścisz roztwór do stanu nasycenia, to w nim, jak wiadomo z kursu fizyki szkolnej, rozpocznie się proces krystalizacji.

    Powstałe kryształy wytrącą się. Tak dzieje się w maszynach próżniowych. Tam roztwór, uprzednio odparowany do stanu bliskiego nasyceniu, zaczyna gotować się pod zmniejszonym ciśnieniem i gęstnieje do stanu przesyconego. Rozpoczyna się proces masowej krystalizacji.

    Wytrącone kryształy cukru rozdziela się w wirówkach i przeprowadza przez kilka etapów końcowego przetwarzania. Tam są klarowane i zamieniane w znany, dobrze znany granulowany cukier.

    Wyposażenie:

    • aparatura próżniowa;
    • wirówka;
    • parowniki z piastą.

Wydajność cukru z 1 tony warzyw korzeniowych po przetworzeniu wynosi około 100-150 kg. Rozpowszechnienie wskaźników zależy nie tylko od agrotechniki uprawy buraka cukrowego i warunków pogodowych w bieżącym roku (więcej o tym, gdzie rosną buraki, jaki klimat i gleba „kocha”, przeczytaj tutaj).

Miarą fabryczną wydajności produkcji jest współczynnik ekstrakcji cukru. Pokazuje stosunek masy sacharozy w gotowym produkcie (cukier granulowany) do masy sacharozy w surowcu. Zwykle jest to około 80%.

Jak zdobyć produkt w domu?

Powiedzmy od razu, że mało prawdopodobne jest gotowanie zwykłego rafinowanego cukru w ​​domu. Ale syrop cukrowy jest łatwy do przygotowania. Będzie to prawdziwy produkt naturalny, wykonany ręcznie. Sprzęt do tego typu garniturów jest najbardziej nieskomplikowany.

Będzie wymagane:

  • dowolna ilość buraka cukrowego;
  • naczynia emaliowane (patelnie, garnki);
  • maszynka do mięsa, nóż, drewniana szpatułka;
  • gaza lub inna tkanina filtracyjna.

Jak zrobić domowy cukier:

  1. Buraki do sortowania, czyste z korzeni i zepsutych obszarów. Nie obieraj skóry!
  2. Spłukać.
  3. Na ogół włóż do garnka z wrzącą wodą i gotuj przez godzinę.
  4. Opróżnij wodę. Niech ostygnie i usuń skórki z ciepłych buraków.
  5. Szlifować maszynką do mięsa lub nożem, co jest preferowane. Pokrojone płyty nie powinny być grubsze niż 1 mm.
  6. Umieść pokruszone buraki w płóciennej torbie i połóż je pod prasą. Umieść umywalkę na bieżący sok. Jeśli prasa nie jest, możesz wycisnąć sok i ręcznie, przekręcając torbę, jak przy prasowaniu ubrań.
  7. Po pierwszym naciśnięciu zalać gorącą wodą (nie wrzącą wodą) w objętości w przybliżeniu równej połowie objętości buraków, odstawić. Rzuć buraki na sito, pozwól cieczy przedostać się do miski z wyciśniętym sokiem. Ponownie ściśnij tam gruby.
  8. Powstały sok jest podgrzewany do 70-80 stopni i filtrowany przez podwójną gazę.
  9. Filtrowany sok odparowuje na piecu do żądanej grubości. W takim przypadku zaleca się używanie naczyń szerokich i płaskich, emaliowanych lub konserwowanych.
  10. Odpowiednio przygotowany syrop ma konsystencję płynnego miodu. Jest przechowywany, jak miód, przez bardzo długi czas.
Syrop otrzymany podczas odparowywania musi być stale mieszany drewnianą łopatką - łatwo się pali.

Około 1 kg syropu produkuje się z 5 kg buraków cukrowychlub, w kategoriach 600 gramów czystego cukru.

Uzyskanie stałego cukru

Syrop musi być starannie zagotowany, ponieważ cukier jest gotowany w celu wytworzenia domowych lizaków. Gotowany syrop wlewany w płaskie metalowe formy. Umieść w zimnym miejscu. Tam syrop szybko się ochładza i krystalizuje. Następnie pozostaje tylko usunąć z formy i podzielić na kawałki o pożądanym rozmiarze.