Słysząc o dobroczynnych właściwościach imbiru, kupiłeś egzotyczny korzeń, ale ze względu na niezwykły ostry smak nie mógł go natychmiast użyć. Kilka dni później dał znaki życia.
Co robić Zasadzić go w ziemi lub zjeść? W tym artykule dowiesz się, jak radzić sobie z tą sytuacją i zapobiec kiełkowaniu.
Niektórzy celowo kupują zdrowy korzeń imbiru i czekają, aż wykiełkuje, aby zasadzić go w doniczce lub, jeśli klimat na to pozwoli, następnie na otwartym terenie i zdobyć własne plony na swojej działce.
Kiedy kłącze dają pędy?
Na każdym kłączu są tak zwane oczy - Początki prawdziwych pędów naziemnych. W sprzyjających warunkach oczy te puchną, stają się jasnozielone, a wkrótce z nich pojawiają się wydłużone ostre pędy, przypominające strzały cebuli. W takich przypadkach mówi się, że imbir wykiełkował.
Czy można tego uniknąć?
Aby ponownie nie stawić czoła wyborowi „roślin lub roślin”, należy prawidłowo przechowywać imbir. W lodówce zmniejsza się prawdopodobieństwo przebudzenia, ale nadal pozostaje.
Aby całkowicie wyeliminować tę możliwość, obierz korzeń skóry (usuń bardzo cienką warstwę skóry, ponieważ pod nią skoncentrowane są najbardziej wartościowe substancje), pokrój ją na małe kawałki, przykryj wodą, włóż do lodówki.
Przechowuj posiekane kłącza przez tydzień. Zetrzeć na tarce imbir i zamrozić lub zalać wódkę. Jednak przy każdej metodzie przechowywania niektóre składniki odżywcze są niszczone, więc najbezpieczniej jest użyć imbiru w pierwszych dniach po zakupie.
Czy muszę silnie stymulować?
Jeśli chcesz hodować imbir z korzenia, możesz stymulować wzrost pędów. Dotyczy to zwłaszcza otwartego terenu. Konieczne jest rozpoczęcie kiełkowania na przełomie lutego i marca. Do sadzenia kup gładki korzeń z elastyczną, nienaruszoną skórą, z wieloma „oczami”.
Jak kiełkować?
Zapasy:
- wyroby ceramiczne lub szklane;
- pojemnik z ciepłą wodą;
- ostry nóż;
- rozdrobnione drewno lub węgiel aktywny lub popiół;
- nadmanganian potasu;
- niski pojemnik;
- materiał drenażowy (na przykład spieniona glina lub łamana cegła);
- gotowa gleba na sadzonki lub mieszankę ziemi darniowej z humusem (3: 2).
Proces kiełkowania:
- Umyj kłącze ciepłą wodą i zanurz na tydzień w ceramicznym lub szklanym naczyniu w ciepłym, wilgotnym pomieszczeniu, np. W pobliżu baterii.
- Przed sadzeniem umieść go w ciepłej wodzie na kilka godzin.
- Zdezynfekuj nóż, pokrój kłącze na kawałki, tak aby każdy z nich miał dwoje oczu.
- Posmaruj plasterki węglem lub popiołem (możesz posmarować je nadmanganianem potasu po posadzeniu w garnku) i osusz je.
- Umieść warstwę drenażową na dnie pojemnika, wlej ziemię na wierzch.
- Na jego powierzchni rozłożyły się przygotowane korzenie oczami do góry.
- Posyp je warstwą gleby 2-2,5 cm i zalej dobrze ciepłą wodą.
Jak sadzić rośliny?
Jak zrozumieć, że kiełkujący imbir jest gotowy do sadzenia? Zielone pędy powinny pojawić się z ziemi, a na zewnątrz powinna być ustalona ciepła pogoda. Dalej opowiem o tym, jak sadzić korzeń, jeśli dał kiełek.
W otwartym terenie
W Rosji imbir można uprawiać w południowych regionach i na środkowym pasie. Od kiełkowania do zbioru trwa około 8 miesięcy. W klimacie umiarkowanym lepiej uprawiać go w szklarni lub szklarni. Imbir uwielbia półcień. Chroń miejsce lądowania przed wiatrem. Gleba powinna być luźna, oddychająca, dobrze osuszona.
Jeśli wcześniej kiełkowałeś kłącze, sadzonki można sadzić w bruzdach:
- Utwórz kilka bruzd na ogrodzie z odstępem rzędu 65 cm.
- Podlewaj je strumieniem ciepłej wody.
- Posadź sadzonki w bruzdach w odległości około 15 cm od siebie i posyp je ziemią.
- Ściółkować ziemię próchnicą lub suchym torfem.
Korzenie imbiru można sadzić w otwartym terenie i bez wcześniejszego kiełkowania. Ta metoda jest odpowiednia dla południowych krawędzi, gdzie zbieranie plonów trwa około sześciu miesięcy. Przygotuj kłącze do sadzenia, jak opisano powyżej (utrzymuj ciepło, pokrój, przerób kawałkami węgla i osusz je). Następnie wykonaj następujące kroki:
- Wykop dziurę o głębokości około 20 cm.
- Połóż na dnie jedną warstwę małych kamieni i piasku, po 2 cm każda.
- Przykryj studnie ziemią.
- Przygotowane kawałki kłączy są zakopane w ziemi przez 2-3 cm oczy w górę.
- Liberalnie wylewaj lądowanie.
W domu
Oczywiście korzeń imbiru może „arbitralnie” kiełkować o każdej porze roku, ale aby uzyskać plon, najlepiej sadzić go wiosną lub zimą. Parapet powinien być dobrze oświetlony, ale imbir nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego.
Jak na otwartym terenie gleba powinna dobrze przenikać wilgoć i powietrze. Wybierz szeroki, płytki plastikowy garnek z otworami odpływowymi. Przygotuj kłącze i przystąp do sadzenia:
- Na dnie garnka leżała warstwa drenażu - keramzyt, kamyki, połamana cegła, skorupy jajek, kora drewna, a nawet suche skórki mandarynki. Im większe otwory w doniczce, tym większy powinien być materiał.
- Prokalitowa ziemia w piekarniku i wlać ją do garnka.
- Rozłóż kawałki kłącza na powierzchni gleby nerkami w górę w odległości 3 cm od siebie, wlej dobrze wodę i posyp ziemię, bez zamykania oczu.
Możliwe trudności
Imbir jest bezpretensjonalny, a szczególne trudności w opiece nad nim nie będą. Ale pamiętaj, że po zastoju wilgoci korzeń może gnić, a roślina umrze. Nie przesadzaj z podlewaniem. Chroń lądowanie przed wiatrem i przeciągiem. Ponadto, jeśli imbir jest uprawiany na otwartym polu, wielkość dojrzałych bulw jest mniejsza niż na północy regionu. Ale to nie wpływa na smak i właściwości lecznicze rośliny.
Jak inaczej możesz użyć?
W przeciwieństwie do ziemniaków, kiełkujący imbir nie zawiera związków toksycznych.
Jeśli nie chcesz mieszać z sadzeniem, używaj go jak zwykle - przetrzyj go na tarce i dodaj do herbaty (dobrze jest wrzucić kilka jagód mrożonego rokitnika do takiego napoju), zagotuj dżem lub zalew. Możesz z niego zrobić maskę twarzy i ciała. Oczywiście kiełkujący kłącze zawiera mniej składników odżywczych, ale nie może zaszkodzić.
Teraz wiesz, co zrobić z kiełkującym korzeniem imbiru. Zasadzić w doniczce, a jeśli pozwala na to klimat twojej krawędzi, to w otwartym terenie. A może pragniesz specyficznie kiełkować kłącze? Następnie biegnij do supermarketu i wybierz zdrowy kręgosłup.
