Jak doić kozę: funkcje, przydatne wskazówki dla początkujących

Obecnie hodowla kóz w gospodarstwach domowych staje się coraz bardziej popularna w celu produkcji mleka. Ten artykuł poświęcony jest zasadom i metodom dojenia, a także utrzymaniu i karmieniu zwierząt.

Od jakiego wieku możesz wypić kozę

Dojenie kozy w celu regularnego pobierania mleka powinno nastąpić dopiero po pojawieniu się potomstwa. Często można spotkać fakt, że u młodych zwierząt uzyskiwanych z mlecznych ras mlecznych, przed pierwszą powłoką powstaje wymię. Warto jednak pamiętać, że wczesne rozpoczęcie doju na bieżąco niekorzystnie wpływa na powstawanie ciała młodego zwierzęcia.

Rozwój młodego osobnika jest zauważalnie spowolniony, ponieważ składniki odżywcze niezbędne do „budowy” narządów i układów rosnącego organizmu zostaną wykorzystane do utrzymania laktacji. Wczesne rozpoczęcie procesu dojenia zakłóca tworzenie wymion, w przyszłości nie wyklucza się zapalenia gruczołu mlecznego (mastitis), wymię traci swoją elastyczność, opada, co pociąga za sobą duże prawdopodobieństwo zranienia go podczas chodzenia.

Na pytanie, czy koza może zostać wydojona do baranka, w szczególności przepływu pierwotnego, można odpowiedzieć w następujący sposób: młode zwierzę można doić tylko wtedy, gdy wymię przepełni się mlekiem, dając koziemu wielki niepokój.

Wiesz? Kozie mleko jest wchłaniane przez prawie wszystkie ssaki, dlatego wiele ogrodów zoologicznych zawiera w szczególności rogatą „pielęgniarkę” w przypadku karmienia osieroconych szczeniąt.

Ile razy dziennie potrzebujesz mleka

Koza jest dojona dwa razy dziennie: o 7 rano i o 18 wieczorem. Czasami dochodzi do pośredniego dojenia, w którym można dodatkowo uzyskać do 0,5 litra mleka. Konieczne jest przestrzeganie codziennego trybu doju, aby zmaksymalizować powrót mleka. Po polizaniu samicy należy doić 5 razy dziennie.

Przygotowanie do dojenia

Przygotowanie do doju można podzielić na kilka etapów:

  1. Dokładnie umyć ręce, zdjąć pierścienie (aby przypadkowo nie przeciąć wymion), nosić czysty szlafrok.
  2. Umyć wymię ciepłą wodą, szczególnie ostrożnie - sutkami.
  3. Wytrzyj wymię czystym ręcznikiem (serwetki papierowe) delikatnym ruchem, jakby „moczył”.
  4. Jeśli wymię jest zarośnięte włosami, należy je przyciąć. Upraszcza to pielęgnację gruczołu mlecznego i minimalizuje ryzyko przedostania się patogenów do mleka podczas doju.
  5. Aby uzyskać pełniejszy powrót mleka, należy masować wymię, po uprzednim nasmarowaniu rąk specjalnym kremem.

To ważne! W procesie przygotowania kozy do dojenia nie należy wykonywać ostrych ruchów, podnosić głosu, a tym bardziej bić zwierzęcia. Może to znacznie zmniejszyć wydajność mleka.

Techniki dojenia kóz

Dojenie odbywa się w sposób ręczny i sprzętowy.

Ręce

Istnieją 3 metody ręcznego doju, które zależą od wielkości wymion:

  1. Pugilistyczny sposób. Technika ta jest zalecana do dojenia zwierząt za pomocą dużego wymion. Sutek jest ściskany u podstawy kciuka i palca wskazującego. Wykonaj kilka rytmicznych kliknięć, aby opróżnić pierwsze porcje mleka zawierającego patogenne drobnoustroje. Następnie pięść całkowicie owija i ściska sutek, a rytmiczne ruchy powodują dojenie.
  2. Metoda szczypania. Stosuje się go w przypadku dojenia kóz o niskim wymieniu i krótkich brodawkach sutkowych. Technika nie różni się od pierwszej, w grę wchodzą tylko palce zamiast pięści.
  3. Metoda łączona (mieszana). Najpopularniejsza technika doju. Metoda polega na tym, że większość dojenia odbywa się pięścią, a pozostałości mleka są podawane palcami. Połączona metoda pozwala wyodrębnić produkt mleczny ze sutków.

Dojarka

Jeśli w gospodarstwie znajduje się więcej niż 5 zwierząt, warto rozważyć możliwość zakupu dojarki. Powinien być stosowany ściśle według instrukcji 2 razy dziennie, na jedno zwierzę.

To ważne! W okresie startu kóz należy uważnie monitorować stan wymion. Gdy pęcznieje, należy wznowić dojenie, aby zapobiec rozwojowi zapalenia sutka.

Ogólnie rzecz biorąc, proces wygląda następująco:

  1. Wymię przygotowuje się w taki sam sposób, jak przed dojeniem ręcznie.
  2. Zanim założysz sutki uprzednio zdezynfekowane (jak wskazano w instrukcji dla urządzenia) kubki urządzenia, powinieneś podważyć kilka pierwszych strumieni mleka rękami.
  3. Na sutki wkładane są kubki, po wystąpieniu próżni rozpoczyna się proces doju.
  4. Po wyschnięciu mleka aparat jest wyłączany, kubki są usuwane.

Zalety dojarki:

  • około 20 osób można doić w ciągu godziny;
  • dojenie odbywa się, jak mówią, „do ostatniej kropli”, podczas gdy zwierzę jest bezpiecznie przymocowane;
  • łatwość użycia.
Wady obejmują tylko koszty i potrzebę starannej konserwacji urządzenia.

Akcje po dojeniu

Algorytm post-dojenia jest następujący:

  1. Po dojeniu wymię powinno się łatwo masować, a następnie posmarować wazeliną lub specjalnym kremem, aby zapobiec powstawaniu pęknięć.
  2. Rafinowane mleko należy natychmiast schłodzić, aby zapobiec przedwczesnemu zakwaszeniu, rozwój patogennej mikroflory.
  3. Sprawdź, czy dojenie zostało zakończone. Może to być wizualnie określone przez wymię. Traci swoją elastyczność, staje się powolny, zapada się.

Wiesz? Podłużna forma źrenic daje kozom widok 340 stopni, bez odwracania głowy.

Kiedy przestać, zanim zaczniesz się barać

Ciąża kozy trwa 150 dni. Jeśli nie należy do rasy mlecznej, a to jest jej pierwsze owce, nie należy wykonywać dojenia. Ciężarna koza mleczna jest dojona jak poprzednio przez pierwsze 3 miesiące po nałożeniu powłoki. Liczba dziennych posiłków zaczyna stopniowo zmniejszać się od czwartego miesiąca ciąży, zwiększając ich liczbę do 1 w ciągu 2 dni. Po tym, jak pojedyncza porcja wyprodukowanego mleka wynosi 1 filiżankę, rozpoczyna się kozioł, to znaczy zatrzymuje się go do wydojenia. Miesiąc przed oczekiwaną laktacją w okresie lęgowym należy całkowicie przerwać. Odbywa się to tak, że prenatalny rozwój płodu (lub kilku) odbywa się w pełni, ponieważ proces produkcji mleka wymaga spożycia składników odżywczych i witamin.

Jak się złamać po baraniu

Po pojawieniu się dzieci koza musi zostać rozdzielona, ​​w przeciwnym razie laktacja może wygasnąć. Jeśli zwierzę urodziło się po raz pierwszy, to na miesiąc przed ocieleniem należy nauczyć się podążać za dojeniem poprzez głaskanie, lekko masując wymię, tak aby później dojenie mogło nastąpić bez problemów (zachowanie nerwowe, kopanie).

Dowiedz się więcej o tym, ile mleka daje koza dziennie.

W przypadku oddzielnego trzymania młodego bydła i kóz, samica jest dojona 5 razy dziennie, a kozy są karmione mlekiem z butelki przez pierwszy miesiąc życia. Począwszy od dwóch miesięcy życia młode przenoszone są na mleko w proszku i żywność dla dorosłych.

Jak zwiększyć wydajność mleka

Głównymi przyczynami spadku produkcji mleka u kóz są:

  • gwałtowna zmiana diety żywienia i doju;
  • nieprzestrzeganie standardów konserwacji i higieny.

Aby zwiększyć produkcję mleka, zwierzęta powinny być karmione siekanymi warzywami i warzywami, świeżym sianem i gałązkami, miotłami (w zimie). Bardzo korzystny wpływ na laktację ma stosowanie rzepy koziej i siana rumiankowego w okresie kwitnienia. Ale włączenie surowych ziemniaków do diety nie jest tego warte, ponieważ od niego gwałtownie spada wydajność mleka. W codziennym żywieniu muszą być obecne zboża, rośliny strączkowe, witaminy i kompleksy mineralne. Jednak niepożądane jest przekarmianie zwierząt, ponieważ w otyłości wydajność mleka znacznie się zmniejsza.

Będziesz zainteresowany, aby wiedzieć, dlaczego koza przestała dawać mleko.

Pomieszczenie, w którym trzymane są kozy, powinno być ciepłe (w zimie temperatura w stodole nie powinna być niższa niż + 6 ° C). Zwierzęta są suche i czyste, z dobrą wentylacją powietrza. Ściółka jest regularnie zmieniana, a wszystkie zwierzęta są okresowo pokazywane lekarzowi weterynarii.

Co się stanie, jeśli nie wypijesz kozy

Jeśli tryb doju nie jest przestrzegany, laktacja może się zmniejszyć, aw skrajnym przypadku koza przestanie produkować mleko. Ponadto kozy mleczne często cierpią na zapalenie sutka, obrzęk wymienia i choroby zapalne brodawek sutkowych. Dbanie o domową kozę mleczną jest kłopotliwym, odpowiedzialnym procesem, a co najważniejsze: codziennym. Wymaga znacznych nakładów pracy i inwestycji materialnych. Ale przy odpowiednim i metodycznym spełnieniu warunków trzymania tych zwierząt, wynik będzie doskonały - smaczne odżywcze mleko, twaróg, sery będą codziennie obecne w diecie.