Końskie kopyta wymagają regularnej kontroli i dokładnego codziennego czyszczenia. Te manipulacje są ważne, aby zapobiec wielu niebezpiecznym chorobom zwierząt.
Na czym polegają twarde stopy konia, jak się nim opiekować i co zagraża zwierzęciu, jeśli te dogmaty są ignorowane - powiemy ci później w tym artykule.
Struktura (anatomia) kopyta konia
W wieku 3-4 miesięcy źrebię może stopniowo przyzwyczajać się do karmienia nóg w celu kontroli. Doświadczeni hodowcy koni wiedzą, że aby to zrobić, należy pogłaskać kończyną pionowymi ruchami, a następnie ręką przytrzymać ziemię i, za pozwoleniem zwierzęcia, podnieść ją do pożądanej wysokości. Posłuszne osoby otrzymają nagrodę w postaci przysmaku, a uparty otrzyma słowne niezadowolenie właściciela i pojedynczy bat. Aby jednak zrozumieć, co widział na stopie konia, musisz znać anatomię kopyt ssaków.
Wiesz? Starożytnym przodkiem koni, zebr i osłów jest Eohippus. To spokojne zwierzę roślinożerne żyło na planecie na długo przed pojawieniem się człowieka. Ważył około 5 kg i nie miał siły oprzeć się atakującym drapieżnikom, więc jego jedyną ucieczką była ucieczka. W rezultacie centralne pazury na miękkich łapach zaczęły twardnieć, a inne palce osłabły. Więc w procesie ewolucji i uformowałem kopyto.
Struktura kopyt koni jest identyczna z innymi zwierzętami kopytnymi fauny. Według zootechników kopyto końskie to nie tylko ochronna bariera rogowa, ale niezwykła konstrukcja składająca się z kilku ważnych elementów. 
Struktura kopyta konia Elementy anatomiczne konia to:
- Rime - znajduje się w strefie transformacji włochatej części skóry w bucie, ma kształt małego paska o szerokości 5-6 mm, składa się z błyszczącego i zmiękczonego tubularnego rogu. W górnej strefie obręczy zlokalizowane są mieszki włosowe i gruczoły łojowe. Główną funkcjonalnością tego komponentu kopytnego jest potrzeba wytworzenia zewnętrznej warstwy rogówki, zmniejszając nacisk na owłosioną skórę i jej więzadła za pomocą błony.
- Corolla - znajduje się nieco dalej od granicy i charakteryzuje się półkolistym kształtem. Jego obecność jest ważna dla obniżenia ciśnienia i wstrząsu, gdy podeszwa styka się z powierzchnią ziemi.
- Ściana - składa się ze skóry i rogówki, która zawiera glazurę, tubular i róg liściowy. Charakteryzuje się specjalną strukturą warstwy produkującej.
- Podeszwa zewnętrzna - ma kształt zakrzywionej płyty z małą wnęką na strzałę. Składa się z naskórka i podstawy skóry, której wewnętrzna warstwa łączy się z okostną. Szybko rośnie i dobrze się regeneruje. Główną funkcją tego składnika kopyt końskich jest potrzeba ochrony głęboko leżących tkanek przed deformacją.
- Crumble - jest umiejscowiony pomiędzy toczącymi się ścianami, charakteryzującymi się klinowym kształtem z wierzchołkiem, przechodzącym do haka, podzielonym wzdłużnym rowkiem. Podobnie jak inne składniki kopyta, składa się z naskórka z warstwą rogową naskórka, podstawy skóry ze strukturą brodawkowatą i specjalnie uformowanej warstwy podskórnej.
Wiesz? Konie, które współcześni uważają za dzikie, nie są. Na przykład mustangi są potomkami koni wprowadzonych do Ameryki przez Hiszpanów w XVI wieku. Jedynymi naprawdę nigdy nie oswojonymi gatunkami parzystokopytnych są azjatyckie dzikie ogiery.
Pielęgnacja kopyt
Każdy doświadczony hodowca koni wie, że zdrowie końskich kończyn zależy w dużej mierze od stanu ich kopyt, dlatego te części ciała wymagają szczególnej uwagi. Opieka nad nimi obejmuje:
- codzienna kontrola;
- czyszczenie;
- zaczepianie;
- smarowanie specjalnymi środkami oleistymi (wymagane tylko w szczególnych przypadkach).
Każdego wieczora po dniu pracy hodowca powinien płukać wszystkie 4 stopy swojego podopiecznego bieżącą wodą, a następnie wyczyścić jego but ze rogu i strzałę z nagromadzonego brudu. Dorosłe osobniki będą musiały usunąć martwą część kopyta, która uratuje ich od Namins. Procedurę tę zaleca się powtórzyć w odstępie 45-50 dni. 
Dobrze poinformowani właściciele stadnin koni powinni uczyć kopyta kopytami młodych koni, które już wiedzą, jak nakarmić nogę. Taka manipulacja jest bardzo ważna w pielęgnacji, ponieważ za pomocą specjalnego sprzętu pozwala usunąć resztki zablokowanego brudu i gruzu z podeszwy konia. Z biegiem czasu, gdy młode zwierzęta będą miały pół roku życia, ich kończyn można nauczyć noża, zgrzytu i innych narzędzi odpowiednich do leczenia martwych części.
To ważne! Nie możesz oczyścić wierzchowca, jeśli pocił się mocno i moczył. Najpierw musisz poczekać na całkowite wyschnięcie wełny i skóry..
W przypadkach, gdy zwierzę ma zły temperament i nie jest przyzwyczajone do karmienia nóg, aby się nimi opiekować, weterynaryjne środki uspokajające przychodzą z pomocą hodowcom koni. Koń jest na pewien czas uśpiony przez dożylne lub domięśniowe podanie „Vetrankvil” (w zależności od kategorii wagowej i wieku, zaleca się stosowanie od 5 do 10 centymetrów sześciennych na jedną osobę), a także „Domosedana” (w dawce 1 centymetra sześciennego). 
Raz w tygodniu koń musi zorganizować dokładne czyszczenie kopyt wodą, twardą szczotką i specjalnym haczykiem. Procedura ta jest przeprowadzana zgodnie z następującym algorytmem:
- Stań obok zwierzęcia i poproś o pielęgnację stóp.
- Odwróć się tak, aby końskie kopyto było ułożone obcasem.
- Delikatnie przesuń od pięty do przedniej krawędzi haka, usuń wszystkie zanieczyszczenia z rogu buta. Uważaj, aby nie uszkodzić strzelca, w przeciwnym razie koń jest zagrożony kulawizną, a także infekcją stopy. Szczególna uwaga podczas czyszczenia wymaga obracania narożników i krawędzi podków.
- Następnie użyj twardej szczotki, aby usunąć brud i kurz z podeszwy konia.
- Nasmaruj dolną część kopyt (szczególnie w stawach warstwami skóry) specjalną maścią (na przykład Opatrunek kopytowy) lub olejem rycynowym, która zapobiegnie wysychaniu i pękaniu rogówki.
To ważne! Nie myć konia bezpośrednio przed i bezpośrednio po karmieniu..Oprócz codziennego czyszczenia, nie zapomnij sprawdzić stóp konia za każdym razem, czy nie ma oznak patologii. W przypadkach, w których występują zagniecenia, zaleca się ich nacięcie za pomocą tarnika lub cięcie ostrym nożem.
Przycinanie i przycinanie
Długie noszenie podków i chodzenie po twardej powierzchni to główne przyczyny zużycia obuwia martwego konia, pojawienia się w nim pęknięć i gromadzenia się patogennej mikroflory. W związku z tym, aby zapobiec różnym chorobom nóg na oddziale wierzchowca, hodowca będzie musiał okresowo przycinać kopyta i zmieniać podkowy. 
Do tego potrzebujesz:
- Ostrożnie usuń zużyte stare podkowy i wyciąć róg nożem kopytnym. Procedura ta jest wykonywana bardzo ostrożnie, ponieważ nawet najmniejsze uszkodzenie wrażliwych tkanek miękkich może trwale uderzyć zwierzę w harmonogram pracy. Wymagają szczególnej uwagi dla płaskich podeszew.
- Następnie możesz przystąpić do oczyszczenia zrogowaciałej strefy stóp i jej bruzd. Manipulacja odbywa się specjalnym nożem lub zgrzytem.
- Z oczyszczonymi i przyciętymi kończynami należy wykonać pomiary do produkcji nowych podków. Według doświadczonych hodowców, te cechy koni muszą odpowiadać rozmiarowi kopyta i odpowiednio się wokół niego wyginać.
- Dopiero po tym możesz podkuć konia.
Wideo: Przycinanie racic
Wykuwanie koni w każdym wieku jest pokazane za półtora miesiąca. Wymóg ten wynika z niemożności rozciągnięcia części kopyta przez ciągłe noszenie podków. Faktem jest, że podczas chodzenia, naciskając ciężar ciała konia na kończynę, krew ze specjalną siłą dociera do nóg, rozprowadzając składniki odżywcze w tkankach miękkich.
To ważne! Lekarze weterynarii twierdzą, że do tworzenia zdrowych kopyt u koni konieczne jest optymalne rozłożenie obciążenia, a także terminowe przycinanie warstwy rogowej. Prawidłowa rogówka charakteryzuje się cienką, równą warstwą schludnego pokrycia, wklęsłej stopy, dobrze rozwiniętej strzały rogowej, spiczastych krawędzi, zaokrąglonego miękiszu o regularnym kształcie z gładkim przejściem do zaokrąglonej krawędzi korony i braku różnych pęknięć, dołków i szczelin.
Podkowa zapobiega otwarciu kopyta, co powoduje zastój krwi i osłabienie odżywiania kończyn. Ciągłe noszenie podków, według ekspertów, jest bardzo szkodliwe dla zdrowia tych zwierząt, ponieważ są one zbyt zależne od ruchu. 
Choroby kopyt końskich
Na zdrowych kopytach nie można zauważyć krzywizn rogów pięty, rozbieżności w miejscu mocowania ścian do podeszwy, dziur i zagłębień w rogówce, a także Naminova, które są niebiesko-czerwone lub żółtawe plamy.
Nieterminowa i niewłaściwa opieka, jak również jej całkowita nieobecność, przyczyniają się do rozwoju środowiska chorobotwórczego, które wkrótce kończy się postępem niebezpiecznych chorób kopyt koni. Rozważ główne zagrożenia dla nich.
Wiesz? Powiedzenie „Nie patrz na upominkowego konia w ustach” mówi, że nie jest zwyczajowe omawianie prezentów. Pomysł ten wypowiedział chrześcijański teolog Euzebiusz Sophronius Jerome w IV wieku.
Reumatyczne zapalenie
Choroba charakteryzuje się ostrym i przewlekłym przebiegiem, często rozwijającym się na obu kończynach przednich, rzadziej wpływa na miednicę lub wszystkie 4 stopy. Postępuje jak aseptyczne surowicze zapalenie podstawy skóry, część zaczepowa ściany i podeszwa kopyta.
Występowanie zapalenia reumatycznego związanego z:
- długa ciężka praca;
- obciążyć kopyta podczas długich przesyłek;
- obfite karmienie koncentratów zwierzęcych;
- szybkie chłodzenie ogrzewanych koni;
- infekcja;
- tendencja organizmu konia do reakcji alergicznych;
- różne odkształcenia kopyta.
Kliniczne objawy procesów zapalnych to:
- szybki puls;
- zwiększone oddychanie;
- temperatura ciała wzrosła do +41 ° С;
- ciężar grzbietu kopyta (jeśli dotknięte są końce klatki piersiowej);
- ból przy ściskaniu przednich części zapalonych stóp;
- letarg zwierzęcia (koń niechętnie odsuwa się, robiąc krótkie, splątane kroki);
- kulawizna, która może ustąpić w czasie długiego marszu, ale po krótkim odpoczynku z pewnością wzrośnie;
- leżenie i całkowity brak pragnienia jakiegokolwiek ruchu (pojawia się wraz z pokonaniem wszystkich kończyn);
- ustawianie wszystkich nóg do przodu;
- nadmierne pocenie się;
- drżenie mięśni;
- napięcie podczas chodzenia;
- przemieszczenie kości kopytowej (występuje tylko w przypadkach przewlekłych);
- rozwój kopyt i ropny poddermatit.
Wiesz? Średni czas życia konia wynosi około 25-30 lat. Istnieją jednak pisemne dowody, że urodzony w Anglii ogier Old Billy żył przez 62 lata. Eksperci twierdzą, że pierwszy rok konia można porównać z 12 latami człowieka. Następny rok jest porównywany z siedmioletnim człowiekiem, a następne 3 lata są równe kolejnym 12. Tak więc, przeliczając lata życia angielskiego starca, okazuje się, że żył przez 173,5 lat.Reumatyczne zapalenie kopyta jest leczone przez odwodnienie organizmu i zmniejszenie ilości wysięku. W tym celu przez pierwsze 3 dni zwierzę umieszcza się w mokrej i zimnej glinie lub bieżącej wodzie.
Pozycja kończyn końskich z reumatycznym zapaleniem kopyta, po czym wprowadzają:- leki na śliny: „Polycaprin” lub „Arecoline” - podskórnie, dawkowanie oblicza się zgodnie z zaleceniami producenta;
- 10% roztwór salicylanu sodu - pojedyncze wstrzyknięcie wynosi 200 ml;
- leki o działaniu przeczyszczającym;
- 0,5% roztwór Novocain - blokada znieczulająca jest istotna w obszarze stępu, podawana dawka leku nie powinna przekraczać 100 ml, wstrzyknięcia dożylne są wyświetlane codziennie przez 3-4 dni;
- 0,1% roztwór adrenaliny - w dawce 5-6 ml dziennie przez 5-7 dni;
- 10% roztwór chlorku wapnia - 200-300 ml dziennie przez 5-7 dni;
- „Hydrokortyzon” - dożylnie w 5 ml na osobę;
- „Butadion” - doustnie w 8-10 g.
Wiesz? Hindusi kojarzyli konia z kosmosem, a biały koń był czczony jako ostatnie wcielenie boga Wisznu.
Corolla cellulitis
Przyczyny tej choroby to:
Cellulum w obszarze korony
- zaawansowane formy głęboko zainfekowanych szeryfów;
- kucie bezpośrednie;
- głębokie ropne pododermatitis;
- ropne zapalenie kopyta;
- rozwój zapalenia podskórnego.
Korona kopytna Phlegmon objawia się następującymi objawami:
- bolesność zrogowaciałych części kończyn;
- intensywność zwierzęcia;
- obrzęk okolicy korony (może być jasny lub łagodny);
- zwisające części ciała powyżej ściany kopytnej;
- silne kuleje;
- fluktuacja (pojawia się na etapie tworzenia ropnia);
- zwiększona ogólna temperatura ciała;
- brak apetytu;
- depresja.
- opatrunki alkoholowo-ichtiolowe lub 20% roztwór alkoholu kamforowego (zewnętrznie);
- 0,5% roztwór „Novocain” - podawany dożylnie w dawce 100 ml;
- „Penicylina” - dożylne 5 kostek;
- 40% roztwór „heksametylenotetraaminy” („urotropina”) - lekarz weterynarii powinien wyznaczyć dawkę zastrzyku, w zależności od wieku konia i jego stanu zdrowia.
Wiesz? Konie potrafią dostrzec emocje w ludzkim głosie.
Korba z karbem
Występowanie ran korony spowodowane jest urazami mechanicznymi, które powstają podczas długotrwałego kontaktu z podkową lub gdy nogi nie są prawidłowo ustawione. Przyczyny choroby są również:
- zaczął fałszować;
- długi ruch na nierównej śliskiej powierzchni;
- ostry spadek;
- Strome, szybkie zakręty.
Możesz dowiedzieć się o chorobie za pomocą następujących funkcji:
- obecność głębokich lub powierzchownych ran;
- otarcia na skórze;
- krwawienie (najczęściej niewielkie);
- silna kulawizna (zdarza się tylko z głębokimi szeryfami);
- obrzęk tkanek miękkich na stopie;
- uczucie bólu podczas dotykania korony;
- zmiażdżyć tkankę.
Jeśli nic nie zrobisz, czekając na samoleczenie, choroba wkrótce przerodzi się w flegmę.
Wiesz? Konie kochają muzykę i mają wybiórczy smak. Wolą kojące lub inspirujące kompozycje instrumentalne i są zirytowane głośnym rockiem.
Leczenie serif korony ogranicza się do wycinania włosów na dotkniętych obszarach i leczenia ran 5% roztworem jodu lub 2% roztworem alkoholu piroctaniny, po czym można zastosować bandaż.
Głębokie rany są leczone technikami chirurgicznymi. Po zabiegu koniecznie posypuje się je mieszaniną jodoformu i kwasu borowego (w stosunku 1: 9) lub drobno pokrojoną tabletką „Streptotsid” lub „Penicyliną”.
Ropiejące szeryfy leczone są opatrunkami z kamforą lub maścią Vishnevsky, kompresami rozgrzewającymi alkohol. W obecności obrzęku wymagane jest przycięcie rogówki od strony korony. Odbywa się to bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić dotkniętej skóry.
Przeczytaj więcej o strukturze i chorobach kończyn koni.
Martwica chrząstki kopyta
Ta choroba jest powikłaniem rany koronowej kopyta. Ponadto powody jego powstania:
- kucie bezpośrednie;
- głębokie ropne pododermatitis;
- strzałki uszkodzeń mechanicznych.
- wymawiane bezwładne;
- obecność lokalnego flegmonu;
- ropnie, które otwierają się arbitralnie;
- przetoki, z których wydostaje się ropny wysięk (może leczyć, ustępując miejsca nowym formacjom);
- szorstkość tkanki chrząstki, która prowadzi do jej całkowitego zniszczenia (widoczna tylko podczas sondowania).
Leczenie martwiczej patologii chrząstki kopytnej jest następujące:
- wprowadzenie do kanału przetoki 25-30% roztworu witriolu miedzi lub cynku;
- zdrapywanie ścian i dna przetoki ostrą łyżką;
- wycinanie krętych przetok i usuwanie martwiczej tkanki z ich ubytków;
- leczenie ran preparatami antyseptycznymi i nakładanie opatrunków ssących.
To ważne! W wyniku zdeformowanych kopyt końskich grupy mięśni krwinek rozwijają się nieprawidłowo. Zwierzęta cierpiące na ten problem mają bardzo grubą „grudkowatą” szyję, a przed łopatką nie ma żadnych wgnieceń.
Poddermatit
Jest to zapalenie podstawy skóry kopytnej, które może być aseptyczne lub ropne. Przyczyny choroby to:
- ruch zrelaksowanego konia na twardej powierzchni;
- nieprawidłowe urządzenie podkowa;
- słabe czyszczenie podeszwy;
- upośledzenie twardych przedmiotów między podkową a podeszwą kopyta;
- Namins;
- deformacja rogówki;
- naruszenie integralności buta tubowego z następną infekcją.
Pododermatitis towarzyszą następujące objawy:
- kulejący;
- bolesność (w przypadku ropienia jest ostra, wyczuwalna jest przy użyciu kleszczy lub perkusji);
- obecność ciemnoczerwonych lub żółtych obszarów na podeszwie;
- oznaki krwotoku;
- ustawienie bolącej kończyny do przodu (występuje, gdy zwierzę jest w spoczynku);
- częste zgięcie rannej nogi;
- zwiększone tętno;
- obecność ciemnoszarego lub biało-żółtego ropnego wydzieliny (z głębokimi formami, gęsta ropa jest uwalniana przez owalny otwór);
- odwarstwienie rogówki od warstwy produkującej;
- gorączka;
- szybki oddech.
To ważne! Kiedy ciężar konia wywiera nacisk na kopyto, krew z niego wypychana jest przez żyły. Zatem kopyto pełni rolę pompy cyrkulacyjnej.
Leczenie choroby rozpoczyna się od wyeliminowania jej przyczyn. Gdy zalecane są formy aseptyczne:
- Zorganizuj miejscowe przeziębienie (ból stóp zwierzęcia umieszcza się w zimnej wodzie lub mokrej glinie).
- 3 dni później weterynarze zalecają rozpoczęcie zabiegów termicznych, czyli kąpiele z roztworami hipertonicznymi o temperaturze + 40-42 ° C, a także gorącą glinę.
- Gdy koń już nie kuleje, zostaje wyleczony przez kucie medyczne za pomocą podkładki z filcu, skóry lub zdejmowanego metalowego dna.
Wideo: Jak leczyć ropne pododermatitis
Ropne poddermatitis wymaga większej uwagi i wysiłku. Ich terapia obejmuje:
- kompilacja;
- przykurcz (nacięcie) od stopy;
- usuwanie ropnej wydzieliny i złuszczonej skóry;
- kąpiele w stopach w 3% roztworze kreoliny o temperaturze + 39-41 ° С;
- nawadnianie odsłoniętej bazy skóry 3% roztworem nadtlenku wodoru;
- opatrunek z terpentyną, smołą brzozową lub maścią Vishnevsky.
Dowiedz się, ile średnio dorosły koń waży.
Gnijące strzały
Choroba jest przewlekłym procesem zapalnym, w którym powstaje ropa, która prowokuje zniszczenie strzały kopytowej. Miejscem jego lokalizacji jest skurcz kości piętowej miednicy, rzadziej - wszystkie 4 kopyta.
Powody, dla których eksperci od chorób mówią:
- warunki niehigieniczne podczas trzymania zwierząt;
- brak troski o kończyny;
- brak mobilności.
Łatwo rozpoznać rozkład strzał u koni dzięki następującym cechom:
- zniszczenie rogówki;
- uwolnienie cuchnącego wysięku;
- powiększone brodawki;
- kuleje podczas poruszania się po miękkiej glebie.
Wiesz? Niektóre konie mają możliwość otwierania drzwi swoim braciom i uwolnienia ich.Środki terapeutyczne obejmują usunięcie złuszczonych części strzałki i stosowanie leków:
- 8-10% roztwór siarczanu miedzi (tampon jest impregnowany lekiem i nakładany na dotknięty obszar);
- smoła brzozowa lub terpentyna (stosowane do opatrunków).
Strzałki raka
Choroba jest również nazywana przewlekłym, podrażniającym zapaleniem skóry. Przyczyny występowania są:
- poważne naruszenia w utrzymaniu zwierząt;
- brak opieki lub zachowania niepiśmiennego;
- przedłużona maceracja rogówki;
- siedzący tryb życia;
- ropna infekcja strzały;
- naruszenie drenażu limfatycznego w dystalnej kończynie;
- wadliwe karmienie.
Progresja substancji rakotwórczych w bucie rogowym konia objawia się wyraźnymi objawami:
- kulejący;
- zniszczenie rogówki po stronie strzały i międzyfazowe rowki;
- obecność cuchnącego wysięku;
- brodawkowaty wzrost warstwy brodawkowatej podstawy skóry, który charakteryzuje się szaroczerwonymi i niebieskawo-czerwonymi odcieniami (przypomina wyglądem kalafior).
Po leczeniu lekami na ranę nakłada się bezigłowe podwiązanie. Gdy dotknięta część stopy pokryta jest młodą rogówką, konia można przykuć podkowami z metalowym dnem i uszczelką nasączoną smołą. Zaleca się, aby chore zwierzę nie było ładowane i chodzić codziennie na miękkim podkładzie.
Wiesz? W Stanach Zjednoczonych istnieje prawo zabraniające niezamężnym kobietom jazdy konnej w niedzielę. Osoby naruszające normalne więzienie. W niektórych stanach nowy mąż nie może jeździć sam na koniu, dopóki nie będzie żonaty przez ponad rok.Jak widać, kopyta koni wymagają szczególnej uwagi i opieki. Bez odpowiedniej opieki są narażeni na poważne choroby, które mogą być nawet śmiertelne dla twojego okręgu. Każdy świadomy hodowca koni powinien codziennie sprawdzać i czyścić kopyta konia, co jest kluczem do zdrowego i długiego życia oddziału.
