Plaga jest prawdopodobnie jedną z najsłynniejszych chorób, o których wie cała ludzkość, ponieważ podczas jej istnienia doświadczyła więcej niż jednej epidemii, która pochłonęła miliony ludzi i zwierząt. Będzie o pladze, która dotyka bydło.
Na szczęście czynnik sprawczy, który go prowokuje, nie jest niebezpieczny dla ludzi, ale ta dolegliwość może spowodować poważne szkody w gospodarce, dlatego dla każdego z jej przejawów lub pokonania czynnika przyczynowego bydła powinieneś wiedzieć, co robić w takich przypadkach. Z artykułu dowiesz się, jak rozpoznać objawy zarazy, jakie środki podjąć, aby walczyć, i jak przed nią chronić gospodarkę.
Czym jest ta choroba
Bydło dżumy nazywane jest chorobą zakaźną, która charakteryzuje się ciężkim przebiegiem, wysoką zarażeniem i śmiertelnością. Rozwija się szybko, zgodnie z zasadą ogniskowej, może wpływać na wiele gatunków zwierząt. Najbardziej podatne są bydło, bawoły, zebu, króliki, psy. Dla ludzi zaraza, która dotyka bydło, nie jest niebezpieczna, ale nie można jeść mięsa i mleka chorych zwierząt. 
Wcześniej śmiertelność z powodu choroby wynosiła 95-100%. Od czasu identyfikacji patogenu i do 2014 r. Prowadzono aktywną kontrolę choroby, dzięki czemu nie można jej znaleźć w 198 krajach.
Wiesz? Jelita u przedstawicieli bydła mają długość 22 razy większą niż ich ciało.
Patogen, źródła i drogi zakażenia
Przyczyną dżumy u bydła jest wirus zawierający RNA z rodzaju Morbillivirus, odkryty w 1902 roku. Wirus umiera po ekspozycji na temperaturę + 60 stopni przez 20 minut, w temperaturze 100 stopni - natychmiast. Trwa 5-6 dni w warunkach pokojowych, w 4 ° C - przez kilka tygodni. Znika pod wpływem zasady, kwasu, przy dezynfekcji.
Zakażenie zwierząt następuje od chorych osób, zwłok. Patogen jest przenoszony przez powietrze, przez spojówkę, usta. Źródłami infekcji mogą być woda, żywność, sprzęt. 
Zaraza bakteryjna i wirus dżumy bydła pod mikroskopem Od momentu pojawienia się wirusa w organizmie zwierząt gospodarskich do wystąpienia pierwszych objawów trwa od 3 do 17 dni. Śmierć następuje w ciągu 7-9 dni. Chore zwierzęta uzyskują odporność na zarazę przez okres do 5 lat, jednak zatrzymują i wydzielają wirusa przez 4 miesiące, zarażając zdrowe osoby.
Wnikając do krwi, wirus rozprzestrzenia się w całym ciele i odkłada się w węzłach chłonnych, szpiku kostnym, narządach oddechowych, żołądku, co prowadzi do zakłócenia układu odpornościowego.
To ważne! Wirus dżumy pozostaje w świeżym mięsie przez 4-6 godzin, w stanie zamrożonym i solonym - 28 dni. W glebie i zwłokach zwierzęcia jest żywotny przez 30 godzin.
Objawy i przebieg choroby
Objawy dżumy bydła mogą się różnić w zależności od postaci choroby. Będą różne dla form ostrych, podostrej i nadmiernie ostrej. Choroba może wystąpić z typowymi objawami, bez ciężkich objawów (utajonych) lub nieskutecznych, tj. z szybkim powrotem do zdrowia, bez przechodzenia przez wszystkie etapy rozwoju.
Ostry
W ostrym przebiegu choroby charakterystyczne są następujące objawy:
- gwałtowny wzrost temperatury do 41-42 stopni;
- pobudzenie;
- szlifowanie zębów;
- marszczony płaszcz;
- utrata połysku wełny;
- zmiany zapalne w błonach śluzowych oczu, nosa i ust;
- nadmierne ślinienie;
- wrzody na błonie śluzowej jamy ustnej;
- zapalenie spojówek;
- katar;
- surowicze i ropne surowicze zapalenie pochwy;
- naruszenia przewodu pokarmowego (biegunka zmieszana z krwią);
- utrata masy ciała
Podostry
W dżumie podostrej objawy są zamazane. Taki przebieg choroby jest z reguły charakterystyczny dla niekorzystnych stref, w których zaobserwowano już ogniska choroby, i gdzie bydło ma resztkową odporność. Na takich obszarach zwierzęta zwykle nie mają uszkodzeń błon śluzowych i występuje krótkotrwała biegunka. Najczęściej choroba kończy się wyzdrowieniem. Umierają tylko młode osoby lub osoby o słabej odporności. Choroba może trwać 2-3 tygodnie lub dłużej.
Wiesz? Największa krowa, która spadła na strony Księgi Rekordów Guinnessa, miała 1,9 metra wysokości w kłębie, a najmniejsza miała zaledwie 80 cm nad ziemią.
Super ostry
Nadciśnienie tętnicze choroby jest rzadkie. Na tym etapie choroba postępuje szybko, a zwierzęta umierają w ciągu 2-3 dni. 
Diagnostyka laboratoryjna
Diagnozę „dżumy” przeprowadza się podczas badania zwierzęcia przez lekarza weterynarii na podstawie charakterystycznych objawów i badania krwi, testu immunologicznego, diagnozy PCR i innych testów bakteriologicznych.
Przeczytaj o przyczynach, objawach i leczeniu takich chorób zakaźnych bydła: zapalenie błony śluzowej macicy, bruceloza, leptospiroza, promienica, wścieklizna.
Najwyższe stężenie wirusa w organizmie obserwuje się w okresie erozji błon śluzowych i maksymalnego wzrostu temperatury ciała, dlatego najdokładniejsze są testy, które zostały wykonane w tych okresach. Wykonuje się badania krwi, tkanek z nadżerek i powierzchownych węzłów chłonnych. Wykrywanie wirusa w materiałach przeprowadzanych przez instytuty badawcze lub wyspecjalizowane laboratoria weterynaryjne strefowe.
Metody walki i kwarantanny
Prawodawstwo weterynaryjne zabrania leczenia bydła chorego na zarazę. Wszystkie zarażone zwierzęta są poddawane ubojowi tak szybko, jak to możliwe. Są zabijane metodą bezkrwawą, po czym trupy są usuwane przez spalanie. Zainfekowane mleko gotuje się przez pół godziny, a następnie poddaje recyklingowi. Pomieszczenia, w których chowane bydło było trzymane i zabijane, są dezynfekowane. 
Do dezynfekcji stosuje się alkaliczne i kwaśne roztwory 1-2% - proszek wybielający, podchloryn sodu, sód kaustyczny, formaldehyd. Podczas przetwarzania tych funduszy wirus umiera po kilku minutach.
W gospodarstwie domowym, w którym wykryto chorobę, deklaruje się kwarantannę, która zostaje usunięta 21 dni po zarejestrowaniu ostatniego przypadku. Zabrania się wywozu jakichkolwiek produktów pochodzenia zwierzęcego z miejsca, w którym deklarowana jest kwarantanna. Zwierzęta są tam trzymane w oddzielny sposób, pomieszczenia są codziennie dezynfekowane.
To ważne! Wszystkie zdrowe zwierzęta znajdujące się w gospodarstwie, w którym wykryto epidemię dżumy, powinny być szczepione, a ich temperatura ciała codziennie monitorowana..Po usunięciu kwarantanny zwierzęta są szczepione co roku przez następne 3 lata.
Zapobieganie
Ponieważ leczenie dżumy jest niemożliwe, ważne jest, aby nie dopuścić wirusa do twojego domu. Aby to zrobić, postępuj zgodnie z pewnymi środkami zapobiegawczymi:
- szczepić zwierzęta szczepionką żywej hodowli i inaktywowanymi szczepionkami saponinowymi;
- umieść nowo przybyłe zwierzęta w kwarantannie przez 2 tygodnie;
- regularnie dezynfekować pomieszczenia, w których trzymane są zwierzęta gospodarskie;
- ograniczyć ruch bydła.
Zatem dżuma jest poważną wirusową chorobą zakaźną bydła, która nie jest uleczalna i charakteryzuje się najwyższą śmiertelnością. Pomimo faktu, że w 2014 r. Ogłoszono na świecie, że choroba wygrała, w niektórych krajach, w większości słabo rozwiniętych, a dziś została znaleziona.
Szczepienia pomogą uniknąć brucelozy, pryszczycy i innych niebezpiecznych chorób bydła.
Dlatego ważne jest, aby znać objawy zarazy, szczepić się i stosować się do innych środków zapobiegawczych, aby uratować zwierzęta przed przeniknięciem wirusa do organizmu.
