Złośliwa gorączka nieżytowa bydła

Hodowla bydła na obszarach wiejskich jest powszechnym i opłacalnym zajęciem. Ale codzienne życie rolnika może zostać przyćmione przez poważną i zaraźliwą chorobę wychowanków - na przykład złośliwą gorączkę katarową.

Dowiedz się więcej o tej chorobie, jej objawach i przebiegu leczenia zwierząt.

Czym jest ta choroba

Złośliwa gorączka nieżytowa (zwana dalej CGD) to zakażenie, które występuje w jednej grupie zwierząt i nie prowadzi do wybuchów epidemii. Choroba wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, układ trawienny, układ oddechowy poprzez zapalenie błon śluzowych. Procent śmiertelności z ZKG jest dość wysoki, dlatego ważne jest, aby zdiagnozować go na czas i rozpocząć leczenie.

Anaplazmoza, parainfluende-3, promienica są również określane jako choroby zakaźne bydła.

Patogen, źródła i drogi zakażenia

Czynnikiem wywołującym chorobę jest wirus należący do rodziny opryszczki. Wirus można znaleźć w limfie i błonach śluzowych mózgu, wątroby, śledziony, trzustki. Nosicielami są kozy i owce; w odpowiednich warunkach jest wydalany ze śliną lub śluzem z zatok. Udowodniono, że zakażenie nie występuje w kontakcie między osobami chorymi i zdrowymi, ale z najmniejszymi objawami podejrzanych zwierząt są izolowane, ponieważ dokładny mechanizm rozprzestrzeniania się wirusa nie został zbadany. Nosicielami wirusa są kozy i owce, a następujące czynniki mogą przyczynić się do stworzenia środowiska odpowiedniego dla wirusa:

  • poza sezonem;
  • karma niespełniająca norm;
  • błędy dietetyczne;
  • wspólne trzymanie i wypas różnych grup zwierząt (krów i owiec, koni i kóz);
  • nadmierna wilgoć w miejscu zatrzymania;
  • przeciągi i niska temperatura.

To ważne! Wirus może zainfekować zarodek ciężarnej samicy, ponieważ jej cząstki przenikają przez łożysko.

Okres inkubacji i objawy

Okres ukryty może trwać od 12 godzin do czterech miesięcy, dlatego ważne jest obserwowanie zachowania zwierząt. Choroba natychmiast zawodzi w układzie nerwowym:

  • wcześniej dobroduszne osoby stają się pobudliwe i agresywne;
  • wcześniej aktywne okazy popadają w apatię, ucisk.

Choroba obejmuje prawie całe ciało. Cierpią na nią różne narządy, co powoduje odpowiednie objawy:

  • układ odpornościowy - dreszcze, gorączka, gorączka;
  • CNS i serce - nadpobudliwość, obniżenie, zgrzytanie zębów, drżenie mięśni, drgawki, tętno, nitkowate i częste;
  • GIT - utrata apetytu, pragnienie, zaparcia, atonia żołądka przedniego, biegunka (może z krwią), zapalenie żołądka i jelit, skurcze mięśni brzucha;
  • skóra - obszary między rogami i częścią czołową stają się gorące, skóra twardnieje, futro staje się na końcu;
  • układ mięśniowo-szkieletowy - chwiejne, zginanie kończyn, wyginanie grzbietu;
  • oczy - nietolerancja światła, obrzęk powiek, łzawienie, zapalenie spojówek w ciężkiej postaci, zmętnienie rogówki, owrzodzenie błony śluzowej, utrata tęczówki lub jej narost z soczewką, zaćma, ślepota;
  • narządy oddechowe - duszność, duszenie się, świszczący oddech podczas oddychania, obrzęk krtani i nozdrzy, obfite ślinienie się i wydzielanie śluzu z zatok;
  • układ moczowy - martwica i wrzody błony śluzowej pochwy, obrzęk warg sromowych, częste oddawanie moczu, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie nerek, poronienie.

To ważne! W tym okresie zwierzę nie może być związane rogami - zmiękczają się znacznie i mogą spaść.

W zależności od nasilenia objawów rozróżnić ostre, podostre i nadostre formy choroby:

  • w postaci podostrej objawy są łagodne: obserwowane są tylko zmiany behawioralne, gorączka, suchość w zwierciadle nosa, wydzielanie śluzu z zatok nosowych i obrzęk powiek.
  • w ostrym przebiegu objawy są wyraźne, zwierzę traci koordynację ruchów, mleko samic znika, temperatura ciała gwałtownie wzrasta do 42 ° C W dziewięciu przypadkach na dziesięć w ciągu dwóch tygodni, w ostrej postaci i bez leczenia, następuje śmierć.
  • w postaci nadmiernie ostrej objawy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego uzupełniają utrata apetytu, pragnienie, duszność, a stolec staje się płynny i krwisty. Śmierć może nastąpić trzeciego dnia.

Diagnostyka

Diagnoza może być ustalona tylko przez specjalistę, ponieważ wiele objawów jest podobnych do innych chorób. Aby uzyskać dokładny obraz, potrzebne są analizy:

  • histologiczny;
  • Diagnostyka PCR (badania DNA i RNA);
  • analiza zeskrobywanych tkanek;
  • badanie krwi i płyn limfatyczny.
Ponadto weterynarz wyjaśnia właścicielowi obraz kliniczny (objawy, warunki zatrzymania) i przeprowadza kontrolę wzrokową.

Wiesz? Krowa jest często krzyżowana z innymi przedstawicielami dużych zwierząt parzystokopytnych. - na przykład z jaka. Powstała hybryda, Hainak, charakteryzuje się zwiększoną liczbą plonów.

Zmiany patologiczne

Badania patologiczne pomagają w badaniu mechanizmów, które wywołują wirusa. Wycinając ciało upadłego zwierzęcia, eksperci obserwują te zmiany:

  • wyczerpanie;
  • krzepnięcie krwi, ciemnienie;
  • martwica błon śluzowych narządów oddechowych i trawiennych;
  • martwica i wrzody na skórze, wymieniu, sutkach;
  • krwotoki na błonach śluzowych i surowiczych wątroby, śledziony, prostaty i trzustki, mózgu, nadnerczy;
  • powiększone węzły chłonne w jamie brzusznej, węzły podżuchwowe i gardłowe;
  • zastój krwi w wątrobie, mięśniu sercowym, nerkach, mózgu;
  • obrzęk płuc;
  • błony mózgu są również spuchnięte i pokryte wysuszonym płynem z naczyń krwionośnych;
  • krwotoki w błonie łącznej powiek;
  • nudna rogówka.

Przeczytaj o głównych chorobach krów, ich objawach i leczeniu.

Kontrola i leczenie

Pacjenci są natychmiast umieszczani w izolatorze, gdzie przeprowadzane jest kompleksowe leczenie:

  • wraz z rozwojem wtórnych infekcji na tle wirusa przepisuje się antybiotyki i sulfonamidy (Draxin, Exid, Terramycin), lek podaje się raz, wstrzykuje, w dawce wskazanej przez lekarza weterynarii;
  • kofeina jest wstrzykiwana podskórnie w celu utrzymania centralnego układu nerwowego i aktywności serca (dawka zależy od wagi i ciężkości stanu);
  • w przypadku zaburzeń przewodu pokarmowego stosuje się leki przeciwzapalne i ściągające - na przykład taninę, która leczy owrzodzenia błony śluzowej, a także podlewa zwierzę za pomocą owsa, siemienia lnianego lub rosołu ryżowego;
  • w przypadku ciężkiego obrzęku wstrzykuje się 10% chlorek wapnia, dawkę i częstotliwość oblicza lekarz weterynarii;
  • zewnętrzne błony śluzowe przemywa się słabo różowym roztworem nadmanganianu potasu lub wywarem rumiankowym, sukcesja;
  • do leczenia oczu stosuje się 5% roztwór dimeksydu w mieszaninie z 0,5% nowokainą z dodatkiem gentamycyny, kapie na wewnętrzną powierzchnię powieki;
  • Maść streptocydowa lub oksytetracyklina jest stosowana do leczenia wrzodów na skórze.
Podczas leczenia zwierzę otrzymuje wysokiej jakości opiekę, lepsze odżywianie witaminami (ziołami, warzywami), świeżą wodą w stałym dostępie.

Radzimy zapoznać się z zasadami karmienia krów mlecznych.

Zapobieganie

Ponieważ ustalono, że owce i kozy są nosicielami wirusa, nie jest konieczne trzymanie się razem z nimi lub wypasanie na jednym terytorium innych zwierząt. Ponadto podejmowane są środki zapobiegające chorobie:

  1. Regularnie przeprowadzaj rutynową kontrolę populacji.
  2. Przestrzegaj norm sanitarnych: utrzymuj czystość stodoły lub stajni, czystość sprzętu, higienę osobistą podczas dojenia zwierząt lub opiekę nad nimi. Ściółka i odchody zwierząt są usuwane, gdy są zanieczyszczone, i są zabierane z siedliska zwierząt domowych.
  3. Należy również przestrzegać bezpieczeństwa sanitarnego wypasu i podlewania.
  4. Ponieważ jedzenie daje wyłącznie świeże i wysokiej jakości jedzenie. Dieta zwierząt powinna być optymalnie zrównoważona witaminami i minerałami, zwłaszcza wiosną i jesienią, kiedy wirus HCV jest aktywny.
  5. Nowe zwierzęta tymczasowo umieszczone w kwarantannie.
  6. Utrzymywanie bydła w pomieszczeniach wyklucza przeciągi, wilgoć, wygląd gryzoni.
  7. Regularnie przeprowadzana jest dezynfekcja sanitarna obór lub stajni, traktując zarówno pomieszczenia, jak i sprzęt, na przykład 2% ługiem sodowym.
  8. Gdy pojawiają się podejrzane objawy, zwierzę jest izolowane od zdrowych osób. Reszta podopiecznych dokładnie sprawdza.
  9. Biedne gospodarstwo jest poddawane kwarantannie, martwe zwierzęta są usuwane. Kwarantanna jest usuwana tylko wtedy, gdy lekarz weterynarii potwierdzi całkowite wyleczenie inwentarza żywego.

Wiesz? Mleko Buffalo jest znacznie grubsze od krowiego, co czyni go pyszną włoską mozzarellą.

Właściciele gospodarstw hodowlanych, uzbrojeni w praktyczną wiedzę o możliwych chorobach swoich podopiecznych, będą mogli podjąć niezbędne środki, aby im zapobiec. Jeśli choroba nadal się objawia, pomoc na czas uratuje zwierzęta od śmierci, a właściciel od strat.