Na pytanie, kto jest takim himalajskim monalem, większość z nas odpowie, że najprawdopodobniej nie jest to ryba, ponieważ Himalaje są wysokimi górami. W rzeczywistości ten piękny krewny bażanta jest znany w Azji do tego stopnia, że został nawet uhonorowany za narodowy symbol Nepalu i jest zdobiony w oficjalnym herbie jednego z indyjskich stanów. Ten piękny ptak pod każdym względem zasługuje na bardziej szczegółowy opis siebie.
Jak to wygląda
Himalajski monal wygląda niezwykle imponująco dzięki jasnej kolorystyce z misternymi modulacjami różnych odcieni. 
Jego cechami charakterystycznymi są:
- masywne, krępe ciało z nieco niezręcznymi ruchami;
- mocne nogi o żółtawobrązowych lub jasnozielonych odcieniach;
- potężny i lekko zakrzywiony brązowy dziób;
- ogon jest średniej wielkości, miedziany na górze i czarny na dole;
- głowa i tył głowy są zielone, wokół oczu znajduje się skórzasty, niebieski pierścień. Na głowie samców - herb długich, złocisto-zielonych piór;
- oczy z czarną źrenicą i ciemnobrązową tęczówką;
- upierzenie męskie mieni się na czerwono, fioletowo, zielono i niebiesko;
- upierzenie samicy utrzymuje się w pstrokatych brązowych odcieniach;
- długość samca, wraz z 23-centymetrowym ogonem, wynosi średnio 70 cm przy wadze 2,5 kg;
- rozpiętość skrzydeł - 85 cm;
- samice są mniejsze, o długości ciała 63 cm, wraz z 20-centymetrowym ogonem i wagą 2 kg.
Gdzie mieszkają i ile żyć
Ptaki te preferują wyżyny z położonymi tam łąkami z forbami na wysokości od 2500 do 5000 metrów nad poziomem morza. Ich główny zasięg rozciąga się w Himalajach między Wschodnim Afganistanem i Bhutanem, a także w niektórych obszarach Tybetu. Zimą, kiedy jest dużo śniegu, ptaki, w poszukiwaniu pożywienia, schodzą poniżej do górskich lasów, gdzie rosną sosny, dęby i krzewy subalpejskie, takie jak rododendron.
Długość życia Monala w przyrodzie jest z pewnością nieznana, aw niewoli może żyć nawet 20 lat.
Wiesz? Przystojny himalajski monal należący do bażantowej rodziny ptaków podobnych do kurczaka, jest krewnym zwykłej kury. Jeśli jednak spojrzysz na niektóre z naszych inteligentnych kogutów, łatwo w to uwierzyć.
Style życia i nawyki
Ptaki te mają dobre właściwości latające, ale wolą powoli poruszać się po ziemi, tylko od czasu do czasu startując na gałęziach drzew. Nawet w niebezpiecznych chwilach monale z reguły nie wznoszą się w powietrze, ale uciekają, próbując gdzieś się ukryć. 
Jesienią samice wędrują po stromych zboczach gór, szukając najbardziej pożywnego jedzenia wraz z młodymi pisklętami. A zimą monale łączą się w stada liczące do 30 ptaków i schodzą na wysokość 2000 metrów w górskich dolinach, gdzie jest mniej śniegu i łatwiej jest zdobyć pod nim jedzenie. Wraz z nadejściem ciepła ptaki migrują w góry na wysokość 5000 metrów, gdzie żywią się do jesieni.
Dowiedz się więcej o bażantach: hodowla w domu, karmienie; jak złapać bażanta własnymi rękami; osobliwości zawartości gatunku bażanta złotego
Co się karmi
Z jedzenia, które nie trafia do tych ptaków, można tylko wymienić żołędzie, jagody i pędy roślin. Reszta reszty monalam musi ciężko pracować: owady muszą zostać złapane, a korzenie, bulwy roślinne, larwy owadów, które stanowią dużą część diety ptaków, zwłaszcza zimą, znajdują się pod ziemią. A monalam z potężnymi nogami i mocnym, nieco zakrzywionym dziobem musi je wydostać. 
Po pierwsze, ptaki ze stopami rozdzierają fossę, po czym zaczynają wydobywać z ziemi wszystko, co jest jadalne, dziobem. Oprócz krzywizny, która pomaga przylegać do korzeni, bulw i larw, na krawędziach dzioba są również powierzchnie tnące, którymi Monal tnie twarde korzenie. Ptaki pracują tak mocno, że po nich duże powierzchnie zaorane do głębokości 30 cm pozostają na powierzchni górskich łąk.
To ważne! Zimą monale czasami nie gardzą zbożem na polach sadzonych przez chłopów w górskich dolinach.
Hodowla
W kwietniu, wysoko w górach, rozpoczyna się monalny okres małżeństwa, który może trwać do lipca. Mężczyźni stają się niezwykle hałaśliwi i agresywni wobec swoich rywali i niezwykle dzielni wobec kobiet. Puszczają jak najwięcej swoich wspaniałych piór, rozpościerają skrzydła i podnoszą ogony, ukazując się przed damami w całej ich okazałości, kłaniając się im i podskakując. Najszlachetniejsi z dżentelmenów prezentują swym ulubieńcom także smaczne jedzenie lub tylko kamyk. 
Samice, oczywiście, nie mogą się oprzeć takiemu naciskowi i dochodzi do krycia, po którym rozpoczyna się budowa gniazda. Aby to zrobić, kopią płytką dziurę w ziemi, której dno jest pokryte liśćmi, trawą i mchem. Zwykle składają się trzy jaja, ale czasami ich liczba może sięgać nawet sześciu.
Tylko samice wysiadują te jaja przez 26-28 dni, a samce, w międzyczasie, znajdują się w pobliżu, czujnie pilnując swoich partnerów i gniazd. Robią to samo po wykluciu piskląt, pomagając samicom w pierwszych dniach i karmiąc potomstwo owadami. Przez długi czas w gnieździe pisklęta jednak nie zostają, po kilku dniach chodzenia po samicy w poszukiwaniu pożywienia.
Dzieci pod okiem matki pozostają przez pół roku, po czym stają się całkowicie niezależne i osiągają dojrzałość płciową w ciągu dwóch lat.
Przeczytaj także o innych przedstawicielach bażantów: dzikich kurcząt, kuropatw, pawi.
Wideo: Himalayan Monal
Te wspaniałe ptaki są prawdziwą ozdobą natury. I chociaż ich piękno w pewnym momencie stało się przyczyną spadku liczby himalajskich monaliów ze względu na ich upodobanie do pięknych piór, obecnie nic nie zagraża populacji tych ptaków.
