Leningradzkie kurczaki perkalowe

Jak wiecie, domowe kurczaki po uzgodnieniu są podzielone na dwie główne kategorie: niektóre są hodowane na mięso, inne na jajka. Jednak dla małego gospodarstwa domowego najciekawsze są uniwersalne rasy kurcząt, które można stosować w obu tych obszarach. Perkal Leningrad należy do tej kategorii ptaków.

Historia rasy

Jak można się domyślić z nazwy rasy, swój wygląd zawdzięcza wysiłkom hodowców z oddziału Ogólnounijnego Instytutu Badań Genetyki i Hodowli Zwierząt Gospodarskich zlokalizowanego w mieście nad rzeką Newą.

Przeczytaj także o takich mięsnych i jajecznych rasach kurcząt, jak: Rhode Island, Orlovskaya, Pervomaiskaya, Moskwa, Kuchinsky Jubilee i Yurlovskaya głośno.

Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy odmiany leningradzkiej rasy kurcząt, które były hodowane etapami:

  1. Złoty szary uniwersalna rasa, wynik skrzyżowania Leggornu i lokalnego kurczaka w paski, pojawiła się pod koniec lat 70. - na początku lat 80-tych. ubiegłego wieku.
  2. Biały, w tym samym okresie uzyskano większe mięso drobiowe dzięki wielokrotnym transfuzjom krwi mięsa i jaj Australorps do białego Livorno i po ustaleniu pożądanych właściwości genetycznych dodania ich do „własnego” złotozielonego wybiegu w Petersburgu.
  3. Calico, który ma najjaśniejszą zewnętrzność i zwiększone wskaźniki produktywności dzięki skrzyżowaniu dwóch wyżej wymienionych gatunków Leningradu z mięsem i jajami. Glina New Hampshire, Australorp i Połtawa. W tej krzyżówce hodowcy próbowali połączyć najwyższe możliwe wskaźniki masy ciała ptaka i masy jego jaj, co jest główną zaletą kur z mięsa i jaj.
Odmiana Calico kurcząt Leningrad została zarejestrowana w 1985 r. W wyniku udanego eksperymentu. W tym trudnym okresie sowieckiej historii, z powodu rosnącego niedoboru, rozwój małych działek gospodarstwa domowego zyskiwał na popularności: na małych działkach ludzie nie tylko uprawiali własne warzywa i owoce, ale także próbowali hodować małe zwierzęta gospodarskie i drób. Przydał się więc nowy domowy kurczak, bardzo wydajny, sprężysty, wszechstronny, a ponadto posiadający bardzo atrakcyjne upierzenie.

Opis i funkcje

Z wyglądu i cech charakteru calico Leningradzkiego najlepiej zebrano cechy wszystkich ras, które brały udział w tworzeniu puli genowej.

Sprawdź takie ozdobne rasy kurcząt jak: Araucana, Ayam Tsemani, Hamburg, Chinese Silk and Sebright.

Na zewnątrz

„Wizytówka” ptaka to niezwykle elegancki trójkolorowy kolor, który jest połączeniem białych, czarnych i czerwonawych kolorów, które łączą się w każde pióro. Ogólnie rzecz biorąc, kurczaka tego można uznać za dekoracyjnego, chociaż w rzeczywistości nie jest on hodowany dla piękna. Perkal z perkalu Leningradka jest kompaktowy, wymiary są małe, wszystkie części ciała są proporcjonalne, a nawet mają pewną elegancję. Głowa jest mała, szyja również nie jest zbyt wysoka, plecy proste, a klatka piersiowa dość szeroka. Różowa muszelka ma kształt liścia lub różu, kogut jest bardziej rozwinięty, kolczyki są czerwone lub różowe, skóra ma bladożółty kolor, a nogi są ciemniejsze. Ogon jest mały, skrzydła są dobrze rozwinięte i ściśle przylegają do ciała.

Wskaźniki wagi

Kurczaki tej rasy mają masę ciała 2,1-2,3 kg, średnio 400 g więcej samców.

Wiesz? Największa rasa kurczaków na świecie jest uważana za amerykańskie gigantyczne czarne ptaki, hodowane pod koniec XX wieku w USA (New Jersey) przez skrzyżowanie Orpington, Langshan i Dark Brahma. Koguty tej rasy ważą do 7 kg (dla porównania: średnia waga gęsi, początkowo większego ptaka niż kurczaka, wynosi tylko 4,1 kg).
Warto powiedzieć, że spośród trzech nazwanych ras leningradzkich perkal jest najmniejszy. Tak więc, złotozielone ptaki mają masę 2,5 kg u kurcząt i 3,3 kg u kogutów, a białe mięso jeszcze większe: kura zyskuje 2,9 kg, kogut - do 4 kg. Jednak odmiany chintz, według rolników, wygrywa ze swoimi „towarzyszami” w smaku mięsa, z tej hybrydy jest bardzo lekki, delikatny i pożywny.

Dowiedz się, ile żywych kurczaków: dom, warstwa, brojler.

Ponadto ptak wyróżnia się wysoką żywotnością i bardzo szybkim przyrostem masy ciała: kury nioski osiągają 1,5 kg już w wieku ośmiu lat, koguty - nieco później.

Charakter

Kolejną zaletą rasy jest bardzo spokojny i zrównoważony charakter. Ptaki te doskonale odnajdują wspólny język nie tylko między sobą, ale także z innymi przedstawicielami ptaków, dzięki czemu mogą być trzymane we wspólnym kurniku. Ta cenna nieruchomość jest używana z przyjemnością przez właścicieli małych gospodarstw. Jednak atrakcyjność kurczaków perkalowych wcale nie oznacza ich letargu i bierności. Ptaki igrają z przyjemnością na otwartym terenie, poszukują różnego rodzaju przysmaków w kraju, ciekawie badają terytorium, nie podejmując żadnych walk ani napadów złości typowych dla wielu innych ras.

Dojrzewanie i produkcja jaj

Warstwy osiągają dojrzałość płciową o sześć miesięcy, w tym okresie zaczynają się systematycznie gniazdować, chociaż pierwsze składanie jaj może nastąpić już w ciągu czterech miesięcy. Pod względem produkcji jaj odmiana perkalu zajmuje przeciętną pozycję wśród trzech przedstawicieli rasy leningradzkiej: w ciągu roku jeden kurczak może nosić średnio 160 do 180 jaj (w kolorze złotawo-szarym ta liczba osiąga 200 sztuk, w kolorze białym - tylko 150). Jednak wielu rolników zauważa, że ​​przy dobrej opiece wskaźnik dwustu jaj rocznie dla obcasa perkalowego jest również całkiem osiągalny.

Aby kura niosek mogła zadowolić hodowcę drobiu swoją produktywnością, trzeba wiedzieć, jakie są cechy osobnicze kur, co je karmić i dlaczego tak się dzieje, że kurczaki pędzi się źle.

Ważnym wskaźnikiem jest również zachowanie stabilnych wskaźników produkcji jaj przez cały rok. Kolor muszli jest jasnobrązowy, średnia waga wynosi 58 g, maksimum to 60 g. Charakterystyczną cechą jaj tej rasy jest jasne pomarańczowe żółtko o bardzo dużych rozmiarach, chociaż samo jajo jest średnio nieco mniejsze niż jaja złotego towarzysza. Zwróć również uwagę na bardzo wysokie walory smakowe jaj tej hybrydy.

Instynkt wylęgu

Instynkt inkubacji tych kurczaków jest bardzo dobrze rozwinięty, nie tylko ściśle monitorują własne sprzęgło, ale są również gotowi do wypełnienia tego obowiązku dla przedstawicieli mniej „odpowiedzialnych” ras, które są również z powodzeniem stosowane przez małych hodowców.

Wiesz? Jedna z najbardziej niezwykłych ras kurcząt na świecie jest uważana za chiński jedwab. Jej pióra są bardziej jak futro, ale najbardziej niesamowita jest pod nimi. Skóra, kości, narządy wewnętrzne, a nawet samo mięso tego ptaka mają niebieskawo-czarny kolor! Najbardziej interesującą rzeczą jest to, że chiński jedwab nie jest hybrydą, jest całkowicie „naturalną” rasą, która ma również bardzo starożytną historię. Pomimo tego, że ptak należy do ras ozdobnych, jego niesamowite mięso (jak jajka) jest uważane za przysmak i jest bardzo drogie.
Trzeba powiedzieć, że rasy hybrydowe kurczaków bardzo rzadko zachowują wyraźny instynkt inkubacyjny. W większości przypadków do hodowli krzyży należy użyć innej kury lub inkubatora. Perkal Leningrad w tym sensie jest udanym wyjątkiem. Dla tej przyjemnej cechy rasa jest czasami nazywana miłosnym „inkubatorem domowym”.

Racja żywieniowa

W żywieniu perkal leningradzki nie różni się od innych przedstawicieli gatunku. Wszystkie podstawowe zasady mające zastosowanie do diety karmienia kurcząt mięsem i kierunkiem jaj, w pełni stosują się do tej hybrydy.

Kurczaki

W ciągu pierwszych 12-16 godzin po urodzeniu kurcząt lepiej nie karmić. Przed opuszczeniem rodzimej skorupy pisklę zjada resztki zapasów żywności w jajku i nie odczuwa głodu. Co więcej, statystyki pokazują, że kurczaki, które głodowały przez pierwsze 24 godziny życia, przeżyły lepiej niż ich towarzysze, których zaczęli karmić wcześniej.

To ważne! Większość źródeł wskazuje, że najlepszym pożywieniem dla kurczaka w pierwszych dniach jego życia, niezależnie od tego, jak bluźniercze może to być, jest gotowane żółtko. Ostatnie badania obalają to stwierdzenie, wskazując, że spożywanie własnego jedzenia jest zbyt grube, aby dieta dla małego żołądka nowo wyklutego ptaka. Dlatego lepiej jest używać mąki kukurydzianej jako „pierwszej potrawy”.
Ponadto, do piątego dnia życia, pisklęta można karmić gotowanymi na twardo i zmieszanymi z surowym żółtkiem semoliny, specjalną paszą dla kurcząt ze stopniowym dodawaniem gotowanej i posiekanej pokrzywy, kaszą pszenną lub jęczmienną, puree z gotowanych warzyw korzeniowych, a także kefirem i startym miękkim twarogiem. Następnie żywność jest stopniowo przenoszona do większej frakcji, dodaje wszystkie nowe składniki charakterystyczne dla diety dorosłego ptaka.

Prawdopodobnie będziesz zainteresowany, aby dowiedzieć się, co jest potrzebne do karmienia kurcząt w pierwszym dniu życia.

Pisklęta w wieku trzech miesięcy są już w pełni przenoszone do „wspólnego stołu” z rodzicami. W pierwszym tygodniu życia kurczęta są karmione co dwie godziny, a następnie liczba karmień jest zmniejszana do siedmiu na dzień i stopniowo, wraz z wiekiem, są przyjmowane do schematu karmienia dorosłych (3-4 razy dziennie).

Dorosłe kurczaki

Specjalne mieszanki paszowe nadają się do karmienia dorosłych, które są sprzedawane w gotowej formie, ale można również użyć resztek z własnego stołu w połączeniu z innymi składnikami niezbędnymi dla drobiu. Ostatnia opcja jest oczywiście tańsza i dlatego w gospodarstwie domowym jest najbardziej preferowana.

W tworzeniu diety w tym przypadku należy kierować się następującymi proporcjami:

  • ziarno (kukurydza, żyto, jęczmień, pszenica, owies, groch) - 58%;
  • posiłek lub posiłek ze słonecznika - 17%;
  • ryby lub mączka mięsno-kostna - 16%;
  • tłuszcz paszowy - 3%;
  • drożdże paszowe - 5%;
  • suplementy mineralne, w tym sól kuchenna - 1%.
W zimne dni, oprócz ziaren, do porcji kur należy dodać mieszanki zacieru z gotowanych warzyw korzeniowych, dyni i innych warzyw, otrębów i wody lub serwatki. Lepiej jest użyć takiego „naczynia” rano, a wieczorem karmić zbożem lub mieszaną paszą. Również ptaki o ograniczonym zasięgu mogą zapewnić obecność w diecie świeżych lub suszonych ziół (np. Pokrzywy lub mniszka lekarskiego).
Wiesz? W celu wytworzenia skorupy i dostarczenia wapnia do samego jaja, jedna kura w ciągu roku zużywa do 500 g tego pierwiastka, co stanowi ponad 20 razy więcej niż rezerwy, które ptak gromadzi w swoim ciele (wapń głównie odkłada się w kościach cewkowych). Z tego powodu, aby zapewnić normalną wydajność, kurczak potrzebuje co najmniej dziesięć razy więcej wapnia (na kilogram wagi) niż krowa mleczna.
W diecie wszystkich kurcząt hodowanych w celu pozyskania jaj wapń powinien być obecny w wystarczających ilościach. Ptak może zaspokoić zapotrzebowanie na ten pierwiastek, dziobiąc małe muszelki lub kamyki podczas chowu na wolnym wybiegu, ale w przypadku, gdy nie ma takiej możliwości (podczas trzymania kurcząt w klatkach lub w okresie zimowym), kurczaki powinny zdecydowanie otrzymać kredę pokarmową jako dodatki. , zmielone skorupy jajek, fosforany jedno- lub dwuwapniowe. Ponieważ drugim kierunkiem wykorzystania rasy perkalowej kurcząt jest mięso, zawartość paszy białkowej w ich diecie powinna być również bardzo wysoka - nie mniej niż 14% całkowitej objętości.

Warunki zatrzymania

Perkal leningradzki nie wymaga specjalnej opieki i, z zastrzeżeniem podstawowych wymagań dotyczących czystości, temperatury i innych podstawowych warunków zawartości, zapewnia bardzo wysoki wskaźnik przeżycia.

Wymagania dotyczące pokoju

Jak każdy drób, Leningrad Calico Chicken potrzebuje suchej masy i braku przeciągów. Jednocześnie pomieszczenie, w którym trzymany jest ptak, powinno być wystarczająco izolowane i mieć dobrą wentylację. Optymalna temperatura wewnątrz kurnika mieści się w zakresie od + 23 ° C do + 25 ° C, jednak rasa dość łatwo przystosowuje się do chłodniejszych lub, przeciwnie, do gorących warunków środowiskowych. Aby zapewnić wysoką i stabilną produkcję jaj, ważne jest zapewnienie sztucznego światła w kurniku, aby długość dnia dziennego wynosiła co najmniej 12 godzin.

Przeczytaj także o tym, jak trzymać kurczaki w sezonie zimowym.

W tym celu konieczne jest zapewnienie dodatkowego oświetlenia w ilości 4-6 watów na metr kwadratowy pokoju. Jeśli chodzi o wielkość budynku, należy wziąć pod uwagę aktywny charakter jego najemców. „W zatłoczonym, ale nie wściekłym” - nie chodzi o perkal Leningradu. Żywe i posłuszne kury mogą zademonstrować, czy istnieje wystarczająca ilość „przestrzeni osobistej”, dlatego więcej niż pięć ptaków na metr kwadratowy jest niepożądanych. Ponadto, wyposażając kurnika, nie zapomnij zbudować gniazd do składania jaj, umieszczając je w najbardziej ustronnym zakątku pokoju i wykładając ciepłe łóżko siana lub trocin. Najlepszym materiałem na podłogę w domu są drewniane deski. Doskonale trzymają ciepło, a jednocześnie są przyjazne dla środowiska. Organizując wygodne grzędy dla kurcząt, w tym przypadku można w ogóle bez pościeli (przynajmniej w ciepłym sezonie), co pozwoli zaoszczędzić nie tylko finanse, ale także czas na sprzątanie kurnika.

Chodzący dziedziniec

Zawartość kurczaków perkalowych Leningrad obejmuje obowiązkowe chodzenie ptaków na świeżym powietrzu. Podczas takich spacerów ptaki nie tylko wyładowują swoje pióra i „rozgrzewają”, ale także uzupełniają dietę w żywność zieloną i białkową, poszukując robaków i różnych owadów w ziemi - bardzo ważne i jednocześnie jedno z najtrudniejszych miejsc w organizacji karmienia kurcząt.

Aby ptaki nie rozpraszały się, nie rozpraszały i nie powodowały nieodwracalnych szkód w ogrodzie, ogrodzie lub ogrodzie kwiatowym, muszą zorganizować małe podwórko spacerowe, ogrodzić je 1,5-metrowym ogrodzeniem i umieścić w osłoniętym miejscu do ochrony przed słońcem, gdzie należy umieścić miski do picia, kąpiele w muszlach i gniazdo do składania jaj.

Jak znosić zimowe zimno

Ptak, hodowany w północnej stolicy, dość łatwo znosi zimowy chłód, więc nawet w temperaturach poniżej zera (oczywiście, jeśli termometr nie spada poniżej -15 ° C), nie należy pozbawiać kurczaków przyjemności chodzenia na świeżym powietrzu. Jednakże, w celu utrzymania stabilnych wskaźników produkcji jaj, konieczne jest zapewnienie w kurniku, że temperatura powinna być utrzymywana na poziomie nie niższym niż + 12 ° C.

To ważne! W nieogrzewanym pokoju ptaki przeżyją, ale nie zostaną przeniesione.
Ponadto, w zimie w domu, należy stosować grubszą ściółkę (zwłaszcza na brudnej lub betonowej podłodze), dodając do niej torf w celu dodatkowej produkcji ciepła i zwiększając ilość siana lub podstawy trocin, aby zapewnić maksymalne wchłanianie wilgoci.

Mocne i słabe strony

Leningrad calico ma wiele niezaprzeczalnych zalet, wśród których warto podkreślić:

  • zdolność do perfekcyjnego dostosowania się do różnych warunków klimatycznych (może z łatwością tolerować zarówno zimno, jak i ciepło);
  • dobre zdrowie i odporność na główne choroby charakterystyczne dla drobiu;
  • wysokie wskaźniki przeżycia (u dorosłych ptaków stanowią 80%, u kurczaków nawet więcej - do 96%);
  • brak odżywiania i treści;
  • wczesna dojrzałość (szybki przyrost masy ciała i wczesny początek produkcji jaj);
  • doskonałe właściwości odżywcze i smakowe - zarówno mięso, jak i jaja;
  • wysoka wydajność;
  • dobry instynkt inkubacyjny;
  • jasny, dekoracyjny wygląd zewnętrzny.

Mówiąc o niedociągnięciach, zwykle zauważa się:

  • niezbyt duże rozmiary (charakterystyczne dla wszystkich kur w kierunku mięsa i jaj);
  • relatywnie niskie wskaźniki produkcji jaj (niższe od Leningradskaya złotawo-szarej);
  • trudność w zdobyciu (wśród trzech krzyży leningradzkich jest najmniej powszechna).
Ta druga cecha jest postrzegana przez wielu rolników jako bardzo dziwna, a nawet niesprawiedliwa. Leningradzki kurczak calico znacznie usprawiedliwił główny cel, z którym powstała ta hybryda - uniwersalne zastosowanie i wysoka wydajność w połączeniu z maksymalną prostotą i prostotą treści.

Te cechy pozwalają nam uznać ptaka za najlepszą opcję dla małego gospodarstwa domowego, gdzie kolorowe i jasne kurczaki o zrównoważonym charakterze mogą stać się prawdziwą ozdobą stoczni. Именно по этой причине начинающим птицеводам есть смысл потратить время на поиск цыплят именно этой породы для разведения, - она однозначно того стоит!

Obejrzyj film: Powstanie ćpuna (Może 2024).