O chwały grzybów Region moskiewski słyszał wszystko. Ale jakie gatunki dokładnie rosną w okolicznych lasach, kiedy i jak je prawidłowo zbierać - niewiele osób wie. Tymczasem kampania na rzecz grzybów to także porcja świeżego powietrza, połączona z poczuciem jedności z naturą, której wielu ludziom brakuje w codziennym zgiełku. Dowiedz się, jakie dary lasu są gotowe podzielić tym regionem.
Jadalne i warunkowo grzyby jadalne
Najpierw sprawdźmy, jak wyglądają jadalne i warunkowo jadalne gatunki. Te ostatnie wyróżniają się tym, że są koniecznie przetwarzane przed użyciem - w zależności od rodzaju grzyba mogą się gotować w kilku podejściach lub prażeniu.
Ale zacznijmy od krótkiego przeglądu „w pełni” jadalnych darów lasu, które znajdują się w lasach regionu moskiewskiego.
Zapoznaj się z listą jadalnych i trujących grzybów, a także dowiedz się, jak sprawdzić grzyby pod kątem jadalności metodami ludowymi.
Biały grzyb
Inne nazwy: borowik, belik, babcia, dobroduszny, niedźwiedź, dziewanna, kuźnia.
Zbieracze grzybów wiedzą, że białe grzyby występują w kilku odmianach. Ale w tym regionie jest tylko sosna.
Biały grzyb należy do rodzaju Borowik, więc radzimy dowiedzieć się, jakie są rodzaje białych grzybów i borowików, a także jakie właściwości ma biały grzyb.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - duże (średnica 6-30 cm), z drobnymi zmarszczkami i guzkami. Jest koloru brązowego, ciemniejącego na środku (czerwonawe lub fioletowe odcienie są rzadsze). U młodych osobników półkolisty z czasem staje się lekko wypukły lub płaski;
- noga - z przedłużeniem od góry do dołu, o wysokości od 8 do 17 cm, z widocznymi guzkami lub wzorem siatki;
- miąższ - mięsiste i gęste, z wyczuwalnym zapachem prażonego orzecha włoskiego (biały w miejscu cięcia).
Z nazwy jasno wynika, że takie grzyby rosną w pobliżu sosen. (rzadziej - na kasztanach i dębach, bukach i jodłach). Są zarówno pojedyncze, jak i grupowe.
Jest to jeden z najsmaczniejszych rodzajów grzybów, który jest spożywany w niemal każdej formie - smażony i suszony, jako składnik zup. To prawda, że używane są tylko młode kopie - stare mogą być robakami.
To ważne! Najsmaczniejsze są „zające”, rosnące w lasach świerkowych i brzozowych.Najlepszy czas na zbieranie: koniec lipca i początek października.
Wilki
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - jasnoróżowy, z szarawym lub żółtym (rzadziej białym) przelewem. Średnica - 4-12 cm.Odporne na światło i ciemne paski, których rozmiar może się różnić, są uderzające;
- noga - cienki (1-2 cm w obwodzie) i niski (do 6-7 cm), regularny kształt cylindryczny. Bardzo mocny, gładki w dotyku. W starszych okazach często staje się pusta. Niezależnie od wieku, na powierzchni mogą znajdować się małe ciemne doły;
- miąższ - jasnoróżowy, gęsty i suchy, o charakterystycznym pikantnym smaku.
Najlepszy czas na odbiór to koniec czerwca-października. Ale w tym przedziale są dwie fale - koniec lipca i koniec sierpnia - pierwsza dekada września.
W swojej surowej postaci jest bardzo zjadliwa, ale z zauważalną goryczką, która znika podczas gotowania. Służy do przygotowywania ogórków i marynat, świeżo przygotowane fale podawane są na drugich daniach (choć wymagają wcześniejszego namoczenia i blanszowania).
Proponujemy przeczytać więcej o takich grzybach jadalnych jak volnushki.
Prawdziwy tyłek
To najlepsze z warunkowo jadalnych grzybów.
Inne nazwy: biały gruzd, surowy gruzd, mokry gruzd.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - biała lub lekko żółtawa, o średnicy 6-25 cm, u „młodych” płaska, z depresją w środku z wiekiem. Mokry i lepki w dotyku, z pistoletem wystrzelonym na wewnętrzną krawędź. Na powierzchni zawsze jest dużo śmieci warzywnych;
- noga - cylindryczny i pusty wewnątrz, biały lub żółtawy. Wysokość - 3-10 cm;
- miąższ - biały kolor, mocny i gęsty. Ma specjalny zapach, podobny do owocowego aromatu. Mleczny sok jest również biały, ale zmienia kolor na szaro-żółty w powietrzu.
Wiesz? Niektóre pozornie spokojne grzyby są także drapieżnikami: żywią się nicieniami zakleszczonymi w pierścieniach grzybni.Ulubione lokalizacje - lasy liściaste i mieszane, tablice lipowe. Złapany rzadko, choć rosną obficie.
Najlepszy czas na zbieranie to połowa lipca-września.
Po usunięciu goryczy przez codzienne moczenie wodą, grzyby te są zwykle dopuszczone do solenia - grzyby są soczyste i mają apetyczny aromat. Pozostając w pojemniku z przyprawami przez półtora miesiąca, stają się użyteczne.
Zalecamy, aby dowiedzieć się, jakie są rodzaje grzybów mlecznych, jak przydatne są te grzyby, a także dowiedzieć się, jak zbierać i gromadzić drewno osiki i czy można używać czarnych grzybów mlecznych.
Bum żółty
Inne nazwy: żółta fala, żółty ładunek, porysowany.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - duże (średnica 6-29 cm), często z małymi łuskami. Kolor jest żółty, ale są przypadki z brązowym lub nawet złotym odcieniem. Gładkie w dotyku, z wygiętymi krawędziami. Na młodych grzybach jest wypukły, ale potem staje się płaski lub wklęsły;
- noga - mocny, z zauważalnymi karbami lub fossa yellow. W dotyku lepki, a wewnątrz pusty. Wysokość - 5-12 cm;
- miąższ - biały, o subtelnym przyjemnym aromacie, przypominający owocowy. Nad obciętym kolorem żółtym.
To ważne! Niejadalne rodzaje pleśni emitują liliowy liliowy kolor.
Najlepszy czas na zbieranie to druga dekada lipca-października.
Po ugotowaniu lub moczeniu używa się go do gotowania ogórków i marynaty.
Płaszcze przeciwdeszczowe
To jeden z najczęstszych grzybów. Przedstawiciele odmiany łąki najczęściej trafiają na przedmieścia Moskwy.
Inne nazwy: flitter, tytoń wilk, tytoń dziadek.
Prawdopodobnie zainteresuje Cię, jak wygląda grzyb z osłoną przeciwdeszczową.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz Biały lub biało-brązowy kolor ma kształt kuli o średnicy 2-5 cm, w młodych płaszczach przeciwdeszczowych pokryty jest małymi kolcami, które następnie są zmywane. Cały kolor zmienia się z wiekiem - staje się żółtawy lub jasnobrązowy. Końcówka jest lekko spłaszczona;
- noga - grube i pomarszczone, do 1,5 cm wysokości;
- miąższ - biały, z przegrodą w postaci membrany, biały i z wyraźnym przyjemnym zapachem.
Najlepszy czas na zbieranie to początek lipca-października.
Jedzone są tylko młode płaszcze przeciwdeszczowe, które po upieczeniu przypominają mięso (nie nadają się do zup - po dodaniu płynne potrawy nabierają „gumowatego” smaku).
Przeczytaj także o dobroczynnych właściwościach i zastosowaniu w różnych gałęziach grzybów: grzybach płatkowych, serowych, reishi, svinushki, shiitake, chaga (brzoza).
Dubovik
W tym regionie jest tylko jeden gatunek dubovika, mianowicie cętkowany.
Inne nazwy: borowik ziarnisty, siniak, poddubovikovy borowik, redpede
Wiesz? W okresie wzrostu ciśnienie wewnątrzkomórkowe (to turgor) grzyba wynosi aż 7 atmosfer.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - aksamitny w dotyku, w formie półkuli lub poduszki. Kolor - ciemny brąz, czarno-brązowy, kasztan. Po naciśnięciu robi się ciemno. W obwodzie - od 7 do 23 cm;
- noga - czerwony i żółty, z ornamentem w kratkę lub kropkami. Gruby, ma kształt beczki lub cylindryczny, zwęża się ku górze. Wysokość: 6-16 cm;
- miąższ - jasnożółty lub pomarańczowy, bez specjalnego smaku lub smaku. Zmienia kolor plasterka, stając się niebieski lub niebieskawy.
Najlepszy czas na zbieranie to koniec maja i początek października.
Po gotowaniu (10-15 minut) dubovik marynowany, często używany do suszenia.
Przeczytaj więcej na temat tego rodzaju grzybów jako dubovik.
Koza
Inna nazwa: krata.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - młode koziołki są lekko nadęte, ale w miarę wzrostu stają się płaskie. Kolor jest czerwonawy, brązowy lub brązowy (czerwonawy odcień jest uważany za rzadkość). Gładkie w dotyku, bez guzków. Średnica - 3,5-12 cm;
- noga - w postaci cylindra, bardzo gęsty i stały. Kolor powtarza kolor czapki, ale z matowym odcieniem. Wymiary - 4-10 cm wysokości i 1-2 w obwodzie;
- miąższ - brązowy lub żółty (różowy na złamaniu), bezwonny.
To ważne! Kozlyak słynie z potężnego działania antybakteryjnego. To prawda, że przy problemach z trawieniem należy odrzucić jego odbiór.
Najlepszy czas na odbiór to połowa sierpnia-koniec września.
Po krótkiej obróbce cieplnej służy do gotowania zazharki, w małych ilościach dodaje się do zup. Ze względu na niski smak nie jest używany do solenia.
Przeczytaj także, jakie są cechy jadalnych grzybów kozich.
Pieprznik jadalny
Inna nazwa: kurka prawdziwa.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - średni (2-12 cm), pomarańczowy lub żółty. Różni się nieregularnym kształtem: wypukły lub wklęsły, rozciągnięty lub w postaci lejka;
- noga - solidny i gęsty, silnie rośnie wraz z czapką. Często powtarza kolor lub ma jaśniejszy odcień. O wysokości 4-7 cm ma średnicę 1-3 cm. Widocznie zwężony w dół;
- miąższ - mięsiste, białe pośrodku i żółte na brzegach. Smak jest kwaśny, zapach waha się od lekko owocowego do korzeniowego. Przy ciętej czerwieni.
Najlepszy czas na zebranie to pierwsze połączenie - początek czerwca, druga fala - połowa sierpnia-października.
Kurki są uważane za przysmak i są używane w dowolnej formie - zdobią prawie wszystkie potrawy i dodatki.
Dowiedz się, gdzie rosną kurki i jak są korzystne dla ludzkiego organizmu.
Maslata
W przestrzeniach regionu moskiewskiego można znaleźć od razu trzy rodzaje oliwy - zwykłe, modrzewiowe i żółto-brązowe. Każda z tych linii zasługuje na osobny opis.
Zacznijmy od najbardziej masywnego - borowik zwyczajny.
Inne nazwy: olejarka żółta, prawdziwa olejarka, jesienna olejarka.
Wiesz? Chromosomy płciowe grzybów pod wieloma względami przypominają ludzkie.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - Ma kształt półkuli (u młodych borowików) lub bardziej płaski wygląd, czasem z podniesionymi krawędziami. Kolorystyka - od brązowego z odcieniem czekolady do żółto-brązowego (opcjonalnie - szaro-oliwkowa). Średnica - 3-15 cm;
- noga - cylindryczne i lite, z włóknami wzdłużnymi i cienkim pierścieniem o białym lub brązowawym kolorze. Podstawowe brzmienie jest nieco jaśniejsze niż kolor czapki. Wysokość - 3-12 cm, grubość - 1-3;
- miąższ - soczysta, lekko brązowa u podstawy, żółtawa na górze i brązowa pod samą czapką.
Najlepszy czas na zbieranie to od połowy września do końca października.
Po zdjęciu skóry z czapki i gotowaniu przez 10-15 minut można stosować w dowolnej formie. Mimo, że przed suszeniem korek nie jest czyszczony, aby olej nie ściemniał.
Zalecamy, aby dowiedzieć się, jak wyglądają knury, jak odróżniać fałszywe dziki i jak przydatne są knury.
Ale nie jest to całkiem przyjemna cecha: to czapki są najczęściej uszkadzane przez owady, co czyni je nieodpowiednimi do jedzenia.
Następna w kolejce jest puszka oleju modrzewiowego.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - wypukłe lub prostaty, gładkie i lepkie. Opcje kolorów: od cytrynowego i żółtego do brązowo-brązowego. Średnica - 3-13 cm;
- noga - solidne i grube, w formie walca, czasem w formie maczugi. Od góry granulowany i siatkowy, z pierścieniem koloru cytrynowego. Podstawowy ton powiela kolor czapki (czerwono-brązowy odcień - rzadkość). Wysokość - 4-12, grubość - do 3 cm;
- miąższ - miękkie, włókniste i soczyste, jasnożółte lub brązowe. U młodych masła punkt cięcia nie zmienia koloru, podczas gdy u starszych lekko zmienia kolor na różowy i staje się brązowy.
To ważne! W sezonie owocowania szczytowa wydajność oleju wynosi 3 dni po deszczu.
Rośnie w grupach, preferuje kwaśne gleby. Największe masywy występują w lasach liściastych lub mieszanych, pojedyncze okazy spotykają się w ogrodach.
Najlepszy czas na spotkanie to lipiec-wrzesień.
Po zagotowaniu takie wrzenia są smażone i solone, dodawane do zup. Ale najbardziej elegancki - to marynowane „ulotki” o niezwykle delikatnym smaku.
Zamyka trzy najlepsze żółto-brązowe olejarki.
Inne nazwy: bagno, cętkowane, piaskowiec.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - półokrągły (z zawiniętą krawędzią) lub płaski. Może być żółty, brązowy, oliwkowy lub matowy pomarańczowy. 6-10 cm średnicy, czasami z łuskami w postaci włókien;
- noga - gładkie i grube cylindryczne. Kolorystyka - od pomarańczowej do cytrynowej. Średnica - 4-11 cm, obwód - 1-3;
- miąższ - żółty lub jasnopomarańczowy, z brązowymi nogami u podstawy. W kolorze niebieskim, z przyjemnym aromatem sosny. Smak może nie być odczuwalny lub przyjemny. W starym oleju daje metal.
Zastosowania do gotowania są podobne do odmian modrzewiowych.
Radzimy zapoznać się z technologią pieczenia grzybów: marynowaniem (kurkami, grzybami miodowymi, grzybami mlecznymi, ryadovki), soleniem (agarami miodowymi), suszeniem (boczniaki), zamrażaniem (białe, boczniaki, kurki, miodowe).
Mokhovik
Przedstawiciele zielonych i spękanych gatunków najczęściej spotykają się z bydłem w tym regionie.
Zielony Mech
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - oliwkowy lub zielono-szary, rzadziej z brązowym odcieniem. Nieco wypukły wygląd. Aksamitny w dotyku, o obwodzie 3-11 cm;
- noga - cylindryczny, z rozszerzeniem w górę. Na niektórych grzybach widoczna brązowa siatka. Wysokość - od 2,5 do 10 cm o grubości 1,5-2;
- miąższ - biały, z niebieskim w miejscu cięcia.
Wiesz? Największa rodzina grzybów rośnie w parku narodowym ofenpass - grzybnia zajmuje 35 hektarów.
Powszechne we wszystkich rodzajach lasów.
Najlepszy czas na odbiór to lipiec-połowa września.
Zielone Mokhoviki próbują jeść natychmiast po zebraniu i gotowaniu - podczas długiego przechowywania ciemnieje. Idealny do pieczenia, gotowanych potraw i marynat.
Dowiedz się, jak odróżnić prawdziwe koło zamachowe od trującego i czy będzie jadalne, czy nie.
Spękany Mokhoviki wyróżnia ich niezwykły wygląd.
Inne nazwy: pastwiska, mole żółte lub żółte mchy.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - opuchnięte, w wielu egzemplarzach z charakterystyczną dziuplą w środku. Szczelnie pokryte drobnymi zmarszczkami, tworzącymi siatkowy wzór. Kolor: brązowy, oliwkowy lub bordowy, z matowym odcieniem. Średnica - 2-12 cm;
- noga - solidny, w formie maczugi. Małe skale są zauważalne. U młodych grzybów jest dość solidny, ale z czasem staje się pusty. Kolor jest interesujący: góra jest ledwie żółta, a spód ma czerwono-czerwony. Wysokość - 4-11 cm, obwód - do 2 cm;
- miąższ - biały, rzadko żółty, bez jasnego zapachu i smaku. Przy ciętym błękicie.
Taki muchomor rośnie na kwaśnych glebach, uwielbia towarzystwo dębów i buków.
Najlepszy czas na spotkanie to lipiec-wrzesień.
Jako składnik żywności stosowany w postaci suszonej lub solonej.
Łąka łąkowa
Inne nazwy: grzyb goździkowy, bedbird.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - gładkie, z półprzezroczystymi lekko żebrowanymi krawędziami. Kształt waha się od półkulistego do wypukłego i płaskiego (z tępym środkowym guzkiem). Kolor jest blady kremowy, w deszczową pogodę zmienia się na żółtawobrązowy lub brunatnożółty, a środek jest zawsze ciemniejszy. Obwód - od 2 do 8 cm;
- noga - cylindryczny, solidny i gęsty. Czasami staje się kręty, z wiekiem staje się zbyt sztywny i włóknisty. Kolor powtarza kolor czapki lub trochę jaśniejszy. Dotyk aksamitny (rzadziej - mączny). Wysokość: 2-10 cm, grubość - tylko 0,5;
- miąższ - cienki, biały lub jasnożółty. Po cięciu nie zmienia się. Silny zapach jest podobny do aromatu goździków, smak jest słodkawy.
To ważne! W prawdziwych agarach łąkowych zawsze znajduje się szeroka i biała kremowa płyta.
Rośnie na otwartych terenach trawiastych - krawędziach, wąwozach, łąkach, często wzdłuż dróg i pól. Obfite owocowanie: zobaczyć gęsty rząd takich grzybów jest całkiem realny.
Najlepszy czas na odbiór to koniec maja - połowa października (ze szczytem w sierpniu i pierwszej połowie września).
Do żywności używane są tylko czapki, które nadają się do każdego rodzaju obróbki.
Radzimy dowiedzieć się, czym jest łąka łąkowa.
Jesienny plaster miodu
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - wypukłe lub płaskie, z rzadkimi łuskami (gdy rośnie, znika). Kolor może być jasnobrązowy lub oliwkowy z ciemnieniem w środku. Średnica - 3-10 cm (giganty poniżej 15 cm są bardzo rzadkie);
- noga - solidne, pokryte płatkami. Na dnie nogi znajdują się grzyby z lekkim rozszerzeniem. Podstawowe brzmienie jest żółto-brązowe, z ciemniejszym odcieniem na dole. Wysokość - 6-11 cm, grubość - do 2;
- miąższ - białe i gęste, doświadczenie wieku jest bardziej subtelne. Przyjemny dla smaku i aromatu.
W wilgotnych lasach występują duże grupy jesiennych grzybów (rzadkie są grzyby pojedyncze). Gatunek uważany jest za pasożytniczy - miodowe drzewa agarowe składają się z pni drzew i pniaków, aw mokrym roku nawet przewrócone gałęzie i sadzonki liści.
Wiesz? To dzięki grzybom pojawiły się pierwsze antybiotyki - na przykład penicylina została zsyntetyzowana z grzyba drożdżowego.
Najlepszy czas na zbieranie to koniec sierpnia-listopada, ze szczytem w pierwszej połowie września (jeśli średnia dzienna temperatura wynosi + 10 ° C ... + 15 ° C, to jest na ogół idealna).
Po dokładnym przyrządzeniu młode grzyby lub oddzielone czapki solą i marynować, dodawać do zup i zazharki, a także suszyć.
Dowiedz się więcej o jadalnych i niejadalnych gatunkach agaric miodowych, a także o tym, jak odróżnić pianę źrebię od zwykłego agarika miodowego.
Borowik
Najliczniejszym gatunkiem tradycyjnie pozostaje borowik pospolity.
Inne nazwy: Blackhead, Berezovik.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - brązowy, szary lub brązowy (rzadziej prawie czarny) kwiat, który wygląda jak rozdęta poduszka. Średnica od 3 do 12 cm;
- noga - biały lub szarawy, z zauważalnymi białymi lub ciemnymi łuskami, wystrzelonymi wzdłuż. Dno pogrubione, wymiary - 1,5-4 cm grubości i 3-13 wysokości;
- miąższ - biały, o jednolitym kolorze. Nie zmienia koloru po rozbiciu.
Najlepszy czas na odbiór to lipiec-październik.
Smakosze doceniają ten grzywny smak. W gastronomii borowiki są używane w dowolnej formie.
Przeczytaj więcej o odmianach borowików.
Podgruzdok biały
Inny grzybowy przysmak.
Inna nazwa: załadunek na sucho.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - wypukły lub wklęsły (w postaci lejka). Faliste krawędzie są obrócone od wewnątrz. Może być biały lub szary, z żółtymi lub brudnymi ochrami. W każdym razie cień pozostaje matowy. W porze suchej często pękają. Średnica - 5-18 cm;
- noga - mocny i krótki, ma kształt cylindra. Młode niedociążenia mają jednolity biały kolor z niebieskawym obrzeżem u góry. Z czasem staje się szary lub poplamiony. Dolna część jest nieco grubsza. Wysokość - 2-5 cm, grubość - 2-4;
- miąższ - mocny i biały. Smak jest pikantny, o charakterystycznym zapachu grzybów.
To ważne! Przed zanurzeniem w słonej wodzie substraty są utrzymywane w chłodzie przez 4-5 godzin - łatwiej jest je oczyścić ze ściółki.
Rośnie we wszystkich lasach i na skrajach lasów. Najczęściej podgruzdok występuje w brzozie i dębie, buku i osice.
Najlepszy czas na zbieranie to koniec lipca i początek września.
Jest spożywany w postaci solonej i marynowanej. Surowy podruzdok - jest dla amatorów (smak jest dość mdły), a także solony na sucho.
Przeczytaj także, co jest godne uwagi, to biały grzyb.
Borowik
Inne nazwy: Aspenik, Krasyuk, Kraśnik, Redhead.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - półkulisty, brązowy kolor (z pomarańczowym lub czerwonym odcieniem). Dotyk jest szorstki, często z małymi zrogowaciałymi „karbami”. W zależności od miejsca, w którym grzyb rósł, obwód kapelusza może wynosić od 5 do 27 cm;
- noga - cylindryczny, szaro-biały lub szary. Włókniste łuski są widoczne, ciemnieją w miarę wzrostu. U podstawy jest lekkie zgrubienie. Wysokość - 3,5-19 cm, grubość - 2-5;
- miąższ - gęsty i mięsisty. U młodych grzybów osikowych jest bardziej sprężysty (podczas gdy w starych nasiąknie i staje się luźny). Cięcie zmienia kolor z białego na niebieskawy, a następnie czarny. Zapach jest ledwo wyczuwalny.
Wiesz? Plasmodium (to ślimak) to jedyny grzyb, który może ... chodzić: może poruszać się z prędkością 1 cm / godzinę, a ta umiejętność rozciąga się także na płaszczyzny pionowe.
Najlepszy czas na odbiór to czerwiec-połowa października (szczyt występuje pod koniec sierpnia - w pierwszej dekadzie września).
Nadaje się do żywności w dowolnej formie. Ale jest jeden niuans: wielu ludzi nie lubi tego po gotowaniu, pieczeniu lub długotrwałym suszeniu grzyb ciemnieje.
Zalecamy, aby dowiedzieć się, jakie są gatunki osiki, jak zidentyfikować fałszywą osikę, a także przeczytać o tym typie osiki jako rude.
Polski grzyb
Inne nazwy: kasztan mokhovik, pansky lub brązowy grzyb.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - półokrągłe, wypukłe lub płaskie. Najczęstszą opcją koloru jest ciemnobrązowy lub brązowy (z czekoladą). Rzadszy odcień kasztanowca. Młode kopie różnią się tonem matowym, który następnie zmienia się w genialny. Średnica - 4-15 cm;
- noga - włókniste, cylindryczne. Jasnobrązowy lub żółty z czerwonawymi włóknami na górze, rozjaśnia się na dole. U podstawy może się zarówno zwężać, jak i lekko rozszerzać. Wysokość - 4-13 cm, grubość - do 4 cm;
- miąższ - gęsty i mięsisty. Na uwagę zasługuje zmiana koloru plasterka: jeśli w łodydze kolor biały lub żółtawy jest zastąpiony przez kolor niebieski, a następnie zmienia kolor na brązowy, to po przełamaniu kapelusza niebieski kolor zastępuje się rozjaśnieniem. Subtelny smak i przyjemny zapach są nieodłączne.
Dowiedz się więcej o tym typie mokhovikov jak polski grzyb.
Uwielbia piaszczyste gleby, spotyka się w lasach iglastych i liściastych. Najlepszymi sąsiadami są świerk, sosna, kasztan, buk, dąb. Polskie grzyby rosną samotnie lub w rzadkich rzędach.
Najlepszy czas na zbieranie to koniec czerwca i początek listopada.
To ważne! Dla gatunków leśnych odpowiednich do szybkiego zamrażania bez wcześniejszej obróbki cieplnej.Jako produkt spożywczy przyjmuje się do wytrawiania i solenia, suszenia i gotowania. Wielu idzie dalej, zamrażając takie rezerwy na przyszłość. Smak praktycznie nie jest stracony.
Morel jest obecny
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - zaokrąglony kulisty, nierówny, z grubymi komórkami o nieregularnym kształcie. Brązowy lub szarawy, rzadziej - żółto-brązowy (ciemnieje z wiekiem lub podczas suszenia). Średnica - 3-8 cm;
- noga - pusta, cylindryczna. Ma biały, żółty lub brązowawy odcień, często z podłużnymi rowkami na samym dole. Istnieje również niewielka ekspansja. Wymiary: 3-9 cm wysokości i 1-3 grubości;
- miąższ - woskowate i kruche, białe. Ma delikatny smak i przyjemny zapach.
Najlepszy czas na zbieranie to połowa maja-czerwca. W ciepłym roku niektóre smardze spotykają się do końca września i na początku października.
Po wstępnym zagotowaniu w osolonej wodzie (do 15 minut) służy do gotowania pierwszego i drugiego dania, a także nadzień. Jeśli planowane jest suszenie, nie gotuj. Nieźle przechowywane w zamrażarce - smak pozostaje taki sam.
Radzimy przeczytać bardziej szczegółowo, jak wygląda morel i jak różni się od linii.
Czapka Morel
Kolejny członek rodziny Morel.
Inne nazwy: Czapka czeska Verpa, delikatniejsza.
Wiesz? Pierwsze wzmianki o smaruchach można znaleźć w pismach greckiego uczonego Teofrasta, który żył w IV wieku. BC
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz W kształcie czapki (może mieć kształt dzwonu, stożkowy lub w postaci naparstka). Dolna krawędź jest przyciśnięta do nogi lub zagięta do boku, co jest typowe dla starych grzybów. Paleta kolorów jest bardzo zróżnicowana: tutaj i brązowa, żółta i żółto-ochra. Powierzchnia pokryta jest falistymi małymi fałdami - to tak, jakby wykopano ją w starych smardze. Rozmiary są małe - do 4 cm średnicy;
- noga - gładkie, cylindryczne, czasami z małymi rowkami. Kolor jest biało-żółty lub ochra. Może być zakrzywiona lub lekko spłaszczona po bokach. Od poniżej zauważalnego rozszerzenia. Wysokość - 6-15 cm, grubość - 1,5-3;
- miąższ - woskowate i delikatne, z jasnym kolorem (chociaż nadal występuje zaciemnienie w pobliżu czapki). Nie ma specjalnego smaku, zapachu - z oczywistymi nutami wilgoci.
Najlepszy czas na odbiór to kwiecień-połowa maja (szczyt to pierwsza dekada maja).
Zastosowanie kulinarne - takie samo jak w przypadku tego morela.
Zalecamy, aby dowiedzieć się więcej o takich rodzajach grzybów, jak kapelusz.
Ryzhiki
Najprostszym sposobem jest znalezienie prawdziwego imbiru.
Inne nazwy: czerwień sosnowa, czerwień delikatesowa, bor lub jesienna czerwień.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - wypukłe lub płaskie (lub nawet obniżone), z krawędziami owiniętymi wewnątrz. Główny kolor to czerwonawy lub pomarańczowy, z odmianami od ciemnożółtej do czerwono-brązowej. Charakterystyczne pierścienie są widoczne, rzadziej - białawy kwiat. Gładka w dotyku, lekko lepka. W obwodzie osiąga 4-15 cm;
- noga - płaskie i cylindryczne, z odcieniem lub nieco jaśniejsze niż nakrętka. Na powierzchni widoczne małe dno. Wewnątrz wgłębienia zwężonego u podstawy. Wysokość - 3-7 cm, grubość -1,5-2;
- miąższ - gęsty, żółto-pomarańczowy. Kiedy się łamie, zmienia kolor na zielony, ale jednocześnie ledwo wyczuwamy przyjemny owocowy zapach.
To ważne! W strukturze grzybów 4% stanowią aminokwasy (w tym niezbędne) - doskonały produkt dla osób zaangażowanych w ciężką pracę fizyczną.
Rośnie w drzewach iglastych w pobliżu świerków i sosen. Często spotykamy grzyby ukryte w mchu.
Najlepszy czas na spotkanie to lipiec i pierwsza dekada września.
Idealny do marynowania i marynowania, doskonały składnik sosu. To prawda, że suszenie nie jest odpowiednie.
Ryzhiki należą do najczęstszych grzybów w umiarkowanych szerokościach geograficznych, więc radzimy dowiedzieć się, jakie są rodzaje grzybów.
Szampinion zwyczajny
„Dziki” krewny kupił grzyby.
Inne nazwy: peperitsa, prawdziwa pieczarka.
Jak się dowiedzieć:
- kapelusz - biały lub brązowawy, może być pokryty łuskami. Kształt zmienia się: od półkuli na początku dojrzewania do płaskiej z centrum wypukłym. Krawędź jest często wygięta do wewnątrz. Średnica - 7-16 cm;
- noga - płaski i prosty, z rozszerzeniem u podstawy. Kolor jest taki sam jak czapka. W pobliżu środka znajduje się pierścień. O wysokości 5-9 cm ma grubość 1-2 cm;
- miąższ - gęsty i gruby, biały, czerwonawy na przerwie. Ma przyjemny zapach.
Dowiedz się więcej o pieczarkach: korzyściach i szkodach dla ciała, metodach uprawy, rosnących w domu.
Najlepszy czas na zbieranie - sam koniec maja i początek października.
Wszyscy wiedzą o możliwościach kulinarnych pieczarki. Ten przysmak jest używany w dowolnej formie (z wyjątkiem marynowanych i solonych).
Niejadalne, trujące grzyby
Oprócz różnorodnych gatunków jadalnych, w tych miejscach występują trujące lub po prostu niejadalne grzyby, których należy unikać. Aby się chronić, musisz dokładnie wiedzieć, jak wyglądają.
Blady perkoz
Najbardziej niebezpieczny ze wszystkich trujących grzybów.
Inna nazwa: zielony amanita.
Wiesz? W latach 1845-1849. Irlandzcy rolnicy dosłownie zbankrutowali mały grzyb pasożytniczy, zwany zgnilizną ziemniaków. Głód osiągnął takie rozmiary, że wielu szukających lepszego życia wyjechało do Ameryki.
Znaki specjalne:
- kapelusz - półkulisty lub płaski kształt. Kolor: zielonkawy, oliwkowy lub szarawy. Krawędź jest zawsze gładka, z zauważalnie włóknistą powierzchnią. Średnica - od 5 do 15 cm Zwróć uwagę - czasem grube, cienkie fragmenty są widoczne na skórze;
- noga - cylindryczny, z zauważalnym zgrubieniem u podstawy. Może być biały, zielonkawy lub żółty zabarwiony. Widoczne są często wzory mory. Wysokość - 8-17 cm, grubość - 1-3;
- miąższ - biały i mięsisty, nie zmienia koloru po rozbiciu. U młodych muchomorów przyjemny zapach i smak są słabo wyrażone, podczas gdy ze starych niosą zmiażdżone owady lub coś podobnego.
Okres wzrostu - lipiec-październik.
Zręczność muchomorów polega na tym, że łatwo je pomylić z pieczarkami, rzędami zelenuskas lub rusułkami. Ale nawet na tym tle wyróżnia się tak zwana linia albinosów - całkowicie biały muchomor, który może zmylić nawet doświadczonego grzybiarza.
Aby chronić siebie i swoją rodzinę przed zatruciem bladym muchomorem, zalecamy uważne przestudiowanie jego wyglądu.
Bog fałszywy
Inna nazwa: gruczoł brodawkowaty.
Znaki specjalne:
- kapelusz - ciemnobrązowy, z zimnym fioletowym odcieniem (u młodych „szkopuł” jest lżejszy). Koła płatków są widoczne na powierzchni. Kształt jest zwykle płaski, z krawędziami lekko zakrzywionymi do wewnątrz. Na środku może być gruźlica. Średnica - 3-9 cm Po naciśnięciu z zewnątrz pojawia się brązowa plama, natychmiast zmieniająca kolor na ochrę;
- noga - cylindryczny, pusty, z lekkim rozszerzeniem do dołu. Wysokość - 4-11 cm, grubość - do 3;
- miąższ - czerwonawy, z wyczuwalnym zapachem, jak dojrzały kokos lub kamfora. Robi się ciemno podczas łamania.
To ważne! Lepiej nie brać w swoje ręce trujących grzybów - zarodniki w dłoni mogą spowodować poważną frustrację.
Rośnie prawie wszędzie.
Okres wzrostu - od połowy sierpnia do początku listopada.
Amanita czerwony
Każdy słyszał o tym grzybie, ale dzięki chwytliwemu wyglądowi nie jest mylony z niczym.
Znaki specjalne:
- kapelusz - w młodych okazach półkulistych, ale wraz ze wzrostem otwiera się i staje się płaski. Jasnoczerwona powierzchnia pokryta jest białymi płatkami brodawek. Obwód - od 7 do 20 cm;
- noga - cylindryczny, z pogrubieniem blisko podstawy. Ma biały lub żółtawy kolor. W starych muchomorach pustych wewnątrz. Wymiary - 8-20 cm wysokości, 1-3 cm grubości;
- miąższ - gęsty, biały lub jasnożółty (rzadziej pomarańczowy), o subtelnym zapachu światła.
Okres wzrostu - połowa lipca-październik.
Zapoznaj się z odmianami amanitas, a mianowicie grzybami panter, a także dowiedz się, jakie użyteczne właściwości posiada grzyb.
Grzyby są z czerwonej cegły
Często są mylone z jesienną miodownicą. Ale po bliższym zbadaniu różnice między nimi stają się widoczne.
Znaki specjalne:
- kapelusz - mięsisty, półkulisty lub częściowo prostaty kształt. Kolor: od ceglano-czerwonego do żółto-brązowego (z cieniowaniem w środku). Wzdłuż krawędzi są zazwyczaj białe płatki. Średnica - 4-12 cm;
- noga - napięty i równy. Na początku wzrostu ciało stałe w starych staje się puste. Zwężenie jest czasami widoczne u podstawy (ale nie zawsze). W tym samym obszarze ma brązowo-brązowy kolor, który zastępuje jasnożółty u góry. Mogą występować pozostałości folii. 6-10 cm wysokości, do 1,5 grubości;
- miąższ - biały i żółty i raczej gęsty, o gorzkim aromacie. Nie ma szczególnego zapachu.
Wiesz? Grzebieniowy czesak, przypominający z daleka małego kudłatego psa, bardziej przypomina owoce morza niż grzyb w swojej strukturze.
Występuje głównie na pniach i w pobliżu zwalonych drzew.
Okres wzrostu - sierpień-pierwsza połowa września.
Sataniczny grzyb
Inna nazwa: chory.
Znaki specjalne:
- kapelusz w formie okrągłej poduszki z wiekiem staje się bardziej płaski. Może być biały, szarawy, oliwkowy lub brudny szary. Żółte, ochrowe lub różowe odcienie są dość rzadkie. Dotyk jest gładki i bardzo duży - obwód 8-30 cm;
- noga - Wygląda jak beczka, ale na początku jest jajowata lub kulista. Gęsty, z widocznym wzorem siatki i zaokrąglonymi komórkami. Kolor zmienia się: żółto-brązowa podstawa zamienia się w pomarańczowo-czerwony środek zwieńczony żółtawo-czerwoną górą. Wysokość - 5-15 cm, grubość - 3-10;
- miąższ - żółtawy lub biały, z nacięciem zmienia kolor na czerwony lub lekko niebieski, stare okazy mają silny zapach.
Okres wzrostu - od połowy czerwca do końca września.
Dowiedz się, jakie cechy ma grzyb satanistyczny.
Miejsca grzybowe w pobliżu Moskwy
Miłośnicy „cichego polowania” z doświadczeniem będą nazywać dziesiątki grzybowych miejsc (dobrze, region moskiewski pod tym względem uważany jest za najbogatszy region).
Aby nie zanudzić Cię ogromną listą takich lokalizacji, odnotowujemy najważniejsze z nich. Po dotarciu tam nawet początkujący zbiera pełny kosz.
To ważne! Pierwsze takie wyprawy najlepiej wykonywać w towarzystwie doświadczonego przewodnika, który nie tylko wskaże niezbędne ścieżki, ale także zapewni umiejętności niezbędne do wędrówek.
Idealne na taką wycieczkę są takie przedmioty:
- Art. Czarny (Kierunek ryazański). Stoi pośrodku lasu sosnowego i ma reputację wśród grzybiarzy niemal kultowym miejscem. Słynie z obfitości kurków i borowików;
- Art. Lukhovitsy w tej samej linii. W pobliżu - dwa zalesione tereny. Południe jest bogate w grzyby osiki i borowiki, a północ jest zaskoczona masą białych grzybów;
- Art. Firsanovka (Kierunek Leningradu). Zbiory można rozpocząć już w odległości 1,5 km na północ od niej (w kierunku wsi Klushino i Nazarievo) lub 3 km na zachód: przekraczając rzekę Goretovka w kierunku Ruzino, można znaleźć duże tablice czerwonych grzybów i miodowego agaric. Także białe i brązowe czapki, Nemer;
- Pavlovskaya Sloboda. Okolice tej wioski są bogate we wszystko, ale przede wszystkim pieczarki. Możesz tam dotrzeć ze stacji Nakhabino (10 minut autobusem nr 23);
- Art. Sushkinskaya i Petelino z białoruskiej linii. W odległości 2 kilometrów rozciągał się ogromny las z mnóstwem grzybów. Najbardziej nasyconym miejscem jest droga prowadząca przez las do fermy drobiu Petelińskiego, po bokach prawdziwy Klondike dla miłośników agarowych miodów;
Warto przeczytać o jadalnych i trujących grzybach rosnących na drzewach.
- las w s. Pokrovka (2 km na wschód od stacji. Kierunek Bashkino Kijów) - ogromne ilości syroezheka, miodu i grzybów. Chociaż jeśli pójdziesz na zachód od stacji, możesz dostać się do innej tablicy o tej samej różnorodności;
- tablica przy ul. Polowanie na Szarapową (Linia Kurska). Idąc na wschód, do osiedli Pleshkino i Voskresenka, można docenić całe bogactwo przedmieść grzybów - po drodze istnieje większość gatunków rosnących w regionie;
- to samo zdjęcie w pobliżu sztuki. Kazań w kierunku Gorkiego. Wystarczy, że odejdziesz po obu stronach płótna, starając się nie skupiać na nim;
- na szczycie linii Paveletskaya jest uważany za tablicę w sztuce. Białe filary - Kilometr na zachód zaczyna się las liściasty, bogaty we wszystkie gatunki rosnące w takich warunkach. Jeśli idziesz w kierunku Shibantsevo (to jest kolejne 5 km) i przekroczysz autostradę Kashirskoye, możesz zebrać dużo białych grzybów;
- okoliczne wioski Konyashino i Minino (4-5 km na północ od stacji Gzhel linii Kazań).
Wiesz? W Nowej Zelandii lasy rosną grzyby, których zewnętrzna część jest całkowicie pomalowana na kolor błękitnego nieba.
Ogólnie rzecz biorąc, jest gdzie iść.A to nie jest pełna lista owocnych miejsc - możliwe jest zebranie darów lasu w prawie wszystkich tablicach, których pod Moskwą jest ogromna liczba.
Zasady zbierania grzybów
Oprócz znajomości głównych miejsc, musisz również wiedzieć, jak prawidłowo wybrać grzyby. Wszystko zaczyna się od „rekwizytów” - wygodnych ubrań i butów, a także zakupu niskiego i szerokiego wiklinowego kosza (plastik nie nadaje się).
Upewnij się, że wszystko jest pod ręką, pamiętaj o prostych zasadach, których powinieneś przestrzegać podczas wędrówki:
- do zbierania lepiej jest udać się do odległych miejsc z dala od metropolii i niebezpiecznych branż - im czystsze powietrze, tym lepsze zbiory (z tych powodów grzyby nie są zbierane w pobliżu dróg);
- zbierać tylko znane gatunki. Jeśli istnieje najmniejsze podejrzenie - nie powinieneś brać takiego grzyba;
- lepiej jest powstrzymać się od zbierania okazów rosnących w pobliżu trujących gatunków (nawet jeśli są one wyraźnie jadalne - niebezpieczne spory mogą się do nich rozprzestrzenić);
Radzimy dowiedzieć się, które grzyby rosną w maju, jesienią, w regionie Leningradu i na Ukrainie.
- dokładnie sprawdzaj okazy na korzyść braku tuneli czasoprzestrzennych, pęknięć i innych uszkodzeń;
- pamiętaj, aby wyczyścić zbiór śmieci;
- Nie wyciągaj grzybów i odetnij je (lub w skrajnych przypadkach odkręć je, aby nie uszkodzić grzybni). Jeśli zignorujesz tę zasadę, grzybnia umrze;
- najlepszym wyborem są młode okazy (a nie „małe” lub stare grzyby);
- idź do lasu tylko w godzinach dziennych, a im szybciej, tym lepiej. Przed wyprawą naładuj telefon i powiedz swoim bliskim, dokąd idziesz;
- staraj się nie oddalać od ścieżek i polan (szczególnie dotyczy to początkujących);
- jeśli jesteś z dzieckiem, upewnij się, że nie smakuje surowych grzybów i jagód.
To ważne! Do zbierania nie używaj plastikowych toreb.
Mimo całej swojej prostoty zasady te naprawdę pomogą uniknąć problemów, które można napotkać w lesie. Oczywiście sytuacje są różne - w nieznanym miejscu jest łatwo i zbłądzić. W tym przypadku najważniejsze - bez paniki: zadzwoń do krewnych lub przyjaciół i powiedz przybliżoną lokalizację, słuchaj dźwięków (odległe szczekanie psów lub dudnienie samochodów wskazują, że cywilizacja jest gdzieś blisko i możesz iść gdzie indziej).
Jak widać, zbieranie grzybów jest poważnym i wymagającym przygotowaniem. Mamy nadzieję, że ta informacja będzie przydatna dla naszych czytelników, a taka podróż zapewni im nie tylko pełny kosz z grzybami, ale także ładunek radości i optymizmu. Nagrywaj opłaty i przyjemne odkrycia po drodze!
