Wioślarstwo żółto-brązowe: jadalne lub nie

Wioślarstwo ma wiele cennych cech. Ale ponieważ są one zbiorową koncepcją uosabiającą cały rodzaj jadalnych i trujących grzybów, większość ludzi je omija. Nawet doświadczeni grzybiarze nie zawsze podejmują ryzyko zbierania takich leśnych trofeów, bojąc się mylić je z niejadalnymi braćmi. W dalszej części artykułu opiszemy cechy i oznaki żółto-brązowego wiosłowania, miejsca, w których można je znaleźć, oraz użyteczne właściwości.

Edibility

Żółto-brązowa wioślarska botanika przypisana warunkowe grzyby jadalne. Można je jeść w gotowanych, smażonych, duszonych, suszonych, marynowanych, marynowanych, a nawet mrożonych. Wielu uwielbia te potrawy w połączeniu z puree ziemniaczanym i piórami z zielonej cebuli. Również z tych owoców leśnych przygotowują przekąski i wszelkiego rodzaju sałatki bez ich gotowania.

To ważne! Trujące szeregi nie są halucynogenami. W przypadku zatrucia występuje ogólne osłabienie, nudności, wymioty, zawroty głowy, ból żołądkowo-jelitowy i biegunka. Objawy zatrucia objawiają się w ciągu 1,5-3 godzin.

Według doświadczonych grzybiarzy, ryadovki są gorsze w smaku od wielu swoich kolegów. Wynika to z lekkiego gorzkiego smaku owocowego owocu, nieodłącznie związanego ze starymi trofeami. Jeśli nie znalazłeś młodych grzybów i byłeś kuszony przez atrakcyjny wygląd dojrzałego rzędu, upewnij się, że moczysz żniwa na noc. Eksperci przypisują przyczynę goryczy smakowi tworzeniu mikoryzy pod drzewami iglastymi. Pomimo tego niedoboru grzyb często pojawia się jako główny składnik odżywczy w różnych dietach. Jego skład chemiczny jest bardzo zbliżony do produktów mięsnych, a zawartość kaloryczna porcji stu gramów jest równa miseczce bulionu z dzikiej róży (20 kcal). Dietetycy zalecają lepsze trawienie węglowodanów, aby łączyć rzędy z makaronem z pszenicy durum, kaszy gryczanej i ryżu.

Surowy produkt leśny można przechowywać w lodówce nie dłużej niż 3 dni. Jeśli jest solony lub zamrożony, okres przechowywania będzie trwał do sześciu miesięcy. A w postaci suszonej lub w puszce kęs nie zepsuje się nawet w ciągu roku.

Wiesz? Zwolennicy naturalnych produktów do pielęgnacji twarzy i ciała stosują żółto-brązową linię do leczenia trądziku i normalizacji funkcji gruczołów łojowych. Aby to zrobić, suszone owoce są mielone na proszek i dodawane do tradycyjnych masek.

Synonimy i popularna nazwa

W literaturze naukowej ten typ grzyba jest oznaczony jako żółto-brązowy rząd (Tricholoma fulvum). Istnieje opinia, że ​​nazwa pochodzi od właściwości mykoformerów o określonym kolorze czapeczki umieszczonej w rzędzie lub w dużych grupach. Ponadto w procesie uczenia się szwedzki botanik Elias Magnus i amerykański mikolog Charles Hourton Peck wprowadzili wiele synonimów botanicznych. Jeśli wykazujesz zainteresowanie i chcesz dowiedzieć się więcej ze specjalistycznych źródeł o różnicach tych grzybów, zwróć uwagę na następujące imiona:

  • Agaricus flavobrunneus;
  • Agaricus fulvus;
  • Agaricus nictitans;
  • Callistosporium marginatum;
  • Clitocybe marginata;
  • Gyrophila fulva;
  • Monadelphus marginatus;
  • Tricholoma flavobrunneum;
  • Tricholoma nictitans.

W życiu codziennym żółto-brązowe rzędy są często nazywane pomarańczowymi, brązowymi i czerwono-brązowymi. Wszystkie te nazwy są związane z odcieniami czapki grzybowej. Ponadto nazwa „babka” jest rzadka, co wynika z szerokiej dystrybucji gatunku.

Wiesz? Jeden typ ryadovok - matsutake - bardzo ceniony w kuchni japońskiej. Część restauracyjna przysmaku na terenie Krainy Wschodzącego Słońca szacowana jest na około 150 USD..

Opis botaniczny

Żółto-brązowe wioślarstwo wśród innych gatunków tego rodzaju jest łatwo rozpoznawalne przez wysoką łodygę. Ale to nie jest główny punkt orientacyjny, który powinien zwracać uwagę podczas cichego polowania. Przyjrzyjmy się bliżej temu grzybowi.

Kapelusz

Ta część grzyba jest często myląca dla niedoświadczonych kolekcjonerów. A wszystko dlatego, że może mieć różne kształty: od spłaszczonych i szeroko rozłożonych do wypukłych w kształcie stożka. Ale w każdym razie w środku czapeczki musi wyraźnie wejść niski guzek. Ze względu na ten nieprzewidywalny kształt średnica nasadki waha się od 3 do 15 centymetrów.

Zapoznaj się z rodzajami jadalnych grzybów leśnych: biały grzyb, volnushka, uraza, kurki, miód muchomorowy, mechworm, oleje, borowik, russula, borowik, czerwone grzyby, shiitake, dubovik, govorushka.

Jego lepka powierzchnia charakteryzuje się nasyconym żółto-brązowym kolorem. Czasami może uzyskać czerwonawy odcień. Krawędzie są zawsze jaśniejsze niż środek. W porze deszczowej czapka jest pokryta specjalnym połyskiem. A kiedy suszenie ma strukturę włóknistą. Na przejrzałych okazach staje się łuszcząca.

Pulp

Kiedy wycinasz takie trofeum, zobaczysz gęstą, średnio mięsistą strukturę o bogatym żółtym kolorze (czasami z brązowymi zanieczyszczeniami). Zapach pudrowy i gorzki smak jest charakterystyczny dla jadalnego grzyba.

Noga

Jego długość może osiągnąć 15 centymetrów, a grubość - do 2 centymetrów. Ma regularny kształt cylindryczny (czasami może rozszerzać się u podstawy), gęstą, silnie włóknistą strukturę i suchą, gładką powierzchnię, która jest identyczna w kolorze z czapką. Podczas deszczu na nodze pojawia się lepkość.

To ważne! Grzyby są trudne do strawienia, dlatego są przeciwwskazane dla osób z chorobami przewodu pokarmowego i pęcherzyka żółciowego. Przy dużej konsumpcji, nawet u całkowicie zdrowej osoby, może wystąpić niestrawność.

Rekordy

Ta część żółto-brązowego ryadovki różni się od trujących odpowiedników w kolorze jasnożółtym lub żółto-kremowym. Czasami na hymenoforze dojrzałych grzybów pojawiają się brązowe plamy i nierówne krawędzie. W młodych okazach płytki są gęsto uprawiane, mogą być gęsto lub rzadko lokalizowane.

Sezonowość i siedliska

Wioślarstwo wcale nie jest rzadkością. Żółto-brązowa odmiana często występuje w nasadzeniach liściastych, a także pod drzewami iglastymi. Grzyby tworzą symbiozę z brzozami, dębami, bukami, sosną. Poznaj jeden po drugim i duże grupy.

Sezon grzybowy rozpoczyna się w sierpniu i trwa do połowy września.

To ważne! Główną różnicą między trującymi rzędami a naczyniami jest cuchnący zapach, płaskie formy i biały kolor czapek.

Jakie grzyby można pomylić

Dzisiaj botanicy znają około stu gatunków grzybów z rodzaju ryadovok. Dlatego popełnienie błędu przy zbieraniu takich trofeów jest łatwe. Żółto-brązowa odmiana, nawet doświadczeni grzybiarze często mylą się z:

  1. Wioślarstwo topolowe (topola) - inny biały hymenofor. Rośnie pod osikami i topolami. Jest uważany za warunkowo jadalny.
  2. Wioślarstwo biało-brązowe (lachanka) - warunkowo jadalny grzyb, charakteryzujący się brązową czapką z ciemnymi żyłami. W takich grzybach śnieżnobiały miąższ bez oznak żółtości.
  3. Wioślarstwo żółto-czerwone (sosna otwarta) charakteryzuje się aksamitnym suchym kapeluszem z małymi czerwono-brązowymi łuskami włóknistymi. Jest uważany za warunkowo jadalny.
  4. Rzędy openkovidnoy (związany) - oczywiste oznaki tego warunkowo jadalnego grzyba są niejednorodnymi kolorowymi kapslami. Mogą to być żółto-brązowe, czerwonawe, a nawet zielonkawe odcienie. Preferuje słabe gleby pod sosnami.
  5. Rząd mydła jest niejadalnym grzybem, wyróżniającym się zapachem mydła owocowego i zanieczyszczeniami oliwkowymi w kolorze czapki. Po pocięciu żółtawy miąższ zaczyna się rumienić.
  6. Wioślarska siarka (siarkowa żółta) jest trującym, ale nisko toksycznym grzybem. Najczęściej zdezorientowane są stare okazy, na których czapce pojawia się rdzawobrązowy odcień. Ciało młodego owocu charakteryzuje się szaro-żółtym kolorem. Wycinając takie trofeum, natychmiast odczuwasz nieprzyjemny, ostry zapach smoły, siarkowodoru lub acetylenu.

Przeczytaj także o innych typach wierszy: fioletowy, zielony, szary.

Korzyści i szkody

Aby ocenić korzyści lub szkody tych darów leśnych, wystarczy przeanalizować ich skład chemiczny.

Zawiera:

  • polisacharydy;
  • fenole;
  • flawonoidy;
  • klitocyna i fomecyna;
  • ergosterol;
  • sód;
  • fosfor;
  • cynk;
  • mangan;
  • wapń;
  • żelazo;
  • potas;
  • retinol;
  • kwas askorbinowy;
  • Witaminy z grupy B;
  • nikotynamid;
  • betaina;
  • filochinon;
  • ergokalcyferol;
  • cholekalcyferol;
  • aminokwasy (lizyna, treonina, alanina, fenyloalanina, glutamina, asparaginowy, stearynowy).

W kompleksie te komponenty renderują:

  • przeciwzapalny;
  • program antywirusowy;
  • immunomodulujący;
  • antybakteryjny;
  • działanie przeciwutleniające.

Według wielu ekspertów naturalne antybiotyki - klitocyna i fomecyna - hamują rozwój komórek nowotworowych.

Jeśli ryadovki stale w małych ilościach są obecne w diecie, taka osoba normalizuje pracę układu sercowo-naczyniowego, poprawia strukturę wątroby i formuły krwi, obniża ciśnienie krwi i poziom cukru we krwi. Ponadto wzrasta witalność i aktywacja aktywności intelektualnej.

To ważne! Doświadczeni grzybiarze nigdy nie wybierają grzybów w pobliżu drogi i terenów przemysłowych. Dla takich trofeów lepiej udać się do odległych miejsc w lesie.

Jednak gotowanie ryadovoka wymaga pewnej wiedzy. Wielu dodaje je surowe jako składniki sałatki. Chociaż lekarze w tym zakresie mają własne zdanie: niedogotowane grzyby powodują poważne zatrucie. Ponadto ciało owocu, podobnie jak gąbka, absorbuje ze środowiska wszystkie substancje, w tym substancje trujące. Eksperci ci obejmują: kadm, rtęć, pestycydy. Stare przejrzałe tablice są szczególnie niebezpieczne. Szkoda przyniesie i przejmie to leśne trofeum. Silnie przeciwwskazane grzyby z zapaleniem pęcherzyka żółciowego, niską kwasowością żołądka i zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi.

Wiesz? Grzyby są bardzo trwałe. Mogą rosnąć w przestrzeni, kwasie siarkowym i obszarach wysokiego ciśnienia. Nawet w reaktorze w elektrowni jądrowej w Czarnobylu, 16 lat po wypadku, odkryto te owocniki.

Teraz wiesz, jak odróżnić żółto-brązową odmianę od innych podobnych odpowiedników, w tym trujących. Podczas polowania na las uważnie przyjrzyj się temu, co zamierzasz umieścić w koszu. W domu dokładnie ugotuj uprawę. Pamiętaj, że wszystko jest dobre z umiarem. W nadmiarze delikatność tylko boli.