Drzewa liściaste - lista 12 popularnych drzew liściastych z opisem i zdjęciem

Otacza nas ogromna liczba drzew i krzewów. Czasami nawet nie myślimy o tym, ile gatunków tych roślin istnieje. Nasz artykuł opisuje najbardziej popularnych przedstawicieli drzew liściastych i ich odmian.

Akacja

Akacja należy do rodzaju Robinia do rodziny roślin strączkowych. Na świecie istnieje ponad 600 gatunków tej rośliny. Średnio wysokość drzewa sięga 25 metrów, ale czasami są też przedstawiciele krzewów.

To ważne! We wszystkich częściach akacji zawiera substancję toksyczną - alkaloid robinin, dlatego nie zaleca się stosowania jej w celach terapeutycznych samodzielnie.

Ojczyzną akacji jest Ameryka Północna, ale dziś drzewo rośnie w krajach takich jak Nowa Zelandia, w krajach afrykańskich, w Europie. Liście mają jajowaty kształt. Górna część płyty jest zielona, ​​ma gładką strukturę, a spód przypomina aksamitny, szaro-zielony kolor.

Kwiaty roślin są głównie białe lub żółte, dobrze pachną.

Rozważ najczęstsze odmiany:

  1. Ulica akacja. Odmiana jest odporna na zanieczyszczenia, szybko rośnie. Wysokość drzewa wynosi 15-25 m, szerokość - 8-10 m. Ma naprzemienne, nieparujące liście, których długość może sięgać 15 cm, pomalowane na ciemnozielony kolor. Kwiaty mają biały kolor, przyjemny aromat, długość - około 20 cm, odmiana kwitnie na przełomie maja i czerwca. Akacja uliczna nie jest zbyt wymagająca dla gleby, ale jeśli jest sadzona w wilgotnej, ciężkiej glebie, może cierpieć z powodu mrozu. Preferuje światło słoneczne, toleruje suszę.
  2. Złota akacja. Wysokość drzew tej odmiany wynosi średnio 9-12 m. Mają średniej wielkości, ażurowe liście. Kwiaty są pomalowane na biało, zebrane w pędzle, których rozmiar wynosi około 20 cm, odmiana kwitnie późną wiosną - wczesnym latem. Owoce są brązowe, raczej płaskie, o długości 5-12 cm. Liście są obowe, kwitną późno. Wiosną i latem występuje jasnoniebiesko-zielony kolor, a jesienią - jasnożółty. Odmiana rośnie bardzo dobrze pod słońcem, toleruje suszę.
  3. Jedwabna akacja. Wysokość rośliny - 6-9 m, szerokość - 6-7 m. Ma koroną rozłożoną jak parasolka, ciemnozieloną korę. Rozpuszczanie liści następuje raczej późno - w maju. Liście zaczynają spadać późno - w listopadzie. Jest ażurowy, długość - 20-40 cm. Kwiaty są pomalowane na żółto-biały kolor, kwitnienie występuje w lipcu i sierpniu. Dobrze rośnie w glebie neutralnej i na oświetlonych obszarach.

Przeczytaj także o tym, jak wyhodować akację z nasion, jakie są odmiany akacji, a także o osobliwości uprawy białej, srebrnej i żółtej akacji. Również z akacji uzyskuje się bardzo przydatny miód.

Brzoza

W rodzinie jest około 120 gatunków. Brzoza ma gładką korę, która słabo złuszcza się, posiada alternatywne, szypułkowe liście. Kwiaty są reprezentowane przez barwione środek, a owocem są oblate pojedyncze sadzonki nasion, w których występują dwa błoniaste skrzydła.

Do najczęstszych odmian należą:

  1. Brzoza karłowata. Miejscem wzrostu jest Europa Zachodnia. Występuje w tundrze, pasie alpejskim, bagnach leśnych mchu, wilgotnych i ubogich torfowiskach. Jest to krzew, którego wysokość nie przekracza 120 cm. Średnica jest zawsze w przybliżeniu taka sama jak wysokość. Ma formę korony i powierzchniowy system korzeniowy. Wzrost jest powolny. Preferuje kwaśną i lekko kwaśną glebę. Wysiadanie jest zalecane jesienią. Liście są okrągłe, szerokość może być większa niż długość (długość - 5-15 mm, szerokość - 10-20 mm). Liście są zielone. Kwiatostany reprezentowane są przez średnie słupki, których długość wynosi 5-8 mm, a owoce - przez orzechy eliptyczne. Występuje dobra odporność na mróz.
  2. Brzoza Bagienna. Drzewo jest średniej wielkości - wysokość nie przekracza 20 m. Gałęzie pędzą ściśle w górę. Młode drzewa mają białą korę, która z wiekiem staje się szaro-czarna. Liście mają kształt eliptyczny, długość wynosi 3-5 cm, preferuje wilgotne i suche ubogie gleby piaszczyste. Kwiaty są reprezentowane przez żółto-zielone kolczyki.
  3. Płacz brzozy. Drzewo wyróżnia się pełnym wdzięku wyglądem, gęstym rozgałęzieniem. Ma parasolową koronę i zwisające gałęzie, w większości przypadków sięgają ziemi. Wysokość wynosi około 8 m, szerokość 4-7 m. Świetnie wygląda w małych ogrodach. Ma okrągłe liście o średnicy około 2 cm, pomalowane na ciemnozielone. Jesienią nabierają pomarańczowo-czerwonego i ognistego koloru. Drzewo jest mało wymagające dla gleby, kocha światło, ma dobrą zimową odporność.

Wiesz? Do produkcji jednego z jaj Faberge w 1917 r. Użyto brzozy karelskiej. Jajo otrzymało nazwę „Brzoza”.

Wiąz

Wiąz to wysokie drzewo liściaste z jajowatymi liśćmi skręconymi u podstawy. Wysokość rośliny może być inna i zależy od wysokości szczepienia. Korona jest zwykle bardzo szeroka, może osiągnąć 10 metrów przy wysokości drzewa 5 metrów.

Ma formę płaczu. Kwiatostany mają nieokreślony wygląd, raczej małe, ale owoce są reprezentowane przez duży zielonkawy krylatok. Kolor liści bagiennych. Dobrze rośnie na wilgotnych żyznych glebach, ma dobrą odporność na mróz, często występuje w parkach miejskich.

Rozważ najczęstsze typy wiązów:

  1. Gruby wiąz. Rośnie dziko w Azji Środkowej. Roślina różni się dość dużą wysokością - może osiągnąć 30 metrów. Ma niską, szeroką piramidę. Ma ciemną korę, skórzaste liście, których długość wynosi około 2 cm. Odporna na suszę, szybko rośnie w glebie o dużej wilgotności.
  2. Łapacz wiązów. Ma wysoką mrozoodporność, jeśli rośnie w strefach leśno-stepowych i stepowych. Wysokość do 20 m, rozłożysta korona, której średnica może osiągnąć 10 m, cienkie brązowe pędy. Różni się gęstym, bagnistym kolorem, błyszczącymi, nierównymi liśćmi, o długości 12 cm i szerokości 7 cm. Wraz z nadejściem jesieni nabierają jasnożółtego koloru. Kwiatostany są małe, czerwono-czerwone. Nawilżone, głębokie i odżywcze gleby nadają się do uprawy.
  3. Wiąz Androsova. Wysokość drzewa wynosi około 20 m, ma gęstą kulistą koronę. Stare gałęzie mają szarą korę, a młode - brązowy popiół. Liście są różne jajowate lub zaokrąglone, jajowate, ze spiczastym wierzchołkiem. Długość liścia wynosi 5-6 cm, owoce są kątowo zaokrąglone, o długości do 2,5 cm, mają doskonałą zimotrwalość, dobrze rosną na glebach odżywczych o umiarkowanej wilgotności. Wzrost następuje szybko, toleruje suszę. Często używany w rafinacji parków i ogrodów.

Będziesz zainteresowany, aby dowiedzieć się, jak sadzić i uprawiać wiąz, a także dowiedzieć się, jakie są rodzaje wiązów, w szczególności, możesz dowiedzieć się więcej o uprawie gładkiego i szorstkiego wiązu. Dowiedz się, jak używane są kory i liście wiązu w tradycyjnych recepturach medycyny.

Grab

Drzewo rośnie na kontynencie europejskim, w Azji Mniejszej, na Kaukazie i na Zakaukaziu. Siedlisko obejmuje lasy szerokolistne. Wysokość rośliny może osiągnąć 12 m, średnica pnia - do 40 cm Średnio drzewo może żyć 150 lat. Ma gęstą koronę o cylindrycznym kształcie.

Pień jest prążkowany, gałęzie dość długie, cienkie. Drzewo ma powierzchowny system korzeniowy, boczne korzenie kotwiczne, które wnikają głęboko w ziemię i rosną powoli.

Liście są owalne, długość wynosi około 15 cm, a szerokość - 5 cm, górna część jest pomalowana na ciemnozielony kolor, dolna część - na jasnozieloną. Wraz z nadejściem jesieni liście nabierają cytrynowo-żółtego koloru.

Rozważ najczęstsze rodzaje grabu:

  1. Grab ostrosłupowy. Wąski, jednolity nawyk w kształcie stożka i długi pęd wierzchołkowy. Wysokość rośliny może osiągnąć 15-20 m, szerokość korony - 4-8 m. Ma na przemian liście o owalnym lub podłużno-eliptycznym kształcie. Długość liścia wynosi 5-10 cm, szerokość - 3-6 cm, mają jasnozielony kolor, jesienią nabierają jasnożółtego odcienia.
  2. Grab Wschodni. Znaleziono na Krymie, Kaukazie, Bałkanach, w Azji Mniejszej, Iranie, na suchych zboczach gór i runie lasów iglastych. Wysokość drzewa wynosi około 5 metrów, w rzadkich przypadkach może osiągnąć 8 metrów. Możliwa krzaczasta forma. Okres wegetacji przypada na drugą połowę kwietnia i trwa do połowy października. Kwitnienie nie występuje. Ma niską mrozoodporność.
  3. Grab sercowo-płucny. Naturalnym miejscem wzrostu są zacienione, mieszane lasy na południu Krainy Primorskiej, Chin, Japonii i Korei. Wysokość drzewa wynosi średnio 15 m. Roślina ma jajowate liście o długości 12 cm, wiosną i latem są pomalowane na jasnozielony kolor, a wraz z nadejściem jesieni stają się czerwone lub blado-rdzawe. Długość kolczyków męskich wynosi do 8 cm, drzewo jest bezpretensjonalne na ziemi, ma powierzchniowe, mocno rozgałęzione korzenie. W sprzyjających warunkach może żyć do 200 lat. Ma dobrą odporność na wiatr.

Dąb

W rodzaju istnieje około 600 gatunków, które rosną w strefach umiarkowanych i tropikalnych półkuli północnej.

Drzewo ma potężną koronę w kształcie namiotu, skórzaste liście, głębokie korzenie. Uwielbia światło, dobrze rośnie na bogatych glebach, ma dobrą odporność na wiatr, odporność na suszę, długowieczność.

Najczęstsze typy to:

  1. Dąb szypułkowy. Miejscem wzrostu jest europejska część Rosji i Europy Zachodniej. Występuje w lasach iglastych i liściastych na bogatych terenach. Drzewo ma duży rozmiar: wysokość - do 50 m, szerokość - do 25 m. Owoce są reprezentowane przez żołędzie, do 3,5 cm, dojrzewające jesienią. Liście następne, skórzaste, wydłużone, odwrotnie jajowate. Liść ma do 15 cm długości, ma wydłużony wierzchołek i kilka par bocznych łopatek o różnych długościach. Powierzchnia liści jest błyszcząca, pomalowana w kolorze bagiennym, w dolnej części jest jasnozielona. Ma dobrą zimową odporność, często spotykaną w parkach miejskich.
  2. Czerwony dąb. Obszary wzrostu - lasy, brzegi jezior i rzek, obszary, w których woda nie stagnuje. Występuje w lasach liściastych i mieszanych na niskich wzgórzach. Wysokość drzewa sięga 25 m, jest gęsta korona w kształcie namiotu. Ma głębokie, cienkie, błyszczące liście, pomalowane na czerwono podczas kwitnienia. W lecie mają ciemnozielony kolor. Długość liścia wynosi 15-20 cm. Żołędzie mają kształt namiotu, długość do 2 cm, czerwono-brązowy kolor. Gatunek ma dobrą odporność na mróz, odporność na wiatr.
  3. Puszysty dąb. Miejscem wzrostu jest południowa część Krymu, północna część Kaukazu, Europa Południowa, Azja Mniejsza. Wysokość rośliny wynosi 8-10 metrów. Jest niski, kręty pień, masywna korona. Długość arkusza wynosi 5-10 cm, kształt jest bardzo zróżnicowany i zmienny, górna część jest pomalowana na kolor bagienny, dolna część jest szaro-zielona. Wzrost jest powolny, kocha światło i ciepło, preferuje suche kamieniste zbocza i glebę wapnem.

To ważne! Nie zaleca się uprawiania dębu czerwonego w dużych ilościach - ma zbyt twarde liście, które rozkładają się przez długi czas, tworząc „ziemię” na ziemi, która uniemożliwi wzrost innych roślin.

Wierzba

Willow rośnie na Syberii, w północnych Chinach, na północy Europy, na północy Ameryki. Wysokość drzewa wynosi około 15 m, ale czasami mogą występować gatunki do 35 m wysokości. Wierzby preferują wilgotne miejsca, więc najczęściej rosną na brzegach rzek i jezior.

Najczęstsze rodzaje wierzby obejmują:

  1. Wierzba Prunus. Wysokość rośliny wynosi 5-6 m, w rzadkich przypadkach - do 8 m. Ma proste, długie, cienkie, ciasne gałęzie. Długość dorosłych liści wynosi 15-20 cm, szerokość - do 4 cm, mają wydłużony kształt, pokryte u dołu jedwabistym włosiem, lekko połyskują. Owoce są reprezentowane przez jedwabiste, spuchnięte pudełka, których długość wynosi 4-5 mm. Kwitnie wiosną, począwszy od marca. Owocowanie rozpoczyna się w kwietniu i kończy w czerwcu.
  2. Wierzba srebrna. Rośnie w całej Europie, w północnej Azji. Można je spotkać na terenach wilgotnych, a także na wydmach. Wygląda jak krzew, którego wysokość nie przekracza 50 cm, a jego szerokość wynosi 1 m. Wzrost następuje powoli. Ma cienkie, szaro-zielone pędy, na powierzchni których znajdują się jedwabiste włosy. Liście są małe, owalne lub eliptyczne, po kwitnieniu nabierają biało-srebrnego koloru. Wraz z nadejściem jesiennych liści stają się bladożółte.
  3. Fioletowa wierzba płacząca. Miejscem wzrostu jest Europa Wschodnia i Zachodnia. Krzew ma stożkowy kształt korony. Jego wysokość wynosi 5-7 m, szerokość 3-5 m. Liście mają formę wąsko-lancetowatą, górna część lekko świeci, ma niebieskawo-zielony kolor. Długość wynosi około 8 cm, kwitnienie występuje w marcu - kwietniu. Długość kolczyków wynosi do 3 cm, są one pomalowane w kolorze srebrno-zielonym. Na kolczykach męskich są fioletowe pylniki. Ma dobrą odporność na mróz, preferuje jasne powierzchnie, łatwo dostosowuje się do warunków miejskich.

Przeczytaj także o tych rodzajach wierzby, takich jak: płacz, sferyczny, kozi, karłowaty, fioletowy, biały i „Hakuro Nishiki”.

Klon

Wysokość drzewa jest inna i zależy od jego typu. Średnio może osiągnąć 30 metrów. Klon jest długowieczny - żyje około 200 lat. Kora jest szara, a średnica pnia może osiągnąć 1,5 m. Ma duże, żylaste liście z 5 płatami i spiczastymi płatami.

Jesienią liście stają się bursztynowe. Po opadnięciu liści nasiona zaczynają opadać, przypominając wygląd ważek. Kwitnienie występuje w maju i trwa około 10 dni.

Rozważ najczęstsze typy klonu:

  1. Klon polny. Drzewo może osiągnąć wysokość od 3 do 15 metrów, szerokość - od 8 do 12 metrów. Ma szeroką stożkową lub jajowatą koronę, ze średnią szybkością wzrostu (25-40 cm rocznie). Wyróżnia się obecnością pięciopłatkowych ciemnozielonych liści, które jesienią stają się jasnożółte lub pomarańczowe. Klon ma głęboki, gęsty, wolno rosnący system korzeniowy, rośnie dobrze w środowisku miejskim, odporny na wiatr.
  2. Klonowy sferyczny. Wysokość drzewa sięga 5 m, szerokość - 3-5 m. Ma kulistą koronę, która rozszerza się stopniowo. Ma żółto-zielone kwiaty. Owoce mają niezbyt atrakcyjny wygląd. Ma pięciopłatkowe liście, które kwitną na początku kwietnia. Na początku mają pomarańczowo-czerwony kolor, latem stają się złotożółte, a dolna część jest pomalowana na jasnozielony kolor. Słaba, piaszczysta i kwaśna gleba nie nadaje się do uprawy. Rośnie dobrze w środowisku miejskim, ma wysoką odporność na wiatr.

Radzimy dowiedzieć się, jakie są niuanse uprawy klonu Ginnal, Flamingo, a także klonów norweskich, czerwonych, srebrnych, tatarskich, japońskich, silichionowych i mandżurskich.

Drzewo lipowe

Należy do rodziny Malvova. Miejscem wzrostu jest strefa umiarkowana i subtropikalna półkuli północnej. Obejmuje około 45 gatunków. Ma alternatywne liście, które znajdują się w 2 rzędach.

Rozważ najczęstsze typy:

  1. Lipa zimowa. Często spotykane w Europie. Wysokość drzewa sięga 25-30 m, szerokość - 12-15 m. Ma jednolitą, szeroką, stożkową, gęstą koronę. Ma małe żółto-białe kwiaty, kwitnienie występuje w lipcu. Ma silny system korzeniowy, dobrze rośnie w cieniu, ma wysoką zimotrwalość. Dobrze rośnie w glebie neutralnej, nie lubi wysokich temperatur i suszy.
  2. Krymska lipa. Wysokość wynosi 20-25 m, szerokość - 12-15 m. Ma okrągły kształt owalnej korony i solidny prosty pień. Obecność małych kwiatów o żółto-białym kolorze jest inna. Liście są w kształcie serca, ciemnozielone. Dobrze radzi sobie w parkach miejskich, placach, ma wysoką zimotrwalość i tolerancję cienia.
  3. Lipa drobnolistna. Wysokość drzew tego gatunku wynosi 15-18 m, szerokość - 5-10 m. Kwitnienie występuje w lipcu i trwa około 3 tygodni. Ma małe liście w kształcie serca, z małymi brodami czerwonych włosów w rogach. Dobrze rośnie zarówno w słońcu, jak iw półcieniu.

Dowiedz się, co jest przydatnym miodem z limonki.

Olcha

Rośnie w Europie, zachodniej Syberii, na Kaukazie iw Ameryce Północnej. Jest to drzewo o wysokości około 20 m. Ma wąską owalną koronę i jasnoszarą gładką korę. Często olcha jest wykorzystywana jako fortyfikacja brzegu rzeki.

Wśród najczęstszych rodzajów emisji:

  1. Olcha zielona. Najczęściej spotykane w Karpatach i Europie Zachodniej. Do uprawy odpowiedniej gleby piaszczystej, gliniastej, żwirowej, torfowej. Wysokość drzewa nie przekracza 20 m. Kwitnienie i owocowanie rozpoczyna się w wieku 5 lat. Ma dobrą zimową odporność.
  2. Złota olcha. Wysokość drzewa wynosi około 20 m. Ma złotą szeroką zaokrągloną lub stożkową koronę. Młode liście mają złoto-zielony kolor, z czasem stają się żółte. Kwiaty są reprezentowane przez męskie kolczyki o czerwono-brązowym kolorze, kobiece kwiaty - w postaci stożków. Jest odporny na mróz, ale jest wrażliwy na susze.
  3. Olcha syberyjska. Чаще всего встречается на Дальнем Востоке. Местами произрастания являются берега рек, подлесок хвойных лесов. Высота составляет 8-10 м. Растение не цветет. Обладает полной зимостойкостью.Często używany do kształtowania krajobrazu miast - sadzony w parkach i placach, na alejach.

Rowan

Rowan obejmuje około 100 gatunków. Siedliskiem wzrostu jest Europa, Azja Zachodnia, Ameryka Północna, Kaukaz. Drzewo ma wysokość od 5 do 10 metrów, szerokość od 4 do 6 metrów. Może być jeden lub kilka pni.

Rozważ najczęstsze rodzaje popiołu górskiego:

  1. Jarzębina zwyczajna. Ma ażurową koronę, wysokość krzewu wynosi 5-10 m. Może żyć do 150 lat. Posiada żółto-szarą korę i szaro-czerwone młode pędy. Długość liści osiąga 20 cm, mają one również 7-15 liści, o kształcie lancetowatym lub wydłużonym. Średnica kwiatostanu wynosi około 10 cm, a kwitnienie występuje w maju i czerwcu, a z rośliny wydobywa się nieprzyjemny aromat.
  2. Jarzębina okrągłolistna. Różni się w powolnym wzroście, ma gęstą stożkową koronę. Wysokość drzewa wynosi 5-10 m, szerokość korony wynosi 4-7 m. Ma skórzaste eliptyczne liście, pomalowane na ciemnozielony kolor. Kwitnienie występuje w maju i czerwcu. W tym czasie na drzewie pojawiają się duże białe pachnące kwiaty.
  3. Półprodukt jarzębiny. Rośnie w Szwecji, Danii, czasem w Finlandii, Estonii, na Łotwie iw północnych regionach Polski. Wysokość drzewa liściastego wynosi 10-20 m. Rocznie dodaje około 40 cm wysokości. Średnica korony wynosi 5-7 m. Liście mają kształt eliptyczny lub podłużny, jajowaty, długość liścia wynosi od 6 do 12 cm. może rosnąć na każdej glebie.

Wiesz? Smak świeżych owoców jarzębiny jest gorzki, ale po pierwszych mrozach gorzki glikozyd kwasu sorbinowego zostaje zniszczony, a jagody tracą gorycz.

Topola

Wysokość drzew może osiągnąć 40 metrów. Mają małe kwiaty zebrane w kolczyki. Owoc jest reprezentowany przez pudełko z bardzo małymi nasionami, w którym znajdują się wiązki włosów, tak zwany „puch topoli”. Należy zauważyć, że kłaczki występują tylko u samic, więc należy ich unikać podczas ogrodnictwa.

Do najczęstszych typów topoli należą:

  1. Topola biała. Drzewo ma zaokrągloną, szeroką koronę, jego wysokość wynosi 20-35 m, szerokość - 15-20 m. Ma dwupienne kwiaty, żółto-zielone kolczyki. Liście na młodych okazach są podobne do liści klonu. Roślina ma powierzchowny, bardzo szeroki system korzeniowy. Dobrze rośnie zarówno w słońcu, jak iw półcieniu. Ma dobrą zimotrwalosc, moze byc uprawiana w miastach. Nadaje się do sadzenia świeżej lub mokrej żyznej gleby.
  2. Pachnący topolą. Wysokość drzewa wynosi około 20 metrów. Ma gęstą jajowatą koronę. Często spotykane we wschodniej Syberii, północnych regionach Chin i Mongolii. Ma owalne, skórzaste liście, długość wynosi 10 cm, a szerokość 6 cm, rośnie szybko, kocha światło. Ma dobrą zimową odporność, ale w warunkach miejskich szybko ginie.
  3. Topola o dużych liściach. Średnia wysokość drzewa wynosi do 9 metrów. Charakteryzuje się szerokimi, owalnymi liśćmi, których długość wynosi 10-12 cm. Zimą młode pędy narażone na zamarzanie. Rośnie dobrze w środowiskach miejskich.

Jesion

Wysokość popiołu może wynosić od 25 do 40 metrów, szerokość - od 10 do 25 metrów. Dość duża roślina o szerokiej owalnej, ażurowej koronie i lekko rozgałęzionych pędach. Wzrost następuje szybko - co roku drzewo dodaje 60-80 cm każda, kwiaty nie mają atrakcyjnego wyglądu.

Liście są jasno zielone, kwitnienie pojawia się późno. Nie masz czasu, aby jesienią żółknąć - szybko odpadają. Głęboki system korzeniowy wrażliwy na zwiększoną gęstość gleby.

Rozważ typowe rodzaje popiołu:

  1. Ash Ash. Wysokość drzewa wynosi 20-40 m, szerokość - do 25 m. Ma niewiele dekoracyjnych kwiatów, brązowe, skrzydlate owoce, które często pozostają na roślinie aż do wiosny. Kształt liści jest złożony, pięciolistny, kolor zielony. Dobrze rośnie w cieniu i na słońcu, można go wykorzystać do sadzenia w parkach miejskich. Z gleby preferuje żyzne podłoże alkaliczne.
  2. Biały popiół. Ma małe wymiary: wysokość - 6-10 m, szerokość - do 6 metrów. Rośnie powoli, różna regularna, zaokrąglona, ​​gęsta korona. Charakteryzuje się obecnością białych, pachnących kwiatów, które zbiera się w wiechach - ich długość wynosi około 15 cm, aw okresie kwitnienia drzewo wygląda bardzo pięknie. Liście są podłużne, jajowate, zielone. Podczas sadzenia w cieniu kwitnienie występuje niezwykle rzadko.

Przeczytaj także o dobroczynnych i leczniczych właściwościach popiołu.

W przyrodzie jest ogromna liczba drzew liściastych, a każda z nich ma swoje własne cechy i charakterystyczne cechy. Jeśli zdecydujesz się posadzić drzewo, bardzo ważne jest zbadanie jego cech i zasad agrotechnicznych.

Obejrzyj film: Ogrod bez tajemnic ,, Drzewa do małych ogrodów'' (Może 2024).