Poddubovik, czyli grzyb dubovik, jest rzadkim gatunkiem, który rośnie tylko pod pewnymi warunkami. Gdzie zbierać takie grzyby, jak wyglądają, jak czyścić subdub i przygotowywać z niego smaczne danie - przyjrzyjmy się bliżej.
Jadalne czy nie
Ten grzyb z rodzaju borovik należy do kategorii warunkowo grzybów jadalnych. Oznacza to, że grzyb jest jadalny po ugotowaniu - w tym samym surowcu nie można go użyć: może powodować zatrucie organizmu. Grzyb Dubovik zawiera substancje toksyczne, które są niszczone tylko przez obróbkę cieplną.
Dowiedz się, którzy przedstawiciele borovika są jadalni i niejadalni.
Wygląd
Charakterystyczna nazwa poddubovika otrzymana ze względu na miejsce jej dystrybucji - grzyby te rosną głównie w pobliżu gajów dębowych. Według danych zewnętrznych jest podobny do biały grzyb. 
Kapelusz
Może osiągnąć imponujące rozmiary (do 23 cm średnicy). Kolor waha się od jasnozielonego do głębokiego brązu i brązu. Charakterystyczną cechą poddubovika - po kliknięciu na czapkę są małe zielonkawe plamki, które przechodzą z czasem. Kształt czapki jest standardowy: półkula, może mieć pagórek w środku czapki, a może, wręcz przeciwnie, całkowicie płaski. Czasami pojawia się czapka, okrągła ze wszystkich końców, otaczająca nogę, jak czapka. Pod wpływem wilgoci czapka sub-wskaźnika staje się śliska i lepka, lekko szorstka w dotyku. 
Noga
W zależności od wielkości kapelusza może osiągnąć 20 cm wysokości. Noga jest mocna, gruba, podobna do maczugi. Kolor nóg waha się od oliwkowego do głębokiego brązu. Na całej długości znajduje się wzór siatki, na którym pojawiają się małe czerwone pory. Gdy naciśniesz nogę, możesz ją pokryć niebieskawymi plamami.
Wiesz? W niektórych regionach dubovik nazywany jest „niebieskim grzybem” lub "posiniaczone" - otrzymał ten pseudonim ze względu na jego zdolność do uzyskania niebieskiego zabarwienia w kontakcie z powietrzem.
Pulp
Miąższ Podubovik jest zawsze żółty, gdy w kontakcie z powietrzem staje się niebieskawym odcieniem. Smak i zapach w surowej postaci nie są wyraźne, nie ma ostrości ani owocowego aromatu. Ma mięsistą teksturę. 
Proszek zarodników
Zarodniki podduboviki zawsze były wyraźne, wielkości 10-17h5,2-6,2 mm. Kolor proszku jest zróżnicowany - od oliwkowego i jasnozielonego do brązowego i ciemnobrązowego.
Twin Grzyby
Dubovik ma największe podobieństwo biały grzyb - mają wspólny nie tylko niemal identyczny wygląd, ale także czas dojrzewania: koniec maja i początek września. 
Główną różnicą między poddubowikiem a białym grzybem jest jego zdolność do pokrywania się niebieskimi plamkami po naciśnięciu lub w kontakcie z powietrzem, jak również charakterystyczny wzór siatki na nodze.
Dowiedz się więcej o białych pieczarkach: rodzaje, właściwości, zbiory (zamrażanie); a także o tym, co grzyby rosną w maju.
Jeśli popełnisz błąd i zbierzesz białego grzyba zamiast poddubovika, nie będzie nic złego: biały grzyb jest nie tylko jadalny i absolutnie nieszkodliwy, ale także ma doskonały smak, o którym nie można powiedzieć sataniczny grzyb - trujący i toksyczny. 
Różni się od dubovika grubszą nogą, brakiem wzoru siatki, ostrym nieprzyjemnym zapachem i kolorem czapki: od białej do oliwkowej. Często szatański grzyb rośnie z dubowikiem - tworzy się w pobliżu dębu, buku, kasztanowca, lipy, co znacznie zwiększa ryzyko pomylenia go z jadalnym borowikiem.
To ważne! Szatański grzyb w niektórych krajach jest uważany za warunkowo jadalny, ale wiadomo, że jego toksyny mogą powodować niestrawność. Jeśli masz wątpliwości i nie możesz określić, który gatunek jest przed tobą dubovikiem lub satanistycznym grzybem, lepiej nie odcinać takich okazów ani nie korzystać z pomocy doświadczonego grzybiarza.
Kolejna podwójna poddubovika jest jadalna żółty borowik - Grzyb, powszechny w lasach Europy Zachodniej. Główną różnicą w stosunku do dubovika jest kolor czapki i nogi: jest żółty lub pomarańczowo-żółty, co nadało nazwę takiej instancji.
Gdzie i kiedy zbierać
Dubovik jest formowany i dojrzewa w ciepłym sezonie - od połowy czerwca do początku września. Ukazuje się w dębowych i mieszanych lasach Europy, znajduje się na Syberii i Dalekim Wschodzie. Może rosnąć nie tylko w pobliżu zarośli dębowych, ale także w pobliżu brzozy, buku, kasztanowca. Preferuje gleby wapienne, jakość powietrza jest również selektywna: dubovik nie rośnie w pobliżu zanieczyszczonych obszarów lub w pobliżu autostrad. Jednym z warunków wzrostu jest również wystarczająca ilość światła słonecznego. Czasami spotykane w bagnistych obszarach.
Zapoznaj się z listami popularnych jadalnych rodzajów grzybów i TOP-15 grzybów jadalnych Ukrainy.
Jedzenie
Grzyb ten jest najczęściej wykorzystywany jako podstawa do pikantnej przekąski, a także jako niezależna marynowana potrawa. Używa się wszystkich części dubovika: noga i czapka nie mają stałej tekstury, dlatego są dobrze obrabiane cieplnie. Ze względu na brak jasnego indywidualnego smaku, przy gotowaniu takiego grzyba stosuje się dużą liczbę przypraw i przypraw. 
Jak i ile gotować
Ze względu na to, że subdub zawiera pewną ilość toksyn, nie można go ugotować bez uprzedniego namoczenia. Przed przystąpieniem do gotowania, umyte i oczyszczone dubovik przechowywane w osolonej wodzie przez około 20-30 minut. Następnie spuścić wodę, dubovik gotować w słodkiej wodzie przez 15 do 30 minut od momentu wrzenia, w zależności od wielkości poddubovik. Suszone dubovik podlegają obowiązkowemu gotowaniu - gotowane są przez 30 minut: ten czas wystarczy, aby wszystkie toksyczne elementy suszonego grzyba zostały całkowicie zniszczone.
Radzimy zapoznać się z technologią zbierania grzybów: marynowania, solenia, suszenia, zamrażania.
Jak marynować
Podczas peklowania poddubik naprawdę ujawnia swój smak i aromat: zgodnie z zasadami i recepturą uzyskuje bardzo przyjemny smak.
Do przygotowania marynowanego dubovika potrzeba:
- podduboviki - 1 kg;
- Ocet 9% - 2 łyżki;
- kwas cytrynowy;
- woda - 250 ml;
- cukier - 1 łyżka. łyżka;
- sól - 1 łyżka. łyżka;
- ziele angielskie i czarny pieprz, czosnek, goździki, koper, kolendra - do smaku.
Metoda przygotowania:
- Obrane, umyte i namoczone Dubovik gotował się przez 15-20 minut. Następnie woda musi zostać osuszona.
- Przygotuj marynatę: zagotuj wodę, dodaj cukier, sól, pieprz, koperek, kolendrę i goździki. Gotować przez 5-7 minut po gotowaniu.
- Włóż gotowany duboviki do słoika, zalej marynatą i dodaj ocet i czosnek.
- Słoik jest szczelnie zamknięty i pozostawiony do ostygnięcia w temperaturze pokojowej.
Te marynowane podduboviki przechowywane w chłodnym ciemnym miejscu (mogą być na balkonie lub w piwnicy).Wiesz? Grzyb Dubovik jest również stosowany do celów medycznych: niektóre aminokwasy w jego składzie mogą zapobiegać powstawaniu i rozprzestrzenianiu się nowotworów złośliwych, a nalewka na podstawie poddubovik stosowanej w leczeniu depresji i przewlekłego zmęczenia.
Środki ostrożności i objawy zatrucia
Dubovik, w przeciwieństwie do ryezhik lub żółtego borowika, nie może być spożywany na surowo: zawiera substancje toksyczne, które mogą powodować znaczne szkody dla organizmu. Przed jedzeniem musi być gotowane, smażone lub marynowane. Nie zaleca się spożywania podduboviki w połączeniu z napojami alkoholowymi, a także z osobami z problemami przewodu pokarmowego. Dzieci, kobiety w ciąży i matki karmiące nie powinny również jeść podduboviki: w wyniku niewłaściwego przygotowania mogą znacznie zmniejszyć funkcje ochronne organizmu.
Objawy zatrucia dubovikiem to:
- ostry ból brzucha;
- nudności;
- zawroty głowy;
- blanszowanie;
- pojawienie się niebieskawych lub żółtych plam na skórze;
- gorączka i gorączka.
Przy pierwszych oznakach zatrucia natychmiast przepłucz żołądek wodą z słabym roztworem nadmanganianu potasu i wezwij pomoc w nagłych wypadkach: możesz ugotować i zjadł trujący grzyb. Każde opóźnienie może kosztować życie, więc nawet jeśli poczujesz lekki dyskomfort, nadal poproś o pomoc lekarza. 
Poddubovik to rzadki gatunek rzadko spotykany w lesie. Jednakże, z odpowiednim przygotowaniem, ma bardzo przyjemny smak i aromat, a potrawy z niego mogą być godną ozdobą stołu. Zachowaj ostrożność podczas zbierania i gotowania dubovika: zanim przygotujesz grzyb, zastanów się nad grzybem - być może wśród zebranych okazów pojawia się trujący wygląd. Skonsultuj się z doświadczonym grzybiarzem lub po prostu nie gotuj z grzybami, które są podejrzane: ochronisz się przed możliwym zatruciem.
