Agrest jest popularną jagodą do uprawy w średnich szerokościach geograficznych. Tempo wzrostu i owocowania krzewów sprawia, że jest liderem wśród innych jagód. Dzisiaj przyjrzymy się szczegółowemu opisowi agrestu miodowego, który również nosi nazwę „winogron północnych”, a także omawia cechy jego uprawy.
Historia odmian hodowlanych
Miód z agrestu żółtego jest hodowany przez hodowców Wszechrosyjskiego Instytutu Badawczego Ogrodnictwa nazwanego imieniem I.V. Michurin. Dokładna data i nazwisko hodowcy, który był zaangażowany w tę odmianę, nie są wskazane.
Wiesz? Agrest zaczął rosnąć na Rusi Kijowskiej w XI wieku, wtedy jagoda była wtedy nazywana „bersen” lub „agryz”. Już znacznie później agrest został wprowadzony do Europy Zachodniej - na początku XVI wieku i pojawił się w Ameryce Północnej na początku XVIII wieku.
Opis buszu
Krzew tej odmiany agrestu jest energiczny, może osiągnąć wysokość 1,5 m. Krzew ma rozległą koronę, liście są małe, bogate w zieleń z oliwkowym odcieniem. Mają kształt ostrza, krawędź arkusza - zaokrąglone, zębate. Krzew składa się z zestawu pędów średniej grubości, które są pomalowane na kolor ciemnoszary z brązowym odcieniem. Pędy krzewu są gęsto pokryte ostrymi cierniami.
Dowiedz się, jak zbierać agrest na zimę.
Opis jagód
Jagody na krzaku agrestu dość często dojrzewają, są duże, mają masę około 6 g, mają zaokrąglony lub gruszkowaty kształt. W stanie dojrzałym nabierają złotego odcienia, skóra staje się cienka i elastyczna. Sama jagoda w okresie dojrzałości uzyskuje miękką strukturę. Takie owoce są tak słodkie, jak zawierają 17% cukru i mają charakterystyczny wyraźny aromat miodu. 
Odporność na choroby i szkodniki
Agrest miodny jest uważany za niestabilny w niszczeniu szkodników i chorób. Szczególnie często roślina wpływa na mączniaka prawdziwego. Na liściach pojawiają się brązowe plamy, które ostatecznie rozprzestrzeniają się po roślinie i powodują odpadanie płytek liści. Choroba wpływa również na rozwój roślin i znacznie zmniejsza plony.
Przeczytaj także, jak rozmnażać agrest, jak go leczyć, zasadzić i odciąć.Wśród powszechnych chorób agrestu są również:
- antraknoza - brązowe małe plamki, które można znaleźć na wszystkich częściach rośliny, z czasem łączą się w duże plamy i stają się przyczyną zaprzestania rozwoju agrestu;
- szara zgnilizna - gnicie na jagodach bez wyraźnego powodu, które ostatecznie niszczy całą uprawę;
- biała plama - charakteryzuje się pojawieniem brązowych plam na liściastych częściach roślin, które w trakcie rozwoju choroby stają się białe z ciemną granicą;
- rdza kolumnowa i kubkowa - tworzenie żółtych wybrzuszeń na odwrotnej stronie liści.
Najczęstszymi szkodnikami, które wpływają na krzewy agrestu, są:- strzelać mszyce - rozwój pędów i roślin jako całości zatrzymuje się, pędy są wygięte, liście zwijają się;
- ćma agrestowa - szkodnik zjada wszystkie liście na roślinie;
- sawfly - szkodniki składające jaja na liściastych częściach roślin, z czasem tylko liście pozostają z liści;
- ognisko - składa jaja na kwiatach, w końcu, po uformowaniu jajnika, jagody stają się czerwone i gniją.
Wiesz? Agrest był najszerzej rozpowszechniony na świecie w XIX wieku, kiedy w Anglii wprowadzono nowe duże odmiany. W tej chwili istnieje około 1500 odmian agrestu, uprawianych w różnych częściach świata.
Odporność na suszę i mrozoodporność
Miód jest uważany za odmianę odporną na mróz, więc zima nie jest dla niego straszna, ale tylko pod warunkiem uprawy na średnich szerokościach geograficznych, które charakteryzują się niezbyt mroźnymi zimami. Odmiana jest również odporna na suszę, ale nie zaniedbuje podlewania, ponieważ tylko w przypadku uzyskania wystarczającej ilości płynnej krzewu normalnie przyniesie owoce.
Sprawdź popularne odmiany agrestu.
Wymagania oświetleniowe
Agrest jest rośliną bardzo kochającą światło i powinien otrzymywać wystarczającą ilość światła słonecznego. Pod wpływem światła słonecznego dojrzewają owoce, dlatego krzew należy sadzić na otwartej przestrzeni, aby nie zasłaniały go budynki lub inne rośliny. Zwykle roślina należy do przeciągów, ale zastój powietrza może źle wpływać na krzaki. 
Wymagania glebowe
Agrest miodowy rośnie dobrze na luźnej, żyznej glebie i preferuje gleby lekko kwaśne lub obojętne. Roślina ta nadaje się do wszystkich rodzajów gruntów, z wyjątkiem torfu, kwaśnych i ciężkich odmian gliny. Roślina najlepiej rośnie na lekkich żyznych średnich glinach i glinach piaszczystych. Nie zaleca się sadzenia krzewu agrestu na terytorium, gdzie woda gruntowa jest zbyt blisko powierzchni, norma wynosi ponad 1,5 m. W związku z tym nie sadzić roślin na nizinach lub w zagłębieniach.
Schemat czasu i lądowania
Rozpoczęcie sadzenia krzewów może być zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli lądowanie zostanie wykonane jesienią, musisz mieć czas na zasadzenie na dwa tygodnie przed mrozem. Jeśli sadzenie rośliny nastąpi wiosną, to trzeba mieć czas na zasadzenie krzewu, zanim pąki zaczną się otwierać na innych krzewach.
To ważne! Zakazane jest sadzenie agrestu na obszarze, gdzie wcześniej rosły porzeczki lub maliny, ponieważ rośliny te bardzo niszczą glebę, a krzak agrestu nie może się osiedlić.Proces lądowania należy przygotować z wyprzedzeniem. Aby to zrobić, dwa tygodnie przed planowaną procedurą konieczne jest wykonanie pewnych manipulacji. Przygotuj działkę, usuwając wszystkie chwasty, kopiąc i wyrównując powierzchnię gleby (duże kępy ziemi są łamane przez grabie). Wielkość dołu do sadzenia krzewu powinna odpowiadać wartości 50 × 50 cm, głębokości - 60 cm Warunkowo oddzielone warstwy, które są wykopane z zaznaczonego obszaru: zagnij pierwszą połowę gleby w jednym kierunku, a drugą połowę w drugiej. W tej części gleby, która była bliżej powierzchni, dodać 7 kg próchnicy, 50 g podwójnego superfosfatu, 40 g siarczanu potasu. Wszystko jest dokładnie wymieszane. Dolna warstwa gleby jest mieszana z piaskiem rzecznym (1 wiadro). Krzewy należy sadzić w odległości co najmniej 1,5 m od siebie. Rzędy powinny znajdować się w odległości co najmniej 2 metrów.
Podstawy opieki sezonowej
Ważne jest nie tylko wybranie właściwego miejsca i przeprowadzenie procesu sadzenia, ale także zapewnienie godnej opieki dla rośliny, która stanie się podstawą wysokiej jakości i obfitego owocowania.
Pielęgnacja gleby
Ponieważ system korzeniowy rośliny znajduje się na głębokości 40 cm od powierzchni ziemi, agrest wymaga obfitego, ale rzadkiego podlewania. Niezbędne jest regulowanie ilości cieczy wlewającej się pod krzak niezależnie, biorąc pod uwagę warunki pogodowe: wodę obfitszą i częściej w suszę niż w okresie deszczowym.
To ważne! Jeśli deszcze są zbyt częste i ciężkie, należy przerwać sztuczne podlewanie..Szczególną uwagę należy zwrócić na podlewanie podczas tworzenia jajnika, pąki kwiatowe na następny rok (okres od połowy maja do początku czerwca) i dojrzewanie owoców (od początku do połowy czerwca). Nie wolno nam zapominać o regularnym podlewaniu podczas przygotowania krzewu do zimowania (początek września - połowa października). Ilość wody nalewanej jednorazowo do jednego krzewu powinna wynosić 3-5 wiader, w zależności od wieku rośliny i warunków pogodowych. Możesz podlewać nie więcej niż raz w tygodniu.
Podlewanie powinno odbywać się jak najbliżej gleby, pod korzeniem. Aby proces był jak najbardziej wydajny, zaleca się wykopanie kilku rowków o głębokości 15 cm w pobliżu buszu, oddalając się o 40 cm od podstawy rośliny. Woda jest wlewana najpierw do wykopanych zagłębień, a następnie pod podstawę. Proces mulczowania jest uzasadniony, jeśli jest za gorąco na zewnątrz i cała woda podlewana na roślinie odparowuje z ogromną szybkością. Aby utrzymać wilgoć w glebie tak długo, jak to możliwe, zaleca się, aby pokryć obszar korzeni skoszoną trawą i zalać cienką warstwę kompostu lub torfu.Agrest - magazyn witamin.Poluzowanie gleby można połączyć z odchwaszczaniem, które jest wymagane do usunięcia chwastów w strefie korzeniowej rośliny. W tym przypadku chwasty zakłócają cyrkulację powietrza i biorą część niezbędnych składników odżywczych. Poluzuj glebę po każdym podlewaniu rośliny, aby korzenie otrzymały tlen, a gleba u korzeni nie pękała. Zachowaj szczególną ostrożność podczas rozluźniania i odchwaszczania, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego rośliny, ponieważ niektóre korzenie mogą zbliżyć się jak najbliżej powierzchni gleby.
Top dressing
Nawozy organiczne i mineralne są integralną częścią normalnego rozwoju roślin i ich obfitego owocowania, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na ten aspekt w pielęgnacji agrestu miodowego. Wiosną, zanim kwitną pąki, konieczne jest nakarmienie rośliny mieszaniną mocznika (15 do 30 g na 1 m kw., W zależności od wieku rośliny) i proszku kwasu borowego (10 g na 1 m kw.). Po zastosowaniu nawozu wykopać lub poluzować plaster korzeniowy. 
Raz na dwa lata, na wiosnę, zanim roślina zacznie kwitnąć obficie, nakarm ją mieszaniną gnijącego obornika lub kompostu (5 l), superfosfatu prostego (50 g), chlorku potasu lub azotanu potasu (20 g), popiołu drzewnego (1 szklanka) na metr kwadratowy. Po zapłodnieniu gleba jest rozluźniana i podlewana niewielką ilością wody. Na początku okresu letniego, kiedy powstaje pierwszy jajnik, zaleca się karmienie krzewów mieszaniną nitrofoski (20 g) i humatu potasu (40 g) na 10 litrów wody.
Radzimy zapoznać się z agrotechniką uprawy takich odmian agrestu jak: „Kolobok”, „Komandor” i „Grushenka”.Pod jednym krzakiem wylewa się co najmniej 20 litrów roztworu. Wiosną, kiedy zbierane są zbiory, konieczne jest nakarmienie krzewów wszelkimi złożonymi mieszaninami fosforu i potasu, które nie zawierają azotu. Spowoduje to aktywne tworzenie zielonej masy, wzrost pędów, co utrudni roślinie przejście do fazy „snu”. Zakup nawozów musi być zgodny z instrukcjami na opakowaniu.
Przycinanie i formowanie korony
W wieku pięciu lat krzew agrestu osiąga ogromne rozmiary, uważa się go za w pełni uformowaną dorosłą roślinę. Aby zapobiec zagęszczeniu korony i niższym plonom, zaleca się przycinanie pędów co roku w okresie wiosennym i jesiennym. Ponadto, dzięki terminowemu usuwaniu martwych, uszkodzonych pędów, możliwe jest nie tylko uproszczenie zadania zbierania, ale także zapobieganie rozwojowi chorób i niszczenie krzewów przez szkodniki. 
W procesie przycinania nie można zapomnieć o głównych gałęziach owocujących - pięć lub siedem lat, są one cięte do punktu trzeciej gałęzi, pędy, które są starsze - do czwartej gałęzi. Najstarsze pędy, starsze niż dziesięć lat, muszą być wycięte u podstawy, aby dać miejsce powstawaniu nowych pędów owocowych szkieletowych. Nie zaleca się przycinania młodych pędów, ponieważ przynoszą one dobre owoce. 
Jesienią wymagane jest przycinanie sanitarne. Aby to zrobić, wszystkie słabe, złamane, zdeformowane i zakrzywione pędy, które pogrubiły koronę buszu, są cięte do punktu wzrostu. Zakłócają one normalną penetrację światła i mogą powodować rozwój grzybów i wirusów. Proces cięcia musi być przeprowadzany za pomocą ostrego i zdezynfekowanego narzędzia. Plasterki smaruje się cieczą na bazie siarczanu miedzi (10 g produktu stosuje się na 1 l wody), po czym stosuje się pak ogrodowy do uszczelnienia plastrów.
Przygotowania do zimy
Aby roślina dobrze znosiła zimę, konieczne jest jej odpowiednie przygotowanie na zimno. Początkowo zaleca się czyszczenie koła w pobliżu trzonu, na którym znajdują się chwasty, opadłe liście i owoce oraz suche pędy. Jest to konieczne, aby nie stworzyć korzystnych warunków dla patogenów i grzybów. Następnie ziemia wokół rośliny delikatnie kopie i rozluźnia się.
Zobacz także inne krzewy owocowe: glony algowe, goji, winogrona, maliny, porzeczki, rokitnik, malinowy i różany.Jeśli krzewy są dorosłe, zaleca się związanie wszystkich pędów w jedną lub kilka pęczków, aby uniknąć ich uszkodzenia dużą masą pokrywy śnieżnej. Pod koniec października konieczne jest pokrycie podstawy krzewu iglastymi gałęziami, owinięcie workiem i związanie go dobrze. Więc zablokujesz dostęp do krzewów gryzoni.
Okres ciąży
Agrest Honey zaczyna dojrzewać w połowie lipca. W przypadku konsumpcji domowej i przetwórstwa jagody są zbierane w stanie dojrzałości technicznej, kiedy nabierają złotego odcienia, a jednocześnie są wystarczająco miękkie i słodkie.
Dowiedz się, co jest przydatne dla kaliny, czereśni, malin, jagód japońskich, głogu, wiśni, jagód, dereń, dzikiej truskawki i maliny moroszki.
Wydajność
Plon krzewów zależy od ich wieku, miejsca lądowania, a także właściwej pielęgnacji roślin. Jeśli zrobisz wszystko dobrze, krzaki zaczną przynosić owoce trzeciego lata po zejściu na ląd. Oczywiście pierwsze zbiory będą niewielkie, ale każdego roku liczba kilogramów zebranych z buszu będzie szybko rosła, a po 3 latach można osiągnąć maksymalną wydajność - do 5 kg z jednej rośliny. Krzew może wydać owoce przez 30 lat, jeśli trzeba odciąć pędy i regularnie karmić. 
Transportowalność
Przenośność Odmiany agrestu miodowego są wystarczająco dobre, biorąc pod uwagę niektóre niuanse. W przypadku transportu lub sprzedaży jagód są one niszczone dwa tygodnie przed dojrzałością konsumenta. Nadal są pomalowane na zielono-żółty kolor, dość elastyczne i średnio twarde. Agrest, który ma być transportowany, musi być starannie wyselekcjonowany, aby zepsute, popękane owoce nie dostały się do głównej części. Następnie posyp je cienką warstwą gazety i wysusz, pozostawiając na trzy godziny. Konieczne jest przetransportowanie agrestu do pojemnika ze sztywnymi ścianami.
Jedz żółtego arbuza, maliny, śliwki, wiśnie, pomidory i marchewkę.
Korzystanie z agrestu
Odmiana jest wszechstronna i może być używana do produkcji kompotów, ze szczególnie smacznymi napojami z zielonych jagód agrestu. Z niedojrzałych zielono-żółtych owoców często gotowano dżemy, dżem i dżem. Jagody są również używane do zamrażania. W pełni przygotowane owoce są używane do robienia ciast, ciast, babeczek i spożywania świeżych. 
To ważne! Nie zaleca się przechowywania zebranych owoców przez długi czas, lepiej jest je natychmiast przetworzyć, aby uzyskać maksymalną ilość witamin w gotowym produkcie.
Zalety i wady odmiany
Wśród zalet wyróżnić:
- stosunkowo wczesne dojrzewanie;
- doskonały słodki smak i aromat miodu, który jest charakterystyczny tylko dla tej odmiany;
- dobra odporność na niskie temperatury;
- wysoka wydajność;
- łatwość opieki.
- trudność w zbiorze z powodu obfitych kolców na pędach;
- słaba odporność na choroby i szkodniki;
- wymagające gleby i światła.
Zatem agrest miodowy jest bardzo popularną odmianą, ponieważ jest ceniony za swoje wyjątkowe właściwości smakowe. Łatwo się o niego troszczyć, ale lądowanie wymaga szczególnej uwagi i starannego doboru terytorium. Aby uzyskać maksymalną wydajność, należy przestrzegać wszystkich zaleceń, podążać za wzorcami nawożenia i regularnie przycinać pędy.
