Przy wyborze odmian wiśni ogrodnicy biorą pod uwagę wiele cech. To i łatwość sadzenia, bezpretensjonalna opieka, wysokie plony, brak problemów ze szkodnikami i wszelkiego rodzaju chorobami.
Hojna wiśnia najlepiej nadaje się do tych kryteriów wyboru, które staną się jasne po przeczytaniu jej opisu.
Opis odmian
Opis hojnej odmiany wiśni różni się nieco od opisu jej kongenerów.
Różnorodność odnosi się do rodzaju krzaczastych drzew, osiągając wysokość 2 m, okrągły kształt i średnie liście. 
Krzaki rozrastają się, z górnym kierunkiem wzrostu. W okresie wegetacji na pędach powstają pąki w kształcie stożka o wielkości do 4 mm, z niewielkim odchyleniem od niego. Nerki są odporne na niskie temperatury.
Możesz być także zainteresowany takimi odmianami wiśni, jak: „Cudowna wiśnia”, „Majak”, „Izobilnaya”, „Morozowka”, „Ural Ruby”, „Ljubskaja”, „Żukowska”, „Turgieniewka”.Kwitnienie występuje pod koniec maja w kwiatostanach, każdy z 3-4 białymi kwiatami. Kwiaty są średnie, z swobodnym układem złożonych płatków. Kwiaty mają wysoki poziom samozaparcia.
Liście są wydłużone, ciemnozielone z ząbkowanymi krawędziami i podstawą w kształcie klina. Powierzchnia liści jest błyszcząca. Ogonki liściaste o długości 1,2 cm i szerokości 1 mm.
Wydajność krzewu wynosi średnio 15 kg.
Wiesz? Ta zimowa odmiana wiśni wytrzymuje temperatury do -35 ° C
Historia hodowli
Hojna odmiana wiśni jest wyhodowana dzięki selekcji z idealnych rocznych siewek odmiany Ideal w stacji hodowlanej Sverdlovsk. 
Odmiana jest zarejestrowana w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej w 1958 roku.
Założyciele odmiany - N.I. Gvozdyukova i Zhukov S.V.
Charakterystyka i cechy owoców
Owoce tej odmiany dojrzewają późno i nierównomiernie. Czas zbiorów przypada na koniec sierpnia i początek września. Jagody trzymane są na długiej i cienkiej łodydze, więc nie kruszą się przez długi czas. 
Waga: 3-4 lata
Kolor: ciemnoczerwony.
Formularz: zaokrąglony, na środku góry znajduje się mały lejek.
Smak: słodko-kwaśny.
Pulpa: średnia gęstość, wodnista.
Kamień: duże, łatwe do oddzielenia od miazgi.
To ważne! Dzięki gęstej pulpie jagody tolerują transport na duże odległości.
Lądowanie
Ziemia do sadzenia jest lepiej wybrać na wzgórzu, bez wody gruntowej. Mokra gleba nie przyczynia się do normalnego rozwoju wiśni w tej klasie. Najlepiej jest słoneczna strona witryny.
Wiesz? Aby zwiększyć wydajność, sadzenie bogatej odmiany odmian odbywa się w pobliżu następujących odmian wiśni: Maksimovskaya, Subbotinskaya, Polevka.
Gleba do lądowania przygotowuje się z wyprzedzeniem. Późną jesienią lub wczesną wiosną (co najmniej 2 tygodnie przed sadzeniem) glebę wykopuje się, stosuje się nawóz. Ilość nawozu oblicza się w stosunku 40-60 g superfosfatów, 20-30 g soli potasowej i 10-15 kg próchnicy na 1 metr kwadratowy.Jeśli gleba jest kwaśna, można zastosować 100 g wapna na każdy metr kwadratowy.
Sadzenie wymaga zdrowego i mocnego materiału do sadzenia. Sadzonki można kupić na targach ogrodniczych i możesz się rozwijać.
Metody uprawy materiału do sadzenia:
Kampania siewna.
W przypadku tej metody ważnym krokiem jest wybór nasion (nasion) do późniejszego sadzenia. Nasiona są pobierane ze zdrowych i dojrzałych jagód, bez oznak choroby lub pogorszenia.
Przygotowanie nasion nie oznacza żadnej szczególnej ekspozycji przed sadzeniem. Wyekstrahowane nasiona można przechowywać w dowolnym pojemniku bez podłoża lub umieścić w mokrej mieszaninie trocin, piasku i mchu.
Przed sadzeniem nasiona należy przygotować przez namoczenie ich w wodzie przez 7 dni.
To ważne! Przy takim przygotowaniu nasion wymagane są codzienne zmiany wody.
Czas sadzenia nasion może przyjść zarówno w sezonie wiosennym, jak i jesienią. 
Jesienny czas sadzenia obejmuje przejście pewnego etapu odpoczynku przed kiełkowaniem nasion. Okres zimowy przyczynia się do tego etapu i pomoże utwardzić nasiona. Ale warunki pogodowe nie zawsze są korzystne, zwłaszcza na obszarach północnych.
Najbardziej optymalną i niezawodną metodą jest sadzenie nasion na wiosnę. Dobre wiosenne kiełkowanie przyczyni się do dobrego kiełkowania nasion (długie starzenie nasion w celu przyspieszenia kiełkowania).
Etap stratyfikacji trwa 150-180 dni i składa się z następujących etapów:
- w początkowej fazie nasiona są dezynfekowane przez co najmniej 10 minut w słabym (różowym) roztworze nadmanganianu potasu;
- następnie nasiona umieszcza się do kiełkowania w mieszaninie trocin, przemytego piasku rzecznego lub mchu torfowego. Zawierają taki materiał do sadzenia w temperaturze od 15 ° C do 20 ° C;
- przy pierwszych objawach kiełkowania (pękanie nasion) pojemnik umieszcza się w chłodni (lub lodówce) o temperaturze powietrza od 2 ° C do 6 ° C;
- kiedy trzecia część nasion kiełkuje, są zobowiązani do twardnienia. Aby to zrobić, pojemnik z materiałem do sadzenia można sprowadzić na zewnątrz (z reguły ten etap stratyfikacji przypada na koniec zimy), jeśli pogoda jest stabilna bez dużych wahań temperatury. Można również utwardzić nasiona w pomieszczeniach (piwnice), umieszczając nasiona na lodzie lub śniegu.
To ważne! Przed każdym etapem stratyfikacji mieszaninę nasion należy zwilżyć i wymieszać dla dodatkowego dostępu do powietrza.
Kiełkowane i stwardniałe nasiona są sadzone na otwartej i przygotowanej glebie wiosną, kiedy warunki pogodowe zostały już ustalone i nie oczekuje się zimnych powrotów. W wybranym obszarze rowki są wykonywane do głębokości 5 cm, odległość między rowkami wynosi co najmniej 30 cm, nasiona są najpierw wypuszczane z podłoża i układane w rowkach w odległości 5 cm od siebie. Umieszczone nasiona posypane ziemią, zwilżone i pokryte warstwą trocin, słomy lub siana (ściółka). 
Wyhodowanie czereśni z kamienia to dość pracochłonny proces, który wymaga uwagi i kosztów fizycznych. Istnieje najprostszy i optymalny sposób uprawy drzewa wiśniowego - wycinanie systemu korzeniowego lub sadzenie własnych sadzonek.
Kornosobstvenny materiał sadzeniowy (pędy, sadzonki korzeniowe).
Często drzewo rodzi gałąź na obrzeżach korony Taki wzrost jest wykopywany za pomocą części systemu korzeniowego, wycofującego się z pnia co najmniej 20 cm i przenoszonego do stałego miejsca.
Czas przeszczepu to wczesna jesień lub wiosna (przed pojawieniem się pąków).
Jeśli rozwój tego przerostu jest słaby, lepiej jest hodować go w domu na sezon zimowy. Gleba do takiego „chowu” powinna być nawożona, luźna, o stałej wilgotności.
Proces cięcia odbywa się poprzez cięcie korzeni. W tym celu odsłonięte są górne korzenie, a łodygi mają 15 cm długości i 0,5-1,5 cm szerokości.
Czas zbierania sadzonek korzeniowych powinien również spaść późną jesienią lub wczesną wiosną (przed pojawieniem się pąków). W sezonie zimowym taki materiał sadzeniowy umieszcza się w pojemniku z mokrym przemytym piaskiem rzecznym i przechowuje w 0 ° C.
Sadzonki są sadzone na otwartym terenie wczesną wiosną w przygotowanych studzienkach w odległości co najmniej 10 cm od siebie. Umieść wycinki w otworze ukośnie, zawsze cięte. Górna część takiego kręgosłupa powinna być pokryta glebą co najmniej 1 cm, głębokość dolnej części powinna wynosić co najmniej 3-5 cm. 
Kiedy sadzonki tworzą 3-4 rozgałęziające się korzenie, a wizualnie wyglądają zdrowo i mocniej, przesadzane są do stałego, wcześniej przygotowanego miejsca. Podczas przeszczepu system korzeniowy jest lekko przycięty i zwilżony (jeśli korzenie są suche) przez umieszczenie w wodzie na 6-10 godzin.
Sadzenie na jesieni pozwala sadzonce zakorzenić się, ale pozostaje ryzyko oszronienia w bezśnieżnym okresie zimowym. Najlepsze wyniki uzyskuje się przez sadzenie wiosenne. Gdy tylko ziemia rozmrozi się ze śniegu i trochę wyschnie - możesz rozpocząć sadzenie.
Technologia sadzenia sadzonek obejmuje następujące działania:
- kopalnia sadzenia jest kopana zgodnie z warstwami gleby: górna i dolna warstwa gleby są podzielone na osobne stosy;
- obserwuje się wymiary studzienki: do głębokości 80 cm, szerokości do 60 cm;
- kołek jest umieszczony w środku dołu (w celu wsparcia pionowości), który jest odkurzany górną warstwą wykopanej gleby zmieszanej z próchnicą;
- drzewko umieszcza się w dziobie do lądowania, korzenie prostuje się na uformowanym kopcu i obsypuje pozostałą ziemią;
To ważne! Szyjka korzenia powinna być wyrównana z ziemią.
- miejsce lądowania jest dobrze rozlane wodą i ściółkowane na próchnicy lub trocinach;
- sadzonka jest związana z „figurą ośmiu” (tak, że talia nie jest uformowana na pniu) do kołka.
Pierwsze pełne owocowanie takich siewek trwa 3-4 lata. 
Troska
Przez całe życie wiśniowe drzewo przechodzi przez następujące główne etapy: rozwój (wzrost), owocowanie i wysychanie.
Opieka na każdym z tych etapów polega na prostych czynnościach - terminowym podlewaniu, właściwym przycinaniu drzew i ochronie / zapobieganiu chorobom. Taka pielęgnacja znacznie przedłuża okres aktywnego owocowania.
Wiesz? Właściwa pielęgnacja gatunku gwarantuje długą żywotność krzewu do 35 lat przy maksymalnym rocznym owocowaniu przez 25-30 lat.
Podlewanie
Regularne podlewanie przyczyni się do dobrego rozwoju (szczególnie dla młodych sadzonek). Latem, zwłaszcza w upalne dni, przejście odbywa się w ilości nie mniejszej niż 5 wiader wody. 
Aby zachować wilgoć po każdym nawadnianiu, można mulczować ziemię wokół pnia.
To ważne! Podczas owocowania powinno być obfite podlewanie.
Dojrzałe i aktywnie owocujące drzewa w chłodnym sezonie letnim wystarczają na 3-krotne podlewanie rocznie.
Pierwsze podlewanie odbywa się bezpośrednio po okresie kwitnienia. Kolejne podlewanie - w dojrzewających jagodach. Końcowe podlewanie odbywa się jesienią, przed zimnymi zatrzaskami.
Top dressing
Obfite wiśnie owocujące zależą od ilości składników odżywczych spożywanych przez drzewo podczas jego rozwoju. Nawozy są stosowane corocznie, aby je wspierać.
Wczesną wiosną, przed okresem wegetacyjnym, stosuje się nawozy azotowe (saletra amonowa) w ilości jednej łyżki stołowej na wiadro wody. Dla młodego drzewa wystarcza jedno wiadro takiego rozwiązania, a dla dorosłego konieczne jest złożenie 2-3 wiader roztworu. 
Również nawóz organiczny jest używany (nawóz krowiego lub wieprzowego). Takie nawozy stosuje się jako komposty przygotowane w stosunku do obornika i wody 1:10. Do tego celu nadaje się również obornik z kurczaka w stosunku do wody 1:20.
Jesienią lepiej karmić siarczanem potasu w ilości 50 mg lub superfosfatu w ilości 100 g na metr kwadratowy.
Podczas karmienia i uprawy gleby należy wziąć pod uwagę, że system korzeniowy jest rozgałęziony i rośnie na głębokości 20-40 cm. Konieczne jest staranne wykonanie wszelkich działań, aby nie uszkodzić korzeni. System korzeniowy rośnie na obrzeżach korony.
Przycinanie
W krzaczastych wiśniach owocowanie zależy od wzrostu gałęzi ostatniego roku. Brak lub niewłaściwa agrotechnika jest przyczyną słabego wzrostu oddziałów. 
W innym okresie rozwoju wiśni zakłada się 3 rodzaje przycinania:
- Formowanie - produkowane na młodych drzewach w celu prawidłowego ukształtowania korony. Aby to zrobić, wszystkie dolne pędy boczne są cięte. Młode pędy boczne sadzonek są cięte na wysokości 60 cm od poziomu gleby, pozostawiając 10-12 rdzenia;
- Sanitarne - produkowane corocznie jesienią lub wczesną wiosną, przed przerwaniem pąków. Podczas przycinania usunięto wszystkie złamane, chore lub słabe gałęzie. Z grubą koroną, przycinanie jest również używane do przerzedzania;
- odmładzanie - jest produkowane co 5-8 lat, podczas których odcina się pędy pomocnicze na gałęziach, przenosząc w ten sposób skupienie wzrostu na główną gałąź.
Wiesz? Owoce powstają na końcach gałęzi. Wzrost i pąki grupowe nie są nakładane na zbyt krótkie gałęzie owocowe, co z kolei prowadzi do słabego zbioru jagód.
Choroby i szkodniki
Wiśnie są obfite odporne na choroby i szkodniki, ale niekorzystne warunki pogodowe na mokro powodują choroby i szkodniki.
Choroby takie jak kokcykoza, monilioz i klyasterosporiosis (perforowana plamka) są najbardziej szkodliwe dla drzewa wiśniowego.
Kokkomikoz - choroba wywołana przez torbacze. Choroba objawia się pojawieniem się w górnej części liści małych czerwonych plam, które następnie łączą się w duże. Oprócz liści wpływają również jagody.
Moniliasis - grzybicza choroba wywoływana również przez grzyba torbacza, występuje w wyniku uszkodzenia kory. Objawy choroby - liście stają się brązowe, blakną, a następnie wysychają. Grzyb wpływa również na owoce. Objawami są ciemnienie i czernienie owoców o smaku alkoholowym.
Klesterosporioza jest chorobą grzybiczą, której towarzyszy obecność ciemnobrązowych plam na liściach, w miejscu których następnie powstają dziury w wyniku umierania tkanki liścia. 
Walka z tymi chorobami polega na takich działaniach:
- w usuwaniu i paleniu uszkodzonych jagód, liści i gałęzi;
- gruntownie pielenie gleby w pobliżu drzewa;
- w przetwarzaniu kontaktu z krzewami i fungicydami systemowymi („Strobe”, „Topaz”, „Horus”).
Cherry fly - owad, który składa jaja w owocach. Kiedy larwy jedzą, mięso jest zjadane, w wyniku czego widoczne są takie manifestacje na owocach: doły i czarne plamki.
Czeremcha wiśniowa - jej larwy wysysają sok z liści, w wyniku czego odkształcają się, stają się czarne i suche.
Wiśniowa śluzowata mucha jest owadem, który żywi się miąższem liści, zeskrobując tkanki z górnych liści, powodując wysychanie liści. 
Zwalczanie szkodników polega na przetwarzaniu drewna specjalnymi preparatami - insektycydami („Karbofos”, „Fufanon”, „Iskra M”). Zastosowanie leku opisano szczegółowo w instrukcji użytkowania.
Wiesz? Cherry mszyca - źródło zasilania dla muszek wiśniowych. Pozbywając się mszycy wiśniowej, mucha wiśniowa jest również niszczona w tym samym czasie.
Zapobieganie chorobom i terminowa ochrona przed szkodnikami polega na następujących działaniach:
- Opadłe liście lub resztki ściółki są doskonałą pożywką dla bakterii i mikroorganizmów. Dlatego zebrane w odpowiednim czasie liście i resztki ściółki zapobiegną występowaniu chorób;
- regularne i terminowe wybielanie wapiennym lub kredowym roztworem tułowia i niższych gałęzi zapobiegnie występowaniu chorób i zapobiegnie zarastaniu kory przez mech;
- cięcia na drewnie powinny być poddane działaniu środków antyseptycznych (żelazo 10% lub 5% witriolu miedzi, farby olejnej) lub paku ogrodowego;
- zimą pnia drzewa należy izolować od gryzoni przez gałęzie iglaste, papier lub papę.
Odmiana wiśni Hojni szczególnie ceni ogrodnicy. Jest to odmiana uniwersalna, która nie wymaga kompleksowych metod agrotechnicznych. Jest wysoce odporny na niskie temperatury i suszę, a stabilne owocowanie i plony utrzymywane są na stałym średnim poziomie. 
Łatwe sadzenie wiśni, które nie wymagają specjalnych umiejętności, i bezpretensjonalna opieka przyciągają nawet hojnych ogrodników do wielkodusznej odmiany. Ponadto odmiana ta nie jest szczególnie podatna na choroby i szkodniki, co ma pozytywny wpływ na jej plozhonoshenii.
