W bukiety incarvillea są bardzo krótkotrwałe - jej delikatne pąki zwiędną już następnego dnia. Ale w projektowaniu ogrodu znajdzie miejsce w każdym grządce: przynajmniej na granicy, nawet na obramowaniu alei, nawet w skalnym ogrodzie, arii skalnych, mixborders lub zwykłej rabatki. W każdym razie ten delikatny kwiat będzie jasną ozdobą twojego klasztoru. Co to jest incarvillea w sadzeniu i pielęgnacji, jak jest uprawiana na otwartym terenie, co zrobić z nią zimą - powiemy o tym wszystkim w dalszej części artykułu.
Opis botaniczny
Incarvillea jest przedstawicielem ogromnej rodziny Bignonium. i obejmuje około 20 odmian. W folklorze nazywa się to „gloksynia ogrodowa”. W naturze kwiat znajduje się w rozległej Azji Środkowej i Wschodniej oraz w pobliżu Himalajów.
Wiesz? Pomimo azjatyckiego pochodzenia kwiatu, jego nazwa ma francuskie korzenie. Otrzymał nową roślinę około 3 wieki temu na cześć paryskiego botanika Pierre'a Nicolasa Incarville'a, który odkrył wielu nowych przedstawicieli flory w Chinach.
Incarvilleia może być uprawiana zarówno jako roślina jednoroczna, jak i wieloletnia. Ma bulwiasty lub drzewny system korzeniowy, splecione ciemnozielone, pierzaste liście i jasne kwiatostany lub kwiatostany w kształcie raceme. Wygląd rośliny zależy od jej rodzaju i odmiany.
Pomaga to ogrodnikom w przełożeniu ich pomysłów na rzeczywistość podczas tworzenia projektu ogrodu krajobrazowego. Jest coś, z czego można wybrać kulturę: są przypadki z wyprostowanymi, rozgałęzionymi, gładkimi i kudłymi łodygami, których długość waha się od 30 cm do 2 m.
Blox Garden Gloxinia zaczyna się latem. Jego kwiatostany składają się z pojedynczych kwiatów w kształcie dzwonu z cylindryczną koroną. Są fioletowe, szkarłatne, żółte, różowe, fioletowo-fioletowe i białe. Otwarte pąki zachwycają oko przez około półtora miesiąca, a następnie w ich miejsce zaczynają dojrzewać skrzynie nasienne z dojrzewającymi ziarnami. Możesz zebrać incarvilles z ostatniej dekady sierpnia.
Wiesz? W XVIII wieku w europejskich kręgach arystokratycznych istniała moda na język kwiatów. Gloksynia, która ma podobieństwa z incarville, przetłumaczona z tego języka oznaczała miłość od pierwszego wejrzenia. W ten sposób scharakteryzowali ten kwiat w kręgach świeckich.
Incarvillea charakteryzuje się ciepłolubną i mało wymagającą rośliną. Niektóre z jego gatunków mogą wytrzymać 15 stopni mrozu. W umiarkowanych szerokościach geograficznych najczęściej uprawianych:
- „Mira” (mairei) - kwitnie jasnymi czerwonymi pąkami, wewnątrz których znajdują się żółte plamki;
- „Gęsty” (compacta) - nisko rosnący i zimotrwały typ z dużymi fioletowymi, białymi i łączonymi kwiatostanami, może zimować bez schronienia;
- „Olga” (Olgae) - wysoka roślina, kwitnie czerwono-różowymi pąkami średniej wielkości;
- „Delabey” (delavayi) - ma duże kwiaty, których średnica sięga 6 cm, są różne kolory.
Gdzie sadzić kwiat?
Charakterystyka gatunkowa rośliny decyduje o ich położeniu w ogrodzie. Aby kwiat był wygodny, ważne jest, aby wziąć pod uwagę ilość światła, wody i właściwości gleby w miejscu. W przeciwnym razie nawet odporne na zimę okazy mogą nie przetrwać do wiosny.
Wiesz? Jak mówi starożytna legenda, jasne gramofony z gloksynii ogrodowej są magicznymi naczyniami, w których nocne elfy raz w roku przygotowały eliksir wiecznej młodości. Gdy tylko resztki leczniczego eliksiru wyschną, kwiat zanika. A to dzieje się 40-45 dni po rozpoczęciu kwitnienia.
Jasne słońce czy cień?
Ogrodowa gloksynia uwielbia słoneczne obszary i, pomimo kruchości delikatnych kwiatostanów, może wytrzymać długie upały. Dostosowuje się również dobrze do półcienia obszaru, ale brak promieniowania ultrafioletowego jest wyświetlany na czas kultury kwitnienia. Cóż, jeśli gość z Azji wpadnie w solidny cień, kolory nigdy nie będą czekać.
Najważniejsze dla Incarvillea - dla niej zimne wiatry nie dmuchały, przeciągały się, a jej korzenie nie zamarzały. W oparciu o te przekonania doświadczeni hodowcy kwiatów wybierają podwyższone strefy dla rośliny, gdzie woda stopiona i deszczowa nigdy się nie gromadzą, a także swobodnie płynie podczas nawadniania.
Wybór pięknych i bezpretensjonalnych bylin na miejscu powinien zwracać uwagę na rudbekia, astilba, irysy, łubiny, gospodarze, echinacea, piwonie, dicentre.
Rodzaj gleby
Aby kultura mogła się w pełni rozwinąć, ważna jest lekka gleba odżywcza i dobry drenaż. Wskazane jest posadzenie kwiatu na wcześniej uformowanej warstwie rozbitej cegły lub pokruszonego kamienia. Obszary utlenione będą musiały okresowo alkalizować mąką wapienną lub dolomitową. W przypadku braku tych materiałów można użyć zwykłego starego tynku. W zależności od pH, na metr kwadratowy terenu trzeba będzie wyprodukować od 150 do 300 g substancji.
To ważne! Niektórzy ogrodnicy wykopują bulwy Incarvillea na zimę i przechowują je jako mieczyki i dalie. Odbywa się to w czasie, gdy umierają łodygi kwiatów.
W przypadku gloksynii ogrodowej wybierz żyzne, luźne gleby, w przeciwnym razie będzie słabo się rozwijać. Cóż, jeśli masz działkę na nieodpowiednich glinach i piaskowcach, będziesz musiał poprawić sytuację dzięki specjalnej mieszance żyznej gleby.
Funkcje lądowania
Uprawiany w nasionach lub wegetatywnie na otwartym polu i dalszej codziennej pielęgnacji, incarvillea nie stwarza żadnych trudności. Zobaczmy bardziej szczegółowo, co ogrodnik powinien wiedzieć i móc mieć, by kwitnąć bujne, bujne kwiaty na swoim łóżku.
Z nasion
Doświadczone gospodynie domowe, które już poradziły sobie z uliczną gloksyną, radziły zebrać jej ziarna niedojrzałe. Ponieważ w wielu przypadkach zdarza się, że dostają wystarczającą ilość snu i nie ma co zbierać.
Siew na sadzonkach lepiej zaplanować w marcu, a na otwartym terenie - w maju. W pierwszym wariancie często stosuje się tabletki torfowe, które nasącza się plastikowymi kubkami, po czym ziarno pogłębia się w nich o 1 cm. Biorąc pod uwagę fakt, że nasiona Incarville silnie kiełkują, rozprowadź jedną próbkę w każdym pojemniku. Następnie przykryj pojemnik identycznym kubkiem i wyślij ciepło.
To ważne! Sadzonki incarvilles bardzo źle się zakorzeniają i nie tolerują kilofów.
Druga opcja - rosnąca z nasion - jest mniej kłopotliwa, ale traci się z późniejszymi okresami kwitnienia. Materiał do sadzenia wysiewa się w centymetrowych rowkach bezpośrednio na klomb. Jeśli na ulicy ustalono stabilną ciepłą pogodę o temperaturze nie niższej niż 20 ° C, pierwsze pędy pojawią się za tydzień.
Sadzonki
W okresie, gdy roślina osiąga szczyt swojego rozwoju, należy przygotować materiał do sadzenia. Aby to zrobić, odetnij około 3-5 cm łodygi od góry. Cięcie musi być ukośne.
Następnie przedmiot obrabiany pozostawia się na kilka godzin w pojemniku ze stymulatorem wzrostu. Leki Ekosil, Kornevin i Emistim sprawdziły się dobrze. Po dokonanych manipulacjach łodygę umieszcza się w słoju torfowym, tworząc warunki szklarniowe.
Sadzone w ten sposób incarvilles muszą być codziennie wentylowane i zapewniać, że gleba w pudełku nie wysycha.
Dzielący się krzew
Tę procedurę najlepiej wykonać wczesną wiosną lub jesienią. W drugim przypadku pożądane jest, aby mieć czas na lądowanie na kilka tygodni przed początkiem zimnej pogody. Eksperci radzą, aby nie ryzykować i nie rozdzielać krzaków ciepłolubnego kwiatu we wrześniu.
To ważne! W umiarkowanych szerokościach geograficznych incarvillea nie mieszka w jednym miejscu przez ponad 3 lata. Rozważ ten fakt na czas, aby zaopatrzyć się w nasiona. Ponadto mogą dawać doskonałe pędy, nawet po 3 latach leżą w magazynie.
Aby to zrobić, musisz wykopać cały kłącze, który nie pogłębia się dalej 15-20 cm, i przeciąć go nożem ostrym łopatą bagnetową lub nożem. Na każdym z nich powinien pozostać przynajmniej jeden kiełek. Sadząc nowy krzew, musisz upuścić szyjkę korzenia na 3 cm.
Zasady opieki
Po zasadzeniu Incarvillea i pomyślnym osiedleniu się, ważne jest zapewnienie właściwej pielęgnacji kwiatu. Polega na terminowym nawilżaniu, nawożeniu i obróbce gleby w łóżku. Zrozumiemy wszystko w porządku.
Podlewanie i pielęgnacja gleby
Wszystkie rodzaje tej kultury są zwolennikami umiarkowanej wilgotności. Podobnie jak gloksynia pokojowa, nie tolerują nadmiaru wody. Obfituje w zgniliznę i śmierć rośliny. Dlatego organizuj podlewanie, ponieważ wysycha warstwa wierzchnia gleby. Nie pozwól na jego petryfikację, w przeciwnym razie kwiat umrze. Zawsze planuj zabiegi nawilżające rano lub wieczorem. W przeciwnym razie promienie słoneczne spalą roślinę.
To ważne! Podczas uprawy incarvilleas przez sadzonkę w pierwszym roku, krzak utworzy tylko pierwszą parę liści. Nie kopać kwietnika taką roślinnością. Sens tego będzie w przyszłym sezonie.
Nie zapomnij poluzować gleby po każdym podlewaniu, usunąć chwasty i ułożyć warstwę ściółki. Razem te małe rzeczy przyczynią się do poprawy kultury żywieniowej i napowietrzania jej korzeni. Iglaste trociny i kora nie są zalecane jako ściółka, ponieważ zwiększają kwasowość ziemi.
Top dressing
Ten aspekt zależy od jakości gleby na obszarze, na którym roślina rośnie. Jeśli jest płodny, możesz to zrobić bez nawozu. Na słabych podłożach konieczne będzie kilka razy w ciągu sezonu wytwarzanie złożonych substancji mineralnych lub podlewanie kwiatu roztworem dziewanny i obornika. Ważne jest, aby nie przesadzać. Przecież nadmierna ilość materii organicznej w glebie nie poprawi tak bardzo twojego piękna, ponieważ obniży jej mrozoodporność. Ta opcja jest odpowiednia dla tych, którzy uprawiają gloksynię ogrodową jako roczną.
Eksperci zalecają stosowanie nawozu podczas sadzenia delenoka i przeszczepów kultur.
Wiesz? Na Wschodzie od czasów starożytnych mocno wierzyli, że Incarvillea przynosi domowe szczęście, dobrobyt rodziny i sukces. Dlatego roślina była pożądana nie tylko na dziedzińcu, ale także w domach.
Przeszczep
Incarvillele okresowo trzeba przesadzić. Wynika to z faktu, że bylina wysysa z gleby wszystkie niezbędne składniki odżywcze do wzrostu. Jego dyskomfort w wyczerpanym podłożu jest zauważalny ze względu na powolny rozwój i słabe kwitnienie. Transplantacja jest impulsem do odmłodzenia buszu. Doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają powtórzenie procedury co 3-4 lata. Odbywa się to w drugiej i trzeciej dekadzie marca.
W nowym miejscu zaleca się głębokie kopanie i umieszczenie kompostu lub humusu na rabacie. Następnie, biorąc pod uwagę rozmiar systemu korzeniowego wykopanego kwiatu, wykonaj depresję. Jego dno musi być wypełnione drenażem, a następnie wlać do dołu zmieszanego w równych częściach ziemi liściastej, piasku rzecznego, torfu i niektórych złożonych nawozów mineralnych. Po zakończeniu procedur możesz posadzić kwiat.
Schronisko zimowe Inkarville
Incarvillea nie lubi zimna i bardzo boi się nagłych zmian temperatury i bezśnieżnych zim. Dlatego wiele gospodyń domowych uprawia ją jako roczną. Jednak pomaganie kwiatowi w zimie jest całkiem realne. W tym celu należy chronić korzenie osłoną ściółki. Kwiaciarnie powinny robić podłogi z torfu, kompostu lub humusu z warstwą nie mniejszą niż 6 cm.
To ważne! Pożądane jest ukrycie młodych krzewów kwiatowych na zimę pod szklanymi słoikami lub plastikowymi pojemnikami. Staną się roślinami niezawodnie chroniącymi przed jesiennymi deszczami i zimowym zimnem.
Niektórzy mieszkańcy lata dzielą się swoim doświadczeniem udanego zimowania z kwietnikiem z liści, który spadł. Nie należy tego robić, ponieważ roślina pod ściółką i tak ciepła oraz z nadmiaru materiałów ochronnych, jej korzenie mogą zaciemniać. Wiosną, gdy tylko śnieg topnieje, ściółka musi zostać usunięta z klombu. W końcu ostre ocieplenie może zepsuć korzenie uroków roślin.
Szkodniki i choroby
Niewłaściwa pielęgnacja, w szczególności nadmierne nawilżenie gleby, może wywołać choroby grzybowe systemu korzeniowego gloksynii ogrodowej. Dla niej jest to najbardziej niebezpieczne i niepożądane zjawisko, ponieważ istnieje niewielka szansa na wyjście z tego. Działaj natychmiast po pierwszym znaku zgnilizny. W takich przypadkach roślina musi być uratowana przez dowolne fungicydy. Nienaganna reputacja wśród narkotyków: „Fundazol”, „Topaz”, „Maxim”, „High”.
Oprócz tego zagrożenia roślina może być zagrożona przez przędziorki i wełnowce. Często rozciągają się na krzewy z innych zainfekowanych roślin w ogrodzie kwiatowym. Możesz pozbyć się pasożytniczych owadów przy pomocy środków owadobójczych („Aktellik”, „Aktara”, „Bi-58 New”).
To ważne! Od otrzymanego światła słonecznego proporcjonalnie zależy od wielkości i liczby kwiatostanów.
Jeśli weźmiesz właściwą działkę na incarvilleię na kwietnik i przynajmniej od czasu do czasu zwrócisz na nią uwagę - bujna bylina ozdobi Twój ogród przez długi czas.