Cechy sadzenia i pielęgnacji łubinu wielolistnego

Lupin jako roślina ozdobna jest popularną częścią kreacji krajobrazu. Ponadto jest często stosowany w przemyśle spożywczym i celulozowo-papierniczym, a także do produkcji kosmetyków i wyrobów medycznych, mydeł, tworzyw sztucznych i innych rzeczy.

Ta wyjątkowa roślina ma wiele odmian, w tym jednoroczne, dwuletnie i byliny. Artykuł koncentruje się na łubinie wielolistnym, ogólnym opisie gatunku, cechach sadzenia i pielęgnacji.

Opis gatunku

Lupin (Lat. Lupinus polyphyllus) to bezpretensjonalny wieloletni typ roślin ozdobnych ogrodowych. Przedstawiciele tego gatunku mają proste łodygi z liśćmi palmatu, duże kwiatostany w kształcie świec (kwiaty łubinu przypominają szczotki) i osiągają 1,5 m wysokości. Ich system korzeniowy przenika ziemię w odległości 1,5–2 m. Roślina ta należy do rodziny roślin strączkowych. Jego owocem jest fasola z nasionami (do 45 szt.) O nieregularnym kształcie. Wizualnie łubin jest przedstawiony na zdjęciu.

Wiesz? Korzystną właściwością łubinu jest tworzenie się azotu w bulwach korzeniowych.
Ta wieloletnia roślina jest szeroko rozpowszechniona w naszym regionie ze względu na jej odporność na mróz. Istnieje ogromna liczba jego odmian, charakteryzujących się jasnym kolorem.

Popularne odmiany

Plantatorzy kwiatów oferują następujące odmiany wielolistne:

  • „Galeria czerwona”;
  • „Tutti Frutti”;
  • „Fräulein”;
  • „Gladiator”;
  • „Perski Slipper”;
  • „Światła Manhattanu”;
  • „Szafran”.
Wiesz? Niektóre odmiany łubinu mogą rosnąć nawet na pustynnych terenach Stanów Zjednoczonych, Chile, Peru i na oazach Sahary.

Jedna z najpopularniejszych odmian - „Galeria czerwona”. Roślina, preferująca żyzną, luźną glebę i światło słoneczne, kwitnie dwa razy w roku - czerwiec, sierpień. Jego wysokość wynosi 50-55 cm, a odmiana „Fräulein” to kultura z miękkimi różowymi i białymi pąkami, które kwitną od czerwca do sierpnia. Podobnie jak rośliny odmiany „Gallery Red”, jej przedstawiciele preferują otwarty i słoneczny teren.

Dla miłośników słońca są przedstawiciele odmian „Gladiator” i „Saffron”. Te ostatnie mają jasnożółte kwiatostany. Dla przedstawicieli tej samej odmiany „Gladiator” charakterystyczny łososiowo-żółty kolor i wysokość 60 cm.

Łubin, podobnie jak wiele innych roślin strączkowych, jest używany jako syderata. W celu poprawy struktury gleby stosuje się również gorczycę białą, facelię, żyto.
Odmiana „Tutti Frutti” kwitnie od lipca do września i preferuje lekką, odsączoną glebę w półcieniu. Wysokość rośliny sięga 1 m. Odmiany roślin „Perski Slipper” wyróżniają się biało-niebieskimi kwiatami. Osiągają 90 cm wysokości i kwitną od maja do października.

W tym samym okresie występuje kwitnienie roślin o żółto-fioletowych kwiatostanach, które należą do odmiany „Manhattan Lights”. Mają wysokość około 60 cm. Łubin wielolistny nie wymaga specjalnych warunków, ale wciąż pojawia się pytanie, jak je prawidłowo sadzić.

Gdzie sadzić roślinę?

Pomimo prostoty zakładu, warto podchodzić do wyboru miejsca jego sadzenia mądrze. Każda z odmian ma swoje preferencje dotyczące oświetlenia i gleby, ale istnieją również ogólne zalecenia dla wszystkich.

Lokalizacja i oświetlenie

Z reguły kultura ta jest sadzona wiosną (kwiecień - pierwsza dekada maja) lub jesienią. Rośliny lepiej sadzone w słonecznych obszarach. Penumbra jest również dobrym rozwiązaniem do ich lądowania. Ale w zbyt ciemnym miejscu przedstawiciele roślin strączkowych nie zapuszczą korzeni. Jesienią przygotowywana jest ziemia do sadzenia wiosną.

Rodzaj gleby dla łubinów

Roślina charakteryzuje się również bezpretensjonalnością gleby. Głównym wymaganiem jest świeża i luźna gleba. Wstępne wzbogacenie gleby w nawozy będzie miało pozytywny wpływ na kwitnienie kultury ozdobnej. Idealny do łubinu wielolistnego - lekko zasadowego lub lekko kwaśnego, gliniastego lub piaszczystego. Zbyt kwaśna gleba musi być aglomerowana (aby uzyskać dolomit lub mąkę wapienną), w przeciwnym razie roślina osłabnie, a jej liście będą miały blady kolor. Procedura powtórnego wapnowania może być potrzebna dopiero po 5 latach. Gleby alkaliczne należy kopać torfem, w przeciwnym razie zasadzone rośliny będą cierpieć na chlorozę liści (chorobę, w której liście rośliny żółkną).

Hodowla

Łubiny rozmnażają się za pomocą nasion lub sadzonek, w wyniku których eksperci rozróżniają dwa typy:

  • reprodukcja nasion;
  • rozmnażanie wegetatywne.

Seed

W okresie dojrzewania owoce rośliny strączkowej pękają, a nasiona rozprzestrzeniają się pod wpływem wiatru wokół otaczającego obszaru, a następnie kiełkują (pojawiają się liście ze szparkami). Aby uzyskać sadzonki, należy początkowo przygotować i nawozić glebę torfem, ziemią darniową i piaskiem. Przyspieszenie wzrostu bakterii absorbujących azo można osiągnąć przez zmieszanie nasion łubinu z rozdrobnionym korzeniem dorosłej rośliny.

Wiesz? Skład łubinu jest zbliżony do oliwy z oliwek, korzystnie wyróżnia się brakiem substancji spowalniających trawienie.
Nasiona łubinu, pomimo różnic w kształcie, rozmiarze, kolorze, mają taką samą gładką i cienką górną pokrywę i pozostają żywe przez 5 lat. Pamiętaj, że nie musisz głęboko zakopywać nasion. W celu ostrożnego nawilżenia wystarczającym środkiem jest pokrycie siewu filmem lub wilgotną szmatką. Obserwuj warunki temperaturowe. 20-22 ° C - optymalna temperatura do uzyskania wysokiej jakości materiału siewnego. Utrzymując prawidłową wilgotność w ciepłym pomieszczeniu, pierwsze zdjęcia zobaczysz po dwóch tygodniach. Po pojawieniu się 3-5 liści roślina wymaga przesadzenia do stałego miejsca. Zbyt późny przeszczep może niekorzystnie wpływać na system korzeniowy. Nasiona łubinu można uprawiać na otwartym terenie. Zalecana odległość między sadzonkami wynosi od 30 do 50 cm W tym samym czasie głębokość siewu nie powinna przekraczać 2-3 cm Podczas uprawy łubinu z nasion ważne jest, aby zrozumieć, kiedy sadzić sadzonki i czekać na pierwsze pędy. Jeśli siew ma miejsce w kwietniu (po stopieniu się śniegu), można obserwować kwitnienie dopiero w maju następnego roku. Najlepiej jest umieścić nasiona na otwartym terenie pod koniec października lub na początku listopada na głębokości 2-3 cm, po czym na początku maja przyszłego roku można poczekać na pierwsze pędy, aw sierpniu można obserwować kwitnienie. Rozmnażanie nasion nie jest najbardziej wiarygodnym gatunkiem. Jeśli istnieje kilka sąsiadujących odmian ozdobnych, nasiona są podzielone według koloru. Rozmnażanie wegetatywne stosuje się do produkcji roślin czystej krwi.

Wegetatywny

Metodę cięcia można stosować tylko do trzyletnich łubinów. Krzewy, które mają już 5-6 lat, nie są idealnym materiałem do rozmnażania wegetatywnego z powodu braku bocznych pąków. Jednakże, jeśli użyjesz noża do cięcia pąków w pobliżu podstawy łodygi (z częścią kołnierza korzeniowego) i roślin w piaszczystej glebie w cieniu, miesiąc później korzeń będzie miał cięcie i będzie gotowy do przesadzenia do stałego miejsca. Najlepiej jest wyciąć pąki odnowione natychmiast po letnim kwitnieniu.

To ważne! Top dressing - obowiązkowy element reprodukcji. Specjalna mieszanka torfu, darni i piasku w stosunku 1 do 1 i 0,5 jest doskonałym nawozem dla łubinu.
Procedura cięcia z trzyletnimi krzewami powinna być przeprowadzona wiosną. Latem na sadzonkach biorą pędy boczne (liście lemiesza). Pomimo prostoty wieloletnich łubinów, istnieją pewne cechy sadzenia i dbania o nie.

Zasady opieki

Zwykle nie ma trudności z tą kulturą. Pielenie i karmienie to główne składniki pielęgnacji roślin.

Pielenie i pielęgnacja gleby

Podobnie jak inne rośliny ozdobne, łubiny potrzebują okresowego spulchniania gleby, umiarkowanego podlewania, pielenia, uprawy i wsparcia (dla roślin wysokich i hybrydowych, podczas silnych podmuchów wiatru i innych warunków). Podporą mogą być drewniane kołki. Dorosła roślina potrzebuje następujących czynności:

  • przycinanie zwiędłych i wyblakłych kwiatów;
  • izolacja gruntu na zimę (zwykle z trocinami i torfem);
  • zapobieganie chorobom.
To ważne! Łubiny należy chronić przed mszycami, larwami kiełków, ryjkowcami guzków, siarką i zgnilizną korzeni. Ponadto są bardzo podatne na więdnięcie fusarium, uszkodzenie przez plamienie, mozaikę i rdzę.
Jeśli kolor rośliny pogorszył się gwałtownie, należy go usunąć. Łubiny, które mają więcej niż 5 lat, należy zastąpić młodymi sadzonkami. Roślina, która osiągnęła dwa lata, wymaga stosowania nawozów mineralnych.

Top dressing

Wczesną wiosną, zanim kultura wejdzie w fazę kwitnienia, konieczne jest nałożenie nawozu na glebę. Zużycie superfosfatu i chlorku potasu na 1 kwadrat. m wynosi odpowiednio około 15-20 gi 3-5 g. Dobrą opcją do nawożenia są nawozy azotowe. Uważaj na dawkowanie! Nie zapomnij o nawozach organicznych. Popiół będzie również przydatny dla łubinu wielolistnego (kilka łyżek pod każdym krzakiem). W przypadku gleby piaszczystej doskonałym nawozem będzie mąka magnezowa i dolomitowa.

Wiesz? 20 ton obornika na glebę odpowiada 1 hektarowi łubinu.
Łubin jest jedną z najpiękniejszych roślin ozdobnych. Jest łatwy do sadzenia i pielęgnacji. Jego okres kwitnienia można powtórzyć i trwa około 20-30 dni. Przedstawiciele rodziny roślin strączkowych mogą być uprawiani z sadzonek, sadzonek i nasion bezpośrednio w otwartym polu. Jest odporny na mróz i nie wymaga obfitego podlewania. W rzadkich przypadkach roślina potrzebuje wsparcia w okresie kwitnienia i ocieplenia na zimę. Łubin wielolistny przez 5 lat zachwyci Cię swoim kwitnieniem.

Obejrzyj film: Jak uprawiać cytrusy w domu? ABC DOMU - GREEN CANOE (Może 2024).