Luksusowe krzewy kwitnącego wapnia można znaleźć w prawie każdym francuskim, angielskim, niemieckim, kanadyjskim, kalifornijskim i florenckim ogrodzie. Jest to godna ozdoba, która pod względem urody ustępuje tylko rododendronowi. Dla ukraińskich ogrodników ta wiecznie zielona bylina jest wciąż ponętną i tajemniczą tajemnicą, którą można spotkać w prywatnych kolekcjach, ogrodach botanicznych i szklarniach.
Co wybrać na swojej stronie, jakie rodzaje i gatunki wapnia istnieją, co sadzą i pielęgnują - o tym powiemy w dalszej części artykułu.
Kalafia szerokolistna (laur górski)
Liściasta Kalmiya (Kalmia latifolia) jest jedną z najpiękniejszych odmian tego wiecznie zielonego krzewu. W naturze roślina występuje tylko w tropikalnych szerokościach geograficznych Stanów Zjednoczonych Ameryki. Niektóre z jego uprawianych odmian mogą przystosować się do subtropikalnego klimatu Eurazji. 
Wiesz? Kalmiya otrzymała swoją nazwę na cześć szwedzkiego profesora Pierre'a Calmy, który w połowie XVIII wieku podjął pierwsze próby uprawy roślin drzewiastych z kontynentu północnoamerykańskiego na ziemiach europejskich.
W kulturze od 1734 r. Pojawił się gatunek wapnia szerokolistny. Dziś zdobi ogród i park w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Włoszech, Austrii, a także południowo-wschodnich regionach Czech i Polski. Roślina nie toleruje surowych zimdlatego w zimnej porze roku wymaga specjalnego schronienia w postaci ogrzanego drewna lub drewnianej ramy. Doświadczeni ogrodnicy ostrzegają przed nieprzyjemnymi niespodziankami, z którymi może skończyć się uprawa kwiatu w otwartym terenie.
Następujące krzewy mają dobre właściwości dekoracyjne: budleya, rododendron, weigela, forsycja, srebrzysty, karyopteris, kanadyjskie róże, liliowy, spirea, wiecha hortensja, japońska pigwa, głóg, dogrose, cis, bukszpan, jałowiec.
Na zewnątrz widok ten jest szerokim krzewem o rozłożystej koronie, wysokości i szerokości od półtora do trzech metrów. Jego powierzchnia sięga do 12 m. Dla kultury charakterystyczne są eliptyczne liście, które są bardzo podobne do laurów. Dzięki nim Calmia otrzymała drugą nazwę „laur górski”. Każda blacha osiąga długość od 10 do 50 cm, liście są żółtawe poniżej i ciemnozielone powyżej. 
W środku lata krzew jest gęsto pokryty jasnoróżowymi kwiatami w kształcie spodka, każdy o średnicy około 3 cm, a ich szypułki (często 250 sztuk) gromadzą się w luksusowych kwiatostanach, które znajdują się na wierzchołkach pędów. Podczas kwitnienia całkowicie zakrywają koronę, zamieniając krzew w bajeczną kulę delikatnych płatków i ciemnych pylników.
Wiesz? Liściasta Kalmiya różni się skomplikowaną strukturą kwiatów, co pozwala im na zapylanie krzyżowe. Ze względu na wygięte w łuk włókna i zakładki płatków przypominające kieszenie, proces ten zachodzi bez interwencji owadów. Podczas otwierania pąków pręciki prostują się, a pylniki w tym momencie rzucają pyłek przez otwarte szczeliny.
Liściasta Kalmiya jest najbardziej wymagająca do sadzenia i pielęgnacji. Jej kaprysy polegają na bolesnej reakcji na przeszczepy, wymaganiach dotyczących właściwości fizykochemicznych gleby i wilgotności powietrza. Dlatego roślina na próżno lepiej nie przejmować się. Natychmiast zdecyduj się na stałe miejsce dla niego. W ogrodzie krzew preferuje luźne i odżywcze podłoża o kwaśnym i lekko kwaśnym pH w dobrze oświetlonych miejscach. W upale potrzebuje obfitego podlewania i nawadniania korony. 
Hodowcy byli w stanie poprawić wiele form tego typu wapnia. Jego różnorodność odmian i kolorystyka zapiera dech w piersiach. Każde nowe dzieło chce zostać podsumowane jednym słowem „Chcę”. Z całej gamy naszych ogrodów następujące odmiany są bardziej komfortowe:
- Elf - zwarty krzew karłowaty, do 70 cm wysokości z białymi i różowymi kwiatami;
- Karuzela - różni się jaskrawym szkarłatnym ornamentem na białych płatkach;
- Bandeau - kwitnie bladymi szkarłatnymi pąkami, w których ciemna bordowa podstawa;
- Czarny labe - Wysokość tego krzewu sięga 1,3 m, a kwiaty wyróżniają się białymi płatkami i ciemnobrązowym gardłem;
- Bullseye - Ta odmiana charakteryzuje się fioletowymi pąkami, w których białe gardło i brzegi.
Wiesz? Liść Kalmiya oficjalnie uznany za symbol Connecticut.
Kalmia wąskolistna (owca laurowa)
Kalmia wąskolistna (Kalmia angustifolia) jest mniej elegancka w porównaniu z poprzednimi gatunkami, jednak botanicy klasyfikują ją do bardzo dekoracyjnych roślin kwitnących pochodzenia północnoamerykańskiego. W ich naturalnym środowisku, zimozielone krzewy o wysokości do 2 m znajdują się na skraju lasu i runie. 
W kulturze gatunek pojawił się w 1736 roku. Ale początkowo nazywano go „hamedafne wąskolistnym”. Obecna nazwa kwiatu otrzymana od Carla Linny dopiero 17 lat później. Dziś kultura zyskała uznanie ogrodników w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Francji, Anglii, Niemczech, Belgii, Polsce, Danii i Czechach.
Na zewnątrz jest to niska roślina o potężnych zdrewniałych łodygach na wysokości od 1 do 1,5 m. Jej ozdobą są bardzo eleganckie kwiaty w kształcie lejka, które zbierane są w pędzelkach w kształcie parasola i podłużnych, wdzięcznych liściach. Każda płyta liściowa ma około 6 cm długości, z góry jest ciemnozielona, a od dołu dominują jasne odcienie z lekkim odcieniem dymnym. 
Kwiaty o średnicy sięgają około 1,5 cm, łącząc się w gęste kwiatostany o delikatnych białych i różowych kolorach, przez miesiąc tworzą bajeczną atmosferę w ogrodzie. Ten krzew łatwo wpasuje się w każdą architekturę krajobrazu i odpowiednio ozdobi miejsce. Gatunki wąskolistne są bardziej przystosowane do warunków umiarkowanych szerokości geograficznych.
To ważne! Kalmiya jest trującą rośliną. Jego łodygi, liście i kwiaty, ze względu na zawarte glikozydy andrometoksyny, w żadnym wypadku nie powinny być w kontakcie z błonami śluzowymi ludzkiego ciała. Za każdym razem po dotknięciu krzewu należy dokładnie umyć ręce, a podczas pracy w ogrodzie unikać kontaktu z twarzą kwiatu.
Dojrzałe rośliny kalm wąskolistne rzadko zamarzają, a młode okazy wymagają specjalnego schronienia na zimę. Często torf lub suche liście w pniach drzew wystarczają, aby roślina mogła zimować.
Na jego lądowanie obszary półcieniste są idealne, z dala od dominujących przeciągów, północnych wiatrów i nizin. Lepiej jest wybrać kwaśne substraty z wystarczającą ilością składników odżywczych.
Takie trujące rośliny jak kopuła, kolcowój pospolity, kostium kąpielowy, jesienny krokus, cierń, jagoda cisowa, ruta, jaskry, dzikie róże, bagno nie tylko dorastają na terenach ogrodowych, ale także w medycynie tradycyjnej.Wśród odmian są popularne:
- Alba - niski zwarty krzew o białych kwiatach;
- Compacta - karłowata odmiana wapnia o wąskich liściach, która charakteryzuje się półmetrowymi zdrewniałymi łodygami i jasnoczerwonymi pąkami;
- Purpurflor - wyróżnia się ciemnymi purpurowymi kwiatami i krótkimi szypułkami;
- Rubra - odmiana wolno rosnąca, która charakteryzuje się średnicą i wysokością krzewu na 1 m, a także nasyconymi pąkami czerwonymi.
Kalmiya z małych liści
Kalmia drobnolistna (Kalmia microphylla) jest powszechnie znana mieszkańcom zachodnich stanów Ameryki i centralnej Kanady, skąd pochodzi. Jego wiecznie zielone krzewy na wolności rozprzestrzeniają się daleko na północ, do koła podbiegunowego. Można je znaleźć na stepowych wrzosowiskach, gdzie występują kwaśne wilgotne gleby. 
To ważne! Większość odmian wapnia zimą i wiosną reaguje bardzo boleśnie na bezpośrednie światło słoneczne.
Na zewnątrz jest to średni krzew o łodygach do 2 m wysokości, silnie rosnące gałęzie, które na początku rozwoju są zielone i silnie owłosione, a gdy są dojrzałe, stają się gładkie i brązowe. Liście na roślinie są sztywne, lancetowate, o zwiniętych końcach. 
Spokój drobnolistny łatwo miesza się z wielolistnością. Można odróżnić pierwszą od drugiej różową i karmazynową szczoteczkę, która składa się z kwiatów przypominających dzwony. Z reguły mają 5 płatków, między którymi znajdują się pręciki.
Kalmya o wielu liściach
Kalmia polifolia (Kalmia polifolia) w codziennym życiu nazywana jest „laurowym bagnem”, co tłumaczy naturalne środowisko rośliny.
W naturze można go znaleźć w zimnych bagnach od Nowej Fundlandii do Zatoki Hudsona. 
To ważne! Aby poprawić podłoże w miejscu, gdzie planowane jest sadzenie wapnia, eksperci zalecają wymieszanie 3 części torfu i gleby liściastej, a także dodanie 1 porcji ściółki iglastej i piasku rzecznego. Zaleca się dodawanie do podłoża złożonych nawozów mineralnych w ilości 1 łyżki stołowej na sadzonkę.
Nie wszyscy naukowcy rozpoznają ten rodzaj uspokojenia. Jego zwolennicy wśród wyróżniających się cech wskazują na silny, dobrze rozwinięty system korzeniowy krzewu, wiecznie zieloną koronę, która osiąga średnicę nie większą niż 60 cm. Rosnące pędy kultury rozwijają się nieco ponad pół metra.
Specyficzną cechą gatunków wielolistnych jest purpurowa kora na młodych gałęziach, a do stopnia ich starzenia staje się szara. Liście krzewu różnią się od wyżej opisanych gatunków niewielkim rozmiarem i gęstością. Dzięki gęstej biomasie zwarta korona jest bardziej zaokrąglona, co nadaje kulturze specjalną dekorację. 
Na wierzchołkach gałęzi są pojedyncze szkarłatne kwiaty w kształcie dzwonów. Krzew zaczyna kwitnąć znacznie wcześniej niż jego towarzysze w kwietniu. Jego wzrost jest bardzo powolny.
Bukszpan Kalmiya
Specyfika bukszpanu Kalmia (Kalmia buxifolia) polega na silnym zróżnicowaniu wyglądu zewnętrznego rośliny. Może to być krzew, wysokość od 20 cm do 1 m, z przeciwległym lub alternatywnym liściem. Kształt płyty liściowej może być także inny: w niektórych okazach jest owalny w innych, lancetowaty jest wydłużony. We wszystkich przypadkach długość liści nie przekracza 1,4 cm. 
To ważne! Po spożyciu trujący andrometoksyna spowalnia serce, przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi, a także powoduje obrzęk oddechowy, zawroty głowy, wymioty i zaburzenia czynności trawienia.
Parasolowe kwiatostany są gęsto położone na gałęziach, które składają się z 18 pojedynczych kwiatów w kolorze białym lub szkarłatnym. Obszar kultury to wschodnie strefy przybrzeżne Stanów Zjednoczonych Ameryki. Krzew jest mało wymagający dla cech gleby, ponieważ w tym aspekcie jest tak nieprzewidywalny, jak w jego wyglądzie. W naturze niektóre okazy preferują piaszczyste równiny, podczas gdy inne wolą skaliste brzegi i górskie lasy. W ogrodzie taki kwiat z pewnością będzie wygodny na luźnym podłożu wzbogaconym w nawozy i kwaśny. 
Botanicy wyróżniają tylko 8 gatunków wapnia i jest wiele otwartych pytań na ten temat. Ale hodowcy kwiatów nieodwołalnie wybrali gatunki o szerokich liściach i wąskich liściach na swoje działki. Są one uważane za najbardziej obiecujące i oczywiście dekoracyjne. Możesz więc wybrać kwiat, który Ci się podoba i oddać go tak, aby zachwycił Cię swoim nieopisanym pięknem.
