Często można usłyszeć od wyrażenia „Loch Chile”. Nie ma najprzyjemniejszych skojarzeń, ale jaka niespodzianka pojawia się, gdy dowiesz się, że frajerem jest roślina. W tym artykule rozważamy jego opis, rodzaje i cechy opieki.
Opis botaniczny
Jezioro to rodzaj roślin z rodziny Lochaceae, rzędu Rosaceae. Nazywają to także „pshat” i „djid”. Występuje w Europie, Ameryce Północnej, Chinach, Japonii, Indonezji. Forma życia: krzewy lub drzewa o wysokości od 3 do 7 metrów. Mogą występować zarówno rośliny wiecznie zielone, jak i liściaste. Często mają ciernie. Młode pędy w każdym gatunku mają swój własny kolor: od srebrnego do ciemnoszarego. 
Liście: proste, długie łodygi, liniowe lub podłużne, lancetowate, całe. Brakuje zasad. Cirrus żylny. Umieszczone w serii. Pokryte włoskami, nadając liściom jasnozielony, srebrny odcień.
Kwiaty: kwitnie w czerwcu. Kwiaty umieszczone w kątach prześcieradeł. Są małe, mogą być pojedyncze lub w wiązkach. Kubek może być żółty, zielonkawo-żółty, biały. Biseksualne kwiaty, cztery pręciki, jedno łono. Mają bardzo silny zapach przypominający karmel. Rośliny miodowe.
Owoc: dojrzewa w sierpniu i październiku. Drupe czerwony, często podłużny, jajowaty, z eliptyczną kością. Miąższ słodkawy smak.
Owoce są spożywane zarówno na surowo, jak i na sucho. Niektóre narody gotują z nich kissel. Owoce - prawdziwy skarb składników odżywczych. Tutaj jest glukoza, sacharoza, fruktoza, witamina C, tanina, sole fosforu i sodu. Dlatego są bardzo dobre dla zdrowia, pomagają w chorobach żołądka i jelit, mają dobry wpływ na układ serca. Starożytni uzdrowiciele z Chin i Indonezji, gdzie rośnie indyjska roślina goof, wiedzieli o tych właściwościach Jidy. 
Loch Chile: prawda czy fikcja?
Dowiedzieliśmy się, że istnieje rodzaj Loch. Ale wśród jego gatunków nie ma chilijskiej rośliny Loch, ponieważ jest to fikcja. Dżida, jak wspomniano powyżej, jest w Ameryce Północnej, ale nie na południu. Nadal nie wiadomo, skąd pochodzi ta nazwa.
Wiesz? Na Wschodzie jest tajemnica dotycząca pshat: „Drzewo cudu stoi, srebrne światło płynie”.
Rodzaje frajerów
Istnieje około 98 gatunków (według The Plant List (2013)). Najbardziej znane to:
- Srebro Loch (Elaeagnus commutata);
- Indyjski (Elaeagnus indica);
- wąskolistny (Elaeagnus angustifolia);
- wielkokwiatowy (Elaeagnus multiflora);
- parasol (Elaeagnus umbellata);
- kłujący (Elaeagnus pungens).
Wiesz? Istnieje przekonanie, że 22 czerwca owoce pshat „pójdą” do Mekki. Na ich kościach pojawia się znak „Aleph”. Potem wracają, by dojrzeć na swoim drzewie.
Ogólne zasady lądowania
Pshat musi zasadzić w miejscu, gdzie dużo światłachociaż jasny odcień jest dozwolony. Musisz sadzić sadzonki w środku wiosny, nasiona - jesienią (możesz także na wiosnę, ale wtedy będziesz musiał trzymać nasiona w wodzie przez 4-7 dni). Najczęściej sadzone sadzonki dzhidu, więc rozważ schemat sadzenia.
Roślina nie jest odporna na glebę. Na początek wykop otwór o średnicy około 50 cm. Przed sadzeniem do zbiornika dodaje się mieszaninę kompostu, piasku, podwójnego superfosfatu, nawozu z azotem i popiołu drzewnego. Podczas sadzenia kołnierz korzeniowy pogłębia się w gruncie o 5-6 cm, w pierwszych dniach konieczne jest obfite podlewanie. 
Pielęgnacja roślin
Kiedy sadzonka jest silniejsza, podlewanie powinno być wykonywane umiarkowanie. Dwa razy w roku musisz ciąć przyssawkę, ponieważ rośnie bardzo szybko. Czyste słabe, złamane, chore i po prostu nieporządne pędy.
To ważne! Kiedy drzewo ma 15 lat, musisz poświęcić przycinanie odmładzające.
Ponadto raz w roku należy nawozić roślinę superfosfatem, solą potasową, popiołem drzewnym. Aby to zrobić, kopnij pień drzewa wokół drzewa i zastosuj nawóz, a następnie obficie go podlewaj. Latem zaleca się mulczowanie torfu.
Gdy zaleca się przymrozki, aby zakryć drzewo. 
Konieczne jest poluzowanie podłoża raz w tygodniu, usuwając chwasty. Pamiętaj: pshat negatywnie reaguje na ich obecność.
To ważne! Przyssawka utrzymuje temperaturę do -18 stopni.
Jak widać, roślina jest interesująca i bezpretensjonalna w opiece. Sprawi, że Twój ogród będzie jasny i niezwykły.
