Zastosowanie różnych rodzajów nawozów organicznych

Wielu ogrodników i ogrodników, niezależnie od uprawianych roślin, preferuje nawozy organiczne, które można uzyskać z odpadów zwierzęcych lub uprawy roślin. Dlatego dzisiaj porozmawiamy o zakresie biologicznego nawozu, omówimy ich pozytywne i negatywne aspekty.

Obornik

Zacznijmy od świeżych odpadów zwierzęcych, które są wykorzystywane do karmienia niektórych roślin. Ale zanim opiszemy użycie obornika, porozmawiajmy o jego formach.

Rodzaje nawozu używane do nawożenia upraw rolnych:

• łajno krowie;
• obornik koński;
• obornik wieprzowy;

Łajno krowy. Ten rodzaj obornika jest jednym z najbardziej „popularnych”, ponieważ służy do nawożenia większości upraw. Skład obornika obejmuje następujące elementy: azot (3,5 g), wapń (2,9 g), fosfor (3 g), potas (1,4 g).

Mimo powszechnego występowania obornik jest jednym z najbardziej nieodżywczych rodzajów materii organicznej, dlatego konieczne jest osadzenie go w glebie o niskiej płodności w dużych ilościach lub w połączeniu z innymi nawozami naturalnymi.

Obornik koński. W porównaniu z obornikiem krów, koń jest bardziej pożywny i wartościowy, ponieważ zawiera większą liczbę przydatnych elementów, które są wykorzystywane przez rośliny w procesie ich wzrostu i rozwoju.

Skład: azot (4,7 g), wapń (3,5 g), fosfor (3,8 g), potas (2 g).

Patrząc na kompozycję, można zauważyć, że zawartość azotu, wapnia i fosforu jest o rząd wielkości wyższa niż w oborniku, więc należy go dodać mniej niż dziewanna. Nawóz koński służy do nawożenia następujących upraw: dyni, cukinii, ziemniaków, ogórków, kapusty.

Nawożąc te właśnie kultury, będziesz w stanie kilkakrotnie zwiększyć ich produktywność bez wprowadzania chemii. Ponadto, ze względu na wysoką wymianę ciepła, ten rodzaj obornika jest osadzony w szklarniach do ogrzewania łóżek.

Zalecamy przeczytanie artykułu na temat prawidłowego stosowania nawozu organicznego z obornika w ogrodzie i ogrodzie warzywnym.

Nawóz świński. Używanie obornika wieprzowego do nawożenia działki stanowi duże ryzyko, ponieważ jest to najbardziej „ostry” rodzaj świeżego nawozu. Aby zrozumieć istotę, spójrz na skład, który zawiera: azot (8,13 g), wapń (7, 74 g), fosfor (7,9), potas (4,5 g). Zawartość azotu w odchodach świń jest prawie 2 razy wyższa niż zawartość tego pierwiastka w odpadach końskich.

Dlatego niewłaściwe użycie odchodów wieprzowych może zniszczyć każdą roślinność na zapłodnionym obszarze. Świeży nawóz świński może być stosowany jako źródło azotu, ale nawet w tym przypadku należy go rozcieńczyć dużą ilością wody, w przeciwnym razie spali się korzenie roślin.

To ważne! Nawóz wieprzowy można wykorzystać do utleniania gleby. Warto zauważyć, że nie zgniłe odpady zawierają dużą liczbę różnych pasożytów i nasion chwastów.

Stosowanie obornika jako nawozu organicznego ma charakter ściśle sytuacyjny i jest używane tylko przez doświadczonych ogrodników i ogrodników. Ponieważ skład świeżych odpadów obejmuje ogromną ilość azotu, nasion chwastów, robaków i innych pasożytów, stosowanie takich nawozów bez kompostowania lub rozcieńczania jest niezwykle niebezpieczne. Nie zalecamy używania świeżych odpadów zwierzęcych przy uprawie jakiegokolwiek produktu.

Humus

Mówiąc o tym, czym są nawozy organiczne, natychmiast przychodzi na myśl humus, który jest najpopularniejszym rodzajem nawozu naturalnego.

Humus - Jest to nawóz organiczny, który po dwóch latach gnicia zamienia się w świeży obornik lub resztki roślin. Nawóz ten ma minimalną ilość wilgoci i maksymalną ilość składników odżywczych na jednostkę masy.

Oznacza to, że wszystkie powyższe typy obornika lub wszelkie pozostałości roślin po 2 latach dojrzewania lub kompostowania zamieniają się w humus, w którym nie ma patogenów ani bakterii, nasion chwastów ani innych zagrożeń dla roślinności i ludzi.

Humus nie tylko zwiększa płodność gleby, ale także zmienia jej strukturę na lepsze. Pomaga zachować wilgoć w glebach piaszczystych i sprawia, że ​​gleby płynące z gliny są płynne.

Pozytywne strony humusu:

• nadaje się do wszelkich upraw;
• nietoksyczny;
• poprawia konsystencję gleby;
• może być używany o każdej porze roku;
• zwiększa nie tylko wydajność upraw, ale także żyzność gleby;
• nie jest niebezpieczny dla ludzi i roślin;
• może być używany jako biopaliwo.

Negatywne strony humusu:

• potrzeba stworzenia dużej objętości na jednostkę powierzchni;
• imponująca cena naturalnego nawozu;
• wartość i skład zależy od diety zwierząt, z których uzyskuje się próchnicę (odnosi się do obornika);
• kupując świeży obornik, musisz bardzo długo czekać na próchnicę;
• potrzeba przydzielenia dużego obszaru do przechowywania nawozów.

Okazuje się więc, że: stosowanie humusu jest korzystne ekonomicznie tylko wtedy, gdy hodujesz bydło i wykorzystujesz odpady do nawożenia działki. Jeśli humus zostanie zakupiony, bardziej opłacalne będzie wykorzystanie go do żywienia najcenniejszych upraw, które mają wysoki koszt lub wartość odżywczą.

Ptasie odchody

Opisując nawozy organiczne, ich rodzaje i cechy, nie sposób nie wspomnieć o odchodach ptaków, z których nie mogą korzystać nawet doświadczeni ogrodnicy lub ogrodnicy. Dowiemy się, czy odpady te mogą zostać wykorzystane do dobrej sprawy, czy też lepiej pozbyć się ich w miarę możliwości z lądowań.

Aby zrozumieć zakres i możliwość wykorzystania ptasich odchodów, szacujemy jego skład: azot (16 g), fosfor (15 g), potas (9 g), wapń (24 g).

Jak widać, odchody ptaków są 2 razy więcej niż „kwaśny” nawóz świński pod względem zawartości azotu. Powiesz, że jeśli nie można zastosować odchodów świń, odchody ptaków są tym bardziej niebezpieczne dla roślin. Jednak wszystko jest zupełnie inne.

To ważne! Używanie świeżego czystego obornika jest surowo zabronione.

Aby nie przypalić korzeni roślin i właściwie pozbyć się odpadów ptaków, świeżą ściółkę można położyć na kompoście lub rozcieńczyć do opatrunku. Możesz także użyć ściółki z kurczaka do nawożenia drzew owocowych. Jest to jednak możliwe tylko w przypadku, gdy ściółka zawiera niewielką ilość odchodów.

Dowiedz się także, jak prawidłowo konserwować i używać odchodów kurcząt.

Pozytywne aspekty:

• przyspiesza dojrzewanie owoców;
• zwiększa wydajność;
• poprawia odporność roślin;
• nietoksyczny;
• uniwersalny (może być stosowany do większości upraw);
• ważne przez trzy lata od wejścia na ziemię.

Negatywne strony:

• niewłaściwe użytkowanie prowadzi do całkowitego zniszczenia roślinności na miejscu;
• wymaga starzenia lub rozcieńczania w wodzie;
• przedawkowanie powoduje, że gleba nie nadaje się do sadzenia przez jeden rok.

Postępując zgodnie z powyższym, można wywnioskować, że stosowanie odchodów ptaków jest najlepsze dla połowy kompostowania. Stężenie azotu zmniejsza się po kilku miesiącach układania, co oznacza, że ​​nawóz staje się bezpieczny w użyciu. Z ekonomicznego punktu widzenia korzystne jest stosowanie odchodów kurcząt z prywatnych gospodarstw domowych, ponieważ zakup może nie uzasadniać kosztów.

Rabbitowe odchody

Rabbitowe odchody - jeden z najlepszych rodzajów świeżych nawozów organicznych, ponieważ jego konsystencja ułatwia transport, a brak pasożytów i nasion chwastów czyni takie odpady bezpiecznymi dla ludzi i roślin.

Skład obornika: azot (6 g), potas (6 g), wapń (4 g), magnez (7 g).

Obornik z królika, w przeciwieństwie do innych rodzajów świeżych odpadów, można uruchomić na proszku, ponieważ ilość wilgoci jest bardzo mała. Uzyskany nawóz luzem jest mieszany z ziemią (1/3 łyżki na 1 kg gleby) i stosowany jako substrat dla roślin wewnętrznych. Również nawóz królika jest odpowiedni do nawożenia roślin, które wymagają dużych ilości magnezu, ponieważ poprzednie rodzaje obornika nie mają tego pierwiastka.

Mówi się, że wprowadzenie świeżych odchodów królików do gleby będzie miało taki sam wpływ na rośliny, jak każdy inny obornik - przypalając korzenie.

To ważne! Jeśli ściółka zostanie wystawiona na działanie ujemnych temperatur, wtedy cały azot z niej wyparuje i taki nawóz straci lwią część swojej wartości. To samo dotyczy gotowania na parze wody.

Ponieważ ściółka królicza nie jest używana w czystej postaci, można ją umieścić na kompoście lub zrobić infuzję wody. Taki biologiczny nawóz jest bardzo cenny dla rolnictwa.

Wymień pozytywne aspekty odchodów królików.:

• wygodny do transportu;
• wysoka wartość biologiczna i bogaty skład;
• uniwersalność opatrunku;
• brak organizmów chorobotwórczych i nasion chwastów.

Negatywne strony:

• nadmiar nawozu niszczy roślinność w okolicy;
• potrzeba obróbki wstępnej (kompostowanie, infuzja);
• niska wydajność nawozu i odpowiednio wysokie koszty;
• przy suszeniu traci się połowę użytecznych substancji;
• świeże użycie jest prawie niemożliwe.

Okazuje się, że używanie ściółki dla królików jest skuteczne tylko wtedy, gdy hodujesz zwierzęta samodzielnie lub możesz kupić nawóz w konkurencyjnych cenach. Podobnie jak w przypadku innych świeżych nawozów, odchody królików nie nadają się do osadzania w ziemi bez dodatkowego starzenia (kompostowania lub infuzji).

Dla ludzi, którzy mają kozy lub owce w swoim gospodarstwie, mogą również używać nawozu jako nawozu, ponieważ jest uniwersalny.

Kompost

Kompost jest drugim najbardziej popularnym nawozem po próchnicy i pierwszym pod względem kosztów i łatwości przygotowania.

Kompost to nawóz organiczny, ale nie każdy może odpowiedzieć na pytanie, co to jest.

Kompost - pozostałości organiczne, które uległy rozkładowi przez pewien czas pod wpływem środowiska zewnętrznego lub jakichkolwiek urządzeń. Do przygotowania kompostu można wykorzystać wszelkie pozostałości roślinności (w tym korzenie), obornik, torf, liście z drzew, ludzkie i roślinne odpady ludzkie, nieodpowiednie jedzenie, skorupki jaj, a nawet ludzkie odchody.

Przeczytaj także o tym, jak zrobić kopalnię własnymi rękami.

Dobrze zgniły kompost nie jest gorszy pod względem jakości i dostępności użytecznych substancji przez próchnicę. Dlatego kompost stosuje się w takich samych dawkach jak humus. Kompostu można użyć do nawożenia absolutnie wszelkich roślin w ogrodzie, w ogrodzie lub w domu.

Plusy kompostu:

• mały czas i zasoby;
• uniwersalność zastosowania;
• brak szkodliwych organizmów i nasion chwastów;
• niski koszt nawozu;
• wszelkie pozostałości zwierzęce lub roślinne są odpowiednie jako surowce;

Kompost przeciw:

• wartość nawozu zależy od surowców;
• nieprzyjemny zapach w procesie rozkładu pozostałości;
• dużo miejsca jest potrzebne do przechowywania kompostu;
• na jednostkę powierzchni konieczne jest użycie dużej ilości nawozu;
• zakupiony kompost może mieć bardzo niską użyteczność dla roślin.

W związku z tym kompost może i powinien być użyty do nawożenia terenu, zwłaszcza jeśli codziennie gromadzi się duża ilość różnych odpadów biologicznych.

Niedojrzały kompost będzie aktywnie karmił rośliny przez następne 2-3 miesiące, więc bardziej efektywne jest kopanie pod drzewami owocowymi (gruszka, jabłko, orzechy itp.), Krzewami owocowymi (porzeczki, winogrona, maliny, jeżyny, wiciokrzew) i łóżka warzywne.

Nie zalecamy jednak kupowania kompostu, ponieważ nie wiadomo, który surowiec został użyty do jego wytworzenia (na przykład osad ściekowy), dlatego deklarowana wartość na opakowaniu może nie być prawdą.

Popiół

Będzie to kwestia popiołu drzewnego i tego, który powstaje po spaleniu resztek warzyw z miejsca i obornika. Co może nam dać popiół i jak cenne?

Skład popiołu, w zależności od spalonych surowców, obejmuje takie pierwiastki: fosfor, wapń, potas, magnez, siarkę, bor, mangan i inne. Okazuje się, że popiół, podobnie jak poprzednie rodzaje nawozów organicznych, zawiera wszystkie niezbędne związki, które przyczyniają się do zwiększenia wydajności i poprawy gleb.

Popiół służy do nawożenia absolutnie każda roślinność na działce, ponieważ nie zawiera w dużych ilościach żadnych substancji, które mogą zatruwać lub „wypalać” rośliny. Należy jednak zachować ostrożność przy stosowaniu popiołu w obszarach o wysokiej alkaliczności, ponieważ może to pogorszyć sytuację.

To ważne! Najlepiej jest stosować popioły w parze z nawozami „kwaśnymi”, które składają się z azotu.

Nawozy zawierające azot: mocznik, azotan potasu, azotan amonu, azophoska, nitroammofoska, nitrophoska.

Pozytywne strony:

• proste przygotowanie nawozu;
• brak jakiegokolwiek zagrożenia dla rośliny lub osoby;
• niskie zużycie na jednostkę powierzchni;
• wygoda w transporcie i przechowywaniu;
• brak nieprzyjemnych zapachów;
• wszechstronność nawozów;
• Produkt nie wymaga dodatkowego przetwarzania lub ekspozycji.

Negatywne strony:

• użyteczność popiołu zależy od spalanych surowców;
• Popiół w postaci nawozu nie nadaje się do upraw preferujących kwaśną glebę.

Popiół jest nieco podobny do kompostu, ponieważ jego wartość zależy od surowców użytych do wytworzenia produktu końcowego.

Ponieważ popiół nie zawiera chloru, należy go najpierw stosować do roślin wrażliwych na chlor, takich jak maliny, czerwone porzeczki, truskawki, ogórki, cukinia, sałata, groszek, ziemniaki.

Jeśli sam dostaniesz popiół, spalając pozostałości odpadów, to ten nawóz ma zerowy koszt i jest doskonały do ​​zwiększenia plonów i zmniejszenia kwasowości gleby.

Wiesz? W przemyśle materiałów budowlanych popiół jest wykorzystywany do produkcji niektórych rodzajów betonu.

Torf

Torf - Popularny nawóz, który służy do zwiększania plonów upraw rolnych i karmienia roślin wewnętrznych. W rzeczywistości są to rozłożone ściśnięte szczątki roślin lub zwierząt, a na wolności ogromne ilości torfu powstają na bagnach, w warunkach wysokiej wilgotności i braku tlenu.

Torf zawiera takie pierwiastki.: azot, wapń, żelazo, fluor, krzem, aluminium, mangan i inne.

Torf, chociaż składa się z ponad jednej trzeciej próchnicy, nie może być stosowany w czystej postaci iw dużych ilościach, aby zwiększyć wydajność. Wszystko dlatego, że ten nawóz jest ubogi w składniki odżywcze. To znaczy, na przykład, obecność składników odżywczych w nawozie można porównać z kaloryczną zawartością żywności.

Żywność może zawierać ogromną ilość przydatnych elementów, ale jej wartość odżywcza może być jednocześnie bardzo niska. To samo można powiedzieć o torfie. Dlatego, jeśli „zasadzisz” swoje uprawy wyłącznie na torfie, nie spodziewaj się zauważalnego wzrostu plonów.

Nawozy zawierają ogromną ilość azotu, więc w dużej dawce gleba jest silnie utleniona, o czym warto pamiętać, gdy są osadzone w glebie.

Zalety torfu:

• zawiera ogromną liczbę mikro i makro elementów;
• łatwo transportowane i przechowywane;
• nie stanowi zagrożenia dla ludzi lub roślin;
• torf można uzyskać w domu;
• może być używany nie tylko jako nawóz, ale także jako paliwo;
• rozluźnia glebę, czyniąc ją bardziej płynną;
• nadaje się do większości upraw i roślin doniczkowych.

Wady torfu:

• wysoki koszt;
• silnie utlenia glebę (w czystej postaci);
• bezużyteczny jako nawóz na żyzne gleby;
• suchy nawóz jest trudny do namoczenia w celu uwolnienia niezbędnych elementów;
• torf używany jest do nawożenia roślin na miejscu tylko w połączeniu z innymi paszami.

Okazuje się, że torf - nawóz sytuacyjny, który powinien być osadzony w glebie razem z innymi suplementami odżywczymi. Czysty torf jest używany tylko do utleniania gleby, co oznacza, że ​​wymaga mniej dodatków kwasowych (na przykład popiołu), które mogą obniżać pH.

Wiesz? Torf poddany obróbce jest używany do pochłaniania oleju z powierzchni oceanu lub jego wybrzeża, a także do oczyszczania ścieków.

W tym filmie opisz, jak zrobić torf własnymi rękami.

Biohumus

Biohumus - To jest obornik, który został przetworzony przez robaki. Oznacza to, że jest to strata aktywności dżdżownicy.

Biohumus jest mało popularny wśród „doświadczonych” ogrodników i ogrodników, ponieważ częściej używa się kompostu i próchnicy, jednak ten nawóz jest tylko magazynem wszelkiego rodzaju przydatnych pierwiastków i minerałów.

Dowiedz się więcej o zaletach dżdżownic w naszym ogrodzie i jaką rolę odgrywają w tworzeniu próchnicy.

Ponadto wermikompost (płynny wermikompost) zawiera dużą liczbę pożytecznych bakterii, które wzmacniają układ odpornościowy rośliny i przyczyniają się do jej rozwoju.

Skład nawozu: azot (20 g), fosfor (20 g), potas (15 g), wapń (do 60 g), żelazo (do 25 g), magnez (do 23 g), substancje organiczne więcej niż ½ całkowitej masy.

W przeciwieństwie do opisanych powyżej nawozów, biohumus nadaje się nie tylko do wszelkich upraw gleby i warzyw, ale także stanowi „skoncentrowaną czarną glebę”, która znacznie zwiększa żyzność gleby.

Aby uświadomić sobie wartość takiego nawozu, przedstawiamy kilka przykładowych danych. Wprowadzenie 1 tony obornika zwiększa plon ziarna o 11-12 kg na hektar, wprowadzenie tej samej masy biohumusa zwiększa wydajność o 130-180 kg. Trudno w to uwierzyć, ale tak właśnie jest. W rzeczywistości stosujesz nawozy o wyższej wydajności niż najlepsza czarna ziemia.

Pozytywne strony:

• uniwersalność użycia;
• brak szkodliwych organizmów lub nasion chwastów;
• źródło pożytecznych mikroorganizmów;
• nietoksyczny;
• zaspokaja wszystkie potrzeby roślin;
• nie zmywa się wodą;
• można uzyskać w domu;
• przedawkowanie nie zatruwa gleby (niemożliwe jest posadzenie w czystym biohumusie).

Negatywne strony:

• bardzo wysoka cena zakupionego biohumusa (około 350 USD za tonę);
• niemożliwe jest „przygotowanie” nawozów w domu bez kupowania specjalnych robaków;
• proces tworzenia wermikompostu zajmuje dużo czasu.

Okazuje się, że wermikompost - najlepszy nawóz do wszelkich upraw, jeśli nie bierze się pod uwagę jego ceny. Jeśli masz dużo czasu i masz kapitał początkowy - warto rozpocząć małą produkcję doskonałego nawozu.

Przeczytaj o tym, jak możesz wytwarzać biohumus własnymi rękami.

Jeśli zamierzasz kupić biohumus, bardziej opłaca się karmić tylko najcenniejsze rośliny, które zamierzasz sprzedać na sprzedaż. W każdym innym przypadku koszty nie zwrócą się, więc przed zakupem takiego nawozu należy dokładnie rozważyć wszystko.

Zielony nawóz (zielony nawóz)

Siderata - Są to rośliny, które są uprawiane do dalszego osadzania w ziemi. Nawóz zielony wzbogaca glebę w łatwo przyswajalny azot i inne pierwiastki śladowe.

Do roślin syderata należą: wszystkie rośliny strączkowe, gorczyca, rzepak, „standardowe” zboża, facelia, gryka. W sumie około czterystu różnych kultur może odgrywać rolę sideratów.

Sadzenie sideratov pomoże poprawić skład gleby i zwiększyć wydajność ziemniaków.

Uprawiamy na przykład groszek. Gdy tylko zdobędzie niezbędną zieloną masę, osadzamy ją w ziemi i po pewnym czasie sadzimy główne uprawy w tym miejscu. Groch rozkłada się i dostarcza naszej roślinności składników odżywczych.

Korzyści z używania sideratov:

• brak zagrożenia dla roślin lub ludzi;
• nie ma potrzeby przydzielania miejsca na przechowywanie nawozu;
• uniwersalność użycia;
• obecność podstawowych elementów niezbędnych dla roślin;
• przedawkowanie jest niemożliwe, ponieważ zieleni nie gniją „w tej chwili”;
• blaty z recyklingu i inne pozostałości, które są uwalniane;
• nawóz nie zatruwa gleby.

Wady korzystania z sideratov:

• gnicie trwa około dwóch lat, więc nie będzie natychmiastowej poprawy gleby;
• czas i pieniądze wydane na sadzenie i uprawę sideratov;
• nie można przewozić tego typu nawozu na duże odległości;
• sideraty niszczą glebę, gromadząc składniki odżywcze;
• Nawóz zielony musi być używany razem z innymi rodzajami nawozów, aby uzyskać oczekiwany efekt.

Okazuje się, że sadzenie roślin z zielonego obornika, chociaż zwiększa plony, ale wymaga dodatkowych kosztów od ciebie, co może się nie usprawiedliwiać.

W zależności od wyboru uprawy, która będzie służyła jako nawóz, przydatność takiego nawozu jest różna, więc sensowne jest osadzenie roślinności, z której zebrano plon (lub przynajmniej jego część), w celu uzasadnienia pieniędzy wydanych na nasiona i podlewanie.

Bone Meal (Bone Meal)

Mączka kostna - jest mielony na sproszkowane kości bydła lub ryb.

Porozmawiajmy o mączce z kości zwierzęcej. Nawóz ten jest bogaty w fosfor i wapń, dzięki czemu doskonale wypełnia potrzeby roślin w tych pierwiastkach. Również w skład mączki kostnej wchodzi wiele pierwiastków śladowych i substancji biologicznie czynnych, które mają pozytywny wpływ na wzrost i rozwój upraw.

Mączka rybna. Ten sam sypki produkt, który otrzymuje się przez mielenie i mielenie kości różnych ryb. Ta mąka ma wysoką zawartość azotu, która praktycznie nie występuje w mączce kostnej żywego inwentarza. Ponadto ilość fosforu jest znacznie wyższa niż w mączce kostnej bydła.

To ważne! W przypadku przedawkowania mączka kostna działa również jako superfosfat, co prowadzi do szybkiego starzenia się roślin i powoduje inne skutki uboczne.

Warto pamiętać, że mączka kostna zmniejsza kwasowość gleby, dlatego powinna być stosowana na glebach alkalicznych z innym środkiem utleniającym, który wyrównuje poziom pH.

Pozytywna strona mączki kostnej:

• nie zawiera szkodliwych zanieczyszczeń, organizmów szkodliwych i nasion chwastów;
• ma bardzo niski koszt;
• przy odpowiednim przechowywaniu „trwałość” nie jest ograniczona;
• ma przedłużony efekt, więc rośliny otrzymują wszystkie elementy w małych dawkach;
• nadaje się do wszelkich upraw, których rozwój zależy od fosforu i wapnia;
• może być stosowany do zmniejszenia kwasowości gleb;
• łatwy do transportu i przechowywania;
• nie ma nieprzyjemnego zapachu.

Negatywne strony mączki kostnej:

• trudno gotować w domu;
• nie jest złożonym nawozem;
• jeśli jest niewłaściwie stosowany, możesz zwiększyć procentową zawartość fosforu w glebie kilka razy i uczynić go nieodpowiednim do sadzenia większości upraw.

Okazuje się, że prawie niemożliwe jest zrobienie mączki kostnej w domu, więc jest to dodatkowy zakup. Stosowanie takiego nawozu ma sens tylko w połączeniu z innymi nawozami organicznymi, które zawierają niewielkie ilości fosforu i wapnia. Używanie w czystej postaci nie zadziała, a przedawkowanie pozostawi cię bez plonów.

Wiesz? Aby zrobić cukier stołowy z cukru trzcinowego, łodygi trzciny są miażdżone, oddzielając sok od miazgi. Sok jest czyszczony przy użyciu char kości, która działa jak filtr (surowce to kości miednicy cieląt i krów).

Trociny

Trocinynajczęściej są używane do ściółkowania gleby, oszczędzając rośliny przed silnymi spadkami temperatury i chwastami. Bezpośrednie osadzenie małych trocin w ziemi nie tylko nie przyniesie pozytywnego rezultatu, ale także doprowadzi do pogorszenia jakości gleby, o czym warto pamiętać.

Jak więc używać trocin w postaci nawozu? Istnieją 3 opcje ich użycia: ściółkowanie gleby, kompostowanie, mieszanie z obornikiem / próchnicą.

To ważne! Konieczne jest zmieszanie świeżych trocin ze świeżym obornikiem, ponieważ zrębki pochłaniają tak dużo azotu.

Jeśli więc spędziłeś glebę na mulczowaniu trocinami po raz pierwszy wykonają tylko funkcję ochronną. Dopiero po 3 latach, kiedy procesy gnicia przechodzą, trociny będą zasilać glebę i dostarczać użytecznych elementów sadzonym roślinom.

Kompostowanie Trociny, podobnie jak inne pozostałości roślinne, można nakładać na kompostowanie, aw przyszłości uzyskać dobry nawóz. Mieszanie z humusem lub obornikiem. Ta opcja jest zalecana do stosowania w szklarniach i siedliskach, aby szybko ogrzać glebę i sprawić, że stanie się ona luźniejsza.

Zalety trocin:

• doskonale rozluźnić glebę;
• można uzyskać w domu;
• niski koszt produkcji;
• może być używany jako ochrona, która ostatecznie zamienia się w nawóz;
• Możesz zmniejszyć kwasowość gleby lub zwiększyć ją za pomocą świeżych lub zgniłych trocin;
• łatwość transportu i przechowywania;
• bez zapachu.

Wady trocin:

• kolosalny okres całkowitego gnicia (do 10 lat);
• świeże trociny mogą wyciągać cały azot z ziemi, a te zepsute mogą utleniać glebę do takiego stanu, że na niej wyrosną tylko piołun;
• nie ma wysokiej wartości odżywczej dla roślin;
• Trociny komercyjne mogą zawierać zanieczyszczenia lakierami i farbami toksycznymi dla roślin.

Tak więc trociny lepiej stosować jako „bieżnik”, który ostatecznie zasili uprawy, a nie jako pełnowartościowy nawóz.

Jeśli dostępny jest duży tonaż świeżych produktów, lepiej jest umieścić go na kompoście, w tym przypadku szybko otrzymasz pełnowartościowy nawóz.

Wiesz? Alkohol, odpowiedni do użycia, można syntetyzować z trocin.

Il

Il (sapropel) - szczątki roślin i zwierząt, które gromadzą się na dnie rzek i jezior, jak torf.

Suchy osad ma następujący skład: azot (20 g), fosfor (5 g), potas (4 g).

Jak widać, zawartość podstawowych pierwiastków mułu nie jest gorsza od odpadów zwierzęcych. Taki nawóz jest cenny, ponieważ rozkłada się szybko w glebie, podobnie jak pozostałości roślinne.

Warto pamiętać, że osad jest nakładany na gleby piaszczyste, zatrzymując wilgoć w glebie. Używając mułu na glebach gliniastych, należy zachować ostrożność, ponieważ pogarsza przepuszczalność powietrza i zatrzymuje wodę. Najlepszym rozwiązaniem byłoby zastosowanie osadu wraz z innymi nawozami, które poprawiają płynność gleby.

Pozytywne strony:

• osad w obecności pierwiastków podstawowych nie jest gorszy od odpadów zwierzęcych;
• może być używany natychmiast po wysuszeniu;
• szybko gnije w ziemi;
• poprawia strukturę piaszczystych gleb;
• nie zawiera nasion chwastów;
• bogaty w substancje biologicznie czynne.

Negatywne strony:

• osad można uzyskać tylko ze zbiorników, w których obserwuje się słaby prąd;
• „Świeży” szlam może poważnie uszkodzić rośliny, a zatem musi zostać wysuszony;
• Wysoka zawartość azotu zwiększa kwasowość gleb, dlatego jego stosowanie jest ograniczone do gleb neutralnych i zasadowych;
• osad z zanieczyszczonego stawu może zniszczyć roślinność na danym obszarze;
• Skład i wartość nawozu zależy od zbiornika, z którego wyekstrahowano osad.

Okazuje się, że sensowne jest używanie osadu tylko wtedy, gdy w pobliżu znajduje się jezioro lub rzeka o słabym prądzie, ponieważ zakupiony osad może zawierać dużą ilość szkodliwych substancji (większość zbiorników odprowadza ścieki). Jeśli zdecydujesz się na zakup szlamu, porównaj zalecenia z rzeczywistymi wskaźnikami gleby, aby nie pogorszyć sytuacji.

Kał

Najbardziej niepopularny artykuł uzupełnia niszę nawozy - ludzki kał. Wielu ogrodników i ogrodników celowo buduje toalety na świeżym powietrzu z dala od nasadzeń, aby nie zatruwać gleby, ale nawet taki nawóz może przynieść korzyść dla nasadzeń.

Zacznijmy od kompozycji: azot (do 8 g), fosfor (do 4 g), potas (3 g).

W rzeczywistości ludzkie odchody zawierają mniej więcej takie samo stężenie podstawowych pierwiastków jak koński obornik, z wyjątkiem azotu. Aby używać takich nawozów bez szkody dla roślin i ludzi, należy je kompostować wraz ze słabo rozkładającymi się pozostałościami organicznymi (torf, trociny). Minimalny okres kompostowania wynosi 3 miesiące. Stosowanie kału w czystej postaci jest surowo zabronione, ponieważ są one źródłem ogromnej liczby organizmów chorobotwórczych, które wyrządzą szkodę tobie i zasadzonym roślinom.

Po minimalnym narażeniu, mieszanina kału powinna być przechowywana w stosach przez około 18 miesięcy w celu całkowitej dezynfekcji.

Używany jest gotowy nawóz oraz obornik. Zgniłe odchody są cenniejsze dla roślin niż odpady zwierzęce.

Pozytywne strony:

• opróżnianie szamba bez dodatkowych kosztów;
• stosunkowo wysoka wartość gotowego nawozu;
• bez kosztów;
• nie ma potrzeby martwić się brakiem surowców;
• brak nasion chwastów.

Negatywne strony:

• nieprzyjemny zapach;
• długoterminowe „przygotowanie” wysokiej jakości nawozu;
• konieczne jest przeznaczenie dużej ilości miejsca na gnijące odchody;
• konieczne jest stosowanie dodatkowych dodatków (torf, słoma, trociny), bez których pełne gnicie kału jest niemożliwe;
• surowiec jest pożywką dla szkodliwych bakterii i mikroorganizmów;
• zakup surowców jest niezwykle problematyczny.

Podążając za powyższym, możemy stwierdzić, że chociaż ludzki kał może być użyty jako nawóz, nieprzyjemny zapach i długi proces gnicia odstraszą większość ogrodników i ogrodników od takiego zajęcia. Racjonalne jest stosowanie tego typu nawozu tylko wtedy, gdy hałdy kompostu można umieścić w dużej odległości od budynków mieszkalnych i przedsiębiorstw przemysłowych, ponieważ w przeciwnym razie nie można uniknąć skarg ze strony sąsiadów i wybuchów różnych infekcji.

Zaprezentowaliśmy główne rodzaje przyjaznych dla środowiska nawozów, które mogą być wykorzystane do zwiększenia plonów, poprawy wzrostu i rozwoju roślin, zwiększenia żyzności gleby. Każdy nawóz ma swoje wady i zalety, więc musisz użyć tylko najbardziej użytecznych i przystępnych cenowo.