Rozważane są pawie, ze względu na ich wachlarzowaty ogon o jasnym kolorze najpiękniejsze ptaki z rodziny Fazanowa Kuroobraznyh. To samce należą do długich pstrych piór pokrywających ogon, które mają płaski kształt. Pawie są podzielone na dwa rodzaje: azjatycki i afrykański. Wszystkie azjatyckie pawie są podzielone na pawie zwykłe i zielone. Formy hybrydowe powstały w niewoli i nazywane są „spadami”.
Wiesz? Kate Spaulding najpierw przekroczyła azjatyckie gatunki pawia i otrzymała potomstwo zdolne do hodowli.
Zastanów się, jakie są pawie, ich klasyfikacja i cechy.
Indianin lub zwykły paw
Indyjski paw jest jednym z najliczniejszych gatunków i nie ma podgatunków. W naturalnym środowisku jest szeroko rozpowszechniony w Nepalu, Bangladeszu, Indiach, Pakistanie, Sri Lance. Jednak mutacje kolorów tego typu są nieodłączne. Ptak był trzymany przez człowieka od wielu pokoleń i poddawany sztucznej selekcji.
To, co powszechnie nazywa się ogonem pawia, w rzeczywistości tak nie jest. Jakie są jasne, długie pióra, które okrywają ogon pawia? Ten pióropusz nazywa się „nadkhvoste”. Długość ciała pawia wynosi 1-1,25 m, ogon 0,4-0,5 m. Jasne pióra ogonów są charakterystyczne tylko dla samców, mają długość 1,2-1,6 m. Głowa, szyja, klatka piersiowa mają jasny niebieski kolor, spód ciała czarny, a tył jest zielony. Samiec ma masę 4-4,25 kg; samica jest mniejsza, o spokojniejszym kolorze piór.
Paw i pawa do 1,5 roku nie różnią się wyglądem. Jasne długie pióra rosną tylko w okresie dojrzewania płci męskiej w wieku 3 lat. Niebieski paw jest ptakiem poligamicznym. Samiec żyje z 3-5 kobietami. Od kwietnia do września samica składa 4-10 jaj bezpośrednio na ziemi. Okres inkubacji trwa 28 dni. W niewoli pawie mogą mieć do trzech szponów na sezon, ale nie są zbyt płodne i nie dogadują się dobrze z drobiem. Czas życia pawia wynosi około 20 lat.
Rasy pawi są formowane przez człowieka w wyniku pracy hodowlanej. Zastanowię się gatunki pawia pospolitego w stosunku do koloru pióra:
- Biały (biały) - nie jest albiniczny, odnosi się do podstawowego koloru upierzenia, znanego do 1823 r .;
- Czarne ramiona lub lakierowane (czarne ramiona, japanned) - odnoszą się do wtórnego koloru upierzenia, znanego w Europie od około 1823 roku, w Ameryce od 1830 roku;
- Pied - należy do wtórnego koloru upierzenia, znanego do 1823 r .;
- Dark motley (dark pied) - znany od 1967 roku;
- Kamea lub srebrno-szaro-brązowy (kamea, srebrny dun) - odnosi się do podstawowego koloru upierzenia, odkrytego w Stanach Zjednoczonych w 1967 r .;
- Kameowe czarne ramiona (kamea w czarnej ramieniu) - zidentyfikowane w Stanach Zjednoczonych w połowie lat siedemdziesiątych;
- Biały wizjer (białooki) - odnosi się do wtórnego koloru upierzenia, zidentyfikowanego w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat siedemdziesiątych;
- Węgiel drzewny (węgiel drzewny) - odnosi się do głównego upierzenia barwiącego, zidentyfikowanego w Stanach Zjednoczonych w 1982 roku. Samice tej mutacji niosą zapłodnione jaja;
- Lawenda (lawenda) - zidentyfikowana w Stanach Zjednoczonych w 1984 r .;
- Brąz Buford (brąz Buford) - odnosi się do głównego koloru upierzenia, zidentyfikowanego przez Buforda Ebbolta w Stanach Zjednoczonych w latach 80-tych;
- Fioletowy (fioletowy) - odnosi się do głównego upierzenia koloru, zidentyfikowanego w Stanach Zjednoczonych w 1987 roku;
- Opal (opal) - odnosi się do głównego upierzenia barwiącego, zidentyfikowanego w Stanach Zjednoczonych na początku lat dziewięćdziesiątych;
- Brzoskwinia (brzoskwinia) - odnosi się do głównego upierzenia barwiącego, zidentyfikowanego w Stanach Zjednoczonych na początku lat dziewięćdziesiątych;
- Silver-pied - odnosi się do wtórnego koloru upierzenia, znalezionego w Stanach Zjednoczonych w latach 1991-1992;
- Północ (północ) - odnosi się do głównego upierzenia kolorowego, zidentyfikowanego w Stanach Zjednoczonych w 1995 r .;
- Żółto-zielony (jadeit) - odnosi się do głównego koloru upierzenia, odkrytego w USA w 1995 roku.
To ważne! Wraz z pozytywnymi cechami pawie mają pewne negatywne cechy: mają raczej nieprzyjemny głos, powodują uszkodzenie dekoracyjności habitatu, są agresywne dla innych ptaków.
Dla każdego głównego koloru upierzenia istnieje 20 odmian, z wyjątkiem białego. W wyniku kombinacji kolorów pierwotnych i wtórnych można uzyskać 185 odmian pospolitego pawia. Rozważ główne wariacje pawia zwykłego.
Biały paw
Biały paw jest dość pospolitym gatunkiem pospolitego pawia. Ptaki mają niebieskie oczy, więc nie mogą być albinosami. Biały paw zyskał sławę jeszcze przed 1823 rokiem. Został znaleziony w swoim naturalnym środowisku i z powodzeniem został wyhodowany w niewoli. Biały kolor ptaka jest uwarunkowany genetycznie.
Pisklęta mają żółty kolor z białymi skrzydłami. Do dwóch lat, mężczyźni i kobiety nie mogą być odróżnione kolorem - są białe. Charakterystyczną cechą jest długość nóg: u samców jest dłuższa. Po okresie dojrzewania (po 2 latach) samiec ma śnieżnobiałe długie pióra. Zarysy ocelli są słabo wyróżnione na piórach ogona. W przypadku białego potomstwa tylko białe pawie należy krzyżować z białymi pawiami.
To ważne! Podczas sezonu godowego paw rozprzestrzenia ogon, przyciągając samice. Naukowcy twierdzą, że plamy na pawich piórach są wskaźnikiem jego układu odpornościowego. Dlatego kobieta wybiera najzdrowszego mężczyznę, aby kontynuować wyścig.
Czarnoskrzydły paw
Czarnoskrzydły paw (Pavo muticus nigripennis) jest gatunkiem pospolitego pawia i różni się od niego bardziej czarnymi błyszczącymi piórami ramion i skrzydeł o niebieskawym zabarwieniu. Samica jest nieco jaśniejsza od koloru męskiego. Jej szyja i plecy pokryte są brązowymi i żółtawymi plamami.
Wiesz? Do końca XV wieku pawie w Europie uprawiano na mięso, aż ten przysmak wyparł indyka.
Zielony paw
Zielony paw jest gatunkiem azjatyckich pawi, mieszka w Azji Południowo-Wschodniej. W swoim naturalnym środowisku można go znaleźć w Indochinach, Bangladeszu, północno-wschodnich Indiach, zachodniej Malezji, Tajlandii, południowych Chinach i Jawie. W porównaniu ze zwykłym pawiem, zielony ma znacznie większy rozmiar, jaśniejsze upierzenie z metalicznym połyskiem, dłuższe nogi, szyję i grzebień, mniej głośny i szorstki głos.
Długość ciała mężczyzny wynosi 1,8–3 m, skrzydła 0,46–0,54 m, ogon 0,4–0,47 m, a jasne pióra pokrywające ogon to 1,4–1,6 m. Głowa i górna część część szyi ma brązowo-zielony kolor, obszar wokół oczu jest niebieskawo-szary, dolna część szyi jest zielonkawo-złotawa, łuska i plecy są niebiesko-zielone z czerwonymi i żółtymi plamami, dolna część pleców to brąz miedziany, ramiona i skrzydła są ciemnozielone, pióra brązowe z czarnymi i szarymi plamami.
Waga ptaka do 5 kg. Wydłużone pióra mają podobny kolor do piór wspólnego pawia, ale mają metaliczny odcień miedziany. Pióra na grzbiecie szersze, dziób czarny, nogi szare. Samica ma prawie taki sam kolor jak samiec, ale różni się mniejszym rozmiarem i wagą. Jest dwa razy mniejsza od męskiej i ma 4 razy najmniejszą masę.
Rozważmy podgatunek pawia zieleni, które różnią się kolorem upierzenia i geografii siedliska.
Jawajski zielony paw
Pawia Java (Pavo muticus muticus) to podgatunek zielonego pawia, mieszka w Malezji i na wyspie Jawa. Charakterystyczną cechą tego podgatunku jest złocisto-zielony łuskowaty kolor z metalicznym odcieniem i niebieską plamką na skrzydłach ptaka.
Wiesz? Paw, w porównaniu z innym drobiem, doskonale utrzymuje zimowy chłód, cierpiąc trochę ze śniegu.
Indochiński zielony paw
Indochiński paw (Pavo muticus imperator) to podgatunek zielonego pawia i mieszka w Indochinach. Jest podobny do podgatunku muticus, ale ma ciemnozieloną szyję i bardziej czarny kolor na nieprzezroczystych i mniejszych piórach skrzydeł. Kolorowanie wokół oczu pawia jest jaśniejsze w porównaniu z innymi podgatunkami.
Birmański Zielony Paw
Birmański paw (Pavo muticus spicifer) to podgatunek zielonego pawia i mieszka w północno-wschodnich Indiach, północno-zachodniej Birmie. Przez kolor odnosi się do najjaśniejszego ze wszystkich podgatunków. Szyja i klatka piersiowa mają oliwkowo-niebieski kolor z metalicznym odcieniem, głowa jest ciemnofioletowa lub niebieska, z bardziej czarnymi odcieniami na skrzydłach. Od 1940 r. Jest narodowym symbolem Myanmaru. Kopie tego podgatunku uważane są za prawie wymarłe. 
Afrykański lub kongijski paw
Afrykański paw (Afropavo congensis) był wcześniej uważany za podobny do rodzaju pawi azjatyckich. Ale później pojawiło się wiele różnic, które pozwoliły na ich rozróżnienie na odrębny rodzaj. W porównaniu z pawiami azjatyckimi, afrykańskie wykazują słabe różnice między mężczyznami i kobietami, brak jest pióropuszem pióra z oczami u mężczyzny i istnieją znaczne różnice w zachowaniach seksualnych osób. Kongijski paw został po raz pierwszy opisany przez amerykańskiego zoologa Jamesa Chapina w 1936 roku. Jest to dziki paw, który żyje w lasach Zairu i dorzecza Kongo.
Samiec ma 64-70 cm długości, bez upierzenia na głowie w niebiesko-szarym kolorze, w obszarze gardła o pomarańczowo-czerwonym kolorze. Szyja pokryta jest krótkimi, czarnymi piórami z aksamitu. Na głowie grzebień pionowych piór. Ciało ptaka jest brązowo-zielone na górze z dużym fioletowym obrzeżem. Nadkhvoste, podobnie jak pawie azjatyckie, pokryte jasnymi owalnymi plamami. Ogon jest czarny z zielonkawo-niebieskim obramowaniem, podszyt jest czarny.
Na długich nogach jest jeden bodziec dla mężczyzn i kobiet. Dziób jest szary z niebieskim odcieniem. Samica ma 60-63 cm długości, ma grzebieniowy kolor kasztanowo-brązowy, odsłonięte części głowy mają szarobrązowy kolor, a szyje są czerwone. Ciało jest koloru zielonego z metalicznym połyskiem i jasnobrązowym prążkowaniem. Afrykańskie pawie są gatunkami monogamicznymi. W naturze buduj gniazda na pniach, w widłach gałęzi. Samica składa i inkubuje 2-4 jaja przez 26-27 dni. Samiec jest stale w pobliżu i chroni gniazdo.
Możesz być pewien, że piękne pawie z uroczym fanem da wiele przyjemności estetycznej wszystkim.
