Wiele osób lubi mięso z indyka ze względu na jego smak, zawartość składników odżywczych i niskokaloryczną wartość odżywczą, a to stymuluje kurniki do uruchamiania niektórych rodzajów indyków w gospodarstwach domowych, które zapewnią rodzinie zdrowe i dietetyczne mięso. Istnieją rodzaje indyków o wysokim poziomie produkcji jaj, warto je dostarczać ludziom, którzy chcą codziennie otrzymywać świeże domowe jajka. Po tym, jak początkujący hodowca drobiu zdecydował się na hodowlę tego dużego drobiu, ma logiczne pytanie - jak wybrać indyki o optymalnych właściwościach i określonych warunkach mieszkaniowych, ponieważ każdy wie, że indyk jest bardzo wymagający.
Praca hodowlana mająca na celu ulepszenie jednego rodzaju indyka lub innej wymaga identyfikacji linii młodego stada według określonych cech - dużej masy tuszy, produkcji jaj, żywotności jednej i kilku ras. Potem Hodowcy krzyżują kilka linii rodziców i ich potomstwa, jak również udane hybrydy, w wyniku czego otrzymują krzyż, który ma swoje własne cechy charakterystyczne.
W tym artykule zapoznamy Cię z najpopularniejszymi krzyżami z indyków, których znajomość pomoże określić wybór drobiu do hodowli domowej lub przemysłowej.
Wiesz? Cross turkey łączy najlepsze cechy linii rodzicielskich.
Indyk „Charków-56”
Indyk „Charków-56” odnosi się do środkowego typu, wywodzącego się z Instytutu NAAS Drobiu, który obecnie kontynuuje pracę ze stadem hodowlanym. Ptak tego biegu jest przystosowany do chodzenia i stosunkowo dobrze przystosowany do bezproblemowego trzymania i lokalnych pasz. W wieku 13 tygodni waga żywego ptaka wynosi 2-2,5 kg, w wieku 17 tygodni - 2,5-2,7 kg, w 20 tygodniu - 2,8 - 3,2 kg, podczas gdy udział w wydajności uboju może osiągnąć 85 %
Dorosłe samce mogą ważyć około 20 kg, a kobiety - 10. Jajka indyków zaczynają się po około 8 miesiącach, dlatego do 6 miesiąca życia należy wybierać ptaki, których cechy chcesz widzieć w ich potomstwie - masę ciała, strukturę ciała i inne. Od 4 miesiąca życia zaleca się oddzielenie samców od samic, aby uniknąć nękania i urazów tych ostatnich. Indyki z biegu w Charkowie 56 podczas godów potrzebują pomocy - trzeba się pochylić nad indykiem i podeprzeć samicę pod skrzydłami, aż proces się zakończy.
Indyk „BIG-5”
Krzyżaki „BIG-5” pochodzą z Anglii, skąd zaczęły się wszędzie rozprzestrzeniać. To rodzaj średniego indyka o dobrych walorach mięsnych oficjalnie zarejestrowany w 2008 roku. Ptaki tego krzyża o długim głębokim ciele, szerokiej wypukłej klatce piersiowej, mięsistym grzbiecie i rozwiniętych skrzydłach i nogach. Upierzenie jest białe. Waga samic wynosi około 10-11 kg, mężczyźni - 17-19 kg. Waga 16-tygodniowego młodego stada może osiągnąć 7 kg dzięki wzmocnionej diecie.
Krzyżowe indyki „BIG-6”
Indyk krzyżowy „BIG-6” odnosi się do typu ciężkiego, jest jednym z najbardziej popularnych wśród hodowców ptaków domowych, ze względu na doskonałą reprodukcję i cechy mięsa.
Gatunek ten został wyhodowany w 2008 r. Przez angielskich hodowców. Turcja „BIG-6” ma gęstą sylwetkę z mocnymi kośćmi, mięsistą wypukłą klatką piersiową. Upierzenie jest białe z sporadycznymi czarnymi plamami na piersi. Samica może złożyć 110-120 jaj w ciągu jednego roku. Dorosły samiec indyka „BIG-6” waży 20-23 kg, samica - 10-13 kg. Udział wydajności uboju może osiągnąć 80-85%.
Waga 12-tygodniowego młodego stada może osiągnąć 13-15 kg. Ten gatunek ptaków jest raczej bezpretensjonalny w uprawie, a także różni się intensywnym przyrostem wagi przy stosunkowo niskich kosztach paszy, dla których „BIG-6” jest bardzo powszechny wśród hodowców drobiu. 
Krzyżowe indyki „BIG-9”
Krzyżowe indyki „BIG-9” odnoszą się do ciężkiego typu, którego zawartość nie jest zbyt trudna. Ta odmiana daje dobry przyrost żywej wagi w porównaniu ze zużytą paszą na indyku. Cross jest popularny ze względu na wytrzymałość, dobrą wydajność i doskonałe cechy mięsa.
Ciało tego gatunku indyka jest gęste, nogi są krótkie, klatka piersiowa jest wypukła, stosunkowo niewielka głowa ma średnią długość szyi. Białe upierzenie. Waga dorosłego mężczyzny wynosi około 18-21 kg, kobiet 10-11 kg. Przez 26 tygodni samica jest w stanie przewozić około 120 jaj, których wylęgowość wynosi 85%, co pozwala z powodzeniem hodować ten krzyż w gospodarstwie domowym. To od „BIG-9” występuje kilka linii indyków, które wywodzą się od hodowców.
To ważne! Optymalny okres uprawy każdego krzyża to 20-22 tygodnie, dalsze utrzymanie wymaga zwiększonych kosztów paszy, a przyrost masy ciała po tym wieku staje się nieznaczny.
Indyk „BJT-8”
Skrzyżowane indyki „BJT-8” - typ średnio ciężki, którego cechą charakterystyczną jest szybkość i dość duży zestaw żywej wagi. „BYT-8” został uruchomiony w Anglii, data rejestracji krzyża - 2007.
Wygląd jest specyficzny - ciało jest dość duże, okrągłe, głowa jest duża, wydłużona. Mocno rozstawione nogi średniej długości, dobrze rozwinięta klatka piersiowa. Szyja jest lekko wysklepiona, średniej długości. Białe upierzenie, wzrosty na głowie jaskrawoczerwone. 20-tygodniowy indyk waży około 17 kg, indyk - 9 kg. Ma sens ubój ptaka, którego wiek wynosi 14-17 tygodni, koszt dalszej konserwacji znacznie przekracza wzrost żywej wagi. 
Indyk „Uniwersalny”
Krzyż „Uniwersalny” odnosi się do typu światła. Krzyż został wyhodowany przez rosyjskich hodowców, którzy oficjalnie zarejestrowali go w 2003 roku. Waga dorosłego mężczyzny sięga 16 kg, kobiet - 9 kg.
Ptak tego gatunku ma gęste ciało, długie rozwinięte nogi i skrzydła, wybrzuszoną i muskularną klatkę piersiową. Białe upierzenie. Produkcja jaj wynosi około 65 jaj rocznie, z których do 90% jest nawożonych. Produkcja młodych stad na poziomie 95%. „Uniwersalny” jest popularny w hodowli domowej ze względu na żywotność i prostotę paszy, pomimo niskiej wagi dorosłych ptaków i niskich wskaźników wzrostu masy ciała.
Krzyżowe indyki „Khidon”
Krzyżowe indyki „Khidon” odnoszą się do ciężkich typów. Gatunek ten został wyhodowany w Holandii, skąd dystrybucja do innych krajów rozpoczęła się w latach 80-tych. Krzyż ma dobry stopień wstępności. Waga dorosłego 30-tygodniowego mężczyzny wynosi 19–20 kg, kobiety 10–11 kg.
Produkcja jaj na poziomie 100-110 sztuk rocznie. Udział produkcji uboju wynosi do 80%. Wady krzyżowania obejmują trudności w hodowli i hodowli młodych zwierząt, które nie tolerują wilgoci, przeciągów, zmian temperatury i wymagają szczególnej stałej opieki, jak również złożoności naturalnego nawożenia i potrzeby sztucznego. Ten krzyż nie jest zalecany dla hodowców początkujących hodowców drobiu. 
Wiesz? Indyki chodzące mogą zaoszczędzić koszty paszy nawet o połowę.
Indyk „Victoria”
Krzyż z indyka „Victoria” odnosi się do typu lekkiego odpowiedniego do uprawy w gospodarstwach domowych i klatkach ferm drobiu. Waga dorosłego mężczyzny sięga 12 kg, kobiety - 7-8 kg. Ciało jest dobrze zbudowane, dość szeroka, dobrze umięśniona, ma dość szybkie tempo wzrostu. 
Produkcja jaj - około 80-90 jaj z dobrym nawożeniem, plon młodych zwierząt przy użyciu inkubatora wynosi do 75%. Młode indyki „Victoria” mają dobry wskaźnik przeżycia, utrata piskląt indyczych może osiągnąć 10%. Atutami tego gatunku ptaków są także ich wytrzymałość, bezpretensjonalność w diecie i warunki przetrzymywania.
