Ogórki - zwykłe, tradycyjne warzywa, które uprawiają każdego ogrodnika na swojej stronie. Ale dzięki naukowcom i hodowcom każdego dnia pojawiają się nowe i niezwykłe odmiany ogórków, które mogą zaskoczyć nawet najbardziej wyrafinowanych smakoszy. Większość z tych odmian można uprawiać niezależnie. Pomimo faktu, że pochodzą z tropików, a jednocześnie stwarzają warunki niezbędne do wzrostu egzotycznych roślin, dobrze się przystosowują w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Jeśli zwykłe ogórki nie są już interesujące, a doświadczenie rolnicze wymaga różnorodności i nowych wrażeń, poniżej podano nazwy niektórych egzotycznych odmian ogórka z opisem ich cech, które nie pozostaną obojętne dla każdego mieszkańca lata.
Chińskie ogórki
Chińskie odmiany ogórków mają swoją nazwę, ponieważ ich miejscem urodzenia są Chiny. Plaga tych ogórków osiąga długość 3,5 m, a owoce 40-90 cm, w zależności od odmiany. Smaki owoców są różne, ponieważ nigdy nie smakują gorzko, mają delikatną miąższ, słodkawy smak i subtelny aromat arbuza. Chińskie odmiany mają wysoką wydajność i owocują prawie do pierwszych mrozów. Wśród niedociągnięć można stwierdzić, że takie ogórki nie podlegają absolutnie magazynowaniu, dlatego zbiory powinny być zbierane jako konsumpcja. W agrotechnice są dość bezpretensjonalne, rosną równie dobrze na otwartej przestrzeni i w szklarniach. 
Najważniejszy warunek ich dobrego smaku - obfite nawozy nawozowe zawierające azot, potas, wapń, bor. Brak tych elementów jest bezpośrednio odzwierciedlony w wyglądzie i smaku owoców: zwijają się i stają się bez smaku. Rozmnażanie chińskich odmian odbywa się metodą nasienną, a gruby siew powinien być przeprowadzony, ponieważ kiełkowanie nasion zwykle nie przekracza 25%. Chińskie ogórki mają wiele odmian, z których najczęstsze: „chińskie długo owocowane”, „chińskie węże”, „chiński cud”, „boa”, „chińska biel”, które różnią się opisem wyglądu i właściwości smakowych.
To ważne! Należy natychmiast wykorzystać zbiory chińskich ogórków. Gdy zalezhivanii owoce szybko tracą wilgoć, kurczą się i stają się nieodpowiednie do gotowania.
Ogórki ormiańskie
Ormiański ogórek jest również znany jako tarra lub serpentynowy melon. Kultura tykwy raczej nieznana naszym ogrodnikom ma niezwykły smak i ma bardzo egzotyczny wygląd. Liście rośliny są jasnozielone, charakterystyczny okrągły kształt. Owoce są jasnozielone, ze srebrną „krawędzią”, segmentowane, cylindryczne. Rozmiary ogórków tej odmiany osiągają 45 - 50 cm. Główną cechą warzyw jest brak wewnętrznej komory powietrznej. Ormiański ogórek jest bardzo soczystym, rześkim, białym miąższem o smaku melona. 
Owoce zawierają do 14% cukrów, 15% substancji stałych i 7,5% skrobi, są bogate w witaminy i minerały, co jest bardzo przydatne w metabolizmie człowieka. Takie ogórki można jeść świeże wraz ze skórką lub solone i konserwowane. Roślina charakteryzuje się długim okresem wegetacji i ciągłym owocowaniem, które utrzymuje się do pierwszych mrozów. Ormiański ogórek ma również wysoką odporność na mączniaka zimnego i proszkowego. Najpopularniejszymi odmianami ogórków ormiańskich są White Bogatyr, Silver Melon i Melon Fleuozus.
Wiesz? Ormiański ogórek słynie z leczniczych właściwości. Zaleca się włączenie do diety osób cierpiących na otyłość, cukrzycę, kryzysy nadciśnieniowe, miażdżycę itp. Obecność w składzie ogórkowego kwasu foliowego przyczynia się do poprawy tworzenia krwi. Serpentynowy melon jest szeroko stosowany jako środek żółciopędny, przeczyszczający, moczopędny.
Włoskie ogórki
Niezwykłe odmiany ogórków włoskich hodowców różnią się również egzotycznymi cechami i mają swoich fanów. Przede wszystkim są to odmiany o pięknych nazwach ogórków - „Abruzze” i „Barrese”.
Odmiana „Abruzze” późno, ma bat średniej długości. Jego ogórki są niezwykłe pod tym względem, że w młodości mają zwykły smak ogórka, a po dojrzewaniu nabierają melonowego smaku i aromatu. Liście wyglądają jak melon, owoce są żebrowane, jasnozielone, o długości około 35-45 cm, o chrupiącym, gęstym miąższu i wysokim smaku. Młode ogórki są spożywane jako klasyczne ogórki, a dojrzałe - w egzotyczne i pyszne dania. Owoce „Abruzze” - magazyn witamin i minerałów, zawiera potas, wapń, żelazo, fosfor, jod, karoten, witaminy z grupy B, PP, C i innych pierwiastków. 
Odmiana „Barrese” - to krzewy ogórki, liście i kwitnienie, które również przypominają melona. Owoce są bardzo podobne do „Abruzji” i prawie nie różnią się. Jest to ta sama odmiana późno dojrzewająca z długim okresem wegetacji, która trwa co najmniej 65 dni. Dojrzałe owoce „Barrese” - jasny pomarańczowy lub intensywny żółty kolor, o gęstym, rześkim miąższu i smaku melona. Zalety tej odmiany krzewu obejmują wygodę zbioru: ogórki nie przejrzały i są wyraźnie widoczne, rośliny nie są zbyt długie, więc nie trzeba ich wiązać.
Te dwie odmiany mają jedną wspólną wadę - są zapylane przez pszczoły, to znaczy gdy są uprawiane w szklarniach, wymagają sztucznego zapylania. Nie mają też wysokich plonów, ale podobnie jak wszystkie późne dojrzewanie są bardzo odporne na grzyby i bakteriozę.
Ogórek Cytrynowy
Zewnętrznie, ogórek-cytryna lub, jak nazywają tę odmianę, „Kryształowe Jabłko” - naprawdę wygląda jak cytrus. Jego dojrzałe owoce mają ten sam okrągły kształt i jasnożółty kolor wewnątrz i na zewnątrz. A tutaj o właściwościach smakowych - tutaj te kultury nie mają podobieństwa. Owoce zmieniają swój kolor przez cały okres dojrzewania. Młode ogórki mają delikatną skórkę o małym puchu, jasnozielonym kolorze i przyjemnym smaku. W czasie pełnego dojrzewania owoce nabierają bardziej nasyconego smaku i jasnożółtego koloru cytrynowego.
W gotowaniu owoce ogórka i cytryny są używane w sałatkach i konserwowane na zimę, a nawet po przetworzeniu w celu konserwacji, ogórki zachowują swój kształt i kolor. Ogórek-cytryna zawiera dużo witaminy C, która wzmacnia układ odpornościowy i daje energię. Ogórki cytrynowe są mało kaloryczne, więc są przydatne dla osób z otyłością i zaburzeniami metabolicznymi. 
Roślina ma kilka zalet, dla których jest wysoko ceniona przez miłośników egzotycznych zwierząt w kraju. Po pierwsze, jest to jego dekoracyjne. Ogórek-cytryna świetnie wygląda nawet w garnku na parapecie i utrzymuje owocowanie aż do pierwszych mrozów. Po drugie, wystarczająco dobra wydajność: do 10 kg owoców z jednego krzewu.
W tego typu ogórkach można zidentyfikować tylko jedną wadę: roślina wymaga instalacji podpory do uprawy. Najlepiej jest hodować ogórek-cytrynę przez sadzonki, ponieważ nasiona nie są bardzo wysokie kiełkowania. Ogórek-cytryna pochodzi od australijskich hodowców, którzy nazywali ją „kryształowym jabłkiem”, dzięki krystalicznie czystej wilgoci zawartej w jej owocach. Udowodniono naukowo, że cytryny ogórkowe mają działanie żółciopędne i moczopędne, pobudzają apetyt, wspomagają pracę żołądka, wątroby i nerek oraz pomagają w leczeniu kamieni nerkowych.
Melotria szorstka
Melotria szorstka - kolejny niezwykły ogórek. Miniaturowe owoce (1,5 - 2 cm) smakują jak klasyczny ogórek. Jedyną różnicą jest to, że skóra kotów nie ma ciągłej zieleni, ale marmurowy kolor i lekko kwaśny smak. Roślina ta jest świetna jako roślina doniczkowa i do uprawy w domku letniskowym. Plaga rozgałęzia się, osiąga trzy metry długości, liście wyglądają jak ogórek, ale mniejsze. 
Melothria owocuje tak samo jak inne rodzaje egzotycznych ogórków - przed pierwszymi przymrozkami. Liście nie żółkną, w przeciwieństwie do zwykłych ogórków, i zachowują zielony kolor do końca sezonu wegetacyjnego. Chropowaty melodrium aktywnie rozszerza się, a boczne pędy idealnie leżą na ziemi. Ta odmiana ogórków jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, wymaga standardowych zabiegów agrotechnicznych, jak w uprawie konwencjonalnych ogórków. Najłatwiej jest rozmnażać roślinę przez sadzonki, można wysiewać nasiona do ziemi, ale w tym przypadku owoce dojrzewają później. Jedną z zalet szorstkich ziaren jest odporność na choroby i szkodniki.
Biały Ogórek
Biały ogórek jest jedną z odmian chińskich ogórków, odmiana ta ma swoją nazwę ze względu na swój wygląd. Owoc jest biały z lekkim zielonym odcieniem i delikatnym słodkawym smakiem, dla którego ta odmiana jest uznawana za przysmak. Roślina ma długą plagę, owoce osiągają długość 20 cm Najczęstsze odmiany białego ogórka to „Biały Anioł”, „Królewna Śnieżka”, „Śnieżny Lampart”, „Włoska Biel”, „Panna Młoda”. Zaletą białych ogórków jest ich wysoka odporność na zimno i tolerancja cienia, a także odporność na choroby i szkodniki. Ta kultura jest również odporna na suszę i toleruje wysoką temperaturę +45 ° C. Białe ogórki przynoszą owoce przed pierwszymi mrozami i dają dobre zbiory, które mogą osiągnąć 800 kg ze stu. Najwygodniej jest uprawiać tę długo pełzającą kulturę na otwartym terenie za pomocą krat, aby ogórki stały się bardziej lekkie, lepiej wentylowane. 
Indyjski ogórek - momordica
Momordica to niesamowita roślina z rodziny dyni. Nazwa kultury pochodzi od łacińskiego momordicus - żwawy. Momordica ma kilka innych popularnych nazw - indyjski ogórek, chiński gorzki melon, ogórek-krokodyl. Jego owocem jest krzyżówka ogórków i dyni. Ojczyzną indyjskiego ogórka są tropikalne i subtropikalne regiony Australii, Azji i Afryki. Roślina jest rośliną jednoroczną lub wieloletnią, która wyróżnia się wysokimi właściwościami dekoracyjnymi na każdym etapie rozwoju, nawet jeśli nie kwitną. Pozwala to na uprawę roślin w pobliżu żywopłotów i altan w obszarach podmiejskich.
W przypadku ogórków indyjskich charakterystyczne są długie, szybko rosnące łodygi, osiągające długie na dwa metry duże, jasnozielone rzeźbione liście. Kwiaty momordiki są jasnożółte, ich zapach przypomina zapach jaśminu. Owoce są duże, osiągają 25 cm długości, wydłużone owalne, pokryte specyficznymi gęstymi guzkami brodawkowymi. Młode owoce o jasnozielonym kolorze, później stają się żółto-pomarańczowe, od bladego odcienia do jasnej marchwi. Miąższ owocu ma jasny rubinowy kolor, bardzo soczysty, z nasionami przypominającymi arbuza. 
W gotowaniu używaj tylko niedojrzałych owoców ogórka indyjskiego, które mają przyjemny kwaśno-gorzki smak. Aby wyeliminować gorycz młodych owoców, są one moczone przez kilka godzin w osolonej wodzie. W w pełni dojrzałych owocach miazga jest zbyt gorzka, nie można jej jeść. Nasiona Momordica są również jadalne, są słodkawe, smakują jak orzechy i można je jeść na surowo po dojrzewaniu owoców.
Indyjski ogórek jest bardzo popularny w kuchni azjatyckiej: sałatki, przystawki do dań mięsnych są przygotowywane z pędów i owoców, a także dodawane do zup i różnych potraw. Liście są również używane jako przyprawy, nadają potrawom pikantną goryczkę lub kwaśny smak. Owoce ogórka mają korzystne właściwości, zawierają aminokwasy, alkaloidy, witaminy A, B, C, oleje, saponiny, fenole. Wśród wad kultury można wyróżnić fakt, że kwiaty Momordica kwitną późnym popołudniem, kiedy nie ma zapylaczy, więc trzeba będzie zapylać ręcznie.
To ważne! Praca z momordiką w okresie wegetacyjnym powinna być bardzo ostrożna w ubraniach z długimi rękawami i rękawiczkach, ponieważ wszystkie części rośliny pokryte są włosami gruczołowymi, które powodują oparzenia skóry. Gdy tylko owoce dojrzewają, włosy giną, a roślina staje się nieszkodliwa.
Trichozant - serpentynowy ogórek
Trichozant to roślina jednoroczna. Roślina jest szeroko rozpowszechniona w Australii i krajach Azji Południowo-Wschodniej. Trichozant nazywany jest ogórkiem serpentynowym ze względu na swój dekoracyjny, wydłużony i niezwykle zakrzywiony kształt, podobny do węża.
Dojrzewające owoce osiągają długość do 1,5 mi wagę do 1 kg. Skórka wężowego ogórka jest cienka, ciemna lub jasnozielona, miąższ jest delikatny i soczysty. Kiedy owoce dojrzewają, skórka nabiera pomarańczowego odcienia, a mięso staje się jaskrawoczerwone. Cechą ogórka serpentynowego jest to, że jeśli rośnie bez podparcia, po prostu przyklei się do ściany szklarniowej. Aby zwiększyć plon trichosanu, nie da się wyrosnąć jego owoców, należy je usunąć na etapie technicznej dojrzałości. W tym przypadku dobre owocowanie będzie trwało do mrozu. Popularny do uprawy w obszarach podmiejskich odmian trichozant - „Serpentine”, „Kukumerina”, „Petor Ular”, „Snake Guad". 
Ogórek węża - jeden z głównych składników kuchni azjatyckiej. Pędy, owoce i liście są spożywane na świeżo, a także w zupach, gulaszach, sałatkach i innych potrawach. Ponadto ogórki można konserwować w taki sam sposób jak klasyczne ogórki. Trichozant przyciąga uwagę nie tylko wyglądem ogórków, ale także zawartością dużej ilości witamin, minerałów i składników odżywczych, zwłaszcza żelaza. Dlatego zaleca się, aby ogórek serpentynowy włączał do diety ludzi cierpiących na choroby serca i naczyń krwionośnych.
Wiesz? Odwar z trichozantu pomaga wyeliminować gorączkę i zmniejszyć ciepło, a owoce mają działanie przeciwzapalne, antyseptyczne i ściągające. Ponadto, właściwości lecznicze rośliny mają korzeń, który jest miażdżony i posypywany na wyprysk, a jego infuzję zmywa rany. Ogórek serpentynowy jest również przydatny dla matek karmiących - pomaga zwiększyć ilość mleka matki, sprawia, że jest bardziej pożywny i korzystniejszy.
Tladiant Wątpliwy - Czerwony Ogórek
Tiadiant wątpliwy lub czerwony ogórek - unikalne egzotyczne warzywo. Miejscem narodzin tego gatunku jest kraj Dalekiego Wschodu. Czerwony ogórek ma wygląd pnączy i jest często używany do dekoracji osobistych działek. Jego młode owoce przypominają zwykłe ogórki i osiągają 6 cm długości. Gdy owoce dojrzewają, stają się miękkie i czerwone wewnątrz i na zewnątrz. 
W gotowaniu stosuje się niedojrzałe owoce, które można spożywać na surowo lub poddawać obróbce cieplnej. Czerwone ogórki są pakowane w sałatki, różne przekąski, podawane jako przystawki. Ze względu na wysoką zawartość cukru w dojrzałych czerwonych ogórkach przygotowują nawet desery, dżemy i przetwory. Również warzywo jest tradycyjnie solone i konserwowane. Tladiant ma właściwości lecznicze, warzywo to doskonałe zapobieganie chorobom przewodu pokarmowego. Odwar z nasion jest używany jako środek żółciopędny i moczopędny.
Zaletami młodych jest to, że jest to roślina wieloletnia, więc nie ma potrzeby sadzenia jej co roku. Wśród wad można wyróżnić fakt, że w warunkach średnich szerokości geograficznych, zwłaszcza w pierwszym roku uprawy, bardzo trudno jest uzyskać owocowanie czerwonego ogórka, owoce nie mają czasu dojrzewać. Będziesz również musiał sam zapylać roślinę, ponieważ w warunkach naturalnego wzrostu owady, które nie zamieszkują umiarkowanych szerokości geograficznych, zapylają tiantię.
To ważne! Czerwony ogórek jest przeciwwskazany dla osób chorych na cukrzycę ze względu na wysoką zawartość cukru w owocach.
