Dla wszystkich narodów słowiańskich głównym rodzajem mięsa jest wieprzowina, chociaż nawet nasi pradziadkowie bardzo aktywnie hodowali owce. Atrakcyjne dla gospodarstwa domowego, zwierzęta te nie są tak bardzo z powodu mięsa, ale z ich pięknego, bujnego i ciepłego polaru.
Również w przeszłości skóra owcza miała również wielką wartość, która może ogrzewać nawet w najcięższych mrozach. Chociaż we współczesnym świecie wszystko to ma zupełnie inne znaczenie, ale nadal wielu hodowców chce hodować i hodować owce.. Poniżej szczegółowo zapoznamy się z jedną z najpopularniejszych ras tych zwierząt, która nazywa się Romanovskaya.
Jakie są cechy i cechy charakterystyczne przedstawicieli rasy Romanow?
Rasa pojawiła się przy pomocy selekcji, jednak nie ze względu na wysiłki specjalnie wyszkolonych naukowców, ale w procesie długotrwałego trzymania osobników owiec przez zwykłych chłopów. Mądrzy i doświadczeni hodowcy zwierząt gospodarskich, którym ta umiejętność została przekazana przez wiele pokoleń, wiedzieli, że w celu poprawy wydajności owiec konieczne jest krzyżowanie największych i najzdrowszych osobników między sobą. W zasadzie zasada ta dotyczy hodowli nowej rasy, która jest nadal znana nie tylko ze względu na jej cechy mięsne, ale także ze względu na dobry polar.
Zarabianie na zaufaniu zwykłych chłopów jest dość trudne, ale zdobycie go od doświadczonych profesjonalistów wcale nie jest łatwym zadaniem. Ale rzymska rasa owiec odniosła sukces, ponieważ ma bardzo dużą liczbę zalet:
Osoby tej rasy są przedstawicielami uniwersalnego kierunku produktywności. Zarówno baranina, jak i skóra owcza są cenne dla konsumentów. Przecież rzymskie mięso owcze jest nie tylko bardzo smaczne i pachnące, ale także uważane za bardzo użyteczne (w zasadzie jagnię zwykle określa się jako najbardziej czyste i dietetyczne mięso, dlatego muzułmanie je zjadają). Ale godność owczej skóry to nie tylko piękny kolor, ale także szorstkość samej wełny, która znacząco poprawia jej jakość.
Wysoka zdolność adaptacji owiec do najbardziej zróżnicowanych warunków klimatycznych i treściowych. Rasa ta jest uważana za przedstawiciela północnych regionów Rosji, ale bardzo dobrze nadaje się do hodowli w środkowej strefie.
Bezpretensjonalność zwierząt, ich zdolność do spożywania najprostszych potraw i przybrania na wadze jest dość znacząca. Bardzo odporny na niskie temperatury. Ponadto chodzenie na zewnątrz zimą jest bardzo dobre dla zdrowia zwierząt i ich wydajności.
Rasa bardzo dobrze potrafi grać samodzielnie. Co więcej, proces ten można nawet nazwać intensywnym, ponieważ większość królowych ma zdolność produkowania potomstwa dwa razy w roku. Wygląd polowania na płeć u owiec Romanowów nie zależy wcale od sezonowości, a owce są raczej przedwczesne, ponieważ ich pierwsze zapłodnienie może nastąpić przed ukończeniem 1 roku. Co więcej, może narodzić się od dwóch do pięciu jagniąt naraz.
Barany mogą być łatwo trzymane i wypasane razem z całym stadem, ale najlepiej jest trzymać tylko jednego mężczyznę w jednym stadzie, ponieważ mogą one rywalizować bardzo agresywnie ze sobą. Najczęściej owce pozwalały na mięso w młodym wieku, czasem nawet w mleczarni.
Czy rasa ma wady i czym są?
Wady owiec Romanowów można przypisać tylko temu, że wśród nich można czasem znaleźć niezbyt produktywne osobniki. Szczególnie często dzieje się tak, gdy przez długi czas przedstawiciele jednego rodzaju przecinają się ze sobą. Również wielość maciorek nie zawsze odgrywa pozytywną rolę, ponieważ takie mioty są bardzo wyczerpujące iw rezultacie bardzo słabe, wymagające opieki, rodzą się jagnięta.
Szczególne cechy owiec romanowskich, które odróżniają je od innych ras
Jedną z najważniejszych cech każdej rasy owiec jest kolor ich wełny. Romanowskie jagnięta zwykle rodzą się czarne, chociaż na głowie kończyny i czubek ogona muszą mieć białe plamy. Ten kolor jest tworzony przez czarną zasłonę, która przez około 1 miesiąc zaczyna wyrastać z białego puchu, powodując, że jagnięta stają się szare. Stopniowo stają się jeszcze lżejsze iw wieku 5 miesięcy kolor ich wełny trudno nazwać jasnoszarym, ponieważ staje się prawie całkowicie jasny.
Jedyną osobliwością są czerwone lub złote końcówki wełny, które przedstawiciele rasy mają przez długi czas. Ale w wieku dorosłym runo owiec Romanowa staje się całkowicie szare, z charakterystycznym stalowym odcieniem.
Bardzo ważną cechą przedstawicieli tej rasy jest to, że w jej środku znajdują się trzy odmiany. Różnią się rodzajem budowy ciała - mocne, szorstkie lub delikatne. Możliwe jest określenie, jaki typ jednostki może być indywidualny w zależności od cech zewnętrznych zewnętrznej i cech skóry i wełny. A jeśli takie zadanie może wydawać się bardzo trudne dla przeciętnego człowieka, wystarczy jedno spojrzenie na zwierzę, aby uzyskać profesjonalnego pasterza. W szczególności skupiono się na takich kryteriach:
Owce o silnym typie kości różnią się najbardziej optymalnym stosunkiem wskaźników, takich jak płodność samic i żywotność wszystkich osobników. Cechy zewnętrzne tego typu są proporcjonalnie rozwinięte we wszystkich częściach ciała, co świadczy o jakości zwierzęcia. Takie osoby charakteryzują się szerokim I i bardzo głęboką klatką piersiową, która ma również duży obwód.
Ich kręgosłup, odpowiednio, mocny, ale skóra, chociaż gęsta, ale bardzo cienka i elastyczna. Jeśli chodzi o wełnę, u osób o silnym typie kości najczęściej jest ona gruba i wypoziomowana, co jest głównym znakiem jakości. przy rozmieszczaniu owczej skóry Romanowów będzie miała szary kolor, ponieważ stosunek szarości do białego puchu ma taki wskaźnik jak 1:4-1:10: Długość kręgosłupa może osiągnąć 2-3.5 centymetrów, a dół - 5-6. Dorosła owca tej rasy charakteryzuje się czarną grzywą.
Przedstawiciele grubej rasy owiec romanowskich mają cięższe kości, a wełna jest gęstsza i składa się z twardych kosmków. W przeciwieństwie do poprzedniego typu, ich zasłona jest znacznie grubsza i często ma znacznie przewyższającą ją długość. Stosunek ilościowy kości i puchu wynosi 1: 4. Polar składa się z większej ilości włókna przejściowego, które po rozłożeniu sprawia, że jest bardzo ciemne, prawie czarne. I ogólnie, kolor owiec o szorstkim typie ma ciemnoszare odcienie. Ponadto zwierzęta charakteryzują się dużą i szorstką grzywą.
Grzywa jest również charakterystyczna dla maciorek, tylko ich kolce są znacznie dłuższe niż puch, zwłaszcza z tyłu i po bokach. Warto zwrócić uwagę na specyfikę skóry szorstkiego owcy: jest bardziej szorstka, gęsta i nie tak elastyczna, że nie reaguje tak dobrze. Chociaż opisany typ owiec romanowskich jest bardzo powszechny, ich owcza skóra nie jest tak cenna, ponieważ jest grubsza, cięższa i nie do końca piękna.
Romanowskie owce w łagodnym typie mają bardzo dużą liczbę bardzo zakrzywionych w runie, których zaletą jest ponad 11: 1. Co więcej, sam kręgosłup ma bardzo cienką strukturę, dlatego rozłożona skóra owcza w tym typie zwierzęcia ma jasny kolor. Ponieważ w runie jest bardzo mało włosów podkładowych, cienki dół spada, obniżając jakość owczej skóry. Z tego powodu takie zwierzęta nie są wykorzystywane do hodowli, ponieważ otrzymują bardzo mało wełny, a do uzyskania mięsa bardziej opłaca się hodować inne rasy owiec.
Warto zauważyć, że ten rodzaj przetargu nazywany jest również przez słabo rozwinięty kręgosłup z ostrym kłębem i lekko opadającym sacrum. Ich klatka piersiowa jest również wąska, z przechwytywaniem za łopatkami, nogi są ustawione bardzo blisko siebie. Głowa tych zwierząt ma długi i wąski kształt. Największą wadą owiec romanowskich w łagodnym typie jest ich zmniejszona produktywność (zarówno w wełnie, jak i mięsie) oraz słaba żywotność zarówno noworodków, jak i dorosłych.
Jak wysoka jest wydajność rasy, gdy jest hodowana w domu
Mówiąc o produktywności, przede wszystkim zwrócimy uwagę na wagę owiec Romanowów i ilość produkowanego mięsa. Przede wszystkim pod względem wielkości i wagi są owce, inseminacja, której waga często sięga 75 kilogramów. Maciorki ważą trochę mniej - od 50 do 55 kilogramów. Ale ile jagnięta będą ważyć po urodzeniu, zależy bezpośrednio od ich liczby w jednym miocie. Średnio może być tak:
- W momencie narodzin, jedna jagnięcina, jej waga może być równa 3,7 kilograma.
- Żywa waga jagniąt urodzonych w bliźniakach wynosi zazwyczaj 2,9 kg.
- Trojaczki rzymskich owiec rodzą się zazwyczaj z wagą 2,5 kg.
- W chwili urodzenia, natychmiast każda waga czterech jagniąt zazwyczaj nie przekracza liczby 2,3 kg.
Ale niezależnie od masy urodzonego baranka, tuczonego mlekiem matki, bardzo szybko przybiera na wadze. W setnym dniu życia ważą zwykle od 16 (z wieloma miotami) do 25 (w małym miocie) kilogramów. Nawet przy umiarkowanym tuczu średni dzienny przyrost żywej wagi wynosi zwykle 140-170 gramów. Już za 6-7 miesięcy baranchiki ważą około 35 kilogramów.
Dzięki dużej masie zwierzęcia produktywność mięsa jest również duża. Romanowskie owce słyną z bardzo dobrej jakości mięsa, którego smak i aromat są charakterystyczne tylko dla tej rasy. Podczas uboju owiec w wieku 7 miesięcy wskaźniki ich wydajności zwykle osiągają:
- Żywa waga w tym wieku wynosi średnio 40 kilogramów.
- Masa tuszy przy wyjściu wynosi 18,4 kg.
- Ciało jednego atramentu waży średnio 11 kilogramów.
- Wszystkie kości zwierzęcia mają masę 3,7 kg.
Jeśli chodzi o runo rasy Romanow, to ma najlepsze wskaźniki dla większości przedstawicieli. Przede wszystkim mają bardzo poprawny stosunek liczby awn do dołu - 1: 4-1: 10. Ta cecha jest nawet używana w hodowli zwierząt.
Doświadczeni hodowcy zwierząt gospodarskich zalecają wybranie tych osobników, w których stosunek ten wynosi 1: 7, co nadaje skórze owczej niebieskawy odcień i ogólne wysokie właściwości estetyczne. Należy również zauważyć, że dla opisanej rasy zbyt lekki lub czerwonawy odcień wełny jest uważany za niedopuszczalny.
Jednak bez względu na to, jak dobra jest owcza skóra Romanowów, ważne jest, aby przestrzegać następujących zasad zasady jej strzyżenia i dalszego użytkowania:
Skóra owcza na odzież powinna być wybierana bez dużej ilości puchu, w przeciwnym razie będzie się składać i zbierać.
Bardzo krótki dół (do 6 centymetrów) zwykle nie jest grudkowaty i jest cieplejszy. Dlatego owce z miękkim klejem są częściej cięte.
Skóra owcza z dużą ilością włosów ochronnych nie ma wysokich właściwości termicznych, jest cięższa.
Bardzo ceniony jest runo, które wycięto z młodych owiec w wieku 5-6 miesięcy. Taka owcza skóra ma nawet swoje imię - Petrovskaya. Faktem jest, że dół w takiej owczej skórze ma nie tylko dobrą długość, ale także niezbędną grubość, jedwabistość. Obecność zwierząt tego wieku jest również bardziej subtelna.
Ogólnie rzecz biorąc, owiec Romanow zaleca się ciąć 3 razy w roku. Ilość wełny, którą można uzyskać, będzie zależała w znacznym stopniu od płci i wieku zwierząt. Średnio rocznie od jednego zwierzęcia można uzyskać od 1,1 do 1,3 kg runy. Ilość czystej skóry owczej na wyjściu wynosi zwykle od 65 do 80%.
Jak ważne jest zapewnienie opieki owcom Romanow: zasady hodowli i trzymania zwierząt w domu
W troskliwej opiece owce Romanow nie są wymagane. Bardzo łatwo jest je hodować, okoki występują bardzo często i są bardzo łatwe dla owiec. Płodność występuje w prawie 100% przypadków. Jagnięta rodzą się zdrowe, choć nie zawsze silne (zwłaszcza w wielu miotach). Takim zwierzętom bardzo trudno jest się przystosować, dlatego często trzeba się nimi opiekować.
Faktem jest, że owca jest w stanie nakarmić potomstwo własnym mlekiem nie większym niż 4 jagnięta, ale jeśli jest ich więcej, nie będzie wystarczającej ilości mleka dla wszystkich. Jednak noworodki są w stanie pić nawet mleko krowie bez problemów, co jednak nie jest dla nich tak cenne jak mleko matki.
Innym bardzo ważnym aspektem opieki jest konstrukcja stoiska o wymaganym rozmiarze. W końcu owce są bardzo mobilnymi zwierzętami, a na letnich pastwiskach pokonują duże odległości w ciągu dnia. Dlatego zimą potrzebują dużo miejsca na ruch, zwłaszcza jeśli stado jest liczne. Oprócz przestrzeni zwierzęta będą również potrzebowały koryta i pijących, których liczba musi być obliczana na podstawie liczby osobników. Nie zapomnij o ściółce, która może służyć jako słoma lub siano.
Cechy diety owiec w różnych porach roku
Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że karmienie owiec Romanowów jest bardzo uzależnione od pory roku. Przecież w zimie zwykle trzymane są w straganie, pozwalając im na krótkie spacery. Latem można je wypasać prawie cały dzień, czasem nawet spędzać noc pod gołym niebem lub ze specjalnymi szopami. Rozważ cechy każdego okresu.
Latem owce są trzymane na pastwiskach. Jednak hodowcy zwierząt gospodarskich zalecają stopniowe przenoszenie zwierząt na soczyste pasze, dając siano i koncentraty przez 1-2 tygodnie. Sztuczne pastwiska dla nich najlepiej zasiewać roślinami zbożowymi lub strączkowymi. Zwierzęta mogą paść się na nich od wczesnej wiosny do mrozu. Ważne jest, aby nie zapominać o podlewaniu, do którego owce powinny być wypędzane rano i wieczorem. Najlepiej, aby te owce piły dobrze lub czystą wodę rzeczną.
Złe pastwiska to tereny zalewowe, podmokłe lub zalesione łąki. W czasie upałów nie można trzymać owiec na otwartej przestrzeni, ponieważ są one bardzo źle tolerowane przez wysokie temperatury. Lepiej zabrać je do zacienionych miejsc lub pod szopę.
Podczas sezonu koczowniczego siano jest głównym produktem diety owiec. Oprócz niego zwierzęta te można karmić takimi szorstkimi paszami, jak słoma, plewy i pasza dla gałęzi. Ważne jest jednak, aby dać im soczyste koncentraty, którymi są kiszonka i różne warzywa korzeniowe. Zwierzęta podaje się tylko w zmiażdżonej formie i tylko w karmnikach, w przeciwnym razie zostaną podeptane pod ich stopami. Ponadto ważne jest, aby karmić owce mocznikiem i dodatkami mineralnymi. Rasa Romanowa nie jest zalecana do podawania mącznej paszy ze względu na skażoną wełnę.
