Czerwona porzeczka różni się od czerni nie tylko kolorem i smakiem, ale także cechami techniki rolniczej i owocowania.
Porzeczka czerwona Andreichenko posiada wiele unikalnych właściwości.
Jej jagody, liście i pędy są używane w tradycyjnej medycynie.
Ta odmiana jest idealna do przetwarzania na galaretce i dżemie i często jest konsumowana na świeżo.
Opis odmiana Andreichenko
Wysokość krzewów 1-1,5 m, niezbyt rozłożysta, zaokrąglona, gęsto liściasta. Pędy są raczej grube, mocne, proste, ciemnopomarańczowe, gładkie, matowe, z szarozielonymi wierzchołkami.
Liście pięcioramienna, mała, ciemnozielona, lekko pomarszczona, błyszcząca, owłosiona pod spodem.
Jagody ładna duży, o masie 0,5-1 g, jasnoczerwony, okrągły, złożony w niewielką gęstą szczoteczkę.
Na końcach szczotki jagody są mniejsze, dojrzewają w zgodzie, nie kruszą się, gdy są przejrzałe. Miąższ jest bardzo soczysty, smaczny, słodki, z odrobiną kwaśności i dużych nasion. Skóra jest cienka, ale trwała. Jest dobrze transportowany, ale przechowywany przez krótki czas, około 2 tygodni.
Zdjęcie
Historia hodowli i region hodowlany
Ta odmiana pojawiła się na początku lat 50-tych. w ubiegłym stuleciu w wyniku przypadkowych odmian zapylania Czerwonego Krzyża. Hodowcy Nowosybirskiej Stacji Doświadczalnej I.V. Shpileva, D.A. Andreichenko i A.I. Degtyarev.
Odmiana ta została podzielona na strefy w 1987 r. W rejonie Uralu, Środkowej Wołgi i Syberii. Jest bardzo zimowa odmiana odpornai dzięki temu rośnie na terytorium całego byłego ZSRR. Odmiana ta zyskała największą popularność w regionach o niestabilnym klimacie i często występuje nie tylko w Rosji, ale także na Białorusi iw krajach bałtyckich.
W tych regionach uprawiane są nie tylko czerwone porzeczki w ogrodach, ale także czarne, takie jak Bagira, Belorusskaya Sweet, Grossaya, Gulliver i Dachnitsa.
Charakterystyka
Odmiana jest w połowie sezonu. Pełne dojrzewanie jagód następuje w połowie lipca, ale mogą pozostać na krzaku przez około miesiąc.
Aby przynieść owoce Krzew zaczyna się 2 lata po wyokrętowaniu. Jest to bardzo owocna odmiana, z dobrą pielęgnacją z jednego krzewu może zebrać do 6 kg jagód.
Ponadto odmiana ma dobrą odporność na mróz. Na początku kwitnienia można wytrzymać nawet znaczny mróz, nie uszkadzając pąków i pędów. Odmiana samowystarczalna i nie wymaga dodatkowego zapylania. Jagody świetnie nadają się do przetwarzania i spożywania świeżych.
Z jagód tej odmiany gotują doskonały dżem, zwłaszcza w połączeniu z jabłkami następujących odmian: Golden Summer, Malt Bagaevsky, Mantet, Bolshaya Narodnoe, Medunitsa, Elena i Daughter of Melba.
Sadzenie i pielęgnacja
Miejsce lądowania powinny być dobrze oświetlone, o niskim poziomie wód gruntowych, chronione przed silnymi wiatrami poprzecznymi. Odmiana nie boi się zimnej pogody, ale rozgałęzione pędy u podstawy krzewu mogą wyrwać się ze szkwałowego wiatru. Fabuła powinna być płaska, nie niska, bez cieniowania.
Najlepszy czas na lądowanie ta różnorodność będzie wczesna jesień, koniec września. Podczas sadzenia kilku krzewów odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 1,5 m.
Przygotuj ziemię z wyprzedzeniem.
Około miesiąca przed sadzeniem, miejsce jest dobrze wykopane, usuwa się chwasty, zwłaszcza trawę pszeniczną i osty loch, a stosuje się nawozy organiczne i mineralne: 5-6 kg zgniłego obornika lub kompostu i 1 łyżka. l siarczan potasu i superfosfat na metr kwadratowy. m
Jeśli gleba jest kwaśna, to koniecznie jest to wapno.
Na 2 tygodnie przed posadzeniem można wykopać otwór o wymiarach 50 * 50 cm. Przygotowany otwór na 2/3 objętości wypełniony jest mieszaniną wierzchniej warstwy ziemi, 2 wiader kompostowych lub humusowych, z dodatkiem 3 łyżek. l superfosfat, 2 łyżki. l siarczan potasu i 0,4 kg popiołu drzewnego. Z góry wlać cienką warstwę czystej, przesianej ziemi, dobrze zalać wodą i rozpocząć sadzenie w ciągu 2-3 dni.
Krzew delikatnie umieszczony w przygotowanym dołku i zakopany, mocno ubijając glebę. Porzeczka preferuje lekko zakopane, ukośne dopasowanie, dla lepszego rozwoju korzenia. Po posadzeniu wokół rośliny zrobić głęboki otwór, dobrze podlewany i ściółkowany grubą warstwą torfu lub próchnicy. Natychmiast następuje przycinanie po zakończeniu rośliny: wszystkie gałęzie są przycinane, pozostawiając długość 10-15 cm. Pomimo mrozoodporności, w pierwszą zimę po posadzeniu młody krzew jest starannie zawiązywany i zawijany.
Pierwsze trzy lata opieki czerwona porzeczka polega na podlewaniu, pieleniu i rozluźnianiu gleby oraz na odpowiednim nawożeniu. Wczesną wiosną można karmić krzew organicznymi (6-7 kg próchnicy na metr kwadratowy) i mineralnymi (20 g mocznika i siarczanu potasu oraz 100 g superfosfatu na metr kwadratowy) nawozów. W zimie stosuje się tylko nawozy organiczne.
W wieku czterech lat i starszych wzrasta ilość nawozu: 10 kg próchnicy, 30 g mocznika i potasu oraz 100 g superfosfatu na metr kwadratowy. m wiosną. Ponadto rośliny owocujące dokarmiają dodatkowo co najmniej 4 razy w sezonie wegetacyjnym.
Po pierwsze takie opatrunek górny wydać przed kwitnieniem, drugi - na pojawienie się jajników, po 2 tygodniach - trzeci i po zbiorze - czwarty. W pierwszych trzech można użyć specjalnych złożonych nawozów mineralnych do upraw jagodowych. Dla czwartego superfosfat i siarczan potasu (2 łyżki. Na wiadro wody) byłyby lepsze.
Bardzo ważny i dolistny opatrunek. Najlepiej jest je wydawać podczas kwitnienia i podczas tworzenia jajników.
W tym celu można użyć stymulatorów wzrostu i tworzenia owoców. Lepiej jest przeprowadzać takie leczenie przy suchej pogodzie, wczesnym rankiem lub wieczorem.
Czerwona porzeczka potrzebuje regularnego podlewania, szczególnie w suchą i gorącą pogodę. Szczególną uwagę zwraca się na podlewanie w okresie pierwszych jagód i po zbiorach. Odmiana porzeczki Andreichenko jest dość odporna na suszę, ale przy braku wilgoci jagody stają się małe, suche, a wydajność gwałtownie spada.
Oprócz sadzenia, regularnie wykonują przycinanie i odmładzanie krzewów. Możesz je wydać zarówno wiosną, jak i jesienią. Przez 2-3 lata po posadzeniu przeprowadza się pierwsze przycinanie formujące: usuwa się wszystkie gałęzie osłabione i rosnące blisko ziemi, pozostawiając 4-5 najsilniejszych.
Nie da się skrócić oddziałów - może to znacznie zmniejszyć zbiory w przyszłym roku.
Przycinanie przeciwstarzeniowe rozpoczyna się 7 lat po posadzeniu. Wszystkie nieproduktywne stare gałęzie są wycinane, zastępując nowe, młode pędy. Terminowe przycinanie i właściwa pielęgnacja czerwonych porzeczek może znacznie zmniejszyć ryzyko choroby.
Choroby i szkodniki
Wśród wielu zalet odmian czerwonych porzeczek Andreichenko można zidentyfikować i kilka braki: podatność na obrażenia przez antraknozę i mszyce żółciowe.
Antracnoza porzeczka wyraża się na liściach małych czerwonawych kropek. Szybko rosną, łączą się i powodują przedwczesne suszenie i opadanie liści. Pędy antracnozy mogą być również dotknięte. Najbardziej korzystne warunki dla pojawienia się choroby to wysoka wilgotność i ciepła pogoda.
Aby zwalczyć tę chorobę wczesną wiosną, krzew poddaje się działaniu siarczanu miedzi lub roztworu nitrafenu. Drugi zabieg wykonuje się przed kwitnieniem, stosując 1% siarki koloidalnej. Po 10-12 dniach - trzeci. Ostatnie opryskiwanie odbywa się po zebraniu jagód przy użyciu 1% płynu Bordeaux.
Wśród chorób ogrodowych najczęściej występują antraknoza, bakterioza, chloroza, różyczka i rak bakteryjny. Możesz zapoznać się ze środkami ich zapobiegania w artykułach na naszej stronie.
Czasami gatunek Andreichenko mogą być atakowane przez mszyce liściaste. Możesz zobaczyć jego larwy na spodzie liścia, gdzie tworzą się małe czerwone obrzęki. Uszkodzone liście szybko wysychają i odpadają.
Jako metody walki, wczesną wiosną, krzew jest traktowany karbofosem (40 g na wiadro wody). Dobrze pomaga spryskanie porażonej rośliny roztworem mydła lub ekstraktu z czosnku. Możesz użyć pyłu tytoniowego lub cynamonu. Wszystkie dotknięte liście i pędy muszą zostać pocięte i spalone.
Aby uniknąć ataku tego szkodnika, pożądane jest sadzenie kilku krzewów czosnku lub pomidorów w pobliżu krzewu porzeczki. Konieczne jest również ciągłe rozluźnianie gleby, oczyszczanie opadłych liści i ostrożne kopanie ziemi jesienią.
Różnorodność czerwonych porzeczek „Andreichenko” ma dużo zasługi:
- wysoka wydajność;
- świetny smak;
- dobra prezentacja;
- zimotrwalosc;
- przedwczesność.
Wady bardzo mało:
- słaba odporność na antraknozę;
- czasami mogą być atakowane przez mszyce galusowe.
Czerwona porzeczka „Andreichenko” idealny do sadzenia w ich domku letniskowym, a przy odpowiedniej pielęgnacji zapewni regularne wysokie plony.
Należy również zwrócić uwagę na takie odmiany czerwonych porzeczek, jak Natalie, Jam i Beloved.
