Wskazówki dotyczące sadzenia i uprawy sorgo zbożowego

Ziarno sorgo - Jeden z najstarszych zbóż, pasz i roślin spożywczych, powszechnie znany głównie jako skoncentrowana karma dla zwierząt. Ostatnio jednak ta trawa zyskała dużą popularność wśród zwolenników prawidłowego odżywiania i dietetyków, którzy zalecają włączenie sorgo do diety osobom, które obserwują ich wagę. Faktem jest, że pszenica i niektóre inne zboża zawierają specyficzne białko, gluten, który może powodować alergie, hamuje metabolizm i wspomaga wzrost złogów tłuszczu w tkankach. Ale sorgo zawiera niewielką ilość glutenu i dużo błonnika, więc płatki stały się podstawą zdrowej diety na całym świecie i są uprawiane w prawie wszystkich krajach o średnich szerokościach geograficznych.

Umieść w rotacji

Prekursory sorgo można ocenić za pomocą trzech wskaźników. Najlepiej jeśli chodzi o rezerwy wilgoci w glebie - pszenica ozima; przez szczątki - owies i burakii według ilości resztek pożniwnych - jęczmień jary, pszenica ozima, burak pastewny. Tak więc poprzednicy idą w porządku:

• pszenica ozima;
• jęczmień jary i kukurydza;
• burak pastewny;
• owies;
• słonecznik

Kukurydza - jest także ważnym poprzednikiem sorgo, ponieważ pozostawia wilgoć i składniki odżywcze, które pomagają w rozwoju i rozwoju ziarna sorgo. Brak kukurydzy w tym przypadku to nadmiar resztek pożniwnych, które utrudniają uprawę gleby przed siewem i dalszą opieką. Dlatego też, jeśli kukurydza jest wykorzystywana jako prekursor, to w okresie jesiennym należy zwrócić szczególną uwagę na wyrównanie gleby i sadzenie resztek pożniwnych. Słonecznik może być również poprzednikiem, ale przy jego użyciu konieczne jest zniszczenie sadzonek kropli.

Istnieją następujące wzorce przemian upraw płodozmianu polowego:

I.

1. Czarna para;
2. Pszenica ozima;
3. Pszenica ozima;
4. Kukurydza (ziarno) + sorgo w ½;
5. Kukurydza na kiszonkę;
6. Pszenica ozima;
7. Groch;
8. Pszenica ozima;
9. Słonecznik

Ii.

1. Zielony groszek;
2. Pszenica ozima;
3. Kukurydza (ziarno);
4. Kukurydza na kiszonkę;
5. Pszenica ozima;
6. Sorgo;
7. Wiosenne zboża;
8. Groch (ziarno);
9. Pszenica ozima;
10. Słonecznik

Wiesz? Schemat może się różnić w zależności od warunków produkcji. Jedyny stały warunek: po sorgo należy wysiać tylko wiosenne rośliny.

Ziemia Sorgo

Schemat technologiczny uprawy sorgo przewiduje szereg działań przygotowawczych dla gleby: zniszczenie chwastów, wyrównanie wilgotności powierzchni i gleby. Sorgo do gleby nie jest zbyt wymagające, odpowiednie gleby ciężkie, lekkie i zasolone. Najbardziej udane dla sorgo są luźne, wilgotne, dobrze ogrzane i napowietrzone gleby. Uprawa przed siewem powinna polegać na bronowaniu gleby wczesną wiosną i jednej lub dwóch orkach.

Nawóz sorgo glebowego

Sorgo - kultura, która jest dość wymagająca w stosunku do nawozów, pomimo jej zdolności do samodzielnego wytwarzania baterii z gleby. Roślina dobrze reaguje na nawozy mineralne i organiczne i zużywa je bardzo ekonomicznie.

Sorgo potrzebuje prawie dwa razy, a nawet trzy razy mniej azotu, fosforu i potasu niż kukurydza. Azot jest niezbędny dla kultury do intensywnego wzrostu i zwiększenia powierzchni powierzchni z twardego drewna, dlatego aby uzyskać dobre plony, trzeba wytwarzać wysokie dawki azotu. Fosfor jest również ważny w życiu sorgo zbożowego, jego ilość powinna być półtora do dwóch razy mniejsza niż azotu, około 90-100 kg / ha do nawadniania. Potas pomaga gromadzić cukier w ziarnach sorgo.

Przy niewielkim plonie (do 5 ton na 1 ha) sorgo zużywa potas z gleby, dzięki czemu sam otrzymuje ten minerał. Jeśli wydajność sorgo wynosi około 7-10 ton na 1 ha, występuje niedobór potasu, więc trzeba go wytwarzać w połączeniu z innymi nawozami w ilości 40-60 kg na hektar.

Warto pamiętać, że nawozy azotowe stosowane razem z nawozami fosforanowymi mają negatywny wpływ na kiełkowanie nasion. Dlatego musisz wytwarzać nawóz lokalnie i głębiej wysiewać nasiona. Jeśli nawóz zostanie zastosowany w ten sposób, wydajność zwiększy się o 3-3,5 razy w porównaniu z zastosowaniem pełnego nawozu do orki. Sorgo uwielbia także nawozy organiczne, takie jak obornik, w ilości 10-20 ton na hektar. Najlepiej zrobić to jesienią, przygotowując ziemię i wiosnę, odkładając ją z nasion, lokalnie i głębiej niż siew.

To ważne! Nie przekraczaj zalecanej dawki nawozów azotowych, przyczynia się do gromadzenia toksycznych substancji cyjankowych w zielonej masie sorgo, co jest niebezpieczne przy uprawie roślin na zieloną paszę.

Wybór odmian i zaprawianie nasion

Istnieje kilka opcji klasyfikacji sorgo., w oparciu o różne przeznaczenie odmian tego zboża w kulturze. Najczęstsza uprawa trzech głównych rodzajów sorgo: ziarno, cukier i miotła. Ten ostatni typ jest stosowany do produkcji szczotek i mioteł oraz cukrowego sorgo - do celów żywieniowych i do otrzymywania melasy z łodyg.

Ziarno sorgo obejmuje wszystkie odmiany uprawiane na ziarno. Wysokość ich łodyg wynosi od pół metra do półtora, ziarno jest okrągłe i gołe, łatwe do upadku. Wśród odmian zbóż, które mają wysoką wydajność, odporność na zimno i odporność na suszę, emitują Genichesky 11, Horizon, Krymdar 10, Saturn, Kuban Red 1677, Orange 450, Cactus, Odessa 205, a także hybrydy Stepnoy 5, Rossorg 4 i Zernograd 8.

Przez kilka tygodni nasiona sorgo są przygotowywane do siewu.. Są wytrawione, aby uniknąć porażenia chorobami grzybowymi i bakteryjnymi oraz zniszczyć wewnętrzną mikroflorę, co niekorzystnie wpływa na wzrost. Lepiej jest stosować łączone traktory, takie jak „Fentiuram” („TMTD” 40% + trichlorofenolan miedzi 10% + izomer gamma GHTSG15%), działają lepiej niż same fungicydy.

Obecnie istnieją uniwersalne leki, które umożliwiają traktowanie nasion metodą półsuche. Przy takim opatrunku na 1 tonę nasion pobiera się 5-10 l wody + łączone środki opatrunkowe 1,5-2 kg + rozpuszczalne szkło 150 g. Warto pamiętać, że przy wytrawianiu półsuchym zawartość wilgoci w nasionach wzrasta do 1%.

Wiesz? Eksperymenty naukowe wykazały, że zaprawianie nasion odmian Kuban Red 1677 i Orange 450 sześć miesięcy przed siewem zwiększa kiełkowanie z 45 do 68%.

Optymalny czas na sorgo seva

Odpowiedni okres siewu ma miejsce, gdy średnia dzienna temperatura gleby na głębokości dziesięciu centymetrów wynosi + 14 ... + 16 ° C. Przy wczesnym siewie sadzonki są rzadkie i porośnięte chwastami. W optymalnej temperaturze gleby siewki pojawią się w 10-14 dniu po siewie, a jeśli temperatura wzrośnie do + 25 ... + 28 ° C - w 5-6 dniu.

To ważne! Ściśle nie zaleca się sorgo rosnącego z nasion wczesną wiosną. Nasiona w zimnej glebie nie kiełkują i nie gniją.

Metoda sadzenia sorgo

Spośród wszystkich wiosennych ziaren sorgo ma najmniejsze nasiona, mimo że jego mieszańce i odmiany bardzo różnią się masą nasion. Z tendencją sorgo do intensywnego krzaczastości, należy wziąć pod uwagę wskaźnik wysiewu masy, który jest obliczany przez szerokość między rzędami i gęstość roślin na hektar. Zaleca się wysiew około 160-170 tysięcy roślin na 1 ha. Średnio wynosi 10-14 kg na hektar.

Obliczając szybkość siewu sorgo, należy wziąć pod uwagę kiełkowanie nasion w polu. Nasiona nowoczesnych mieszańców dobrej jakości mają wysokie kiełkowanie laboratoryjne (od 82% do 95%), ale niskie podobieństwo pola - 12-19%.

Nasiona siewu muszą zwilżyć glebę, a nie głęboko łatać. Ponieważ sorgo jest rośliną drobnoziarnistą, przy głębokim siewie okres pędu wzrośnie, rośliny będą wyglądać na słabe i nieodporne na niekorzystne warunki pogodowe. Optymalna głębokość wynosi 7 cm. Po wyschnięciu górnej warstwy gleby możliwe jest osadzenie do 10–12 cm, z rolkami walcowanymi po wysiewie. Jeśli tuż przed siewem spadł deszcz, można pozwolić na głębokość 4 cm, która jest najbardziej akceptowalna na gruntach nawadnianych.

Wysoki plon ziarna sorgo uzyskuje się obserwując małą szerokość rzędów między rzędami - 60 i 45 cm. Zmniejszenie szerokości między rzędami o tej samej gęstości pozwala na równomierne rozłożenie roślin w rzędach, lepiej zaopatrzyć je w żywność i zwiększyć wydajność.

Pielęgnacja upraw sorgo

Technologia uprawy Sorgo obejmuje kilka etapów. Najpierw po wysianiu - Walcowanie za pomocą pierścieniowych wałków, po czym grudki wyrwane z gleby tworzą warstwę ściółki. Po 5 dniach od siewu przeprowadza się przedwschodowe bronowanie sorgo za pomocą średnich bron, aby zniszczyć chwasty.

Jeśli po wysianiu zimna przyszedł ponownie, a sorgo w 10 dniu nie osiągnęło więcej niż 2-3 cm, bronowanie należy powtórzyć. W pierwszej takiej procedurze chwasty są niszczone o 60%, a po drugiej - o 85%. Terminowe i dokładne bronowanie zastępuje jedną uprawę międzyrzędową.

Po długotrwałych deszczach, skorupie tworzy się na powierzchni ziemi, należy ją zniszczyć na czas, ponieważ zapobiega rozwojowi sadzonek. Przed pojawieniem się kiełków skorupa może zostać zniszczona przez bronowanie, ale jeśli powstała podczas okresu kiełkowania, należy ją wyeliminować za pomocą obracających się motyk przy zwiększonej prędkości (do 9 km / h). Dalsza opieka polega na kultywowaniu międzyrzędowych kultywatorów, które jednocześnie nawożą. Uprawa pomaga usuwać chwasty, nasycać system korzeniowy tlenem i zatrzymywać wilgoć przed kwitnieniem i dojrzewaniem nasion.

Uprawa zaczyna się, gdy rzędy sorgo są wyraźnie widoczne. Głębokość pierwszego zabiegu powinna wynosić 10-12 cm, następna jest wykonywana w ciągu 2-3 tygodni na głębokości 8-10 cm, a trzecia - w kilka tygodni po drugiej na głębokość 6-8 cm.

To ważne! Podczas wykonywania zabiegów międzyrzędowych z kultywatorami konieczne jest zachowanie szerokości strefy ochronnej na 10-12 cm.

Kontrola chwastów oraz ochrona przed szkodnikami i chorobami

Najbardziej szkodliwe chwasty dla sorgo - są to szczeciny, które stanowią 90-95% całkowitej masy chwastów. Są łatwo niszczone przez bronowanie sorgo w fazie kiełkowania. Po kiełkowaniu i ukorzenieniu stają się odporne na bronowanie i pewne herbicydy. Możesz je zniszczyć „Agritox” (0,7–1,7 kg na hektar), „2,4 D” (0,5–1 kg na hektar), „2M-4X” (0,5–1,1 kg) na hektar).

Ziarno sorgo może zarażać takie szkodniki jak mszyca, ćma bawełniana, ćma biała, drutowce i strażnicy druciani. Owady te powodują nieodwracalne szkody w uprawie poprzez spożywanie młodych liści, liści, łodyg i zbóż. Aby zwalczać już rozprzestrzeniające się szkodniki, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu za pomocą narzędzia (0,16 kg na hektar) i systemowego środka owadobójczego Zenit (0,2 l na hektar). Podczas masowej reprodukcji szkodników larw - spryskać lek „Bi-58”.

Jeśli na pojedynczej roślinie znaleziono kilka larw, powtórz oprysk po 15 dniach preparatami biologicznymi „Hapelin” (0,8–1,0 kg na hektar), Dendrobatsillin (0,5–1,0 kg na hektar) i Lepidocide ( 1,5-2,0 kg na hektar). Najbardziej narażonych na choroby sorgo plamy liści, rdza, rdza, zgnilizna łodyg, gelmintosporiozu, fusarium i alternariosis, które zmniejszają plony.

Aby temu zapobiec, konieczne jest terminowe niszczenie resztek pożniwnych, usuwanie uszkodzonych obszarów, uprawa gleby, marynowanie nasion i stosowanie potażu i nawozów fosforowych, ponieważ niemożliwe jest wyhodowanie dobrych zbiorów sorgo bez przestrzegania tych środków agrotechnicznych.

Zbieranie sorgo

Ziarno sorgo zwykle nie jest obsypywane, jest zbierane, gdy ziarno jest w pełni dojrzałe. Jednocześnie przed czyszczeniem należy określić wilgotność. Cechą charakterystyczną sorgo jest to, że ziarno zwykle dojrzewa w wiechy, gdy cała liściasta masa jest wciąż zielona i ma wilgotność 60%, a łodygi 70%. Wilgotność ziarna powinna wynosić 25-30%, a następnie można rozpocząć czyszczenie.

Zbieranie zbiorów bezpośrednich za pomocą maszyn żniwnych. Aby uniknąć zmiażdżenia ziarna podczas omłotu, prędkość zmniejsza się do 500-600 na minutę. Aby uzyskać suche ziarno, konieczne jest przeprowadzenie oddzielnego czyszczenia, szczególnie w przypadku odmian o wczesnym dojrzewaniu. Stosuje się głowicę ZHN-6, która ukosowuje masę przy niskim cięciu (do 15 cm) i składa ją w rolki.

Dwa tygodnie po wysuszeniu ziarna i zieleniny w rolkach omłot wykonuje kombajn. Zielone sorgo jest zbierane podczas wyrzucania wiechy, pozostawiając nacięcie 10-12 cm.

To ważne! Zebrana zielona masa musi być karmiona po czterogodzinnym więdnięciu, aby zapobiec możliwemu zatruciu substancjami cyjankowymi.