Główne choroby difenbachii i ich leczenie (ze zdjęciem)

Dieffenbachia (Dieffenbachia) - tropikalna roślina zimozielona o wysokości do dwóch metrów, z dużymi barwnymi liśćmi do pół metra, której miejscem urodzenia jest Ameryka Południowa. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina dobrze rośnie, uwalnia nowe liście i cieszy oko swoim dziwacznym wyglądem. Ale, podobnie jak wszystkie egzotyczne rośliny, difenbachia jest podatna na różne choroby. W tym artykule przyjrzymy się głównym rodzajom i metodom leczenia chorób Dieffenbachii.

Choroby grzybicze

Diefenbachia jest najczęściej podatna na choroby grzybowe, których główną przyczyną jest wysoka temperatura powietrza, nadmierne podlewanie lub wilgotność w pomieszczeniu, w którym rośnie. Jako środek zapobiegawczy na pojawienie się grzyba podczas przeszczepiania roślin, należy używać tylko ziemi wysokiej jakości. Rozważmy następujące typy chorób grzybiczych Dieffenbachia: antraknoza, fusarium, zgnilizna korzeni i plamistość liści.

Wiesz? Nazwa rośliny pochodzi od ogrodnika Cesarskiego Pałacu w Wiedniu - Josefa Dieffenbacha.

Jak leczyć difenbachię z antraknozy

Grzyby Colletotrichum gloeosporioides powodują difenbachię antracnozy, która pojawia się jako plamy na liściach, które ostatecznie pokrywają całą płytkę liściową, po czym cały liść wysycha. Przyczyną tej choroby jest zbyt wysoka temperatura w pomieszczeniu o wysokiej wilgotności i nadmiernym podlewaniu. Martwe części rośliny są zakażone antraknozą, muszą zostać zniszczone. Diffenbachia do leczenia tej choroby powinna być pilnie leczona środkami grzybobójczymi - „Vitaros” lub „Fundazol” zgodnie z ich instrukcjami. Należy również zauważyć, że podczas rozpylania diefenbachii woda między łodygą a ogonkiem liściowym może spowodować zgniliznę liści.

Zapobieganie i leczenie fusarium

Fusarium solani grzyby powodują fusarium, które objawia się wgniecionymi ciemnymi plamami na korzeniach i kołnierzu korzeniowym difenbachii. Roślina dotknięta fusarium zanika i liście żółkną. Jeśli wilgotność powietrza i gleby jest zbyt wysoka, roślina pokrywa grzybnię o różowym zabarwieniu. Czynnik sprawczy jest odporny na niekorzystne czynniki, przez długi czas może być z powodzeniem przechowywany w zanieczyszczonej glebie. Traktuj fusarium w leczeniu roślin „Fundazol”, „Rovral”.

W profilaktyce fusarium stosuje się wysokiej jakości zdrowe podłoża, które podczas rozmnażania nie pozwalają na sadzenie zainfekowanej łodygi. Materiał do sadzenia może być przechowywany w roztworze grzybobójczym przez ćwierć godziny w celu dodatkowej dezynfekcji. W profilaktyce czasami stosuje się opryskiwanie Glyocladinem.

To ważne! Sok z difenbachii zawiera toksyczne substancje, które powodują obrzęk jamy ustnej i ślepotę, gdy wchodzi ona odpowiednio do ust i oczu. Ponadto dzieci i zwierzęta są bardziej narażone na truciznę.

Miejsce na liście

Grzyb Phaeosphaeria eustoma powoduje plamienie liści w Dieffenbachii, co objawia się jako brązowe okrągłe plamy z pomarańczową obwódką. Stare liście są najbardziej podatne na chorobę. Roślina choruje w gorącym pokoju o wysokiej wilgotności. Czynnik chorobowy utrzymuje się na fragmentach zakażonych roślin i może być przenoszony za pomocą wody. Po wykryciu plam, dieffenbachia powinna być umieszczona w odpowiednich warunkach uprawy i leczona Vitaros lub Fundazole.

Dieffenbachia Root Rot

Grzyby Pythium i Phytophthora powodują zgniliznę korzeni, pojawiają się przygnębione ciemne obszary na korzeniach i szyjkach korzeniowych rośliny, z czasem gnije tułów w diecezji, pęka i upada. Plamy mogą być pokryte jasnoszarą grzybnią. Czynnik chorobotwórczy pozostaje w ziemi. Zgnilizna korzeni wysoce wilgotnej rośliny choruje, a wysoka temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym rośnie dieffenbachia przyczynia się do choroby. W celu zapobiegania chorobie kwiaciarskiej należy stosować gazowane neutralne podłoża i nawozy potasowe. Po wykryciu choroby część podłoża zostaje wymieniona, podlewanie zostaje zatrzymane, a roślina jest traktowana „Previkur” lub „Profit Gold”.

Wiesz? Złamaną roślinę można łatwo przekształcić w rozcięcie, do tego trzeba włożyć część łodygi do wody.

Bakterioza i difenbachia

Bakterie Erwinia carotovora Bergey i Erwinia chrisantemi powodują bakteriozę w diefenbachii, która objawia się na łodydze z wodnymi obszarami o wyraźnych krawędziach, z czasem plamy stają się brązowe lub szare, a liście pokrywają jasne wodne miejsca z żółtą obwódką. Czynnik chorobowy utrzymuje się we fragmentach zakażonych roślin, może być przenoszony, gdy roślina jest mechanicznie uszkodzona, jest aktywowany przy wysokiej wilgotności i wysokiej temperaturze oraz z nadmiernie nawożoną glebą. Podczas przesadzania diecezji należy przestrzegać zasad agrotechniki, rośliny silnie dotknięte bakteriozą muszą zostać zniszczone. W trakcie leczenia skuteczne jest rozpylanie i polewanie difenbachią za pomocą siarczanu miedzi lub mieszanki Bordeaux.

Jak radzić sobie z chorobami wirusowymi Dieffenbachia

Dość duża część chorób należy do grupy wirusów, z których często występują: brąz liść i mozaika wirusowa. Zastanów się, jak leczyć difenbachię z tych chorób.

Liście brązowe

Wirus plamisty pomidorów powoduje liście brązu w diecezji, która pojawia się na liściach w kółkach, pierścieniach lub łukach żółtego koloru, z czasem blaknie liść, zwisa. Po porażce z brązem diefenbachia nie rośnie. Czynnikiem wywołującym chorobę są owady z frędzlami lub wciornastki o długości 0,5-2 mm. Choroba jest skutecznie leczona za pomocą leczenia „Aktar”, „Aktophyt” i „Fitoverm”.

Jak leczyć wirusową mozaikę

Wirus mozaiki Dasheen powoduje powstanie mozaiki wirusa. Choroba objawia się na liściach mozaikową plamą, wzrost rośliny zatrzymuje się. Czynnikiem wywołującym chorobę są szkodniki, często mszyce, dobrze zachowane w porażonych roślinach. Do profilaktyki i leczenia stosowanych leków owadobójczych przeprowadzono opryski „Aktara”, „Actofit” i „Fitoverm”.

To ważne! W pokoju difenbachia, dolne liście często spadają, dekoracyjny wygląd jest tracony. Jest to nieunikniona właściwość instalacji, wystarczy ją zaktualizować.
W każdym razie wszystkie choroby difenbachii są łatwiejsze do powstrzymania poprzez uprawę rośliny w odpowiednich warunkach, z uwzględnieniem jej cech i potrzeb, niż zwalczanie chorób spowodowanych niewłaściwymi warunkami zatrzymania.