Biała gerbera to wspaniała próbka kwiatu, którego natura jest przeznaczona do tworzenia kompozycji kwiatowych. Nadaje się do prawie każdego bukietu - od pompatycznego arystokratycznego do najbardziej skromnego. Do niedawna był używany głównie jako „przemysłowy” kwiat na kompozycje kwiatowe, jednak obecnie gerbera stała się atrakcyjna dla hodowców amatorów.
Gerbera to piąty najbardziej popularny kwiat na bukiety, po różach, goździkach, chryzantemach i tulipanach. Inną nazwą tego wspaniałego kwiatu jest „stokrotka transvaalska”, od nazwy miejscowości Transvaal w Republice Południowej Afryki, gdzie została odkryta.
Opis botaniczny i historia
Gerbera należy do rodziny asterów i jest podobna do asteru, rumianku, a nawet do małego słonecznika. Nazwę otrzymał od nazwiska wybitnego niemieckiego lekarza i biologa Traugotta Gerbera. Białe piękno Europejczyków stało się powszechnie znane po wyprawach w dziczy Afryki Południowej, subtropikalnych lasów Madagaskaru, dopiero pod koniec XIX i na początku XX wieku.
Kwiat „stokrotki transvaalskiej” to złożony kwiatostan (inaczej określany jako „kosz”). Średnica kwiatostanu wynosi od 4 do 30 centymetrów.
Taki „koszyk” składa się z:
- bardzo delikatne białe kwiaty na skraju kwiatostanu;
- środkowe kwiaty, które są drobnymi żółtymi rurkami.
W sumie „koszyk” może zawierać do 100 indywidualnych kolorów. Liście białej gerbery są pełne wdzięku, koloru ciemnozielonego, z ząbkowanymi wgłębieniami na liściach wzdłuż krawędzi, do 30 centymetrów długości, czasem pokryte białawym fuzzem. Wysokość łodyg - do 60 centymetrów. Kłącze dobrze rozwinięte.
Gerbera to roślina wieloletnia. Obecnie, dzięki pracy hodowców, wyhodowano już około 70 odmian białej gerbery.
Wygląd i funkcje
Biała gerbera jest niesamowicie podobna do stokrotki. Szypułka gościa z subtropik jest zawsze samotna, otoczona liśćmi i przyczepiona do pędów. „Rumianek transwalski” - kwiat ciepłolubny, więc nie zaleca się uprawiania go w naszych warunkach na otwartym polu (jeśli chcesz dowiedzieć się, jak gerbera jest nadal uprawiana w ogrodzie, przeczytaj ten artykuł).
Chociaż gerbera uwielbia światło słoneczne, wskazane jest ukrycie go w cieniu w południe w lecie. Co ciekawe, czas kwitnienia rośliny wynosi 12 godzin. Jeśli jest za dużo światła słonecznego, a także jeśli jest nadmiar, nie można w ogóle czekać na kwiaty (więcej informacji na temat tego, dlaczego gerbery nie mogą kwitnąć i jak się nimi zająć w tym przypadku, można znaleźć tutaj).
Zdjęcie
Poniżej zobaczysz zdjęcie białej gerbery:
Gdzie i jak sadzić?
Jak wspomniano powyżej, uprawa białej gerbery na otwartym polu jest trudna. W centralnej Rosji „Transwalskie stokrotki” należy wykopać przed nadejściem zimnej pogody. Zaleca się uprawiać tę różnorodność roślin w szklarniach lub w domu.
Oświetlenie i lokalizacja
Gerbera - „sissy” i boi się przeciągów i silnych wiatrów. Jeśli nadal zdecydujesz się zasadzić na otwartym polu, najlepszą lokalizacją byłoby miejsce w pobliżu martwego ogrodzenia lub ściany budynku z maksymalnym nasłonecznieniem.
Zaleca się sadzić roślinę w małym otworze, ale tylko tak, aby nie gromadziła wody, będzie to katastrofalne dla gerber. Zaleca się umieszczenie gerbery w domu w doniczce w cichym i jasnym miejscu (jak dbać o gerberę w garnku, przeczytaj tutaj). Najlepszym rozwiązaniem dla tej kapryśnej rośliny jest parapet skierowany na południowy wschód. Również hodowcy kwiatów powinni umieścić doniczkę gerbery na palecie z mchem torfowym, żwirem lub gliną ekspandowaną.
Wymagania glebowe
Gerbera preferuje poluzowaną glebę, przez którą łatwo przepływa świeże powietrze. Aby przygotować podłoże, będziesz musiał mieszać w równych proporcjach:
- torf;
- drobny piasek;
- murawa z liści
Zasadniczo mieszanka pocztowa dla róż, szeroko reprezentowana w sieciach dystrybucji, nadaje się również do gerber.
Humus i kompost są bardzo szkodliwe dla korzeni gerbery. Unikaj dodawania tych składników do gleby.
Opieka i powszechne choroby i szkodniki
Powszechne choroby i szkodniki „Transvaal daisy” - delikatna roślina. Jak już wspomniano, nie lubi przeciągów i nadmiernie jasnego światła słonecznego.
Ze szczególną ostrożnością należy podchodzić do podlewania. Krople wody nie powinny spadać na liście i rozetę podstawową (z tego samego powodu roślina nie lubi opryskiwania), ilość wody powinna być mała, aby w żadnym wypadku nie stała w podstawowej warstwie ziemi. Do podlewania nadaje się tylko zmiękczona, lekko ogrzana woda.
Powietrze, które białe piękno „oddycha”, powinno być dobrze nawilżone, o temperaturze 20-22 stopni Celsjusza. Ponadto, poważnie, konieczne jest podejście do aplikacji na glebę:
- kompleksy nawozowe o wysokim poziomie azotu muszą być stosowane od późnej zimy do połowy wiosny;
- kompleksy wzbogacone potasem, odpowiednie na okres kwitnienia, który nawiasem mówiąc, przypada na okres od sierpnia do listopada.
Kilka słów o chorobach i szkodnikach gerbery wpływających na roślinę. Obejmują one:
- Mączna rosa. Objaw zewnętrzny - płytka nazębna w górnej części liści chorej rośliny, ich ciemnienie.
- Fusarium i verticillus. W obecności takiej choroby kłącze i podstawa szypułek są malowane w intensywnym brązowym kolorze.
- Phytophthora. Jego objawami są pigmentacja spocona na wszystkich częściach gerbery, gnicie łodygi.
- Szara zgnilizna. Liście i pędy są pokryte szarym kwiatem.
Możliwe jest zapobieganie zakażeniom tymi chorobami poprzez regularne wietrzenie pomieszczenia, w którym żyje roślina. Ale uważaj na szkice! Mogą łatwo zniszczyć gościa ich wilgotnych subtropików.
Gerbera i szkodniki wrażliwe, w tym:
- pająk;
- mączlik;
- mszyca;
- schitovka.
Możesz się ich pozbyć, delikatnie myjąc roślinę w roztworze mydlanym lub stosując środek owadobójczy.
Przeczytaj więcej o pielęgnacji gerbery tutaj, ale tutaj powiedzieliśmy, dlaczego liście gerbery mogą żółknąć i jak je leczyć.
Hodowla
Istnieją trzy sposoby hodowli białej gerbery:
nasiona (rzadko);- podział buszu;
- szczepienie.
nasiona (rzadko);Nasiona są sadzone w glebie na samym początku wiosny, po pokryciu minimalną warstwą gleby, uprzednio moczoną przez 3-4 godziny.
Nasiona można sadzić nie wcześniej niż 6 miesięcy po zbiorach.po dokładnym wysuszeniu.
Po pojawieniu się pierwszych liści na młodych roślinach są one przeszczepiane, ostrożnie odcinając końcówkę głównego korzenia.
Powielanie przez podział jest często praktykowane przy uprawie gerbery w domu.
- Podział jest przeprowadzany pod koniec kwitnienia, zwykle latem.
- Podczas dzielenia gerbery górna warstwa gleby jest usuwana, górna część odsłoniętego kłącza jest ostrożnie cięta na dwie części (najwygodniej jest użyć skalpela chirurgicznego).
- Obie części pozostają w puli.
- Zaleca się posypać cięcie sproszkowanym węglem (ale wystarczy sucha ziemia).
- Po pojawieniu się nowych korzeni w roślinach są one usuwane i sadzone w różnych pojemnikach. Inny sposób hodowli białej piękności - sadzonki.
- W gerberie odcina się część łodygi z liściem i węzłem i umieszcza w ciepłej, wilgotnej glebie.
- W ciągu około tygodnia pojawią się nowe pędy, z których będą rosły nowe „stokrotki Transvaal”.
Wniosek
Gerbery są bardzo piękne i eleganckie kwiaty, modne, spektakularne, bez zarzutu w ich surowym pięknie. Potrafią ożywić wnętrze każdego pomieszczenia, wnieść nuty radości i optymizmu w codzienne życie. Możesz oddać gerbera osobie, do której masz głęboki szacunek i poczucie wdzięczności.
