Jak leczyć pryszczycę u krów

Pryszczyca jest niebezpieczną chorobą bydła, jest bardzo zaraźliwa i dlatego szybko się rozprzestrzenia, ma negatywne konsekwencje nie tylko dla rolnictwa, ale także dla całej gospodarki. FMD jest przenoszona ze zwierząt na ludzi, na szczęście jest często leczona bez śladu, ale zdarzają się również wyjątki, więc powinieneś wiedzieć, jak rozpoznać tę chorobę u zwierząt na czas.

Czym jest ta choroba

Choroba pryszczycy jest chorobą wirusową występującą we wszystkich parzystokopytnych, w tym dzikich, ale bydło jest na nią najbardziej podatne. Ponadto zwierzęta są chore, niezależnie od wieku, chociaż młode zwierzęta zakażają się szybciej i chorują bardziej. Należy zauważyć, że pryszczyca rozprzestrzenia się na całym świecie.

Patogen, źródła i drogi zakażenia

Czynnikiem wywołującym FMD jest drobny wirus złożonej kompozycji białkowej, którego średnica wynosi tylko 10-30 nanometrów. Należy do wirusów zawierających RNA, rodzaju - rinowirusów, rodziny - Picornaviridae.

Według jego właściwości wirus FMD dzieli się na siedem typów - O, A, C, CAT-1, CAT-2, CAT-3 i Asia-1, z których każdy z kolei ma kilka wariantów. Liczba wariantów stale się zmienia wraz z rozwojem wirusa i pojawiają się nowe.

A jeśli zwierzę miało jakąś chorobę FMD, nie wyklucza to zakażenia innym rodzajem wirusa.

Źródła tego wirusa:

• chore zwierzęta, w tym zwierzęta w okresie inkubacji;
• nosiciele wirusa (te krowy, które już chorowały, mogą być niebezpieczne przez ponad rok).

U chorych zwierząt możliwe jest wykrycie wirusa w mleku, ślinie, moczu i kale, dlatego czynniki sprawcze pryszczycy bez żadnych problemów dostają się do środowiska zewnętrznego. Efektem tego jest zanieczyszczenie stodół, placów spacerowych, różnego wyposażenia, koryta, pastwisk, zbiorników i paszy.

Osoby towarzyszące, pojazdy, inne zwierzęta domowe, takie jak koty, psy, ptaki, mogą biernie przenosić wirusa na siebie. Pasożyty owadów mogą być również niebezpieczne. Wirus FMD żyje w środowisku dość długo. Tak więc na pastwiskach w górach może być aktywny aż do następnego sezonu, na sierści zwierzęcej trwa przez 50 dni, na odzieży ludzkiej - do 100 dni, a wewnątrz - do 70 dni.

Wiesz? Jest akcja o nazwie „Cow Parade”. Podczas jego realizacji pomniki krów z włókna szklanego malowane przez artystów są instalowane na ulicach miast lub galeriach, po czym te dzieła są sprzedawane, a wpływy są wysyłane na cele charytatywne.

Krowa może zostać zainfekowana w następujący sposób:

• podczas jedzenia przez błonę śluzową jamy ustnej;
• przez uszkodzoną skórę wymion i kończyn;
• przez unoszące się w powietrzu kropelki w obecności wielu chorych osób.

Okres inkubacji i objawy pryszczycy u krów

Okres inkubacji trwa od 2 do 7 dni. Choroba jest zawsze ostra. Bydło może mieć dwie formy pryszczycy - łagodne i złośliwe.

Rozważ objawy łagodnej formy wraz z rozwojem choroby:

1. Słaby apetyt i wolna guma do żucia.
2. Temperatura wzrasta do 40,5-41,5 stopni, błona śluzowa jamy ustnej jest gorąca i sucha.
3. Szybki puls i oddychanie.
4. Całkowite odrzucenie żywności i gwałtowny spadek produkcji mleka.
5. Drugiego lub trzeciego dnia od początku choroby - pojawienie się pęcherzyków (w rufie) w ustach, w nosie i na skrzydłach nosa, ciecz wewnątrz nich jest początkowo czysta, następnie staje się mętna.
6. Pojawienie się erozji w miejscu wybuchu na rufie.
7. Obfite ślinienie się, trudności z jedzeniem, pragnienie.
8. Opuchlizna skóry w okolicy kopyt jest kulawizna.
9. Możliwe są tachykardia i arytmia, a także zaburzenia nerwowe.

Większość chorych krów wyzdrowieje po 3-4 tygodniach od momentu zakażenia, pod warunkiem dobrej opieki i odpowiedniego leczenia. Śmiertelność w tym przypadku jest dość mała - do 0,5%. Oznaki złośliwej postaci pryszczycy, oprócz aftowej śluzu i skóry, są następujące:

1. Poważne zaburzenia serca, w tym niewydolność serca.
2. Zaburzenia układu krążenia.
3. Depresja, drgawki.
4. Skrócenie oddechu, świszczący oddech.

Niestety, ta forma charakteryzuje się wysoką śmiertelnością, do 70%.

Chorobę pryszczycy w postaci złośliwej obserwuje się najczęściej u młodego bydła. Cielęta cierpią nieco inaczej: w wieku dwóch miesięcy nie mają aft, ale obecne są ostre zapalenie żołądka i jelit, posocznica, zapalenie mięśnia sercowego i ciężka depresja.

Chore dzieci nie chcą ssać siary. Mogą umrzeć już pierwszego dnia, a śmiertelność może osiągnąć 60%.

Diagnostyka

Diagnoza pryszczycy opiera się na:

• dane epizootologiczne;
• objawy kliniczne choroby;
• zmiany patologiczne na otwarciu;
• testy laboratoryjne.

To ważne! Na pierwszym objawie tej niebezpiecznej choroby należy podjąć natychmiastowe działania w celu wczesnego rozpoznania.

Kiedy u krów lub cieląt pojawia się wysypka w ustach, w okolicy wymienia, kończyn, ślinienia, kulawizny, niechęci do żucia pokarmu, powinno to wzbudzić podejrzenie pryszczycy. Do badań laboratoryjnych wybiera się ściany rufowe, które jeszcze nie pękły (co najmniej 5 gramów). Zebrany materiał należy umieścić w środku konserwującym, który jest mieszaniną chemicznie czystej gliceryny i roztworu buforu fosforanowego o pH 7,4-7,6, pobranego w równych ilościach.

Następnie pojemnik ze środkiem konserwującym jest szczelnie zamknięty i po owinięciu w watę zamyka się w metalowym wodoodpornym pojemniku. Wszystko to jest dostarczane do odpowiednich służb weterynaryjnych, ściśle przestrzegając środków bezpieczeństwa.

W laboratorium, stosując różne specyficzne reakcje, stwierdza się obecność wirusa powodującego pryszczycę. Jeśli wykryty zostanie wirus, przeprowadzane są badania biologiczne, aby określić rodzaj i wariant czynnika sprawczego.

Należy zauważyć, że pojawienie się pęcherzyków z płynem w jamie ustnej i na wymieniu krowy nie zawsze wskazuje na obecność niebezpiecznej choroby, ten sam znak jest charakterystyczny dla zapalenia jamy ustnej i zapalenia skóry, ospy i dżumy.

Choroby zakaźne bydła obejmują również: mykoplazmozę, wąglika, nekrobakteriozę, zapalenie błony śluzowej macicy, guzkowe zapalenie skóry, chlamydię, brucelozę, leptospirozę, anaplazmozę, promienicę.

Zmiany patologiczne

W przypadku łagodnego przebiegu choroby, jak już zauważyliśmy, śmierć chorych zwierząt występuje bardzo rzadko. W badaniu sekcji zwłok martwych osobników występują afty i erozja błony śluzowej jamy ustnej, w okolicy blizny, a także na skórze lustra nosowego, gdzie nie ma włosów, warg, sutków, obręczy i szczeliny między kopytami.

Czasami te zmiany są zlokalizowane wokół odbytu. Jednak w przypadku złośliwej pryszczycy, oprócz powyższych objawów, występują zmiany w mięśniach szkieletowych i mięśniu sercowym. Ustalono, że główną przyczyną śmierci chorych zwierząt jest uszkodzenie mięśnia sercowego.

Po przeprowadzeniu zewnętrznego badania serca i nacięciu mięśnia sercowego, znajdują się małe ogniska żółto-szarej zmiany w postaci plam lub pasków o różnych rozmiarach i kształtach.

W mięśniach pleców, kończyn, języka i niektórych innych, uszkodzenia włókien mięśniowych można znaleźć w postaci żółtawych żelatynowych surowiczych nacieków.

W ciężkich przypadkach podczas autopsji wykrywane są krwotoki, które koncentrują się w przewodzie pokarmowym, płucach, nerkach, wątrobie, a nawet w mózgu i rdzeniu kręgowym. Można także znaleźć surowicze nacieki w tkance podskórnej, tkance łącznej, na ścianach jelita.

Leczenie pryszczycy u krów

Ze względu na dużą liczbę odmian wirusa pryszczycy, które również stale się mutują, nie wytwarzają żadnych preparatów weterynaryjnych do leczenia tej niebezpiecznej choroby. W tym przypadku najważniejsze - dobra opieka i zwalczanie objawów.

Wydarzenia ogólne

Pierwszym krokiem jest izolacja chorych zwierząt w oddzielnym pomieszczeniu. Powinien być czysty, z dobrą wentylacją i komfortową temperaturą. Miękkie, czyste łóżko o właściwościach higroskopijnych należy umieścić na podłodze. Może to być torf, trociny.

To ważne! W okresie choroby krowy są bardzo podatne na inne wirusy i infekcje, więc potrzebują czystości i opieki, aby uniknąć pojawienia się wtórnej infekcji.

Karmienie chorych krów wymaga jedynie miękkiej paszy. Zaleca się podanie rozmówcy mąki, zielonej trawy, wysokiej jakości kiszonki. Należy zapewnić zwierzętom czystą wodę pitną w wystarczających ilościach.

Specjalne środki

Ważnym aspektem leczenia bydła jest leczenie dotkniętych obszarów aftami i erozją.

W przypadku błony śluzowej jamy ustnej stosuje się:

• 2 procent kwasu octowego;
• roztwór nadmanganianu potasu - 0,1%;
• furatsilin - 0,5%;

Jeśli zmiany są rozległe i powodują ból, konieczne jest znieczulenie, aby zwierzę mogło normalnie jeść.

Aby to zrobić, wykonaj następującą mieszaninę:

• Novocain;
• anesthesin;
• siarczan miedzi.

Stosunek składników: 1: 1: 2 i jako podstawa przy użyciu wazeliny lub oleju rybnego. Tę maść nakłada się na dotknięte obszary w ustach na krótko przed posiłkami.

Do obróbki kończyn stosuje się mieszankę smoły i oleju rybiego w równych proporcjach, a jeśli występuje znaczące zapalenie, wówczas w roztworze nadmanganianu potasu stosuje się jod lub streptocid. Możesz wziąć kąpiele stóp, w tym przypadku:

• roztwór formaldehydu - 2%;
• roztwór sody kaustycznej - 0,5%;
• Emulsja kreolinowa lub lizolowa - 2-3%.

Wszystko to jest dodawane do specjalnych pojemników z czystą wodą w komfortowej temperaturze, a krowy są przez nie przejeżdżane. Wszystkie powyższe procedury stóp są wykonywane codziennie.

Oprócz środków zewnętrznych należy stosować określone leki do podawania doustnego.

W tym celu zastosuj:

• immunolakton;
• laktoglobulina;
• surowica z krwi rekonwalescentów (są to osoby, które już były chore i wyzdrowiały).

Wiesz? W Australii, kilkadziesiąt lat po rozpoczęciu hodowli krów, problem obornika stał się ostry: miejscowe chrząszcze nie mogły go przetworzyć, ponieważ zostały dostrojone do odchodów zwierząt torbaczowych .Odkryto drogę wyjścia, chrząszcze gnojowe sprowadzono z kontynentu afrykańskiego.

W ciężkich przypadkach chore krowy otrzymują środki na serce dla normalnego funkcjonowania serca. Aby dać siłę, zaleca się wstrzykiwanie glukozy dożylnie lub po prostu dawanie zwierzęciu szklanki miodu dziennie.

Zapobieganie i szczepienie bydła

Niebezpieczne choroby, takie jak pryszczyca, są łatwiejsze do uniknięcia niż leczenie. A teraz środki przeciwko czystości na całym świecie doprowadziły do ​​tego, że na większości terytoriów panuje pomyślna sytuacja. Niemniej jednak istnieją oddzielne ogniska choroby, więc środki zapobiegawcze są bardzo ważne. W sprawach zapobiegania pryszczycy istnieją 4 metody stosowane w różnych krajach:

1. Szczepienia nie są przeprowadzane, wszystkie zarażone i potencjalnie zainfekowane osoby są całkowicie wyeliminowane.
2. Szczepienie odbywa się wyłącznie wokół ogniska choroby, a w samym sercu zwierzęta są niszczone.
3. Prowadzono regularne szczepienia bydła w celu zapobiegania w obszarach graniczących ze zmianami chorobowymi, w palenisku, wszystkie chore osoby są niszczone, a szczepienia są wykonywane wokół niego;
4. Zakażone osoby są eliminowane, przeprowadzane są intensywne szczepienia i kwarantanny.

Trzeba powiedzieć, że pierwsza metoda jest stosowana tylko w krajach rozwiniętych o silnej gospodarce, ponieważ przynosi znaczne szkody materialne. Wszystkie pozostałe są wykorzystywane z uwzględnieniem sytuacji, położenia geograficznego i rozwoju hodowli zwierząt.

Środki zapobiegawcze obejmują kontrolę służb weterynaryjnych na granicach państw, stałe wdrażanie środków mających na celu poprawę kultury sanitarnej w przedsiębiorstwach hodowlanych i wśród ludności. Ponadto konieczna jest kontrola przemieszczania zwierząt, dostawa produktów i surowców.

To ważne! Wirus FMD jest odporny na wiele substancji chemicznych, które są tradycyjnie stosowane do dezynfekcji pomieszczeń, na przykład do wybielania. Najlepiej leczyć zakażone stodoły roztworem 2% formaldehydu i 1-2% sody kaustycznej.

I wreszcie, szczepienie, które przeprowadza się w wielu gospodarstwach i hodowlach bydła, jest uważane za bardzo skuteczny środek zapobiegawczy przeciwko pryszczycy. Do przeprowadzenia specjalnych surowic hiperimmunizowanych, a także szczepionek otrzymanych z krwi nosicieli wirusów. Kiedy krowa zostaje zaszczepiona po raz pierwszy, po 21 dniach tworzy odporność trwającą rok.

Podsumowując, powiedzmy, że choroba pryszczycy jest niewątpliwie niezwykle niebezpieczną chorobą bydła. Bardzo ważne jest jasne poznanie pierwszych konkretnych znaków w celu podjęcia środków na czas leczenia, ponieważ na początkowym etapie jest to znacznie łatwiejsze.

Ponadto wczesna diagnoza i identyfikacja konkretnego wirusa FMD zatrzyma jego rozprzestrzenianie się na dużych obszarach. A środki zapobiegawcze i szczepienia pomogą całkowicie uniknąć takich problemów. Zadbaj o swoje bydło, a także o własne zdrowie!