Węgierskie gołębie latające są doskonałym połączeniem piękna i doskonałych właściwości lotu, dzięki czemu są tak cenione przez wielu hodowców drobiu. Oprócz tych zalet ptaki charakteryzują się niskimi wymaganiami dotyczącymi warunków przetrzymywania, więc powinieneś dowiedzieć się więcej o przedstawicielach tej rasy.
Historia rasy
„Węgrzy” to ogólna koncepcja obejmująca kilka ras. Z tytułu łatwo zgadnąć, że Węgry są ojczyzną tych gołębi. 
Budżetowe gołębie w Budapeszcie Wielki wkład w jego rozwój mieli hodowcy z miasta Chepel, którzy wykorzystywali wówczas znane ptaki bociana budapeszteńskiego jako ptaki rodzicielskie. Po raz pierwszy rozmawiano o nich w 1941 r., Chociaż prace selekcyjne nad hodowlą tak uniwersalnej rasy trwają od początku XX wieku. 
Chepelsky śnieżnobiały vysokoletny thurman
Różnice zewnętrzne
Przedstawiciele tej rasy charakteryzują się dość prostym wyglądem, bez ostrych wygięć i wypukłości ciała. Wszystkie z nich są ciasno złożone, z „powalonym” ciałem i proporcjonalnymi częściami, i nie pasują do ogólnego obrazu, tylko mała głowa z krótkim dziobem.
Przeczytaj także o wysoko latających rasach gołębi: Nikolaev, Sverdlovsk.
Główne cechy zewnętrzne to:
- Głowa - małe, gładkie, owalne, z gładką linią czoła i dzioba. Oczy - ciemnobrązowe (czasami czarne), wybrzuszone, z wąskimi pergaminowymi powiekami.
- Szyja - średnia długość, zwężona i szersza u podstawy. Z tyłu głowy jest zakrzywiona.
- Klatka piersiowa - słabo wyprofilowane, wypukłe, większe niż średniej wielkości, o dobrze określonych mięśniach.
- Z powrotem - zwęża się od ramion, lekko nachylony, raczej szeroki.
- Skrzydła - mocno przylegające do ciała, z szerokimi tarczami. Połóż się po obu stronach ogona.
- Ogon - zwężony, nie osiąga linii gleby, zawiera 12 piór ogonowych.
- Łapy - średni, szeroko rozstawiony i dość silny, czerwony.
- Kolor upierzenia - waha się od białego do szaro-czarnego, ze wszystkimi odcieniami brązu. Głowa, szyja i końce skrzydeł często mają kontrastowy kolor, podczas gdy białe ptaki mają ciemne plamy. Upierzenie pnia nigdy się nie różni.
Istnieje wiele funkcji, które umożliwiają przypisanie niektórych ptaków do „małżeństwa”. Po pierwsze:
- długość tułowia ponad 45 cm;
- przyspieszony wzrost;
- dysproporcja ciała;
- duża głowa z wypukłością nad czołem i przerwą w linii dzioba i czoła;
- białe pierścienie wokół oczu;
- skrócona szyja;
- długie opierzone nogi.
Oczywiście takie gołębie nie są już dozwolone do hodowli.
Wiesz? We współczesnym świecie istnieje ponad 300 ras gołębi, ale jednym z najbardziej niezwykłych przedstawicieli jest koronowany niebieski gołąb z wyrafinowaną koroną z piór na głowie. Te duże ptaki (mniej więcej wielkości indyka) różnią się od zwykłych gołębi ulicznych i występują tylko w Nowej Gwinei na wolności.
Warunki zatrzymania
Jak już wspomnieliśmy, wysoko postawieni Węgrzy są bezpretensjonalnymi ptakami. Najważniejsze jest, aby natychmiast przygotować dom gołębi i zorganizować pełnowartościowy posiłek żywieniowy. 
Główne punkty, na które warto zwrócić uwagę, obejmują:
- Pokój Idealnym miejscem jest dobrze wentylowany, przestronny i jasny strych o niskiej wilgotności. Wszelkie przeciągi należy całkowicie wyeliminować, aby ptaki nie przeziębiały się. Przelot na ulicę można zorganizować przez okna. Przy 1 parze ptaków powinno być ½-1 cub. m pokoi. Jeśli zamierzasz zbudować duży dom, wskazane jest podzielenie przestrzeni wewnętrznej na kilka sekcji, po 15 par ptaków w każdej. Można również zorganizować w nich tymczasowe wymienne partycje, aby można było oddzielić młode osoby od ich rodziców lub umówić się na kobiety i mężczyzn na chwilę.
- Windows. Ich powierzchnia powinna zajmować 1/10 całkowitej powierzchni podłogi.
- Wentylacja gołębnika. Jest to obowiązkowy element każdego pomieszczenia do przechowywania gołębi. Najczęściej są to otwory zasilające i wydechowe, które znajdują się 15 cm od podłogi (zapewnia przepływ powietrza) i pod sufitem (wylot). Oba otwory wentylacyjne są zamknięte kratką, aw czasie zimnej pogody są uzupełnione drzwiami z mechanizmami przesuwnymi.
- Woliera chodząca. Jeśli nie planujesz pozwolić ptakom latać na zewnątrz, taka woliera jest obowiązkowa. Konieczne jest umieszczenie w nim pojemników z zielenią i zapewnienie wystarczającego dopływu światła słonecznego, aby stworzyć warunki jak najbliższe naturalnemu.
- Karaluchy Każdy ptak w gołębiarni powinien mieć własne miejsce odpoczynku i podstawę do stworzenia gniazda w sezonie lęgowym. Istnieje możliwość zbudowania okonia z prętów 2x4 cm, zachowując odległość około 40 cm od sufitu (świetna opcja dla małych przedstawicieli rasy). Zaleca się uzupełnienie przedziału gniazdowego o półki o wymiarach 80x40 cm, na których najpierw zostaną zainstalowane pudełka do krycia, a później same gniazda (można użyć konstrukcji okrągłych i czworościennych o wysokości 7 cm boków).
- Koryta. Gdy zawartość węgierskich gołębi wysokopiennych powinna być zainstalowana osobne podajniki do zboża, zieleni i suplementów mineralnych. Boki podajników powinny mieć około 3-4 cm, aby ptak mógł łatwo dotrzeć do żywności. Automatyczne podajniki w tym przypadku nie będą działać, ponieważ ograniczenie aktywności ruchowej w połączeniu ze stałą dostępnością żywności może prowadzić do otyłości ptaków.
- Pijący. Mogą mieć najbardziej zróżnicowaną konstrukcję, ale najwygodniejsze dla tych ptaków są odmiany próżniowe i automatyczne pijące. Nie zapomnij o pojedynczych zbiornikach dla ptaków pływających. W tej roli naczynia o wysokości ściany 6-7 cm i szerokości wystarczającej dla gołębia będą idealnie pasować.
- Podłogi Podłoga domu jest pożądana, aby pokryć materiał pochłaniający wilgoć, który może zmniejszyć wilgotność w pomieszczeniu. W zimie taka powłoka ochroni nogi gołębi przed hipotermią. Jeśli podłoga w okonie jest drewniana, można użyć dużych trocin, grubego piasku lub suchego torfu jako podłogi. Podczas gniazdowania należy dodatkowo zaopatrzyć się w miękką słomkę i cienkie drzewiaste gałązki.
To ważne! Jedną z głównych charakterystycznych cech węgierskich gołębi latających jest niski wskaźnik przeżycia w gołębnikach innych ludzi. Dlatego, gdy trzymasz inne rasy, ptaki te będą musiały zorganizować swój własny narożnik.
Czyszczenie i dezynfekcja domu gołębi
Po zimie, w pomieszczeniach, gołębie tradycyjnie przeprowadzają ogólne czyszczenie z pełną dezynfekcją powierzchni podłogi, okoni, gniazd, karmników i pijących. W czasie czyszczenia wszystkie ptaki są przenoszone do innego pomieszczenia lub wypuszczane na ulicę. Standardowe czyszczenie polega na wymianie warstwy podłogi, dokładnym myciu podajników i pijących (oparzeniu wrzącą wodą), jak również wymianie siana na grzędę. Regularność takich wydarzeń jest raz w tygodniu. 
Całkowita dezynfekcja gołębników odbywa się 1-2 razy w roku przy użyciu 3% roztwór sody kaustycznej i pary formaldehydu (lekarze weterynarii, którzy mają do tego niezbędny sprzęt, najlepiej radzą sobie z leczeniem). Taka dezynfekcja pozwala zniszczyć wszystkie pasożyty, które są częstymi sąsiadami ptaków w gołębniku. Jeśli betonowe podłogi znajdują się w pomieszczeniu, ich powierzchnię można zdezynfekować za pomocą palnika, który może być dobrym palnikiem podłogowym. Również wybielanie ścian świeżym wapnem jest uważane za dobry sposób na dezynfekcję.
To ważne! Wskazane jest, aby wszystkie półki, gniazda i grzędy w domu gołębi były składane, aby można je było łatwo usunąć podczas ogólnego procesu czyszczenia.
Co karmić
Dlatego też węgierskie gołębie latające są podatne na szybki przyrost wagi lekkie jedzenie powinno przeważać w ich diecie. Głównym składnikiem jest zazwyczaj ziarno, a także samo i jako część mieszanki paszowej. Przydatne będzie dodanie do menu nasion roślin, fasoli, grochu, soczewicy, ale rośliny strączkowe będą miały znaczenie dopiero po dokładnym zmieleniu kultury.
Możesz karmić pierzaste i jabłkowe marchewki - mieszanka jest dobrym źródłem niezbędnych witamin i cennych aminokwasów. Czasami Węgrzy dają jęczmień, ryż, kukurydzę, zawierające dużą ilość glukozy i cukru. Takie jedzenie będzie szczególnie przydatne po długim locie. 
Nie mniej przydatne dla węgierskich gołębi będą ziemniaki, kapusta i suszony chleb, które dają trochę mniej zbóż. W roli opatrunków mineralnych, różne zielenie są doskonałe, chociaż można również użyć gotowych złożonych opatrunków. Zrównoważone żywienie ptaków jest szczególnie ważne w okresie linienia i inkubacji potomstwa.
Liczba karmień i karmień, które każdy hodowca drobiu wybiera niezależnie w oparciu o cechy behawioralne ptaków i ich rytm życia.
Dowiedz się więcej o karmieniu gołębi domowych i gołębi.
Szczepienia
Podobnie jak inne rasy gołębi, Węgrzy są do pewnego stopnia podatni na standardowe choroby ptaków, na przykład salmonellozę i rzekomy pomór drobiu, co oznacza, że szczepienie nie zadziała. La Sota jest uważana za najpopularniejszą szczepionkę przeciwko pseudo-pigułkom (choroba Newcastle).
Zazwyczaj lek jest wstrzykiwany do organizmu poprzez wstrzyknięcie w szyję, ale jako ważna alternatywa można go zakopać w nosie. Działanie „La Sota” rozpoczyna się kilka dni po szczepieniu i chroni ptaka przez 3 miesiące. Ta szczepionka jest całkowicie bezpieczna i dlatego może być stosowana u Węgrów w każdym wieku. 
Szczepionkę przeciwko ospie stosuje się tylko po szczepieniu gołębi odpowiednio z salmonellozy i pseudo-pigułek oraz po rozwinięciu odporności ptaków na te dolegliwości. Zazwyczaj gołębie są szczepione tylko w tych gospodarstwach, w których występuje zwiększone ryzyko zakażenia i były już przypadki choroby. Szczepionka jest stosowana tylko raz i jest podawana tylko gołębiom w wieku powyżej dwóch miesięcy.
Reakcja na lek zwykle manifestuje się po 5-8 dniach od podania i wyraża się małymi kropkami na błonach skrzydeł. Miesiąc później wszystkie ślady znikają, a pełny efekt szczepionki występuje w ciągu tygodnia.
Wiesz? Gołębie miejskie nigdy nie zostaną utracone nawet w wielomilionowej metropolii, ponieważ ptaki te doskonale pamiętają krajobrazowe cechy terytorium, a także mają tzw. „Wbudowany kompas”, który pomaga im orientować się przy słońcu. Nawet jeśli zostaną zabrani daleko poza ich zwykłe terytorium, nadal znajdą drogę do domu.
Wideo: cztery wysoko latające gołębie
Jak widać, węgierskie gołębie o wysokim stopniu lecenia są pod wieloma względami podobne do przedstawicieli innych ras i nie wymagają żadnych szczególnych warunków przetrzymywania. Z całym swoim pięknem są bardzo bezpretensjonalne, dzięki czemu nadają się do hodowli zarówno doświadczonych hodowców drobiu, jak i początkujących amatorów.
