Fani „cichego polowania” z szerokiej gamy królestw grzybów wyróżniają rodzinę Boletov, w szczególności grzyby przyporowe. Czego ta rodzina, jak wygląda i jak jadalni są jej przedstawiciele, dowiadujemy się z tego artykułu.
Grabovik (szary obabok, szary borowik)
Grabovik lub odmiana szarego borowika różnią się w aplikacji. Ma nieco sztywną (w starych okazach) włóknistą miazgę, która jest dobra w marynatach i słonych przekąskach, pierwsze danie jest pachnące, można smażyć i suszyć na zimę. Przed gotowaniem musisz dokładnie sprawdzić wszystkie części, ponieważ Grabback często atakuje larwy.
Jest to dość duży kapelusz o średnicy 14 cm. W młodych okazach ma półkulisty kształt, z lekko podwiniętymi krawędziami. W miarę wzrostu czapka staje się gęstsza, jej powierzchnia nieco się kurczy. 
Zakrzywiona noga ma pogrubienie u podstawy, do 4 cm średnicy, do 13 cm wysokości. Podstawa jest zabarwiona na ciemniejszy kolor, bliżej czapki jest szarobiały odcień. Gdy łuski dojrzewają, nogi pokrywające powierzchnię ciemnieją, przybierając brązowawy odcień.
Miąższ włóknistej struktury mlecznego odcienia na przekroju zmienia kolor na różowy, stopniowo ciemniejąc do czerni.
Planując swoje „polowania” na grzyby, sprawdź jadalne (rosnące w maju i jesienią) i trujące gatunki grzybów.
Proszek zarodników w ciemnobrązowym borowiku, zarodniki tworzą symbiozę z systemem korzeniowym drzew i krzewów liściastych: orzech laskowy, topola, brzoza, ale najczęściej z grabem, jak sama nazwa wskazuje.
Najczęściej spotykane na zalesionych obszarach Kaukazu, w okresie owocowania - od czerwca do września włącznie. 
Dalekowschodni
Jadalny papier, odpowiedni do smażenia, duszenia i gotowania, może być suszony do użytku zimowego. Luźna miazga wymaga przypraw, ponieważ nie różni się wyraźnym smakiem i zapachem grzybów.
Czapka dorosłego grzyba w kształcie półkuli, przy suchej pogodzie może pęknąć, odsłaniając białe ciało. Średnica ich wzrostu sięga 25 cm, u młodych zwierząt kształt jest bardziej wypukły z drobnymi zmarszczkami, krawędzie są dociskane do łodygi. Kolor jest brązowo-ochrowy. 
Łodyga jest gęsta, wysoka, do 13 cm i około 3 cm grubości. Jednolity kolor brązowej ochry.
Ciało, gdy dojrzewa, staje się mniej gęste, zmienia kolor z brudno-białego na różowy.
Zarodniki jasnobrązowego koloru tworzą grzybnię z liśćmi, najczęściej z dębem.
Gromadzą się na Terytorium Primorskim na Dalekim Wschodzie od sierpnia do września. 
Malowane podnóżek
Malowana ryba z małymi nogami nie ma jasnego smaku, dlatego jest używana głównie w pierwszych potrawach, gotowanych. Gotuj około 15 minut, podczas gdy w procesie robi się czarny.
Zaokrąglony kształt kapelusza jest w kolorze jasnoróżowym (może być kremowy i jasny oliwkowy odcień), jego krawędzie są lekko podciągnięte i mają filcową strukturę.
Noga jest również nierównomiernie zabarwiona, na białym tle płatek w kolorze różowym, bliżej podstawy, odcień żółtego. Długość do 11 cm, grubość do 2 cm. 
Ciało jest białe, wodniste, nie ma jasnego zapachu.
Nici zarodników są różowym, elipsoidalnym, kasztanowym proszkiem.
Wiesz? Ten gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze regionu Sachalin, a także chroniony w sanktuarium Błagowieszczeńskim w Ałtaju.
Grzyb jest powszechny w Ameryce Północnej, Azji, północnej Europie, na Dalekim Wschodzie i wschodniej Syberii. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, preferuje osiedlać się pod brzozami, dębami, sosnami, owocami od lipca do września. 
Czernienie
Niewielu jest zbieranych czarnych: jest jadalne, ale zauważono pewien smak chemiczny. Częściej jest marynowana lub suszona do dalszego wykorzystania jako przyprawa.
Okrągły kapelusz o żółtawym kolorze z siatkowym wzorem ma półkolisty kształt, a pokrywająca go skóra może być gładka lub filcowa. Jego średnica wynosi średnio 10 cm.
Noga do 12 cm długości i do 3 cm w objętości kształtu cylindrycznego z pogrubieniem do podstawy. Kolor jest białawy z szarawo-żółtymi plamami. 
Ciało jest jasnożółte, jeśli zostanie złamane, stanie się czerwone, po czarnym.
Żółtozielony odcień zarodników tworzy symbiozę z bukiem i dębem.
Obszar dystrybucji - Europa, Kaukaz, lasy karpackie.
To ważne! Niedoświadczonemu człowiekowi łatwo jest pomylić jadalne ropuchy z satanistycznymi i żółciowymi grzybami, które są trujące. W przypadku zatrucia ofiara musi zostać jak najszybciej dostarczona do placówki medycznej.
Borowik czerwony (brzoza)
Jadalne borowiki, niektórzy doświadczeni grzybiarze-kucharze radzili podczas gotowania, aby usunąć rurową część nogi ze starych grzybów. Widok jest dobry w gotowanych, smażonych, suszonych, marynatach i zalewach. 
Czapka trymer do borowików o gładkiej, brązowej warstwie powierzchni z różnymi odcieniami. Gdy rośnie, osiąga 15 cm, kształt jest półkulisty. Warto zauważyć, że po deszczu lub mgle powierzchnia staje się śluzowa.
Noga do 15 cm wysokości, około 3 cm - gruba. Przy podstawie pogrubia się. Kolor jest białawy z szarymi węglami.
Będziesz zainteresowany zapoznaniem się z odmianami borowików i ich przydatnymi właściwościami.
Miąższ jest biały, może z różowym odcieniem, u starych okazów jest gąbczasty i wodnisty.
Zarodnik zielono-brązowy proszek.
Rośnie w Europie, Rosji, na Ukrainie w lasach liściastych i mieszanych, jest zbierany od pierwszych miesięcy lata do początku listopada w lasach brzozowych. 
Borowik biały (bagienny borowik)
Jadalne, choć wielu zauważa wodnisty i brak jasnego smaku i zapachu. Niemniej jednak grzyb jest gotowany, smażony, suszony i konserwowany na zimę.
Głównym kolorem czapki jest biały, na tym tle są łaty jasnych odcieni kremu, szarości, różu. Czapka dorasta do 8 cm średnicy, szara w miarę wzrostu. U młodego grzyba jest bardziej wypukły, zaokrąglony, w starym jest prostaty.
Noga o długości do 10 cm, grubość - nie więcej niż 1,5 cm Biała, łuszcząca się powłoka, gdy rośnie, staje się szaro-żółta. 
Miąższ jest biały z niebieskawym odcieniem, włóknistą strukturą, miękki.
Pył zarodników jest zielono-brązowy.
Tworzy mikoryzę z brzozy, w maju może być zbierana przez lasy, bagniste obszary Rosji, Białorusi, Ukrainy. Okres owocowania trwa do października włącznie.
Aby uniknąć ciężkiego zatrucia, a nawet śmierci, dowiedz się, jak za pomocą metod ludowych możesz sprawdzić grzyby pod kątem ich jadalności.
Brązowawy borowik (twardy borowik)
Grzyb jadalny o przyjemnym łagodnym smaku i wyraźnym zapachu grzybów. Szeroki zakres zastosowań w gotowaniu:
- smażone, gotowane, duszone;
- konserwowanie na zimę (marynowane, solone);
- suszone do dalszego przygotowania lub zmielenia do przyprawiania.
Czapka jest gęsto wypukła-zaokrąglona, może mieć wgniecenie w środku i krawędź na skórze. Kolor od szaro-brązowego do czerwono-brązowego. Średnica do 15 cm.Noga w kształcie stożka staje się cieńsza do podstawy, średniej wielkości: na obwodzie - do 3,5 cm, wysokość - do 16 cm. Kolor jest biały pod czapką, a następnie - z szaro-czarnymi lub ciemnobrązowymi kropkami, do podstawy - jednolity ciemny szary
Miąższ jest gęsty, przy cięciu zmienia kolor na różowy lub niebieski, po czym staje się czarny.
Ochrowy lub zielono-brązowy pył zarodników tworzy symbiozę z osikami i topolą.
Rośnie w całej europejskiej części i na terytoriach WNP w lasach liściastych, preferując glinę lub wapień. Owoce od lipca do listopada, aż do pierwszych mrozów. 
Borowik wielokolorowy (mały wielokolorowy)
Wielobarwny obabok nie jest kochany przez wszystkich, ma szorstkie ciało, które trzeba dłużej gotować. Najczęściej jest suszony, a następnie kruszony i używany jako przyprawa dzięki przyjemnemu aromatowi.
Czapka nieokreślonej półkuli jest szara lub brązowawa, z jasnym cieniowaniem na skórze, jej średnica wynosi do 12 cm.
Noga do 15 cm wysokości i do 3 cm grubości, na białym tle brudnych szarych lub brudnych brązowych płatków.
Miąższ włóknistej struktury, po zerwaniu, staje się niebieski. 
Proszek zarodników jest malowany w jasnych odcieniach brązu.
Bardziej powszechne na terenach południowych, w lasach brzozowych i gajach, kocha mchy bagienne. Zbierz go od czerwca do połowy jesieni.
Różowe borowiki
Jadalna różowa borowik jest smażona z warzywami, gotowana i zbierana na zimę.
Czapka jest zadbana, wypukła, przy mokrej pogodzie pokryta jest śluzem, jasnobrązowym lub żółto-brązowym z plamami bieli. 
Noga szaro-biała z ciemnymi, prawie czarnymi punktami łusek, krótkimi, prostymi, ale może zginać się w kierunku oświetlenia.
Miąższ jest gęsty, jednolity, różowo rozcięty.
Jasnobrązowy proszek zarodników, tworzący mikoryzę z brzozami i krzewami, występuje w całej Europie, w Rosji, na Białorusi, na Ukrainie. Cicho mnoży się w północnych regionach: w tundrze i na wyżynach. Owoce od wczesnego lata do późnej jesieni.
Czarny borowik (zaskórnik)
Grzyb jest łatwo zbierany, ponieważ praktycznie nie jest uszkadzany przez robaki, smak jest grzybowy, aromat jest przyjemny. Dobrze sprawdza się w marynowaniu, marynowaniu oraz w połączeniu z warzywami w formie smażonej i duszonej. 
Głowa jest wypukła do 9 cm, ciemna do czarnej, z brązowym lub szarym odcieniem, gładka i sucha, ale po opadach skóra jest pokryta śluzem.
Noga około 10 cm, pokryta łuskami z ciemnymi cieniami.
Miąższ jest gęsty, włóknista struktura, biała, w przerwie staje się niebieska.
Zarodniki są ciemnoszare.
Rośnie w Europie i Azji, występuje na bagnach, w okresie owocowania - od lipca do września włącznie. 
Borowik z czerwoną czapką (ruda)
Grzyby osikowe są cenione w gotowaniu, mogą być poddane dowolnej metodzie obróbki cieplnej, suszone i marynowane, mrożone i solone.
Rudowłosy można słusznie uznać za jeden z najpiękniejszych grzybów.
Czapka jest zaokrąglona, może mieć średnicę do 20 cm, kolor: wszystkie odcienie czerwieni, ale w zależności od partnera mikoryzy, może być jasna, purpurowa, bliższa pomarańczowemu lub rdzawemu brązowemu tonowi.
Noga o kształcie stożkowym z pogrubieniem w dół, biała z łuskami krapovymi, wysokość do 15 cm. 
Ciało jest mięsiste i twarde, na rozcięciu zmienia kolor na niebieski, a następnie staje się czarny. Zarodnik pył zielonkawy odcień.
Obszar dystrybucji: Europa, Azja, Ameryka Północna, rośnie na północy, w tundrze pod brzozami karłowatymi. Preferuje lasy, chętnie osiada na skraju wilgotnych rowów.
Wiesz? Dla dużej liczby aminokwasów w składzie bulionu grzybowego z grzybów osikowych wartość odżywcza jest porównywana z bulionem mięsnym.
Aspen biały
Grzyby jadalne, mają szeroki zakres zastosowań w gotowaniu.
Młody grzyb zdobi mlecznobiałą czapkę, która z czasem ciemnieje. W starszych okazach rośnie do 25 cm. 
Kremowy kolor nóg z ciemnymi szorstkimi łatami.
Miąższ jest gęsty, mięsisty, biały, poczerniały w czasie przerwy.
Zarodniki koloru oliwkowego.
Białe grzyby osiki są powszechne w Ameryce Północnej, na terytorium Eurazji. Zbierz go od czerwca do wczesnej jesieni.
Osika żółty żółty brązowy
Smaczny i pachnący grzyb dobrze nadaje się do suszenia na zimę, do smażenia i zimowych przygotowań. 
Jasne pomarańczowe kapelusze o gładkiej, suchej skórze trudno pomylić z innym grzybem. Kształt jest wypukły, krawędzie skórki ukrywają ciało czapki. Rozmiary - średnio 12-15 cm, ale mogą dorastać do 25 cm.
Noga jest częściej wygięta, pogrubia się w dół, szaro-brązowy kolor. Wysokość do 22 cm, grubość - do 4 cm.
Zapoznaj się z przedstawicielami osikowych ptaków i dowiedz się, jak zidentyfikować fałszywą osikę.
Miąższ jest włóknisty, gęsty, z przerwami różowawy, może stać się zielony.
Zarodniki są brązowo-zielone, tworząc symbiozę z brzozami.
Ukazuje się w strefie umiarkowanej, w lasach mieszanych i liściastych. 
Czarna osika grzebieniasta
Jadalne grzyby, zbiera się na zimę, gotuje świeże.
Czapka jest pomarańczowo-brązowa, wypukła, z brzegami skóry zakrzywionymi do wewnątrz, dorasta do 12 cm.
Łodyga jest gęsta w kształcie walca o wysokości do 13 cm, pokryta czarnymi łuskowatymi guzkami.
Mięso jest mięsiste, białe, na przekroju staje się fioletowe, potem - czarne.
Rośnie w lasach osikowych lub na skraju lasu pod pojedynczymi drzewami od połowy lata do pierwszych mrozów. Preferuje klimat umiarkowany. 
Świerk rudowłosy
Jadalne, podobnie jak wszystkie powyższe grzyby, można użyć świeżego i zebrać na zimę.
To ważne! Podczas smażenia osikowe grzyby nie powinny przykrywać ich pokrywką, jeśli chcesz uzyskać rumianą chrupiącą skórkę. Z pokrywką dusą się we własnym soku, a nie na grillu.
Różni się od zwykłej rudej ciemnobrązowym kolorem czapki i tym samym kolorem nóg. Nieco mniejszy rozmiar - tylko 10 cm wysokości i do 3 cm średnicy.
Występuje w Europie, Rosji, rośnie pod jodłami, owocuje od połowy lata do połowy jesieni. 
Dąb rudowłosy
Grzyb ten można spożywać zarówno świeżo, jak i na zimę w marynowanych lub solonych.
Zewnętrzny opis powtarza pomarańczową czapeczkę, wyróżnia się jaśniejszym kolorem czapki i czerwonawymi łuskami stóp.
Dąb nazywa się partnerstwem z systemem korzeniowym dębu. Ukazuje się w lasach dębowych w północnej Europie, w Rosji. Może przynieść owoce zarówno latem, jak i jesienią. 
Sosna Rudowłosa
Kolejny jadalny gatunek szparagów zwyczajnych, różnych malinowych czapeczek i brązowych łusek.
U partnerów w mikoryzach wybiera sosnę i mącznicę lekarską. Siedlisko: klimat umiarkowany krajów europejskich, Rosja. Okres owocowania trwa od połowy lata do października włącznie. 
Podsumowując: pożądane jest zbieranie średnich grzybów, będą one najbardziej smaczne i pachnące. Starsze grzyby zazwyczaj mają szorstkie lub zbyt luźne ciało, które szybko się rozpada lub przygotowuje się przez bardzo długi czas.
