Ozdobą kaukaskich gór jest krzew rododendronów. W ludziach jest cenny nie tylko ze względu na piękny wygląd, ale także na jego właściwości lecznicze. Napary, wywary, herbaty z roślin pomagają pokonać różne dolegliwości. Bardziej szczegółowo o właściwościach krzewów, które opisujemy poniżej.
Jak to wygląda i gdzie rośnie
Jeśli jesteś na Kaukazie, zobaczysz zielony krzew o wysokości 1-1,5 mz białymi i żółtymi kwiatami zebranymi w kwiatostany parasolowe, powinieneś wiedzieć: masz kaukaskiego rododendronu. Łodyga rośliny jest leżąca, ciemnobrązowa. Liście są owalne, wydłużone, z tyłu filcu i czerwonego odcienia. W środku biało-żółtych kwiatów są zielone lub czerwone plamy. Kolor korony może się różnić od białego do bladego kremu lub bladego różu. 
Propagowane przez nasiona. Kaukaski rododendron jest typowym przedstawicielem endemitów, to znaczy rośnie na ograniczonym obszarze. Można go znaleźć na wyżynach Wielkiego i Małego Kaukazu, w Turcji, za grzbietami Arsian i Lazistan, a także w Dagestanie, Osetii Północnej, Czeczenii, Inguszetii, Kabardyno-Bałkarii i Karaczajo-Czerkiesji.
Wiesz? W 1803 r. Kaukaski rododendron zaczął być używany jako roślina uprawna. Ale kultywowanie jest bardzo trudne.
Co jest przydatne, a co smakuje
Rododendron zawiera:
- taniny;
- flawonoidy;
- rododendryna;
- glikozydy;
- ericoline;
- kwas galusowy;
- tranida;
- kwas ursulowy;
- arbutyna;
- olejki eteryczne;
- cukier;
- taniny;
- rutyna;
- witamina C.
Wymienione składniki nadają roślinom takie właściwości:
- bakteriobójczy;
- przeciwgorączkowe;
- kojący;
- spalanie tłuszczu;
- moczopędny i napotny.
Ze względu na te właściwości suszone części buszu są aktywnie wykorzystywane w leczeniu:
- problemy sercowo-naczyniowe;
- infekcje wirusowe;
- reumatyzm;
- otyłość;
- zapalenie jelita grubego;
- wegetonurozy;
- niepłodność kobiet;
- procesy zapalne w narządach miednicy u kobiet;
- do usuwania toksyn i ciężkich pierwiastków;
- wzmocnić układ odpornościowy.
Dowiedz się więcej o roślinach leczniczych, takich jak: meer, trójlistny zegarek, chodzik, onosma, pełzający gorzki, centaury, astragalus, ognisko, bedstraw, Lesopida, wężowata głowa, turzyca, książka, szczupak, yasnotka i Zubrovka.
Przygotowanie surowców medycznych
Do celów leczniczych z reguły należy używać liści rośliny. Ich przygotowanie odbywa się podczas kwitnienia. Możliwe jest zbieranie surowców tylko z dwu-, trzyletnich roślin. Surowce suszy się w powietrzu lub pod baldachimem w powietrzu, aby promienie nie spadły na nie. Można go suszyć na strychu lub w piekarniku w temperaturze + 50-60 ° C. Aby liście wyschły szybciej, muszą być układane w jednej warstwie i mieszane od czasu do czasu. Gotowy surowiec jest przechowywany w szczelnie zamkniętym szklanym pojemniku w chłodnym i dalekim świetle słonecznym. Czas przechowywania nie powinien przekraczać dwóch lat. 
Wiesz? Nazwa rododendron pochodzi od połączenia dwóch greckich słów: „rodonon” (róża) i „dendron” (drzewo).
Przepisy tradycyjnej medycyny
Z liści rododendronów, naparów, wywarów, herbat są przygotowywane i stosowane w leczeniu: gorączki, padaczki, bólów głowy, bezsenności, nerwowości, reumatyzmu, dny moczanowej, czerwonki, zapalenia jelita grubego.
Herbata
Numer przepisu 1. 20 g suchych liści na szklankę wrzącej wody. Mieszaj i nalegaj na dwie godziny. Zaakceptuj 1 łyżka. l 5 razy dziennie. Herbata pomaga w bólach gardła. Musisz go pić, aż przestaniesz przeszkadzać w bólu. Możesz płukać ten sam napój kilka razy dziennie. 
Przepis numer 2. 4 suche i 2 świeże liście rododendronu zalać 200-250 ml wrzącej wody. Podpalamy i gotujemy przez 5 minut, przykryty pokrywką. Przez 5 minut wyjąć z ognia i dodać 200-250 ml mleka, a następnie doprowadzić mieszaninę do wrzenia. Pij jak zwykle herbata. Opcjonalnie możesz dodać sól i pieprz do napoju.
Nalewka
Przepis 20 g suchych rozdrobnionych liści i kwiatów rododendronów zalać szklanką wódki. Pozostaw na 14 dni w ciemnym miejscu, aby nalegać. Następnie filtrujemy i bierzemy 25 kropli rozcieńczonych w małej ilości wody trzy razy dziennie. Czas trwania leczenia: miesiąc lub dwa. Używany ze zwiększonym ciśnieniem, ból serca.
To ważne! Nalewka ta może być przyjmowana nie dłużej niż dwa miesiące, ale nie mniej niż jeden.
Odwar
Przepis 1 łyżeczka suche liście do zagotowania w litrze wody przez 5 minut. Po wyjęciu z ognia odstaw na pół godziny i włóż do lodówki. Należy pić ciepłą 1/3 szklanki trzy razy dziennie. Pomaga w zaburzeniach nerwowych, jako środek uspokajający, z osteochondrozą. 
Infuzja
Numer przepisu 1. 1 łyżeczka zgniecione suche liście rododendronu hodowane w szklance wrzącej wody. Pozostaw do ostygnięcia i zaparz. Odcedzić, użyć 1 łyżka. l trzy razy dziennie. Stosuj na bezsenność, bóle głowy, nerwowość, drgawki.
Przepis numer 2. 2 g pokruszonych suchych liści wyhodowanych w szklance wrzącej wody. Pozostaw do nalegania w termosie na dwie godziny. Odcedzić, użyć 1 łyżka. l 2-3 razy dziennie. Służy do problemów z sercem. W przypadku problemów z żołądkiem, infuzję przyjmuje się w dawce 20-30 kropli dwa lub trzy razy dziennie po posiłkach.
Zrób napar z dzikiej róży.
Czy mogę używać w ciąży
Andromedotoksyna, która jest częścią rośliny, jest trucizną. Raz w osłabionym kobiecym ciele może wyrządzić wiele szkód zarówno nienarodzonemu dziecku, jak i przyszłej matce. Może również wpływać na funkcje rozrodcze kobiet. 
To ważne! Nie należy przyjmować leków opartych na rododendronach i podczas laktacji.
Przeciwwskazania i skutki uboczne
Oprócz ciąży i laktacji roślina jest przeciwwskazana w przypadku alergii i osób z martwicą tkanek. Jeśli samoleczysz i przekroczysz dawkę, prawdopodobieństwo zatrucia jest wysokie. Po pierwsze, zwiększa się ilość wytwarzanej śliny, zaczyna się nadmierne pocenie, zawroty głowy, nudności, wymioty, osłabienie, spadki ciśnienia i drgawki.
Nie używaj ciężarnej portulaki, czerwonej cebuli i granatów.
W przypadku silnego zatrucia osoba traci koordynację, tętno jest zaburzone, wzrasta osłabienie mięśni. Różanecznik kaukaski pomaga w wielu dolegliwościach. Ale, jak każdy lek, można go przyjmować tylko po konsultacji z lekarzem. Przecież każda osoba potrzebuje indywidualnego dawkowania i przebiegu leczenia, które tylko lekarz prowadzący może znać na podstawie historii choroby.
