Ismene to piękny i delikatny kwiat, który charakteryzuje się oryginalną formą kwiatostanu. Dzisiaj przyjrzymy się szczegółowemu opisowi zmian, niektórym gatunkom i głównym wskazówkom dotyczącym uprawy roślin w domu.
Opis botaniczny
Ismene jest członkiem rodziny Amaryllis i jest kwiatem liściastym. W naturze można rozmnażać przez nasiona i wegetatywnie. - dzieląc żarówkę w kulturze często rozmnażają się wegetatywnie.
Wiesz? Nazwa kwiatu „Ismene” jest związana z nazwą postaci w mitologii greckiej, Ismen, który jest uważany za założyciela społeczności boeotycznych. Odkryto asteroidę na cześć Ismen, odkrytą w 1878 roku.
Roślina należy do bylin cebulowych o cyklu życia około 4 lat. Charakteryzuje się obecnością długich, spiczastych lub bardziej zaokrąglonych liści do 50 cm długości, jasnozielonego koloru, rosną od korzenia. Wysokość rośliny wynosi około 80 cm - maksymalna wysokość jest osiągana dzięki długiej szypułce, na szczycie której tworzy się kwiatostan baldaszkowaty, mający od 3 do 6 pąków, które po rozpuszczeniu osiągają do 15 cm średnicy.
Zewnętrzne płatki pąka są wąskie, długie i lekko wygięte na zewnątrz, wewnątrz kwiatu przypomina dzwon z długimi lub krótkimi pręcikami. Środek dzwonka ma jasny żółty, zielony lub oliwkowy kolor. Sam kwiat jest biały lub jasnożółty, w zależności od gatunku.
Oprócz festiwali, do bulwiastych kwiatów należą również: mieczyki, kwiat Babiana, zephyranthes, lilie Marlene, Ixia, krokusy romańskie, kandyk, likoris, żonkile, dalie i alium.
Niektóre gatunki na początku kwitnienia pąków mają śnieżnobiałe kwiaty, które na krótko przed więdnięciem nabierają kremowego odcienia, podczas gdy niektóre pozostają jasnożółte przez cały proces kwitnienia. Kwiat pachnie dobrze, niektóre gatunki mają specjalny zapach wieczorem. Kwitnienie nie jest długie, jednorodne lub naprzemienne - kwitnie i zmienia się od maja do września, kwitnienie zależy od rodzaju i warunków uprawy. 
Dystrybucja i siedlisko
Często nazywany „peruwiańskim żonkilem”, ponieważ roślina w przyrodzie jest powszechna na zachodzie Ameryki Południowej, można ją również znaleźć na wyspach Karaibów. Kwiat jest ciepły, lekki i kochający wilgoć, preferuje żyzne, dobrze osuszone obojętne lub lekko kwaśne gleby, pH około 6,8.
Aby dowiedzieć się, która gleba dla rośliny będzie najkorzystniejsza, przeczytaj, jak niezależnie określić kwasowość gleby w okolicy.
Oznaczanie kwasowości gleby za pomocą specjalnych urządzeńPopularne typy
W przyrodzie istnieje wiele gatunków i mieszańców, zarówno naturalnych, jak i sztucznie stworzonych, dlatego uważa się je za najbardziej popularne, nadające się do uprawy domowej.
Wiesz? Klasyfikacja tej rośliny jest trudna, ponieważ nasiona i zmiana zostały wprowadzone na kontynent euroazjatycki stosunkowo niedawno, nie więcej niż 200 lat temu, i z natury rośnie w trudno dostępnych miejscach, co komplikuje proces badania dekoracyjnego kwiatu.
Najbardziej znanym przedstawicielem imeni jest naturalna hybryda. Ismene Festalis, zwany także „meksykańskim żonkilem” lub „lilią internetową” z powodu koronkowych kwiatostanów i długich, cienkich płatków zewnętrznych. 
Hybryda została uzyskana ze skrzyżowania Longipetalus (długi płatek) i Narcissiflora oraz narcystycznego kwitnienia. Roślina różni się od innych przedstawicieli łodygi kwiatowej średniej długości - od 45 do 60 cm, na szczycie której rośnie 6 pąków o średnicy ponad 10 cm.
Ismene Festalis ma dość długie białe płatki, które są skierowane w przeciwnym kierunku. Pąki świetnie pachną, wydzielając przyjemny waniliowy zapach, który szczególnie ujawnia się wieczorem. Liście są jasnozielone, długie, wyrastające z korzenia, nie różniące się od liści innych gatunków i mieszańców.
Ismene Sulphur Quinn to słynna hybryda ogrodowa, która powstała w wyniku krzyżowania Amankas i Imen i Narcissiflora. Roślina różni się od innych przedstawicieli bogatym żółtym kolorem pąków, które składają się z żółtych płatków kwasu i zielonej gwiazdki w środku. Pąki emanują przyjemnym słodkim aromatem. Ta hybryda w kulturze znajduje się pod nazwą „Złoty peruwiański żonkil” lub „święta lilia Inków”. Liście tej hybrydy są takie same jak reszta przedstawicieli memene. 
Widok jest dość powszechny Ismene Narcissiflora (narcissofloral), który jest uważany za najbardziej popularny w warunkach mieszkaniowych. Kwiat nazywany jest również „robaką”. Ojczyzną rośliny jest Meksyk, odmiana została wprowadzona do kultury w 1794 roku. Wygląd rośliny jest bardzo podobny do kwiatu trzustki, ale liście są lżejsze i bardziej miękkie.
Liściasta część rośliny charakteryzuje się maksymalną długością, bogatym zielonym kolorem i doskonałym dekoracyjnym wyglądem, nawet w okresie kwitnienia. Ma śnieżnobiałe kwiaty, od 4 do 7 pąków może pojawić się na jednej szypułce, każdy pączek ma średnicę od 13 do 20 cm, ma przyjemny aromat, nie przypomina zapachu innych roślin. Pośrodku kwiatu znajduje się rdzeń w kształcie dzwonu o postrzępionych krawędziach, do 5 cm długości, z krótkimi wygiętymi pręcikami.
6 dość długich i wąskich płatków jest osadzonych wokół dzwonka z lekkim wygięciem na zewnątrz. Kwitnienie rośliny jest dość krótkie, każdy pąk otwiera się w odstępach 2 dni i kwitnie nie dłużej niż 3 dni. Ten gatunek jest uważany za podstawę do tworzenia nowych mieszańców i ismene. 
Użyj w projektowaniu krajobrazu
W projektowaniu krajobrazu w klimacie umiarkowanym zmiana ta jest rzadko stosowana, ponieważ wymaga ruchu żarówek na zimę w pokoju. Pomimo tej osobliwości, ismeni można sadzić w ogrodach zimowych i szklarniach, a także w rabatach kwiatowych późną wiosną. Czasami kwiaty są sadzone w doniczkach, które wiosną są przenoszone na zewnątrz i uzupełniają kompozycję - w ten sposób można nie tylko ozdobić obszar, ale także uratować kwiat zimą: w tym celu doniczka jest po prostu umieszczana w pokoju na zimowanie.
Kwiat wygląda świetnie podczas sadzenia w małych grupach, a jeśli sadzisz cebulki w odległości nie większej niż 30 cm od siebie, roślina tworzy gęsty zielony dywan, który jest bardzo dekoracyjny nawet w przypadku braku pąków. Główną dekorację nadal uważa się za niezwykłe białe lub jasnożółte kwiaty, które są obficie pokryte wysoką, nawet szypułką.
Młode, goździki, aster, tymianek, dzwon, jascolk, rozchodnik, szarotka, szałwia (szałwia), geykhera i krwawnik, a także ismene festalis, rośliny kochające światło, które będą czuły się świetnie na łóżkach pod stałym wpływem bezpośredniego światła słonecznego.
Bardzo popularnie opisywana roślina jako kwiat dekoracyjny i tworząca kompozycje w projektowaniu krajobrazu w ciepłych krajach, gdzie zimą temperatura nie spada poniżej + 12 ° C. Ze względu na ciepły klimat żarówki dobrze tolerują zimę na otwartym polu, a wiosną zaczynają zwiększać zieloną masę. Ismene pasuje do prawie wszystkich bulwiastych roślin, ale aby uczynić kompozycję jak najbardziej atrakcyjną, sadzi się ją w małych grupach. 
Dorastanie i dbanie o Festalis
Aby wyhodować egzotyczny kwiat w grządce, należy wziąć pod uwagę specyfikę rośliny i postępować zgodnie z podstawowymi zaleceniami, które zostaną omówione poniżej.
Warunki zatrzymania
Jeśli roślina jest uprawiana w warunkach pokojowych, ważne jest, aby zapewnić jej obszerny garnek, który jest wypełniony drenażem o jedną trzecią i zapewnia dno zbiornika z dobrymi otworami.
To ważne! Najlepszym miejscem do lądowania jest zawietrzna strona krzewów owocowych.
Ismene woli rosnąć w dobrze oświetlonym miejscu, ale cierpi z powodu bezpośredniego światła słonecznego. Jeśli roślina zostanie posadzona na otwartym terenie, musisz starannie wybrać miejsce, aby kwiat czuł się komfortowo, rozwijał się normalnie i kwitnął. Do sadzenia pasuje do południowej strony terenu, która ma lekki półcień w gorące letnie godziny. 
Gleba i nawóz
Podczas sadzenia roślin na otwartym terenie gleba jest wybierana tak żyznie, jak to możliwe. Nie nadaje się do uprawy kwaśnej gleby gliniastej, z dużą ilością wód gruntowych i słabym drenażem, co powoduje ciągłą stagnację wody. Przed sadzeniem przygotowuje się specjalną glebę dla rośliny, która zawiera próchnicę i piasek rzeczny (2 części gleby 1 część próchnicy i 1 część piasku).
Nie zapominajcie o regularnym karmieniu: w tym celu należy stosować uniwersalne nawozy mineralne dla bulwiastych roślin kwitnących i dziewanny, których wprowadzenie na przemian odbywa się wzajemnie. Nawożenie jest konieczne do produkcji dwa razy w miesiącu.
Do uprawy ismeni w mieszkaniu przygotować mieszankę ziemi darniowej, liści ziemi, próchnicy, piasku (2: 1: 1: 1), wermikulitu (2 łyżki stołowe). Na dnie garnka wlej drenaż - do tego możesz użyć spienionej gliny. 
Aby roślina szybko rosła na zieloną masę i kwitła obficie, zaleca się nakarmić ją specjalnymi nawozami dla cebulowych kwiatów - są one stosowane zgodnie z instrukcjami na butelce.
Pierwsza dawka nawożenia zaczyna się w okresie aktywnego wzrostu zielonej masy i kontynuować nawożenie, aż kwiat nie pozwoli szypułce. W okresie kwitnienia i po nim nie można go karmić i zmieniać - konieczne jest zapewnienie roślinom odpoczynku, aby przygotowywał się do zimowania i rozpoczynał proces starzenia się żarówki. 
Podlewanie i wilgoć
Ismene nie toleruje stojącej wody, ale mimo to musi być regularnie podlewana. Szczególną uwagę należy zwrócić na roślinę w okresie wegetacyjnym - w tym czasie gleba powinna być zawsze wilgotna. Podlewanie powinno być przeprowadzane, gdy górna warstwa gleby wyschła trochę. W okresie odpoczynku podlewanie jest znacznie ograniczone.
Zapoznaj się z zaletami nawadniania kroplowego, a także dowiedz się, jak zorganizować system nawadniania kroplowego na daczy.
Regularne nawadnianie w okresie zimowym zależy od temperatury: przy + 15 ° C woda jest podlewana raz na półtora miesiąca niewielką ilością płynu, w temperaturach poniżej + 10 ° C kwiat w ogóle nie wymaga podlewania.
Ismene normalnie toleruje suche powietrze, nie ma potrzeby rozpylania go, ponieważ kwiat ostatecznie przyzwyczaja się do każdego wskaźnika. 
Podczas uprawy kwiatu na zewnątrz podlewanie odbywa się zgodnie z warunkami pogodowymi. Jeśli latem występują obfite deszcze, roślina może obyć się bez dodatkowego podlewania. Jeśli nie ma wystarczającej ilości wody deszczowej, zmieniają ją regularnie za pomocą czystej wody u nasady, dzięki czemu gleba jest cały czas wilgotna. Podlewanie odbywa się po wysuszeniu górnej warstwy gleby. Podlewanie rośliny jest konieczne w okresie wegetacji - po jej wyblaknięciu podlewanie jest całkowicie zatrzymane.
To ważne! Pomimo tego, że zbyt suche powietrze nie wpłynie na roślinę, może powodować szkodniki na kwiacie, które są aktywnie rozprowadzane w mieszkaniu z suchym powietrzem, więc staraj się sprawdzać i zmieniać od czasu do czasu i utrzymywać średnią wilgotność.
Związek z temperaturą
Jeśli roślina jest uprawiana w mieszkaniu, normalna temperatura latem wynosi + 25 ° C, więc w szczególnie gorące letnie dni doniczka jest przenoszona do najchłodniejszego pomieszczenia. Po kwitnieniu rozpoczyna się okres spoczynku, a roślina musi zapewnić niską temperaturę zawartości - optimum wynosi od +12 do + 14 ° С. 
Jeśli rośliny były uprawiane na zewnątrz, cebulki są wykopywane i przechowywane w małych doniczkach lub pudełkach, przykrytych trocinami. Spróbuj delikatnie przesunąć żarówki z ziemi ogrodowej, aby nie uszkodzić korzeni - skróć je nożyczkami lub odetnij je ręcznie.
To ważne! Drenaż jest konieczny, aby zapobiec stagnacji wody, co jest szkodliwe dla bulwiastych kwiatów.
Jeśli temperatura przechowywania bulw przekracza + 15 ° C, może to spowodować ich przedwczesne kiełkowanie, co narusza okres odpoczynku i ma zły wpływ na roślinę. W marcu cebulki ismeni są sadzone na świeżej ziemi (jeśli nie zostały zimowane w doniczce z ziemią), ostrożnie obchodząc się z korzeniami. 
Cebulki i fampalis Trzy dni później wznawia się podlewanie. - tak też, gdy dorastają w mieszkaniu. Jeśli zbiory są uprawiane w ogrodzie, a następnie pod koniec marca, cebulki należy przenieść do pomieszczenia o temperaturze do + 20 ° C i pozostawić, aby umożliwić roślinie samodzielne opuszczenie okresu odpoczynku. Sadzone na otwartym terenie zaleca się na początku maja, kiedy wykluczone są nocne przymrozki.
Rozmnażanie i sadzenie kwiatów
Jak wspomniano powyżej, roślina może rozmnażać się przez nasiona i wegetatywnie - dzieląc żarówkę, rozważ więc bardziej szczegółowo każdą metodę reprodukcji, a także cechy sadzenia kwiatu na otwartym podłożu i garnku.
Nasiona
Izmen rzadko jest rozmnażany przez nasiona, ponieważ proces ten jest dość długi, a dobre kwitnienie można osiągnąć dopiero po 5 latach od siewu. Nasiona można zbierać osobiście lub kupować w kwiaciarni. 
Jeśli zdecydujesz się rozmnażać kwiat z nasionami, zaleca się namoczenie go w niewielkiej ilości płynu na jeden dzień. Powinien być wysiewany w przygotowanym podłożu, które kupuje się w kwiaciarni oznaczonej „dla bulwiastych roślin”. Nasiona wysiewa się do studzienek na głębokość pół centymetra, odległość między każdą studzienką powinna wynosić co najmniej 5 cm.
Lepiej jest wysiać kilka nasion w plastikowych kubkach. Pojemność z nasionami należy umieścić na parapecie i monitorować wilgotność gleby, zapobiegając wysuszeniu wody i regularnie wylewając niewielką ilość płynu.
Po 4 miesiącach z nasion powstają małe cebule. Każdego roku muszą być przeszczepione do większych doniczek, wysyłane na zimę do chłodnego pomieszczenia, aby odpoczywały. 
Tak więc po długim czasie otrzymasz kwitnienie i zmianę. Piąty rok takiej uprawy może być sadzony po raz pierwszy na otwartym terenie. W tym czasie roślina powinna kwitnąć, kwitnienie nastąpi, gdy wyrosną w mieszkaniu.
Wegetatywny
Kiedy małe dzieci pojawiają się na cebulach dorosłych, mogą być wykorzystane do hodowli. Po wykopaniu cebulek z gleby ogrodowej, umieszcza się je w miejscu zimowania z dziećmi, a nie oddziela się. Jest to konieczne, aby dzieci otrzymały wszystkie niezbędne jedzenie z dużej żarówki i przetrwały wiosną do sezonu sadzenia.
Wiosną dzieci są oddzielane od głównej żarówki, gdy tylko zostaną przeniesione do ciepłego miejsca. Kiełkują one w taki sam sposób jak cebulki dla dorosłych, ale są sadzone w jednym naczyniu przez małe rodziny. - jedna żarówka dla dorosłych i kilka dzieci. 
Żarówki są zakopane w glebie w taki sposób, że ich górna część jest lekko posypana podłożem. Dzięki rozmnażaniu wegetatywnemu można osiągnąć kwitnienie i zmiany już w trzecim roku po wylądowaniu niemowląt.
To ważne! Jesienią nie można oddzielić dzieci od głównych żarówek, ponieważ najprawdopodobniej nie przetrwają zimy.
W otwartym terenie żarówki rosną w małych dołach: mają głębokość 5 cm w głąb ziemi, a do sadzenia przygotowuje się specjalną mieszankę z gleby, którą opisano powyżej.
Gleba jest podlewana i dopiero wtedy ustawiamy cebulę, posypujemy suchą glebą na wierzchu, aby uniknąć tworzenia się skorupy. Jeśli podczas okresu lądowania obserwowane są chłodne noce, zasadzone cebulki są pokrywane plastikową butelką, aż pojawią się pierwsze pędy. 
Możliwe trudności w rozwoju
W procesie uprawy i zmiany w domu mogą pojawić się problemy, że powinieneś być przygotowany na:
- Jeśli roślina odczuwa brak światła, rozciąga się, łodyga staje się zbyt długa i zakrzywiona, liście się rozciągają, bledną lub stają się żółtawe, roślina może zakwitnąć bardzo źle lub w ogóle nie będzie kwitnienia.
- Kwiat nie toleruje długotrwałej stagnacji wody, więc powszechnym problemem jest gnicie żarówki, której nie można naprawić, a roślina wkrótce umiera.
- Jeśli niewłaściwe jest wybranie średnicy doniczki, może to spowodować pogorszenie kwitnienia lub jego brak.
- Cebulki mają bardzo delikatne i długie korzenie, więc po wyrośnięciu na zewnątrz, a następnie wykopane do zimowania, korzenie mogą zostać uszkodzone, co spowoduje śmierć rośliny.
- Z powodu braku wilgoci, kwiaty mogą więdnąć, odpadać, a liście tracą kolor, dlatego bardzo ważne jest obserwowanie reżimu nawadniania i wody o wysokiej jakości, aby zapobiec wysychaniu podłoża.
Szkodniki, choroby i zapobieganie
Do najczęstszych chorób i szkodników, które mogą wpływać na zmianę, należą:
- Anthracnose, który pojawia się jako czarne plamy na przedniej stronie liści, końcówki płyty liściowej stają się brązowe. Główną przyczyną tego stanu jest nadmierne zwilżenie podłoża. Aby wyleczyć roślinę, konieczne jest pocięcie liści, które zostały uszkodzone i poddanie działaniu środka grzybobójczego. - Ciecz Bordeaux (2%). Aby uniknąć rozwoju problemu, konieczne jest obserwowanie trybu nawadniania i regularna wentylacja pomieszczenia.
- Stagonsporoza, który objawia się w postaci czerwonawych uderzeń w płytkę liściową i przygnębionych czerwonych plam na bańce. Problem rozwija się z powodu infekcji zarodnikami grzyba, który osiadł na żarówce. Aby przezwyciężyć tę chorobę, konieczne jest usunięcie bańki z pojemnika, gdzie rosło, lub z gleby, aby oczyścić łuski i uszkodzone obszary, odcinając je do zdrowej tkanki. Następnie potraktuj cebulę „Fundazolem”, rozcieńczonym w wodzie (2 g produktu na 1 l płynu), pozostaw na 3 godziny w roztworze. Wysuszyć cebulę, posadzić w nowym podłożu. Nie ma żadnych środków zapobiegawczych, aby uniknąć zakażenia.
- Mealybug, który objawia się kępami białego koloru w kątach liści, w wyniku czego liście wysychają i deformują się. Głównym powodem pojawienia się szkodnika jest suche powietrze w pomieszczeniu. Aby pozbyć się szkodnika, zaleca się traktowanie kwiatu preparatami „Aktara” lub „Fitoverm” zgodnie z instrukcjami na opakowaniu. Aby uniknąć zanieczyszczenia rośliny wełnowcami, konieczne jest utrzymanie normalnej wilgotności w pomieszczeniu.
- Shchitovku, co objawia się pojawieniem się brązowych guzków, żółknięciem otaczających tkanek, blanszowaniem, więdnięciem i suszeniem liści. Główną przyczyną kosy jest suchość powietrza. Aby wyleczyć roślinę, należy zeskrobać uformowane pagórki wacikiem i wytrzeć wszystkie obszary roztworem mydła domowego. Następnie należy spryskać „Metaphos” lub „Aktellik” zgodnie z instrukcjami. Następnie umieść roślinę w plastikowej torbie i pozostaw na 2 dni w tym stanie. Aby uniknąć pojawienia się kos, ważne jest, aby zapobiec nadmiernej suchości powietrza.
Jeśli chcesz, aby isme festalis była zdrowa, używaj środków owadobójczych i grzybobójczych.W związku z tym jest dość prosty do uprawy i zmiany w domu, biorąc pod uwagę podstawowe wymagania roślin kwitnących. Aby zmiany kwitły przez wiele lat, postępuj zgodnie z podstawowymi wskazówkami dotyczącymi opieki nad kwiatem.
