Jak sadzić i uprawiać Anhuzu (volovik)

Wiele roślin ogrodowych jest bardzo pięknych, ale wymaga stałej opieki. Wyjątkiem jest taka roślina jak anhuzu lub volovik - jest piękna i bardzo bezpretensjonalna. Dowiedz się, jak możesz go hodować w domu i odpowiednio dbać.

Opis botaniczny

Anhuza to wieloletni kwiat z rodziny ogóreczników, który może dorastać do półtora metra wysokości. Liście tego kwiatu są raczej wąskie, lancetowate, z podłużnymi liniami, ułożone na wyprostowanych cienkich łodygach pokrytych sztywnymi, krótkimi włoskami. Pędy Bullocka rozgałęziają się dość mocno, często bezpośrednio z ziemi. Cała roślina spoczywa na włóknistym systemie korzeniowym, który leży płytko w ziemi i nie ma wyraźnego korzenia.

Oprócz ogłuszania, rodzina ogórecznika obejmuje również: onosmę i niezapominajki.

Doceniam ten kwiat za jego piękne pąki, które zbiera się w kwiatostanach lub kwiatostanach racemozy. Są one utworzone z akcentowanych liści korolowej rurowej lub lejkowatej korony. Kwiat składa się z 5 połączonych płatków, których przekrój przypomina ostrza. Dorasta do 1,5 cm średnicy i może się podobać w kolorze niebieskim, białym, granatowym lub fioletowym w okresie kwitnienia, który trwa od maja do lipca. Serce kwiatu zawsze ma nieco inny kolor i smak niż główne płatki. Zapach z kwiatu jest intensywnie owocowy.

Wiesz? W systemie korzeniowym volovik występuje znaczna ilość czerwonego barwnika pigmentowego, który jest często stosowany w kosmetologii, aw języku łacińskim nazwa „Anhuza” oznacza „makijaż” lub „kosmetyki”.

Owocem tej rośliny jest nutlet o ciemnobrązowym lub szarym kolorze, który jest wiązany natychmiast po więdnięciu kwiatu. Owoce są owalne lub jajowate i osiągają średnicę 5 mm. Anhuza ma skłonność do samosiewu, a nasiona przez długi czas zachowują zdolność kiełkowania.

Dystrybucja i siedlisko

Ten kwiat w naturze często rośnie na terytorium południowej Rosji, zachodniej Azji, lasów subtropikalnych Afryki i Ameryki, a także często można go znaleźć w regionie śródziemnomorskim. W ozdobnej kwiaciarni Volovik często można zobaczyć w ogrodach Rosji, Białorusi i Ukrainy. Volovik jest rozprowadzany w słonecznych miejscach, gdzie występuje umiarkowana wilgotność. Ten wybór miejsca wzrostu jest uzasadniony historycznym miejscem narodzin kwiatu, więc kiedy używasz anhuzy w swoim ogrodzie, powinieneś zwrócić szczególną uwagę na miejsce sadzenia.

Popularne typy Anhuzy

Wśród gatunków volovik jest 38 pozycji, ale tylko niektóre z nich są wykorzystywane do uprawy ozdobnej. Najpopularniejsze volovik to:

• leczniczy volovik. Ten rodzaj anhuzy jest uprawiany jako roślina miodowa i wysiewany na polach w pobliżu pasiek. Roślina jest dwuletnia, podczas kwitnienia której pąki wydają się nasycone na niebiesko. Pąki rosną jak długie kwiatostany o długości około 10 centymetrów. Ten rodzaj skóry wołowej to nie tylko tak zwana „medycyna”. Pomimo faktu, że roślina nie jest używana w postaci odwarów i kompresów ze względu na jej toksyczność, substancja alantoina jest z niej ekstrahowana, co jest szeroko stosowane w przemyśle farmaceutycznym.

• Włoska anhuza. Ten typ roślin jest najczęściej używany w kwiaciarstwie do dekoracji działek. Włoska skóra bydlęca znana jest również jako azure anhuza, jest to roślina wieloletnia o dość rozwiniętym systemie korzeniowym. Rośnie średnio do 100 centymetrów wysokości, łodygi tej rośliny silnie się rozgałęziają i tworzą szerokie krzewy, które mogą osiągnąć 80 centymetrów szerokości. Liście nie mają wartości dekoracyjnej, a kwiaty włoskich wołów są koloru niebieskiego lub jasnoniebieskiego. Kwiatostany są spękane, ale nie grube.

• Anhuza Kap. Jest to rodzaj corocznego volovikov, które są naznaczone pięknym bogatym kwiatem. Najczęściej na wolności gatunek ten rozciąga się na ziemie subtropikalnych i tropikalnych regionów Afryki Południowej. W przeciwieństwie do gatunków dwuletnich, Kapa Ankhuz tworzy niskie krzewy (wysokość 40-60 centymetrów), których pędy są brązowe i zwieńczone wierzchołkowymi kwiatostanami, na których niebieskie labirynty są niebieskie i osiągają półtora centymetra średnicy. Środki kwiatów są pomalowane na biało lub bez i wystają w środku w kształcie kopuły.

Wiesz? Alantoina, otrzymana z tego pięknego kwiatu, jest używana do produkcji maści do leczenia sepsy, ropnych ran, owrzodzeń troficznych, a także, w postaci roztworu koloidalnego, jest stosowana w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Wśród odmian anhuzy są najbardziej popularne:

1. Loddon Royalist. Krzew dorasta do 90 centymetrów i ozdobiony jest niebieskimi kwiatami.
2. Rowled Blue. Kwiaty mają jasnoniebieski kolor.
3. Kropla lata. Nasycone niebieskie kwiaty o śnieżnobiałym rdzeniu zdobią czerwonawe łodygi krzewu, który dorasta do metra wysokości.
4. Dropmore. Jeden z najwyższych przedstawicieli gatunku osiąga półtora metra wysokości, a jego łodygi zwieńczone są kwiatami o bogatym niebieskim kolorze.
5. Kropla rosy Bardzo popularna odmiana, osiąga półtora metra wysokości, ale jej charakterystyczną cechą są brązowe serca niebieskich kwiatów.

Dzięki pracy hodowców możemy zobaczyć następującą różnorodność odmianową tego gatunku:

• Alba Skóra bydlęca ma śnieżnobiałe kwiaty i jest ceniona za rzadki kolor przez wielu hodowców.
• Blandin Blue. Niski krzew (do pół metra), ozdobiony jasnoniebieskimi kwiatami.
• Niebieski Anioł. Bardzo małe krzewy (do 25 centymetrów wysokości), których kwiaty mają bogaty niebieski kolor.
• Niebieski ptak. Niskie krzewy (do 45 centymetrów), które zdobią niebiesko-fioletowe kwiaty.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Po zasadzeniu na miejscu Ankhuzu jest używany jako roślina złożona. Dobrze łączy się z takimi roślinami jak: iberis, len, pierwiosnki, tuja, żonkile, nagietki, turecki goździk Albrus, gypsophila, rezuha.

Niskie uprawy anhuzy są sadzone na solidnym dywanie wzdłuż krawężników, ścieżek, pagórkowatych terenów i obszarów przybrzeżnych (na przykład w pobliżu stawów). Również wilczarz świetnie wygląda w ogrodach roccari jako pojedyncza roślina i na balkonach domów.

Roślina jest dobra, ponieważ z jej pomocą można narysować piękną klomb, solidny dywan lub nawet oddzielną linię między ogrodem a budynkami na miejscu.

Uprawa i opieka nad rośliną własnymi rękami

Poznaliśmy, czym jest volovik i jak można go wykorzystać w projektowaniu naszej działki ogrodowej. Rozumiemy kwestię uprawy, sadzenia i dbania o ten kwiat.

Warunki zatrzymania

Pomimo faktu, że Anhuza jest raczej odporną i bezpretensjonalną rośliną, powinieneś odpowiedzialnie podejść do miejsca, w którym zasadzisz kwiat. Musisz zatrzymać swój wybór na słonecznych obszarach terytorium. Anhuza jest sadzona na otwartym terenie, który musi spełniać opisane poniżej wymagania. Jeśli Twoja odmiana jest wysoka, musisz zainstalować dodatkowe podpory, aby wiatr nie zginał trzonu. Ogólnie rzecz biorąc, kwiat nie wymaga specjalnej opieki, ponieważ jest wybierany przez wielu ogrodników, którzy nie mogą poświęcić dużo czasu na pielęgnację klombów.

Podobnie jak anhuza, roślinami kochającymi słońce są również: młode, goździki, aster alpejski, tymianek, dzwon, szprot, rozchodnik, szarotka alpejska, szałwia (szałwia) i geyhera.

Podczas wzrostu usuń kwitnące pąki, w ich miejsce można wyhodować nowe niebieskie kwiaty.

Gleba i nawóz

Do uprawy volovik, gliniastych lub nawożonych próchnicą, dobrze osuszonych, o neutralnym poziomie kwasowości najlepiej nadaje się rozgrzana ziemia. Roślina jest odporna na suszę, ale trzeba monitorować ilość wody w glebie, a najlepszym rozwiązaniem byłoby umiarkowanie mokre grunty. Podczas sadzenia anhuzy, należy nawozić ziemię nawozem organicznym (kompostem lub humusem) i kopać łóżka. Aby utrzymać aktywną hodowlę pąków raz w lecie, można stosować do gleby złożone mineralne i organiczne dodatki.

Aby wzbogacić glebę i odżywić rośliny, używaj nawozów organicznych: słomy, odchodów gołębi, granulowanych odchodów kurczaków Florex, mączki kostnej, mączki rybnej, serwatki, skórki ziemniaczanej, kompostu, skorupy jajek, nawozu ze skórką bananów i pyłu tytoniowego.

Podlewanie i wilgoć

Podlewanie odbywa się w dni suche. Upewnij się, że ziemia nie jest zbyt mokra, ponieważ nadmierna wilgoć może spowodować gnicie kwiatów.

Zapoznaj się z zaletami nawadniania kroplowego, a także dowiedz się, jak zorganizować system nawadniania kroplowego na daczy.

Rozmnażanie i sadzenie

Wybierając miejsce, w którym wzrośnie twój ankhuz, a także wykonując niezbędne prace przy przygotowaniu gleby (nawóz, drenaż, nawilżanie), możesz przejść bezpośrednio do sadzenia kwiatów. Roślina Volovik na wiosnę, a do maja kwitnie. Istnieją jednak dwa główne sposoby hodowli roślin, które można wykorzystać do celów dekoracyjnych.

Nasiona

Używając nasion podczas hodowli volovik, możesz przejść na dwa sposoby: sadzić je natychmiast na przygotowanej otwartej glebie lub uciekać do uprawy sadzonek. Różnice w wyborze taktyki siewu dotyczą warunków klimatycznych, w których kiełkują nasiona.

To ważne! Przygotowując się do zimy, u nasady należy ciąć rośliny jednoroczne, a łodygę można wykorzystać jako kompost.

Jeśli uprawiasz anhuzu w południowych ciepłych obszarach, skorzystaj z pierwszej metody. Przygotuj małe łóżka na przygotowanej nawożonej glebie. W zapłodnionej glebie zasiej nasiona volovik, późną jesienią przed początkiem pierwszego śniegu lub wczesną wiosną, kiedy pierwszy śnieg właśnie się stopił. Pierwsze zdjęcia będą widoczne w połowie kwietnia. Podczas wynurzania musisz monitorować dobrą przepuszczalność wody w łóżkach. Gdy pierwsze sadzonki wykiełkują, mogą zostać przeniesione do stałego miejsca wzrostu.

Przeprowadź tę procedurę ostrożnie, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego kwiatu. Podczas sadzenia młodych pędów zachowaj odległość między krzewami (powinna wynosić 20 centymetrów). Po wszystkich przeprowadzonych działaniach można oczekiwać kwitnienia skóry bydlęcej od lipca do września, w przyszłym roku anhuza zakwitnie w zwykłym okresie od maja do lipca.

Jeśli jesteś w chłodniejszych obszarach, logicznym rozwiązaniem byłoby uciekanie się do rosnących sadzonek. Na początku marca należy przygotować pudełka z mieszanką torfu, ziemi, próchnicy i piasku. W tym podłożu należy siać nasiona płytko, przykryć pudełka folią i pozostawić w chłodnym, dobrze oświetlonym miejscu. Temperatura w pomieszczeniu przy wspinaniu się pędów powinna wynosić od 16 ° do 20 °. Pierwsze pędy pojawią się na początku kwietnia, ale można je sadzić w oddzielnych doniczkach tylko wtedy, gdy będzie kilka liści. Uprawiane sadzonki na otwartym terenie można sadzić pod koniec maja.

Wegetatywny

Ta metoda rozmnażania jest najlepiej stosowana do roślin wieloletnich. Istotą rozmnażania wegetatywnego jest oddzielenie od głównej rośliny części, która może wyrosnąć sama. Anhuzy krzewy rozmnażają się w ten sposób: jesienią lub późną wiosną, w deszczową i ciepłą pogodę, wykopuje się gałąź wolowika. Roślina jest wykopywana z korzenia, a następnie dzielona na zakorzenioną drogę na kilka części, tak aby trzon z korzeniem pozostał. Zaraz po takim podziale delenki można usiąść w osobnych miejscach, gdzie będą dalej rosły.

Związek z temperaturą

Volovik to roślina raczej odporna na zimno, może bezpiecznie zimować bez specjalnych schronień i preparatów. W normalnym cyklu życia ankhuz ma wystarczająco dużo zimowania pod śniegiem, ale jeśli zimą nie było wystarczającej ilości śniegu, skóra bydlęca może być pokryta warstwą lapnika.

Rośliny takie jak liliowy, spirea, biały deren, berberys, popiół górski (czerwony), kalina i dzika wiśnia są równie anhuzy, odporne na zimno i bez obaw wytrzymają surową zimę.

Volovik z łatwością toleruje suchą pogodę i nie wymaga częstego ostrożnego podlewania. Takie środki (częste nawilżanie gleby) są potrzebne tylko w przypadku aktywnego wzrostu kruchych sadzonek.

Możliwe trudności w rozwoju

Należy natychmiast wziąć pod uwagę fakt, że sadzenie wieloletniej skóry bydlęcej, nie trzeba liczyć na jej kwitnienie w pierwszym roku wzrostu. Byliny kwitną tylko na następny sezon po wyokrętowaniu.

To ważne! Aby lepiej wyhodować skórę bydlęcą i być mniej podatnym na choroby, lepiej leczyć miejsca separacji korzeni popiołem drzewnym lub pokruszonym węglem aktywowanym.

Konieczne jest zorganizowanie warstwy drenażowej w ziemi, aby nadmiar wody nie powodował gnicia korzeni i łodyg volovik. Należy przestrzegać zasad podlewania: wilk uważany jest za optymalne podlewanie dwa razy w tygodniu. Odwodnienie gliny

Volovik ma tendencję do samosiewu, a owoce są wiązane natychmiast po uschnięciu kwiatu. Aby zapobiec niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się, należy natychmiast wyrwać zwiędłe pąki.

To ważne! Powinieneś pracować z ankhuzem tylko w rękawiczkach, ponieważ ten kwiat jest trujący.

Szkodniki, choroby i zapobieganie

Głównymi problemami są mączniak prawdziwy, a także próby mszyc. Aby walczyć z mączniakiem prawdziwym, wystarczy wyleczyć uszkodzony obszar przy pomocy roztworu mydła do prania i alkoholu. Chorobę można zauważyć w następujący sposób: pędy cielca zaczęły się wyginać.

Tylko specjalne środki owadobójcze mogą pomóc w zwalczaniu mszyc, a uszkodzone obszary są po prostu usuwane i spalane.

Jako środek zapobiegawczy można stosować opryskiwanie środkami owadobójczymi i regularnie sprawdzać pędy w celu usunięcia uszkodzonych części rośliny na czas.

Anhuza to piękny kwiat, który nie wymaga starannej opieki i dużego wysiłku. Warto jednak pamiętać, że ze względu na zatrucie konieczne jest ostrożne obchodzenie się z nim: nie należy dopuszczać dzieci i zwierząt do skóry bydlęcej, a podczas pracy z rośliną zawsze należy chronić skórę.

Wideo: Anhuza

Opinie z sieci o ankhuz