Obecnie hodowcy otrzymali wiele odmian pomidorów, z których każdy ma swoje zalety i wady. Wyróżniają się wysokością krzewów, czasem dojrzewania, smakiem i wielkością owoców.
Porozmawiajmy o różnorodności pomidorów „olbrzym syberyjski”, zarejestrowanych w 2014 r. Przez rosyjskich hodowców, jakie ma zalety, jak wygląda i jakie owoce produkuje oraz jak osiągnąć najwyższy plon.
Charakterystyka i opis odmiany
W imieniu tej odmiany hodowcy, którzy ją stworzyli, mieli dwie cechy naraz - zdolność do wzrostu w chłodnych regionach i noszenia dużych owoców. Pomidory te uprawiane są w szklarniach, szklarniach (we wschodnich, zachodnich regionach, na Uralu, Dalekim Wschodzie), a także na otwartym terenie na obszarach o ciepłym klimacie (regiony środkowe i południowe). Pomidory formowane są w nietypowym kształcie.
Krzew
Krzewy „olbrzym syberyjski” rosną wysoko - do dwóch metrów wysokości. Pojedyncze kopie mogą osiągnąć wysokość 2,2 metra. Ich łodyga jest gęsta. Liście mają regularny kształt i wielkość, nie różnią się od innych odmian. Krzewy, które są utworzone z jednego lub dwóch pędów i małej ilości liści, charakteryzują się najwyższym plonem.
Wiesz? Największy pomidor na świecie został wyhodowany dzięki staraniom mieszkańca Stanów Zjednoczonych, Dana McCoya. Ważył 3,8 kg. Płyta została nagrana w 2014 roku. A największe drzewo pomidora udało się uprawiać japońskie. To była wysokość trzypiętrowego budynku.
Owoce
Pomidory w „olbrzymie syberyjskim” tworzą duży, płaski kształt. Ich skóra jest różowa lub jaskrawoczerwona. Maksymalna długość jednego owocu wynosi 10 cm, średnia masa waha się od 0,4 do 0,75 kg. Rekordy gramatur osiągają 1,2 kg.
Na jednym pędzlu z reguły powstają dwa do trzech owoców. Pomidory w „olbrzymie syberyjskim” są mięsiste, cukier. Do smaku słodki i bardzo soczysty. Opublikuj apetyczny smak. W środku mają od pięciu do siedmiu kamer. Owoce zawierają niewielką ilość wody.
Ilość suchej masy - od trzech do pięciu procent. Charakteryzują się długotrwałym przechowywaniem i dobrą przenośnością.
Radzimy zapoznać się z niuansami uprawy takich odmian pomidorów jak „Marchewka”, „Różowy Spam”, „Bull Heart”, „Sugar Pudovik”, „Cardinal”, „Makhitos”, „Golden Domes”, „Mikado Pink”, „Krasnobai” , „Bokele F1”, „Malachit Box”, „Doll Masha F1”, „Klebosolny”, „Monomakh's Hat”.
Dojrzewanie i wydajność
Odmiana ta charakteryzuje się średnią dojrzałością - apetyczne pomidory na krzakach pojawiają się trzy miesiące po wysianiu nasion.
Wydajność „olbrzyma syberyjskiego” jest wysoka. Przy jednym krzewie w sezonie przy odpowiedniej pielęgnacji możliwe jest usunięcie pięciu do sześciu kilogramów pomidorów. Od jednego metra kwadratowego - do 12-15 kilogramów.
Cel
Pomidory „olbrzym syberyjski” zawierają wiele witamin i minerałów. W gotowaniu są używane do świeżej konsumpcji sałatek. Nadają się również do puszkowania. Bardzo smaczne w puszkach w ich własnym soku. Do produkcji soku pomidorowego nie nadają się.
Zapoznaj się z przepisami na przygotowywanie pysznych suszonych, solonych pomidorów, a także pomidorów we własnym soku.
Ostatnio ciekawym sposobem jedzenia pomidorów jest ich suszenie. Ta metoda jest dobra, ponieważ pozwala zaoszczędzić maksymalną ilość cennych substancji w warzywach i zachować ją przez długi czas do gotowania w zimie. 
Wiesz? Przez długi czas Amerykanie i Europejczycy uważali owoce pomidora za niejadalne, a nawet trujące. W Europie uprawiano je wyłącznie do celów zdobniczych, urządzano ogrody i szklarnie. Amerykaninowi Robertowi Robertowi Gibbonowi Johnsonowi udało się obalić ten błąd w 1820 r., Który publicznie zjadł wiadro pomidorów.
Warunki uprawy
Największy plon z „olbrzyma syberyjskiego” można osiągnąć, gdy uprawia się go w szklarni lub szklarni. Jednak wszędzie tam, gdzie planujesz sadzić tę odmianę, musisz to zrobić przy pomocy sadzonek.
Warunkiem uprawy roślin jest dobre oświetlenie. Wieczorem lub w pochmurną pogodę trzeba będzie zainstalować dodatkowe źródło światła.
Temperatura w szklarni dla rosnących roślin powinna wynosić + 19 ... + 22 ° C w ciągu dnia i + 16-18 ° C w nocy. W warunkach szklarniowych wymagane będzie częste wietrzenie. 
Zasady lądowania
Od samego początku sadzenie powinno być przeprowadzone prawidłowo, ponieważ błędy popełnione na etapie siewu nieuchronnie doprowadzą do pogorszenia owocowania.
Nasiona do siewek:
- w południowych regionach - pod koniec lutego - w marcu;
- w centrum - od połowy do końca marca;
- na północy - od początku do połowy kwietnia.
Doświadczeni i czujni ogrodnicy zazwyczaj wybierają dni, które są korzystne zgodnie z kalendarzem księżycowym. Gleby dla sadzonek lepiej kupić w sklepie. Przed sadzeniem należy go zwilżyć i trzymać w pokoju przez 12 godzin.
To ważne! Czas siewu sadzonek można obliczyć, licząc 55-65 dni od ostatnich wiosennych przymrozków.
Glebę umieszcza się w celu zasadzenia nasion, tworzy wgłębienia o głębokości 1 cm, odległość między rowkami wynosi 2-3 cm, w każdym zagłębieniu zasadzić dwa lub trzy nasiona i przykryć glebą. Z góry pojemnik należy przykryć folią lub szkłem.
Lądowiska są umieszczane na parapecie, najlepiej po stronie południowej, gdzie dostatecznie dużo światła. Jeśli światło jest niewystarczające, musisz zainstalować dodatkowe oświetlenie. Istnieje opinia, że w celu szybkiego kiełkowania nie należy wyłączać światła przez pierwsze dwa lub trzy dni.
Dalsza pielęgnacja sadzonek polegać będzie na codziennej wentylacji i nawilżaniu. Temperatura na etapie kiełkowania powinna być utrzymywana na poziomie + 20 ... + 25 ° C Jeśli temperatura jest niższa, należy oczekiwać pędów później. Pierwsze pędy pojawiają się po trzech do czterech dniach. Tydzień później możesz usunąć schronienie.
W fazie pierwszych prawdziwych liści (około tygodnia po wysiewie) nasadzenia nurkują w różnych pojemnikach, najpierw o objętości 200 ml. Muszą być spryskiwane dwa razy dziennie, aby utrzymać wysoki poziom wilgotności. 
Optymalna temperatura dla sadzonek wynosi + 18 ... + 25 ° C w ciągu dnia i + 12 ... + 15 ° C w nocy. Jeśli pozwala na to temperatura, można je przenieść na świeże powietrze, na przykład na balkon. Nauka na słońcu powinna rozpocząć się od pięciu minut dziennie.
Zalecamy przeczytanie kiedy i jak wybrać pomidory po pędach.
Sadzonki będą musiały karmić dwa lub trzy razy nawozami mineralnymi. Niektórzy ogrodnicy wykonują wielokrotne nurkowanie w pojemności 400 ml. Za około 1,5 miesiąca (to znaczy w kwietniu-maju) sadzonki będą gotowe do wysadzenia się w celu stałego pobytu - w szklarni lub na otwartym terenie.
W szklarni i na otwartym terenie sadzonki sadzi się w chłodny, pochmurny dzień. Między krzewami należy obserwować odległość 40-60 cm Sadzenie sadzone 40 x 60 lub 50 x 60 cm.
To ważne! Należy pamiętać, że sadzonki, z których można oczekiwać doskonałych zbiorów, powinny mieć grube łodygi, duże liście, dobrze rozwinięty system korzeniowy i pąki.
Łodygi są zakopane kilka centymetrów w glebie. Po posadzeniu rośliny są obficie podlewane ciepłą wodą. Rośliny umieszczone na otwartym terenie muszą być najpierw pokryte folią.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Główne działania w zakresie pielęgnacji pomidorów to:
- podlewanie;
- nawóz;
- podwiązka;
- rozluźnienie;
- hilling;
- usuwanie chwastów;
- pasynkovanie.
Po posadzeniu i późniejszym podlewaniu, następnym razem roślina zostanie zwilżona po 12 dniach. Przed kwitnieniem wymagane będą cztery litry wody na 1 metr kwadratowy. m. W okresie uwalniania kwiatów i pojawienia się jajnika należy wylać 12 litrów na 1 kwadrat. m 
Zbyt wiele podmokłości nie powinno być dozwolone, jest obarczone rozwojem chorób grzybowych. Woda do nawadniania powinna być używana tylko w cieple. I trzeba podlewać pomidory wieczorem, po zachodzie słońca. Jednocześnie należy zachować ostrożność, aby wilgoć nie spadła na liście i łodygi.
Nie należy zapominać o opryskach - lepiej połączyć je z opatrunkiem dolistnym i leczeniem przeciwgrzybiczym. Teren należy regularnie rozluźniać, co należy połączyć z hillingiem. Należy to robić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego.
Jak już zauważyliśmy, krzewy pomidorów rosną dość wysoko, więc gdy tylko osiągną wysokość 0,5 m, powinny być przywiązane do podparcia.
Ponieważ krzaki dają gęstą koronę, która może zakłócać dojrzewanie owoców, konieczne jest okresowe rozcieńczanie i całkowite usunięcie dolnych liści. Pamiętaj, aby pozbyć się pasierbów rosnących w kątach liści, aż osiągną 3 cm. Robi się to ręcznie lub nożyczkami. Po pojawieniu się szypułek należy upewnić się, że nie są one zbyt duże. Pod koniec sezonu wegetacyjnego wymagane są punkty krytyczne.
Nawozy zaczynają produkować po utworzeniu pierwszego jajnika. Dla nich najlepiej pasują złożone nawozy mineralne i organiczne. Ten pomidor jest bardzo dobrze postrzeganym zielonym nawozem.
Inną ważną czynnością pielęgnacyjną jest regularne odchwaszczanie i usuwanie chwastów. Trawa chwastów najlepiej usunąć z korzenia. Owocowanie występuje w lipcu i sierpniu. Owoce będą musiały być zbierane w miarę dojrzewania.
Wśród cech tej odmiany należy pamiętać o odporności na choroby i pasożyty. Ale nadal nie dla wszystkich. „Syberyjski gigant” jest atakowany przez przędziorka i mączlika. O obecności pierwszego świadczy wysychanie liści i pajęczyna na krzakach.
Walkę z kleszczami należy rozpocząć jak najwcześniej, ponieważ ten szkodliwy owad pije życiodajne soki z rośliny, a tym samym powoduje nieodwracalne szkody w jego wydajności. 
Należy zacząć od wielokrotnych zabiegów wodą z mydłem, wybielaczem, alkoholem medycznym, infuzją hebanu i skutecznymi metodami agrotechnicznymi.
Jeśli te metody nie dały żadnych wyników, przejdź do silniejszej metody - użycia insektycydu dozwolonego dla pomidorów, na przykład, Plank Pin, Aktellika, Fitoverma, Aktar, Fufanon.
Przydatne będzie przeczytanie o chorobach pomidorów, a także o metodach ich zwalczania.
Fakt, że pomidory zostały zaatakowane przez mączlika, wskaże obecność w bezpośrednim sąsiedztwie małych białych owadów latających i białej powłoki na liściach. W szklarniach pasożyt walczy się taśmami klejącymi, przyciąganymi przez światło.
Roztwór czosnku, roztwór mydła, infuzja mniszka lekarskiego, krwawnik pospolity, roztwór siarczanu miedzi, wapno pomagają pozbyć się larw. Z leków chemicznych używanych „Aktellik”, „Aktar”, „Rovikurt”, „Pegasus” i innych.
Od chorób „olbrzym syberyjski” może wpływać na brązową plamę. Aby zapobiec zakażeniu tą chorobą, gdy uprawia się ją w szklarniach, należy przestrzegać warunków wilgotności i warunków świetlnych. 
Do zabiegu zastosowano roztwór czosnku, preparaty „Barrier”, „Barrier”.
Wiesz? Botanicy uważają pomidor za jagodę. Z punktu widzenia taksonomii technologicznej i metody uprawy - jest to warzywo. Ale w Unii Europejskiej jest uważany za jego owoc.
Oczywiście odmiana „olbrzym syberyjski” zasługuje na uwagę ogrodników. Jego zalety to wysoka wydajność, bezpretensjonalność w pielęgnacji, niewymagający do składu gleby, odporność na choroby i pasożyty, możliwość uprawy w niskich temperaturach, doskonała jakość dużych owoców.
Wady są znacznie mniejsze - wśród nich: krzaki są zbyt wysokie, co koniecznie wymaga wsparcia, wąski zakres zastosowania, w szczególności, niemożność zrobienia z nich soku.
