Roślina Pereskiya: osobliwości pielęgnacji kaktusa z liści

We współczesnym rytmie i warunkach życia dość trudno jest znaleźć czas, na przykład, aby zająć się kwiatami, ale nadal chcesz mieć żywe rośliny na oknach. Dlatego wiele osób szuka bezpretensjonalnych kwiatów w pomieszczeniach, które mogą wytrzymać na przykład krótkotrwały brak wilgoci lub inne trudności. Te rośliny obejmują kaktus. Chcemy przedstawić Wam jednego niezwykłego przedstawiciela tej rodziny. Jego niezwykłość polega na tym, że nie jest on podobny do igły, ale arkusz. Chodzi o przejechać.

Opis botaniczny

Pereskiya (Łac. Pereskia) należy do rodziny kaktusów, ale z wyglądu jest całkowicie z nimi identyczna: zamiast igieł ma grube liście. Jednak dla botaników nie jest to niezwykłe, ponieważ doskonale zdają sobie sprawę, że w przeszłości prawie wszystkie kaktusy były z liśćmi, a tylko surowe warunki życia i suchy klimat powodowały, że były cienkie aż do igieł. Pereskiya rośnie w postaci dużego buszu lub małego drzewa, są gatunki wspinaczkowe. Na łodydze są ciernie. Liście - grube, piękny zielony lub fioletowy kolor. Ich kształt jest owalny lub lancetowaty. Rozmiary liści gatunku są różne, mogą wynosić od 1,5 do 25 cm.

Przydatne będzie zapoznanie się z magicznymi właściwościami kaktusa, które gatunki nadają się do hodowli domowej, jak dbać o tę roślinę, a mianowicie: jak podlewać, zwalczać szkodniki i choroby, a także dowiedzieć się wszystkiego o rozmnażaniu wegetatywnym i siewie nasion kaktusa.

W miarę jak rosną, piękny i jasny kolor liści zanika, w okresie odpoczynku zazwyczaj odpadają, a pień przejmuje wszystkie ich funkcje. W kątach liści występują areole z kolcami. Ciernie rosną pojedynczo lub w grupach.

Kwitnienie występuje latem lub jesienią. Kwiaty są podobne wyglądem do kwiatów dzikiej róży. Jeden po drugim można ich spotkać rzadko. Zazwyczaj pojawiają się w grupach. U wielu gatunków kwiaty mają przyjemny cytrusowy zapach.

Po kwitnieniu rozpoczyna się okres owocowania. Owoce są soczyste. Wewnątrz zawierają duże czarne nasiona. Okres odpoczynku trwa od października do lutego.

Ameryka Środkowa i Południowa uważana jest za miejsce narodzin przetasowań. Po raz pierwszy roślina ta została opisana w 1703 roku. Opis podany przez Charlesa Plumiere. Kwiat nosi imię słynnego francuskiego naukowca humanisty Nikoli-Claude de Peyresc. Karl Linnae zaliczył roślinę do rodzaju kaktusów. Nieco później, w 1754 roku, angielski botanik Philip Miller wyodrębnił odrębny rodzaj Pereschia.

Dziś ten kwiat jest popularny wśród hodowców kwiatów domowych. Można go również sadzić w otwartym terenie iw szklarniach.

Wiesz? Największy kaktus na świecie uważany jest za gigantyczny cereus, jego wysokość wynosi do 25 metrów, a jego waga wynosi do 10 ton. A najmniejszą kolczastą rośliną jest blassfeldia. Osiąga wysokość od jednego do trzech centymetrów.

Odmiany

Hodowcy wyróżniają 18 odmian pereskis, które obejmują zarówno krzewy, jak i drzewa. Opowiemy Ci o najciekawszych i najczęstszych typach poniżej.

Pereski kłujący

Ciernisty krzyż (łac. Pereskia aculeata) ma kilka nazw - krzyż na kłujące, Agrest Barbados. Roślina ta odróżnia się od innych gatunków tym, że zwija się w postaci liany, a także dlatego, że ma jadalne liście i owoce. Odnosi się do krzewów pół-liściastych. W naturze rośnie w Panamie, na wybrzeżu Ameryki Południowej, na Antylach.

Długość nawijania łodygi wokół podpory może osiągnąć 10 m, w warunkach mieszkania może wynosić do 3 m. Liście tego rodzaju są owalne, mogą mieć długość od 3 do 10 cm, są koloru zielonego. Formy pochodne z czerwonym i fioletowym kolorem dolnej płyty arkusza. Na łodydze są kolce. Im starsza roślina, tym są masywniejsze i grubsze.

Pod koniec lata zaczyna się okres kwitnienia u okulistych kłujących. Kwiaty są cupped, mleczne z różowawym odcieniem. Mają lekki przyjemny aromat.

W trakcie owocowania pojawiają się okrągłe i owalne owoce żółtych, pomarańczowych lub czerwonych kwiatów o wymiarach 1-2 cm średnicy. Mięso owoców i liści można jeść.

W otwartym terenie roślina jest sadzona, aby stworzyć piękne żywopłoty. Osiąga największy efekt dekoracyjny w szklarniach.

Wiesz? Wiele osób woli zbierać kaktusy. Pierwsza kolekcja egzotycznych roślin została zebrana w drugiej połowie XVI wieku przez londyńskiego farmaceutę Morgana.

Pereskiya Godseffa

Pereskia Godseffa (łac. Pereskia godseffiana) ma cienkie łodygi z czarnymi kolcami, rosnące pęczki. Liście są owalne, mają ostre krawędzie o długości 6 cm, górna płyta jest pomalowana na jasnozielony kolor, jej środek - w ciemniejszym odcieniu. Dolne płytki liściowe mają różowe lub fioletowe odcienie.

W trakcie kwitnienia tworzą się średniej wielkości kwiaty w kolorze białym lub kremowym. Czasami krzyż Godseffa wyróżnia się jako odrębny gatunek.

Pereskiya pomarańczowy

Pereskiya orange (łac. Pereskia bleo) rośnie od 2 do 8 m. Krzew jest lekko rozgałęziony. Młode łodygi pokryte są korą w kolorze oliwkowym. Ich średnica sięga 15 cm.

Liście są duże z wyraźnymi żyłami. Rosną na długich ogonkach. Podczas kwitnienia powstają jasne pomarańczowe kwiaty o średnicy 5-6 cm, które na zewnątrz przypominają róże.

Zalecamy przeczytać o 10-ke popularnych kaktusach kwitnących w domu.

Owoce są w kształcie stożka i mają przyjemny zapach ananasa. Nie nadaje się do jedzenia.

Gatunek ten występuje w Panamie i Kolumbii na wysokości 400-900 metrów nad poziomem morza. Jest aktywnie uprawiany w Malezji do celów dekoracyjnych i leczniczych. Miejscowi uważają, że liście pomarańczy peresya są dobrym środkiem profilaktycznym przeciwko chorobom żołądka i guzów nowotworowych. Również fundusze oparte na nich są wykorzystywane do zmniejszenia ciśnienia, poziomu cukru we krwi.

Pereschia Grandiflora

Pereschia Grandiflora, lub bardziej kwitnące (Łac. Pereskia grandiflora) na wolności dorasta do 5 m wysokości i do 20 cm średnicy. Łodyga jest pokryta licznymi kolcami o długości 2-3 cm, szorstka, w kolorze kasztanowym. Liście są wydłużone, do 23 cm długości. Rosną na ogonkach do 1,2 cm, spadają w temperaturze + 10 ° C

Jak wynika z nazwy gatunku, kwiaty jego przedstawicieli są duże. Mają bogaty różowy kolor. Zebrane w kwiatostany 10-20 sztuk, mogą również rosnąć samotnie. Jednak bujne kwitnienie tego pięknego widoku można osiągnąć tylko poprzez odpowiednią opiekę nad nim.

Pereschia Weber

Weber Perescia (łac. Pereskia webehana) tworzy małe krzewy odpowiednie do tworzenia krzewów bonsai. Długość łodygi sięga od 1 do 3 m, średnica - do 12 cm Kłącze rośliny jest pogrubione. Liście są małe, przymocowane do łodygi bez sadzonek.

Kwitnienie w tym gatunku jest obfite. Kwiaty są małe - do 2 cm średnicy, różowawe. Kwitnie długo, trwa od połowy wiosny do końca lata.

Funkcje opieki

Pereski można nazwać bezpretensjonalną kulturą, jednak aby produkować kwiaty i cieszyć się jego dekoracyjnością, konieczne jest zaspokojenie jego preferencji podczas sadzenia i pielęgnacji.

Lokalizacja i oświetlenie

Pereskiya - roślina kochająca światło. Najlepszym miejscem na jego siedlisko jest parapet, zwrócony na południe. Musisz jednak upewnić się, że liście i kwiaty nie wpadają w bezpośrednie światło słoneczne, w przeciwnym razie mogą je spalić. Dlatego roślina powinna pritenyat.

To ważne! Roślina będzie w stanie przetrwać w słabym świetle, na przykład w głębi pomieszczenia, ale zakwitnie tylko dobrym światłem w wystarczającej ilości.

Przy dobrej, ciepłej pogodzie, kwiat może być wystawiony na świeże powietrze, jednak ponownie, cień od bezpośrednich promieni słońca i osłona przed spadającymi opadami.

Jeśli nie masz balkonu lub loggii, pokój, w którym rośnie kwiat, musi być często emitowany. Gdy dzień staje się zbyt krótki, zakład może zostać wyposażony w dodatkowy zasięg trwający około 10 godzin.

Temperatura

Najbardziej komfortowa temperatura wzrostu krzyżówki to + 22-23 ° C W okresie odpoczynku pożądane jest obniżenie temperatury najpierw do +15 ° C (jesień), a następnie do + 12-14 (zimą). Maksymalna temperatura, jaką może normalnie przenosić instalacja, wynosi + 10 ° C.

Utrzymywanie zimą w niskich temperaturach gwarantuje, że kwiat zakwitnie obficie wiosną.

Wilgotność i podlewanie

Dla pereski wilgotność powietrza nie jest głównym parametrem udanego wzrostu. Zostanie pogodzona z niską wilgotnością, ale będzie szczególnie piękna przy sporadycznych opryskach miękką wodą.

Kwiat jest podlewany, gdy górna warstwa ziemi w garnku wysycha. Wraz z początkiem okresu uśpienia liczba nawodnień powinna zostać zmniejszona, w przeciwnym razie można wywołać rozwój choroby grzybowej. Zimą podlewanie odbywa się bardzo rzadko - raz lub dwa razy w miesiącu, w przeciwnym razie liście zaczną się kruszyć.

Konieczne jest nawadnianie tylko ciepłą wodą destylowaną z kranu lub stopionej wody. Jeśli woda jest zbyt twarda, należy ją zmiękczyć przez dodanie kwasu octowego lub cytrynowego.

Gleba

Do sadzenia używaj podłoża z następujących składników:

  • liść ziemia - dwie części;
  • podłoże z gliny - dwie części;
  • humus - dwie części;
  • piasek rzeczny - jedna część.
Wymagana jest słaba kwasowość - 5-6 pH.

Duża szeroka doniczka nadaje się do sadzenia, aby pasowała do dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego roślin.

Nawozy i nawozy

Po zakończeniu okresu odpoczynku, czyli od marca, roślina będzie musiała być karmiona dwa razy w miesiącu. Zastosuj nawozy sklepowe przeznaczone dla kaktusów, ale z dawką zmniejszoną o połowę.

Ostatnie karmienie wyprodukowane we wrześniu. W przyszłości będą one niebezpieczne dla wzrostu i rozwoju roślin, poza tym mogą prowokować rozwój choroby.

Jeśli wolisz nawozić kwiat nawozami mineralnymi, to azot musi być pobierany w minimalnej dawce, aby zapobiec gniciu korzeni.

Przeszczep

Młode rośliny są przesadzane co roku. Transplantacja odbywa się wiosną, przed sezonem wegetacyjnym, przy użyciu metody przeładunkowej. Z każdym przeszczepem podnieś większy garnek. Dorosłe krzewy przesadzane raz na dwa do trzech lat.

Po przeszczepie roślinę należy umieścić w chłodnym, zaciemnionym miejscu mokrym i nie zwilżać przez kilka dni.

To ważne! Dla normalnego wzrostu krzyża, podczas sadzenia i każdego przesadzania, nie należy zapominać o układaniu w doniczce.

Rasa hodowlana

Reprodukcja odbywa się na dwa sposoby:

  1. Seed.
  2. Sadzonki.

Oczywiście w warunkach mieszkania lepiej rozmnażać przez sadzonki. Sadzonki do sadzenia muszą wybrać młode, jeszcze nie pokryte drewnem. Są cięte wiosną lub latem. Każdy z nich musi mieć co najmniej jeden węzeł. Po cięciu sadzonki są ukorzenione w doniczkach z mokrym torfem i perlitem. Możesz też po prostu umieścić je w słoiku z wodą, ale tworząc szklarnię z filmu. W pierwszym i drugim przypadku korzenie powinny odczekać od 15 do 20 dni. Aby ukorzenić sadzonki, należy stworzyć temperaturę w + 25-28 ° C

Nasiona są sadzone wiosną w pojemnikach. Powinny być kiełkowane przy rozproszonym oświetleniu i temperaturze nie wyższej niż + 21 ° C. Po pojawieniu się pierwszych liści na kiełkach nurkują w oddzielnych doniczkach. Następnie z nimi wykonuj te same czynności, co w przypadku dorosłych roślin.

Choroby i szkodniki

Przy zbyt dużym podlewaniu roślina może zgnić korzenie. Aby uniknąć tego problemu i potrzeby podczas sadzenia, należy zapewnić dobry drenaż, który usunie nadmiar wilgoci. Spróbuj także zastosować się do środka podczas podlewania.

Czasami łodygi pereska mogą zostać pokryte pleśnią i zmiękczyć. Wygląda to na szarą zgniliznę. Rozwija się na roślinie, jeśli stale rośnie przy wysokiej wilgotności i braku jej krążenia. Im szybciej zaczniesz walczyć z tą chorobą, tym skuteczniejszy będzie jej wynik.

Po wykryciu pierwszych objawów choroby konieczne jest zmniejszenie wilgotności powietrza w pomieszczeniu, zatrzymanie rozpylania i częste podlewanie. Wymagają również leczenia specjalnymi preparatami.

Roślina musi być traktowana fungicydami ogólnoustrojowymi lub mieszaniną 2% mydła domowego i 0,2% siarczanu miedzi, roztworem „Fundazolu” (0,2%), preparatem „Topsin-M” (0,1%). Po dwóch tygodniach leczenie należy powtórzyć.

Przeczytaj więcej o najpopularniejszych fungicydach w kwiaciarni wewnętrznej.

Spośród szkodników krzyżowych charakterystyczne są wełnowce. Wysysają z niego niezbędne soki, dzięki czemu roślina może umrzeć.

Aby zwalczać owady, stosuje się dwie metody: mechaniczną - przez ręczne skrobanie owadów, chemiczne - natryskiwanie specjalnymi środkami („Aktellik”, „Rogor”, „Aktara”), folklor - leczenie roztworem mydła z alkoholem, nalewkę czosnkową, emulsję z oliwek.

Kleszcze, owady i wciornastki mogą atakować pereski. Są także usuwane za pomocą „chemii” (preparaty „Fitoverm”, „Aktovit”, „Vermitek”, „Apollo”) i środków ludowych (roztwór mydła, alkohol medyczny, wywar z cyklamenu).

Trudności w rozwoju

Czasami trudno jest uprawiać pereski. Wśród nich są:

  • zahamowanie - zwykle występuje z powodu niewystarczającego podlewania lub zbyt małej pojemności, w której kwiat rośnie. Problem powinien zniknąć, gdy tylko podlejesz prawidłowo i przeszczepisz roślinę;
  • rozciąganie pędów, wzrost długości międzywęzłów - w konsekwencji braku światła. Aby rozwiązać ten problem, konieczne jest wybranie innego miejsca na kwiat, bardziej oświetlonego lub zainstalowanie dodatkowego oświetlenia;
  • blanszujące liście - znak nadmiernego oświetlenia. Konieczne jest pritenit puli z rośliną.
Tak więc, jeśli szukasz pięknej i bezpretensjonalnej rośliny, która musi ozdobić mieszkanie, wtedy kaktus krzyżowy jest idealny do tych zadań.

Kaktusy obejmują również: mammillaria, aloes, ripsalis, echinocactus Gruzoni, hymnocalicium, kwiat Decembrist, hatiora, epiphyllum, opuntia.

Charakteryzuje się długim i oryginalnym kwitnieniem, szybkim wzrostem, przyjemnym aromatem. Co więcej, jego pień nie jest ozdobiony cierniami, ale liśćmi, co jest dość nietypowe dla przedstawicieli kaktusów.

Obejrzyj film: RHIPSALIS CRISPATA CACTUS - BRAZIL (Może 2024).