Ogrodnicy coraz częściej wybierają wczesne odmiany ziemniaków z wysoką wydajnością do sadzenia w swoich domkach letniskowych. Według opinii, klasa „Uladar” odnosi się właśnie do tego. Dalej opiszemy szczegółowo jego cechy i zalety.
Opis i cechy odmiany
Wiele z tych odmian ziemniaków znajduje się w ogrodach dzięki wysiłkom białoruskich hodowców, którzy hodowali je na początku wieku. Jest to pośrednia roślina pośrednia z prostymi, prawdopodobnie lekko nachylonymi, cienkimi łodygami o jasnozielonym kolorze.
Na wysokości krzew jest średniej wielkości, rośnie jak najwięcej do 65 cm, liście są średniej wielkości, bogato zielone, spiczaste na nodze i ku końcowi lekko owłosione.
Krzew ozdobiony jest delikatnymi fioletowymi lub fioletowymi kwiatami w kolorze czerwonym. Składają się z pięciu połączonych płatków i żółtego słupka.
Korzenie rośliny są bardzo silne, tworzą bulwę, która dojrzewa od sześciu do dwunastu ziemniaków. Owoc ma bardzo atrakcyjny wygląd i jasny beżowy kolor. 
Ma regularny owalny kształt, gładką twardą skórę i płytkie oczy, które są dość małe. Ziemniaki ważą średnio 100-130 gramów, giganty osiągają wagę 180 gramów. Miąższ jest żółtawy, nie ciemnieje po podgrzaniu.
Ziemniaki zawierają tylko do 12% skrobi, więc ostatni nie jest produkowany, a same ziemniaki nie są gotowane jako miękkie.
Według przeglądów jedną z wyróżniających cech odmian ziemniaka Uladar jest jego wysoka wydajność z wczesnymi okresami dojrzewania.
Sprawdź takie odmiany ziemniaków jak Veneta, Ilinsky, Adretta, Bluesna, Sante, Queen Anna, Luck, Irbit, Rosara, Gala, Kiwi „Po raz pierwszy wykopać młode bulwy może być czterdzieści pięć dni po posadzeniu w ziemi. W tym czasie można zebrać około 20 ton ziemniaków na hektar.
W zimie plony zbierane są 70 dni po posadzeniu, a ich ilość podwaja się. Rekord, zebrany z hektara, wynosił ponad siedemdziesiąt ton, a średnio wynosi połowę. 
Ze względu na właściwości skórki odmiana jest dobrze przechowywana i transportowana. Po wydobyciu z ziemi skórka praktycznie nie ulega uszkodzeniu, pod koniec zimy mniej niż pięć procent gnilności plonów lub ulega pogorszeniu. Różnorodność mało wymagająca dla różnych gleb, toleruje suszę i wahania temperatury.
Mocne i słabe strony
Odmiana ziemniaka Uladar ma wiele zalet. Rozpoczynamy ich opis od wydajności. Zgodnie z recenzjami ogrodników, przy odpowiedniej opiece w południowych regionach można ją zbierać dwa razy w roku.
„Uladar” wpada wcześnie na ziemię, podczas siewu wczesnych ziaren, a po półtora miesiąca daje pierwszy młody plon kilogramowi z krzaka.
Podczas głównego okresu żniw podwaja się, a ponad dwa kilogramy owoców można zebrać z krzaka. Są łatwe do kopania, ponieważ bulwa w ziemi jest bardzo zwarta.
Odmiana jest uprawiana na sprzedaż ze względu na doskonałą prezentację. Jest wykopywany bez uszkodzeń mechanicznych, dzięki czemu jest dobry w transporcie i przechowywaniu. Jego utrzymanie jakości i zbywalności wynosi 94 procent. 
Doskonałe recenzje na temat smaku ziemniaków. Ze względu na niską zawartość skrobi, nie gotuje się miękko, dlatego nadaje się do smażenia, gotowania na kawałki i do pieczenia. Piękny kształt owocu sprawił, że stał się popularny w gotowaniu w całości i przyrządzaniu sałatek.
Gatunek „Uladar” może rosnąć w każdych warunkach klimatycznych i na każdej glebie, nie wymaga dodatkowego karmienia. Czuje się lepiej w południowych regionach, gdzie często spotyka się dwa razy w roku.
Ziemniaki są odporne na najpopularniejsze choroby i szkodniki. Nie boi się raka, parcha, nicieni.
Wśród wad tej odmiany hodowcy warzyw zauważają tylko jej niestabilność wobec rhizoctonii. Rzadko może zachorować z powodu zarazy i zwijania się liści.
Wiesz? Ziemniaki są pierwszym warzywem, które doświadcza nieważkości. Został podniesiony na statku kosmicznym Columbia pod koniec ubiegłego wieku.
Lądowanie
Przed sadzeniem zaleca się kiełkowanie ziemniaków. W tym celu nasiona dwa tygodnie przed sadzeniem należy umieścić w pomieszczeniu o temperaturze od 12 ° C do 15 ° C
Wcześniej pożądane jest pranie i marynowanie ich z drobnoustrojów chorobotwórczych. To ostatnie można zrobić, upuszczając dwadzieścia minut na słaby roztwór nadmanganianu potasu lub nadtlenku wodoru w ilości jednej łyżki stołowej na pięć litrów wody.
Gdy kiełki ziemniaków, można je wyjąć na kilka dni w celu utwardzenia. Kiełki na owocach nie powinny przekraczać jednego centymetra, w przeciwnym razie pękną podczas sadzenia. 
To ważne! „Uladar” - Jedna z niewielu odmian ziemniaków, które można sadzić, dzieląc na kawałki. Jeden ziemniak można podzielić na trzy części, a także zapewni doskonałe zbiory.
Sadzenie może rozpocząć się, gdy gleba i gleba stale ogrzewają się do 10 ° C. Przed siewem można nawozić glebę, mieszając ją z niewielką ilością obornika lub kompostu.
Z reguły w czasie sadzenia nie dodaje się innych nawozów mineralnych. Studzienki są wykopane od siebie w odległości 30 cm i głębokości 5-8 cm.
Optymalna odległość między rzędami wynosi 60 cm Ziemniaki umieszcza się je w górę i posypuje ziemią obornikiem lub kompostem.
Jeśli sadzisz ziemniaki na grzbietach, głębokość otworu powinna wynosić od 8 do 10 cm, w suchych obszarach nasiona opadają na ziemię kolejne 5 cm poniżej. 
Troska
Po posadzeniu młode rośliny potrzebują dużo tlenu, dlatego zaleca się rozluźnienie gleby między rzędami. Po pojawieniu się pędów trzeba poświęcić pierwsze hilling.
Specjalne narzędzia ogrodowe lądują na łodydze rośliny. Należy to robić bardzo ostrożnie, aby go nie uszkodzić. Podniesienie poziomu gruntu pod łodygą chroni, wzmacnia i zapewnia dodatkowy tlen.
Musimy regularnie chwastować ziemię, aby pozbyć się chwastów. Mogą zmniejszyć ściółkowanie łóżek. Między roślinami jest trawa, która nie tylko zapobiega wzrostowi chwastów, ale także zatrzymuje wilgoć.
Po utworzeniu pąków trzeba poświęcić drugie hilling. Konieczne jest monitorowanie stanu zewnętrznego roślin. Odmiana jest odporna na różne patogeny. Do zapobiegania krzakom można spryskać roztworem 3% nadtlenku wodoru w ilości 100 g na 5 litrów wody. Oprócz ochrony zapewni to roślinie dodatkowy tlen. 
Według ogrodników stonka ziemniaczana bardzo lubi odmianę Uladar. Dlatego większość zaleca ochronę roślin środkiem owadobójczym. Wybierając go spośród wielu, musisz pamiętać, że po jego użyciu możesz zbierać tylko miesiąc.
Podlewanie
Odmiana ziemniaka „Uladar” odporna na suszę. W razie potrzeby należy go podlać po posadzeniu i podczas sezonu wegetacyjnego. Lepiej jest wprowadzać wodę między rzędy, aby nie erodować ziemi w pobliżu bulwy.
Jeśli lato jest suche, można dodatkowo podlać lądowanie. Zaleca się robić to nie częściej niż raz na dwa tygodnie. Według rodzaju rośliny można określić, czy potrzebuje dodatkowej wilgoci.
Jeśli łodygi są bardzo niskie, musisz wykopać ziemię u nasady, zobaczyć, jak jest sucha i, jeśli to konieczne, podjąć decyzję o podlewaniu.
To ważne! „Uladar” nie lubi nadmiaru wilgoci. Konieczne jest, aby nie podlewać go w nadmiarze i unikać stagnacji wody.
Top dressing
Zaleca się nawożenie gleby na ziemniaki jesienią. Po zbiorach kopią ziemię, nie łamiąc dużych kęp. Zimą trzymają śnieg, gromadząc wilgoć.
Nawóz lub kompost wylewa się na ziemię. Gdy śnieg się roztopi, gdy ziemia trochę się rozgrzeje, trzeba jeszcze raz wykopać ogród.
„Uladar” nie potrzebuje dużej ilości nawozów mineralnych. Po posadzeniu i w okresie wegetacji można go karmić materią organiczną.
Stosuje się wodne roztwory obornika w stosunku dziesięciu do jednego lub ptasie odchody w stosunku dwudziestu do jednego. Lepiej jest stosować wodne roztwory nawozów, ponieważ szybko docierają do systemu korzeniowego.
Aby zwiększyć plon, można karmić tę odmianę ziemniaków nawozami potasowymi w sezonie wegetacyjnym. Lepiej je też rozcieńczać w wodzie zgodnie z instrukcją użytkowania.
Wydajność
„Uladar” zyskał popularność dzięki wysokiej wydajności. Pierwsze nowe ziemniaki można zebrać w połowie czerwca w wystarczających ilościach. To ponad kilogram z krzewu i od 16 do 35 ton na hektar.
Dojrzałe ziemniaki zbiera się nieco ponad trzy miesiące po siewie. Średnie zbiory ziemniaków na hektar wynoszą od 40 do 55 ton.
Rekordowy plon ziemniaków na hektar wynosił ponad siedemdziesiąt ton. W regionach południowych zdarzają się przypadki zbierania plonów dwa razy w roku.
Wiesz? Cena najdroższego ziemniaka wynosi około pięciuset euro za kilogram. Uprawia się go we Francji i nie więcej niż sto ton rocznie.Nazwa odmiany białoruskiego dosłownie przetłumaczonego „Pana” i powstała w kraju, który wykorzystuje najwięcej ziemniaków na świecie i wie o nim wszystko.
To zwiększa popularność tej odmiany, która charakteryzuje się doskonałą wydajnością, bezpretensjonalną opieką i odpornością na choroby i szkodniki. Doskonały smak sprawia, że jest to powitalna potrawa na każdym stole. 
