Kupressciparis dla większości ukraińskich ogrodników jest dziś związany z nieznaną ciekawością zamorską rodziny iglastej. Pomimo zwiększonej dekoracyjności roślina nie jest powszechna, można ją spotkać tylko w ogrodach żarliwych zbieraczy iw zaawansowanych szklarniach. Ale każdy miłośnik ogrodnictwa, widząc to wiecznie zielone, piękne drzewo, chce załatwić je na swojej stronie. Co to jest kupressoparis i jakie odmiany preferują klimat umiarkowany - powiemy o tym w tym artykule.
Wiesz? Zewnętrznie kupressoparis bardzo przypomina cyprys. I to nie na darmo: angielscy hodowcy dostali tę odmianę drzew iglastych przez przypadek, kiedy przekroczyli cyprys o dużych owocach i cyprys Nutskana.
Kupresstsiparis: co to za roślina
Kupressciparis jest szybko rosnącym drzewem o stożkowatej koronie, która w wieku dziesięciu lat rozwija się do 6-10 m wysokości i do 2 m szerokości. Ten niuans powinien być brany pod uwagę przez właścicieli małych obszarów, w przeciwnym razie będziesz musiał opanować technikę bonsai. Maksymalna długość pnia wynosi około 20 m. Gałęzie rosną intensywnie, dodając każdego roku do 70-100 cm. Igły są łuskowate, spłaszczone. Szyszki są małe.
Hybryda jest uprawiana w Wielkiej Brytanii i jest wykorzystywana głównie jako żywopłot. Brytyjczycy podczas wiosenno-jesiennego drzewa tnie się trzy razy, nadając mu niezbędny kształt. Kupresstsiparis dobrze przechodzi fryzurę, ale jego sok w kontakcie ze skórą powoduje poważne podrażnienie.
Ukraińska leseland cupressciparis jest bardziej dostosowana do ukraińskich szerokości geograficznych.. Ten gatunek jest reprezentowany przez wiele odmian. Drzewo może przystosować się do każdej gleby, rozwija się intensywnie nawet na słabych kwaśnych i zasadowych podłożach. Jest odporny na wiatry, suszę i mróz. Uwielbia światło, może znieść cień. Igły w bezpośrednim świetle słonecznym nie blakną, zachowując soczysty nasycony kolor. 
W projektowaniu krajobrazu kultura z powodzeniem ozdabia bosquety, służy jako żywopłot lub tarcza przed wiatrem dla bardziej delikatnych roślin. Podczas sadzenia warto rozważyć intensywność wzrostu gałęzi i ukorzenienia sadzonek w odległości 60-80 cm od siebie. W opiece nie jest wymagające. Aby wzmocnić dekoracyjność rośliny, wystarczy 2 kg nawozów organicznych po posadzeniu i 50 g złożonych substancji mineralnych na wiosnę. Pożądana jest również woda iglasta podczas długiej suszy. Kultura jest bardzo odporna na szkodniki i choroby. Propagowane przez szczepienie.
To ważne! Strzyżenie formacyjne i sanitarne kupressociparisam lepiej rozpocząć pod koniec sierpnia.
Kupressotsiparis „Castevellan Gold”
Ta odmiana cupressoparis jest często nazywana cyprysem Leyland. Został wyprodukowany ponad 50 lat temu przez hodowców w Irlandii Północnej. Osobliwością rasy jest korona piramidalna, żółte jajowate owoce męskie i brązowa zaokrąglona samica. W okolicy drzewo dorasta do wysokości 35 metrów, aw kulturze osiąga zaledwie 5 m. Charakterystyczną cechą odmiany są jasnozielone liście, żółknące jesienią i zachowujące odcienie bursztynu przed początkiem wiosny. 
Kupressociparis „Robinsons Gold”
„Złoto Robinsona” jest najczęstszym klonem cupressciparis Leyland. Gałęzie tego wiecznie zielonego drzewa rozwijają się, tworząc szeroki kształt przypominający szpilkę. Pień rośnie na wysokości do 10 m. Liście łusek rosną w jednej płaszczyźnie. Młode igły przyciągają niezwykłym miedziano-żółtym połyskiem, a do stopnia dojrzałości stają się żółto-złote.
To ważne! Kupressciparis jest odporny na cienie i nie jest wybredny pod względem warunków uprawy. Jednak rozwija się lepiej i aktywnie owocuje na glebach świeżych, umiarkowanie wilgotnych, bogatych w minerały.
Kupressociparis „Leighton Green”
Kupressciparis Leylanda „Leighton Green” odnosi się do bardzo odpornych roślin, które są sadzone w celu ochrony związku przed silnymi wiatrami i wiatrochronami. W rodzimej Anglii gospodarstwa otaczają kulturę. Umożliwia różnorodność klimatu i gleby. Różni się zwiększoną odpornością na mróz. Właśnie z powodu tej jakości mieszkańcy regionów północnych preferują tę odmianę. Zewnętrznie, to wysokie, smukłe drzewo z ciemnozielonymi igłami. Ma potencjał do rozwoju do 10 m wysokości. 
Kupressociparis „Green Spayer”
Na zewnątrz drzewo to ma słabą koronę kolumnową. Różni się w lekkim zabarwieniu igieł o żółtych odcieniach i asymetrycznym rozmieszczeniu gałęzi.
Wiesz? Kupressotsiparisy rozwijają się dwa razy intensywniej niż Tui. Ale w porównaniu z nimi tracą ażurową koronę.
Kupressociparis „Variegata”
Kupressoparis Leylanda „Varegata” jest na specjalne życzenie, ponieważ dotyczy średnie wysokie drzewa o zwartej, wąskiej stożkowej lub kolumnowej koronie.
Gałęzie dodaje się rocznie około 40 cm, liście są łuskowate, spłaszczone, ciemnozielone z kremowymi i żółtawymi piórami.
Owoce są małe, nie więcej niż groch.
Kupressotsiparis „Blue Jeans”
Zdaniem ekspertów Leyland cupressoparis „Blue Jeans” jest bardziej odpowiedni niż inne odmiany. tworzenie żywopłotu w sąsiedztwie ukraińskim. Co więcej, drzewo często nie blaknie na słońcu i nie łysie w cieniu. W dorosłej roślinie pień osiąga 10-15 m, a średnica korony wynosi około 3-5 m. Roczny przyrost gałęzi wynosi średnio 20-30 cm, liście są ciemnozielone. 
Kupressociparis „Gold Rider”
Ta wiecznie zielona hybryda wyróżnia się symetryczną koroną kolonovidnoy. Wysokość dojrzałych przedstawicieli Leyland kupressoptsarisa „Gold Ryder” sięga 11 m, a szerokość - 5 m. Młode sadzonki rozwijają się bardzo intensywnie do 10 lat. W tym czasie ich pień jest ciągnięty do 3 m i zawiesza aktywność jego wzrostu. 
Owoce o okrągłym kształcie, do 1 cm wielkości. Pozostawia łuskowaty, gęsty, złoty odcień. Kolor jest zielony z brązowymi i żółtymi odlewami. Gałęzie rozwijają się w kierunku poziomym. Kupressociparis Leylanda „Gold Reader” jest bardzo dekoracyjny, ale nie żyje dłużej niż 60 lat.
