Goździk (Dianthus) to idealna bylina, która przez długi czas może zapewnić jasny, niezwykle dekoracyjny wygląd ogrodowi kwiatowemu lub działce ogrodowej. Wszystkie rodzaje i odmiany goździków różnią się w różnych kolorach, puszystości i kwiatostanach. Znanych jest ponad 300 gatunków tej rośliny, która rośnie prawie na całym świecie, z czego jest około 100 form ogrodowych, z których niektóre są idealne do granic, inne ozdobią trawniki i klomby. Dlatego każda kwiaciarnia będzie mogła wybierać spośród tak różnych gatunków vendingu i tworzyć fragment swojej sztuki krajobrazowej.
Ten artykuł zawiera przykłady rodzajów goździków, a także niektóre cechy ich uprawy.
Wiesz? Nazwa goździka Dianthus pochodzi od greckiego słowa Dios - bóstwo i antos - kwiat, dla którego nazwano go boskim kwiatem lub kwiat Zeusa (Zeus - najwyższe bóstwo w mitologii starożytnej Grecji). Goździk od dawna jest jednym z najpopularniejszych kwiatów na świecie. Kwiaty goździków uważano za uzdrowienie: trzymano je w domu i zabrano ze sobą na drogę, jako strażnik przed nieszczęściem. Starożytna grecka legenda mówi, że kiedyś goździk był częścią serca człowieka, dlatego jest symbolem miłości, lojalności, stałości, dobroci i sprawiedliwości. We Francji w XVIII wieku uznano ją za kwiat rewolucji, skazani na śmierć zabrali ją ze sobą na szafot i trzymali w sercu aż do ostatniej chwili.
Goździk alpejski
Goździk alpejski to odmiana goździka, znana również jako ogród skalny. Jest to roślina wieloletnia z rodziny goździkowej, w naturze rośnie na wapiennych obszarach Austrii, Słowenii, w północno-wschodniej części Włoch. Ogród skalny to szczupła, pełna wdzięku roślina, osiągająca wysokość 20 - 50 cm, kwiaty purpurowoczerwone, z delikatnym, ledwo wyczuwalnym zapachem. 
Nazwa tego gatunku wskazuje optymalne rozmieszczenie kwiatu - zjeżdżalnie alpejskie. Jeśli nie ma takiego miejsca, uprawa goździka alpejskiego jest możliwa na terenach słonecznych, lekko uniesionych, gdzie nie ma zastoju wody. Może to być „krater” lub skalista piarg, znajdująca się po południowej stronie pod niewielkim nachyleniem. Roślina preferuje lekką, luźną, piaszczystą glebę lub lekką glinę. Ogród skalny dobrze reaguje na opatrunek z dojrzałym kompostem. Jednak nadmiar nawozu nie toleruje - szybko się starzeje i traci odporność na ekstremalne temperatury i zimno. Najpopularniejszą odmianą goździków alpejskich jest Albus z białymi kwiatami.
Wiesz? Goździk alpejski, niemiecka nazwa Alpen-Nelke, został po raz pierwszy opisany w 1753 r. Przez szwedzkiego taksonomistę Carla Linneusza.
Dianthus
Goździk Armeania to roślina jednoroczna lub dwuletnia z rodziny goździków, nieprzekraczająca wysokości 10–50 cm. Goździk Armeidae jest rozpowszechniany prawie wszędzie, ojczyzną tego gatunku jest Europa, Azja Południowo-Zachodnia i Ameryka Północna. Obecnie gatunek jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu przy komponowaniu kompozycji florystycznych. Liście rośliny są liniowe, odwrotnie lancetowate, o długości od 2 do 10 cm. Dno łodygi rośliny jest prawie nagie, a bliżej kwiatostanów są gęsto i krótko owłosione. Kwiatostany są pojedyncze lub parasolowe - 3-6 szt., Korona składa się z pięciu zębatych czerwono-różowych i fioletowych płatków z małymi białymi plamkami. Kwitnie od czerwca do września. Goździk Armeania nie ma czystych odmian, ale jego hybrydy są bardzo popularne - „New York Evening”, „Caramel” i „Zoryanka”. 
Wiesz? Ząbek Armerii wyróżnia się cennymi właściwościami leczniczymi. W medycynie ludowej używaj liści, kwiatów, łodyg roślin, a także olejku eterycznego zawartego w kwiatach. Zbieraj surowce, gdy kwitnie goździk, ponieważ w tym czasie zawartość przydatnych składników i olejków eterycznych osiąga największe stężenie. Zaleca się stosowanie naparów liści i kwiatów na neurastenię, zapalenie okrężnicy, zapalenie jelit, choroby jelit.
Goździk w kształcie igły
Goździk z liści igieł jest rośliną wieloletnią. Gatunek rośnie na skalistych zboczach, w suchych lasach sosnowych, na piaszczystej glebie, wapiennych klifach, na brzegach rzek. Występuje w naturze w Europie Wschodniej, Zachodniej Syberii, Azji Środkowej i na Dalekim Wschodzie. Roślina - krzew, ma korzeń palowy, łodygi osiągają wysokość 10-30 cm, tworząc gęsty wylot. Ma twarde, trójkątne, ostre liście w kształcie igieł (stąd nazwa gatunku). 
Kwiatostany paniculata-ciciate, kwiaty duże, samotne, białe, z pięcioma płatkami, bardzo pachnące. Pąki powstają w połowie maja, kwitnienie rozpoczyna się w pierwszej połowie czerwca, a kończy pod koniec lipca. Owoc goździka z liściastymi liśćmi to wieloskładnikowe, dwuczłonowe pudełko z muszlą. Najpopularniejsze odmiany to „Badia” i „Essence”.
Chiński goździk
Chiński goździk - najbardziej preferowany gatunek przez ogrodników, uprawiany głównie jako jednoroczny. Wysokość roślin tego gatunku waha się od 10 do 45 cm, kwiaty są duże, do 7 cm średnicy, mogą być podwójne, półpełne lub nie podwójne. Kolor kwiatów jest zróżnicowany: od białego, różowego i karmazynowego do czerwonego, liliowego, bogato fioletowego i fioletowego. Kwiaty są przeważnie dwukolorowe z kontrastowym „okiem” lub obręczą. Kwitnie chiński goździk w lipcu - październiku. 
Chiński gatunek ma zwarty system korzeniowy, więc nisko rosnące odmiany i hybrydy tego goździka doskonale nadają się do uprawy w pomieszczeniach. Równie harmonijnie to spojrzenie wygląda w granicach, wzdłuż ścieżek ogrodowych itp. Odmiany wczesne kwitnące, jak słoneczne obszary.
Najpopularniejszymi odmianami goździków chińskich są przede wszystkim serie odmian Diana Mix F1, w skład których wchodzą: Diana White, Diana Crimson, Diana Scarlett, Diana Cherry, Diana Red Center White „itp. Odmiany te mają wiele zalet: prostota, zwarty krzew, wczesne kwitnienie, piękne kwiaty z koronki o różnych kolorach.
Wiesz? Chiński goździk został przywieziony do Europy w 1705 roku, po tym jak francuski misjonarz Bignon wysłał nasiona roślin do Paryża z Chin. Kilka lat później goździk zaczął rosnąć niemal w całej Europie.
Goździk łąkowy
Goździk łąkowy, czyli pole, należy do wieloletnich gatunków roślin z rodziny goździków. Nazwa gatunku pochodzi z miejsca jego wzrostu. Roślina ma liczne łodygi, które osiągają wysokość od 30 do 50 cm, liście są liniowe lancetowate, suche w dolnej części przed kwitnieniem goździków. Kwiaty mogą być pojedyncze lub sparowane, do 2,5 cm średnicy, czerwono-różowy kolor. Goździk łąkowy kwitnie pod koniec czerwca i kwitnie przez pół do dwóch miesięcy. Jest to jeden z niewielu rodzajów goździków, które kwitną w pierwszym roku. 
Goździk polny jest bardzo lekki, rośnie w otwartych, słonecznych miejscach. Dobrze wygląda na alpejskich zjeżdżalniach, krawężnikach i jako kolorystyczny akcent na trawnikach. Osobliwością tego gatunku jest to, że może szybko rosnąć po uszkodzeniu i nie pozwala innym roślinom rosnąć na „ich terytorium”. Z tego powodu goździk może tworzyć pełzające dywany kwitnące.
Wiesz? Łąka goździków ma wiele popularnych nazw - łzy polowe, włócznia egorievo, świt, iskry lub dziewczęce łzy. Korzeń goździka polnego ma właściwość prania, dla której został nazwany „dzikim mydłem”. Znane goździki łąkowe i jego właściwości lecznicze, dzięki obecności w składzie substancji saponiny, ma działanie ściągające, moczopędne, przeciwzapalne, hemostatyczne, przeciwbólowe i przeciwtoksyczne.
Różowa Goździk
Goździk jest pierzasty lub węgierski - kolejny wieloletni gatunek, który rośnie dziko na wapiennych, górzystych obszarach Europy: od Alp we Włoszech po Tatry Słowackie. Gatunek uprawiany jest od 1568 roku. Roślina osiąga wysokość około 25-30 cm, łodygi tworzą gęstą poduszkę dużej liczby pędów. Liście są podłużne, liniowe i zielono-niebieskie, system korzeniowy jest włóknisty. Zwykłe lub podwójne kwiaty, o średnicy do 3 cm, z płatkami z frędzlami, cięte wzdłuż krawędzi. 
Mają silny aromat i różne opcje kolorystyczne: biały, różowy, czerwony, fioletowy. Plumed pink kwitnie od czerwca przez miesiąc. Ten rodzaj goździka ma różnorodne formy i odmiany ogrodowe, więc jego uprawa jest możliwa w otwartych klombach, szklarniach i warunkach pokojowych. Różnią się rozmiarem puszystych pąków, brakiem lub obecnością wyraźnego aromatu, a także liczbą kwitnienia w sezonie. Goździk Cirrus jest gatunkiem odpornym na zimno, który kwitnie w drugim roku po zasiewie.
Najbardziej popularne w ogrodniczych odmianach pierzastych goździków: „szkocki Terry” - powtarzająca się forma (kwitnie dwa razy w sezonie), ma inny kolor kwiatów; „Alba” - z białymi kwiatami; „Desdemona” - ciemnoróżowe kwiaty.
Piaszczysty goździk
Piaszczysty goździk to europejski rodzaj goździka, wieloletni, rozproszony praktycznie w Europie Środkowej, europejskiej części Rosji i na stokach kaukaskich. W kulturze tego typu goździków od 1732 roku. Dorastając, gatunek ten tworzy murawy, mocno przyciśnięte do ziemi i gęsto pokryte liśćmi. 
Łodygi rośliny są proste, od 10 do 30 cm wysokości, rozgałęzione i nagie od góry, zielono-szare. Pozostawia liniowy lub liniowo-lancetowaty, sierpowaty, szorstki. Kwiaty pojedyncze, bardzo pachnące, białe, czasem różowawe. Ich płyta jest otoczona frędzlami, podzielona na nitkowate płaty, z włosami na górze. Piaszczysty goździk kwitnie w czerwcu - lipcu. Może być uprawiany na suchych glebach, nie toleruje wilgoci. Najpopularniejsza odmiana, charakteryzująca się silnym, jasnym aromatem - „Nostalgie”. Rośnie nie więcej niż 30 cm, kwiaty są białe i żółte, z długimi, frędzlami.
To ważne! W naturze liczba piaszczystych goździków stale się zmniejsza. Powodem tego jest rekreacyjny wpływ i wycinanie lasów sosnowych, zarastanie polan krzewami i kopanie goździków. Dlatego w celu reprodukcji nasiona należy kupować w wyspecjalizowanych sklepach, aby nie wyrządzić szkody ludności.
Bujny goździk
Bujny goździk - Gatunki europejsko-północno-azjatyckie, byliny o pełzającym korzeniu. Gatunek uprawiany jest od 1593 roku. Roślina ma pojedyncze łodygi o wysokości do 60 cm i liniowe, lancetowate ostre liście. Duże, bardzo pachnące kwiaty znajdują się na długich szypułkach. Kolor waha się od białego do różowego i fioletowego; płatki z frędzlami, z płatkami nitkowatymi. Dziesięć pręcików. Filary dwa. Bujne kwitną goździki w czerwcu i lipcu, powtarzające się kwitnienie często obserwuje się w październiku. Roślina może dobrze rosnąć w półcieniu, kwitnie w drugim roku siewu. 
Różni się od rodzaju kruchości: źle zimy, z każdym kwitnącym krzewem słabnie, kwitnienie maleje. Ta wada może być ukryta przez samosiew podczas masowej uprawy. Następnie rośliny zastępują się nawzajem i kwitną długo i obficie. Bujne kwiaty goździków są równie dobre w obrzeżach, na kamienistych wzgórzach iw kroju. Odmiany są łączone w serii „Magnificent”. Jest to mieszanina odmian o różowych i fioletowych kwiatach z mocno rozciętymi płatkami, czasem z kolorowymi plamami.
Travyanka goździka
Travyanka goździka ma wiele odmian, które różnią się opisem kwiatów i zróżnicowaniem kolorów. Rośnie na łąkach, na skrajach lasów i polanach, na polanach, przydrożnych łąkach, w dolinach rzek. Jest to roślina wieloletnia o cienkim kłączu i rosnących łodygach, o wysokości do 40 cm. Liście są owłosione z krótkimi włosami, ostre, szorstkie. Płatki kwiatów są różowe lub czerwone, z fioletowymi plamami i długimi włosami, ostro zębate wzdłuż krawędzi. 
Goździk kwitnie od czerwca do września. Wygląd różni się wysoką odpornością na mróz, zwłaszcza młodych roślin. Skutecznie wygląda w parze z dzwonkiem, tymiankiem lub kostrzewą lub oddzielnie na suchych glebach. Najczęstsze odmiany goździka to trawa: „Brilliance” - bardzo niskie rośliny do 15 cm, z kwiatami malin; „Flashing Light” - ciemnoczerwone kwiaty.
W 2004 roku niemieccy hodowcy zaprezentowali nową odmianę „Confetti”, która charakteryzuje się długim kwitnieniem i ma 4 warianty koloru kwiatowego. Inne popularne odmiany: „Kant-libra” - niskie rośliny o różowych, czerwonych i białych kwiatach; „Maiden Pink” - kwiaty różnych odcieni czerwieni itp.
Goździk turecki
Goździk jest turecki lub brodaty, a także trawa, jest bardzo popularną rośliną kwiatową, której odmiany różnią się pod względem opisu i odmian kolorów. Ojczyzną rośliny jest Europa Południowa, gdzie rośnie w gajach, łąkach i skalistych zboczach. Ten ogrodowy rodzaj goździka uprawiany jest od czasów starożytnych jako roślina dwuletnia. Łodygi roślin osiągają wysokość od 20 do 60 cm, kwiaty są gęste, spłaszczone, monochromatyczne, o różnych kolorach. Drugie imię „brodaty” otrzymało w ludziach dla przylistków liście ciliated, które są obecne w każdym kwiacie. 
Najpopularniejszymi monochromatycznymi odmianami goździka tureckiego są Red Monarch, Newport Pink, Vice-Reisen, Diadem, Kupferrot, Mirage itd. Niektóre odmiany mogą ponownie kwitnąć. Turecki goździk jest bezpretensjonalny w uprawie, może rosnąć w cieniu. Kwitnie w drugim roku po posadzeniu, w trzecim roku większość roślin umiera. Turecki goździk na alpejskich wzgórzach wygląda korzystnie - rozciąga się na powierzchni, tworząc pstrokate wzorzyste dywany.
Szary Goździk
Goździk jest szaro-niebieski lub szaro-niebieski - w naturze występuje na skałach, skalistych zboczach i lasach sosnowych w Europie Środkowej. Uprawiany od 1830 roku. Jest to bylina w kształcie poduszki, której łodygi osiągają wysokość 25 cm. Liście rośliny są niebieskawo-niebieskie, wąskie, o liniowym kształcie. Kwiaty są proste, bardzo pachnące, mogą być białe, różowe lub karminowe. Kwitnący niebieski różowy od końca czerwca, przez 35-40 dni. Roślinę najlepiej uprawiać w miejscach nasłonecznionych z suchą, luźną glebą, umiarkowanie odżywczą. Nie toleruje mokrych, ciężkich gleb. Dobrze rozmnażane przez samosiew mogą służyć jako roślina okrywowa. Skutecznie sprawdza się w lądowaniach razem z dzwonami, yaskolką, łyszczecą, w kamiennych ogrodach lub jako roślina graniczna. Popularne odmiany różowo-różowych goździków: Pink Blanca, Microchip, Confetti, Flora Pleno. 
Goździk Shabo
Goździk Chabot to roślina osiągająca wysokość około 60 cm, która została wyhodowana przez francuskiego farmaceutę Chabota na początku XIX wieku, stąd nazwa. Ma proste łodygi i sękate szaro-zielone liście. Kwiaty goździków Shabo terry, o średnicy do 6 cm, różnią się aromatycznym aromatem i różnymi odmianami kolorów. Roślina jest lekka i kochająca ciepło, może tolerować lekkie mrozy. Wygląda dobrze na rośliny w rabatach, rabatkah, mixborders, na balkonach i loggiach. używany do ogrodnictwa balkonów i loggii. Najczęściej goździk chabo jest uprawiany jako roczny, na południowych obszarach możliwy jest dwuletni wzrost. 
Shabo jest jednym z długo kwitnących goździków, różni się czasem przechowywania podczas cięcia. Przez dwa stulecia uprawy gatunków Shabo hodowcy opracowali wiele odmian o kwiatach o różnych kolorach. Najpiękniejsza z nich: „Jeanne Dionis” - biała; „La France” - jasnoróżowy; „Różowa królowa” - gorący róż; „Aurora” - kolor brzoskwiniowy; „Marie Shabo” - żółty; „Etinselyan” - jasnoczerwony; „Ognisty Król” - pomarańczowo-czerwony; „Legnien d'Oner” - kolor ciemnej wiśni; „Mikado” - fioletowy i „Luminette Mix” - różne kolory.
