Drewno iglaste jest zawsze ozdobą działki ogrodowej, ponieważ przez cały rok wygląda elegancko i efektownie.
Sosna, świerk, jodła i modrzew są uważane za bardziej odporne na choroby w porównaniu z gatunkami liściastymi, ale nawet te rośliny są narażone na ataki szkodników.
W tym artykule będziemy mówić o Hermesie - jednym z najczęstszych szkodników drzew iglastych, ponieważ wielu ogrodników nawet nie wie o istnieniu Hermesa i nie wie, co to jest.
Hermes - co to za szkodnik?
Hermes (Adelgidae) - grupa owadów szkodników drzew iglastych z rzędu rogatego skrzydła, podobna do filoksery i apha. Hermes może podać ten opis: mały owad ssący o długości do 2 mm, kolor czarny lub ciemnobrązowy, z podłużnym ciałem i antenami na głowie, wygląda jak mszyca. 
Hermes zjada sok z gałązek, pędów i igieł, wysysając go z młodych drzew. Najbardziej podatne na ataki tego pasożyta są świerk i sosna. Środki do życia Hermesa powiedzą ci, jak znaleźć szkodnika na drzewie: igły wyginają się i żółkną, na końcu wiosny, a także na pąkach i zeszłorocznych pędach pojawia się biały kwiat lub puch.
Biały kwiat to nic innego jak włóknista obudowa pokrywająca larwę Hermesa. Roślina dotknięta przez tego pasożyta od czerwca do sierpnia ma stałe wyrośnięcia na młodych pędach, które wyglądają jak ananas, z których wystają igły igieł sosnowych i czasami smoła wychodzi.
To ważne! Aby uniknąć zanieczyszczenia świerka Hermesem, należy go posadzić w odległości nie mniejszej niż 600 m od najbliższego modrzewia lub jodły, w ten sposób faza migracji reprodukcji zostanie zniszczona.
Cechy cyklu życia Hermesa
Cykl życia Hermesa jest dość skomplikowanym procesem, który składa się z kilku etapów; cykl może trwać rok lub dwa. Czas trwania cyklu życia zależy od rodzaju Hermesa.
Ponadto każdy gatunek wymaga jednego rodzaju drzewa lub dwóch dla swojej żywotnej aktywności, ale w każdym przypadku świerk jest zawsze pierwotną rośliną. Cykl życia Hermesa ma funkcję - naprzemienne są aseksualne i seksualne pokolenia owadów. 
Dojrzała płciowo samica Hermes rodzi świerk lub sosnę w nerkach, pod wpływem tego płynu powstaje żółć na pędach, w której samica składa jaja jesienią. Galowie zawierają tłuszcz i skrobię, larwa hermes rodzi się z jaja, które zjada zawartość składników odżywczych w żółci. W każdej żółci może jednocześnie rozwijać się do 26 larw, każda we własnej komorze.
Z reguły tylko jaja Hermesa przeżywają zimę, z której wylęgają się larwy na wiosnę, a następnie zakładają samice bez skrzydeł, które są w stanie rozmnażać się z jajami bez udziału samca. Taka reprodukcja nazywana jest także partenogenetyczną.
Spośród jaj złożonych przez założycielkę założycieli wiosną i latem pojawia się kilka skrzydlatych pokoleń o partenogenetycznej reprodukcji. Te skrzydlate osobniki są w stanie osiedlić się na dość dużych obszarach do karmienia i rozmnażania. 
Bliżej jesieni rodzi się bezskrzydłe pokolenie samic i samców, w wyniku ich kojarzenia na świerku, zapłodnione jaja są składane na zimę. Założycielka wyłoni się z tych przeciążonych jaj na wiosnę, a cykl życia i reprodukcji zostanie powtórzony.
Gatunki Hermesa, takie jak świerk-jodła i świerk-modrzew, wywodzą się z kilku pokoleń, z których każda spełnia swoją misję i, jeśli to konieczne, leci do innej rośliny, zmieniając w ten sposób drzewo żywieniowe, i ostatecznie powraca do świerka, kończąc tym samym cykl życia . Inne gatunki żyją i rozmnażają się w tej samej roślinie i są często bezskrzydłowymi owadami.
Wiesz? Wczesne rasy Hermes w czerwcu tworzą małe owalne gale na końcach gałęzi, późne Hermes późnym latem i wczesną jesienią tworzą duże sferyczne wyrośnięcia.
Wspólne Hermesy
Najczęstsze są żółte hermes, późne świerkowe hermes, podkorowe świerkowe hermes i świerkowe modrzewie.
Hermes Yellow. Przez rok pojawia się jedno pokolenie owadów. Żeńska założycielka żółtych motywów ssie sok z igieł w kątach młodego pędu, w wyniku czego powstaje wydłużony galus o długości 10-25 cm, żółć jest zielona, a jej łuski mają czerwoną obwódkę. Ucieczka, w której pojawiła się żółć, jest zdeformowana i nie rozwija się w pełni. Po zjedzeniu żółci na świerku, samica składa w niej mnóstwo jaj, z których larwy żerują na igłach soków wewnątrz żółci. Latem osobniki następnego pokolenia partenogenetycznego wylatują z żółci, która osiada na świerkowych pędach i kontynuuje swój cykl życia. 
Późne świerkowe hermes. Samice tworzą kuliste, jasnozielone gale z widocznymi łuskami, które wcześniej były igiełkami - przed atakiem na szkodnika świerka Hermesa. Późny Hermes wybiera na swoją hodowlę pączek świerkowy, który znajduje się pod koniec jednorocznego pędu. Samica pije sok roślinny, a produkuje ślinę, która dzięki swojemu składowi przyczynia się do powstawania żółci. Jesienią jaja do reprodukcji są składane w jesiennej żółci, wiosną wylęgają się w niej larwy, które w lipcu opuszczają żółć i osiadają na całym obszarze rośliny. Późny świerk hermes żyje i rozmnaża się na tej samej roślinie, preferując te boczne gałęzie. 
Wiesz? Biała włóknista płytka na Hermesie jest zewnętrznie podobna do cienkiej pokrywy śnieżnej, konieczne jest, aby szkodnik uniknął utraty wilgoci z ciała.
Podkorovy jodła hermes. Ten szkodnik nie używa galasów do hodowli, osobniki bez skrzydeł, które żyją na korze pnia lub gałęzi tylko jednego drzewa - wylęgają się świerki. Możliwe jest wykrycie subhermal hermes na białej patynie na korze - są to małe samice szkodników pokryte włóknistą substancją o białym kolorze. W tym przypadku szkodnik atakuje świerk europejski lub syberyjski.
Modrzew świerkowy lub zielony. Cykl życiowy szkodnika tego gatunku ma najbardziej złożony proces reprodukcji. Samica Hermesa tworzy kulisty żółć o długości do 20-30 mm i składa w nim jaja. Latem larwy, skrzydlate migranci włazu Hermesa, które lecą do hodowli do modrzewia. Migranci ci są pokryci włóknami wydzielniczymi i podobni do pokrywy śnieżnej na pędach. Skrzydlate jednostki Hermesa żywią się sokiem z modrzewia i składają na nim jaja. Jesienią z jaj wyłaniają się larwy, które pod korą modrzewia w pobliżu pąków zimują. 
Wiosną przyszłego roku przytłoczone larwy odrodzą się jako fałszywi założyciele, z których każdy jest w stanie złożyć do 200 jaj. Z jaj złożonych wyłoni się pokolenie samic i samców, które polecą do świerka, aby złożyć nową partię jaj i pozostaną na niej przez zimę. Samice wylęgają się z tych jaj, kładąc tylko jedno jajo, które następnie da życie jednej samicy założycielskiej, zdolnej do formowania galasów. Istnieje więc cykliczna reprodukcja i rozwój Hermesa z udziałem dwóch odmian drzew.
To ważne! Gatunki Hermesa, takie jak żółty i świerkowo-modrzew, atakują młode drzewa świerkowe, które rosną na suchej ziemi, na stromym zboczu lub nizinie; Późne Hermesy preferują dojrzałe rośliny świerkowe, które rosną również w niezbyt sprzyjających warunkach.
Jak radzić sobie z Hermes na drzewach
Kiedy mamy do czynienia z Hermesem, nie należy zapominać, że nie jest to choroba, ale szkodnik, i możliwe i konieczne jest jej pozbycie się, jak z pasożytniczego owada. Jeśli Hermes zostanie znaleziony na świerku lub innych drzewach iglastych, pierwszą rzeczą do zrobienia jest wycięcie i spalenie części pędów za pomocą zgrubień, wskazane jest, aby mieć czas na zrobienie tego na początku lata, dopóki larwy w nich się nie rozwiną.
Następnie w kilku przejściach umyć szkodniki z gałęzi strumieniem wody pod ciśnieniem. Następnie należy spryskać drzewo roztworem oleju mineralnego - 150 ml na 5 litrów wody. Jeśli określone metody oszczędzania nie były skuteczne, roślina jest traktowana Aktara, Confidor, Mospilan lub Commander zgodnie z instrukcjami użycia.
Wiesz? Po opuszczeniu przez larwy Hermesa żółci wysycha i pozostaje na drzewie przez długi czas.
Środki zapobiegawcze: jak zwiększyć odporność na szkodniki
Najważniejsza jest profilaktyka nie sadzić w pobliżu modrzewia świerkowego, ponieważ bliskość tych roślin korzystnie wpływa na reprodukcję Hermesa. Zdrowe sadzonki powinny być sadzone na luźnej i żyznej glebie, w ciemnych miejscach bez przeciągów.
Zaleca się mulczowanie gleby korą sosnową, a roślinę można leczyć Eupinem, środkiem zwiększającym odporność, co zapewni dodatkową ochronę drzew iglastych z Hermes. Okresowe wielokrotne opryskiwanie drzew iglastych preparatami „Decis” lub „Fastak” posłuży jako środek zapobiegawczy dla Hermesa.
