Jałowiec - piękna roślina, która jest coraz częściej stosowana w projektowaniu krajobrazu. Aby jednak wybrać odpowiedni rodzaj, musisz dokładnie wiedzieć, do której grupy należy jałowiec. Jest błyskotliwym przedstawicielem najstarszej rodziny cyprysów, wiecznie zielonych drzew iglastych, która nie spowoduje żadnych problemów w uprawie nawet początkującego ogrodnika. Juniper pojawił się na Ziemi ponad 50 milionów lat temu, dzięki czemu ludzie od dawna doceniają piękno tej rośliny, wykorzystując ją do dekorowania ogrodów przez ponad tysiąc lat.
Wiesz? Juniper jest używany jako dodatek do soków, napojów owocowych i kompotów. Jego owoce nadają mięsu egzotyczny, pikantny smak i aromat. Marynaty, przygotowane przy użyciu jałowca, są szczególnie jasne i niezapomniane, a po dodaniu do ogórków jagody jałowca znacznie wzbogacają ich smak i aromatyczną paletę.
Jałowiec rośnie w postaci drzew, takich jak kolumny, rozłożyste krzewy lub puszyste pędy, gęsty dywan wyściełający ziemię. Zimozielone gałęzie jałowca są ozdobione igłami lub płatkami igieł. Prawie wszyscy przedstawiciele jałowca są dwupienni: rośliny męskie są zapylaczami, a rośliny żeńskie hojnie zbierają szyszki, z których powstaje smaczny, leczniczy pachnący dżem. Dzisiaj na świecie istnieje około 70 odmian jałowca, więc przyjrzyjmy się, jakie rodzaje i odmiany jałowca są powszechne w naszych czasach.
Juniperus (Juniperus communis)
Jałowiec pospolity jest drzewem iglastym lub krzewem o niskiej, zimozielonej wysokości od 5 do 10 metrów. W najkorzystniejszych warunkach roślina może osiągnąć 12 metrów, o średnicy pnia 0,2 metra. Gęsta korona drzew może mieć kształt stożka, aw krzakach owalny kształt.
Roślina ma szarobrązową korę włóknistą i czerwonawo-brązowe pędy. Gałęzie rośliny pokrywają igły trójkątne igiełkowe, ostro zakończone (jej szerokość waha się od 0,1 do 0,2 milimetra, a długość może osiągnąć 1,5 centymetra). Na górnej stronie igieł znajduje się pasek szparkowy.
Wszystkie igły są pokryte białawym nalotem wosku, który utrzymuje się na gałęziach do czterech lat. Krzewy jałowca kwitną w maju, kwiaty żeńskie mają kwiaty zielone i męskie o żółtym kolorze. Stożki są zaokrąglone i mogą mieć średnicę od 0,6 do 0,9 centymetra. Jałowiec tego gatunku rośnie bardzo powoli. Jego roczny wzrost nie przekracza wysokości ponad 15 cm, a szerokość ponad 5 cm rocznie. Średnio długość życia jednego krzewu sięga 200 lat.
Wiesz? Inne popularne nazwy jałowca to veres lub mozhevel. Na Ukrainie roślina jest znana jako „najpiękniejsza”, aw łacinie nazywa się „Juniperus communis”.
Jałowiec pospolity występuje w Europie, Ameryce Północnej, na Syberii, a nawet w Afryce Północnej. W naturze jałowiec rośnie w zaroślach lasów świerkowych i sosnowych i tworzy nieprzeniknione zarośla w miejscach cięcia. Preferuje umiarkowanie wilgotne, dobrze osuszone piaszczyste gleby gliniaste, ale może rosnąć na wszystkich typach gleb.
Jałowiec Virginia (Juniperus virginiana)
Jałowiec virginsky to wiecznie zielone, rzadko dwupienne drzewo. Jest to wysoki jałowiec, który w sprzyjających warunkach może osiągnąć wysokość 30 metrów. Młode drzewa mają wąską, jajowatą koronę iz wiekiem pokrywają się szeroko stojącymi gałęziami. Średnica pnia dorosłych roślin może osiągnąć 150 centymetrów i jest pokryta szarą, czerwono-brązową lub ciemnobrązową łuszczącą się podłużnie korą.
Młode cienkie pędy mają ciemnozieloną korę i mają niejasny czworościenny kształt. Gałęzie rośliny pokryte są szarozielonymi igłami, które wraz z pojawieniem się mrozu nabierają brązowego odcienia. W okresie dojrzewania na drzewach powstają liczne ciemnoniebieskie szyszki, z lekkim niebieskawym nalotem do 0,6 centymetra średnicy. Owoce są gotowe do zbioru w październiku, ale mogą pozostać na drzewach przez długi czas, co znacznie poprawia ich właściwości smakowe.
Roślina otrzymała status kultury w 1664 roku. Jałowiec Virginia jest bardzo często stosowany w projektowaniu krajobrazu, ponieważ jest jedną z najbardziej odpornych odmian na niesprzyjające warunki. W północnych szerokościach geograficznych gatunek ten jest bardzo często używany jako analog piramidalnych drzew cyprysowych.
Wiesz? Jałowiec jest idealny do aromaterapii, ponieważ jego zapach wzmacnia działanie układu nerwowego, a długie spacery po gajach jałowca pomagają pozbyć się bezsenności, przeciążenia nerwowego i bólów głowy.
W naturze jałowiec z pierwszego tłoczenia można znaleźć w Ameryce Północnej, od Kanady po Florydę. Rośnie w górach, na skałach, na brzegach oceanu i rzek, rzadziej - na bagnach.
Najczęstsze odmiany jałowca Virginia:
- Odmiana jałowcowa „Glauka” lub „Glauca” została wyhodowana w 1855 roku. Roślina ma postać kolonowidny i różni się intensywnością rozwoju. Średnio może osiągać od 5 do 10 metrów wysokości i ma prawie pionowe gałęzie. Z tego powodu drzewo tworzy dość gęstą koronę, która nieznacznie rozszerza się wraz z wiekiem drzewa. Gałęzie kultury pokryte są głównie łuskowatymi igłami. Igły igiełkowe można znaleźć tylko w głębi korony.
- Odmiana „Globosa” to krótki jałowiec uzyskany w 1891 roku. Jest to krasnolud, odmiana wolno rosnąca, ma spłaszczoną okrągłą koronę, sięgającą do 1 metra szerokości. Roślina ma krótkie, pełzające gałęzie szkieletowe i lekko rosnące, krótkie, wystające i gęste pędy pokryte jasnozielonymi igiełkami przypominającymi skalę.
- „Niebieska chmura” została otrzymana w 1955 roku. Duży krzew o luźnym, nieokreślonym zarysie korony, mający długie rozpostarte gałęzie pokryte szaro-zielonymi igłami. Odmiany jałowca „Błękitna chmura” bardzo często można zobaczyć na działkach ogrodowych na obszarach nie charakteryzujących się komfortowymi warunkami pogodowymi.
Jałowiec poziomy (Juniperus horizontalis)
Jałowiec poziomy jest najbliższym krewnym jałowca kozackiego. Zewnętrznie roślina jest pełzającym krzewem przyciśniętym do ziemi, osiągającym 1 metr wysokości i pokrytym długimi gałęziami, na których tworzą się niebieskawo-zielone pędy czworościenne, owłosione grubymi szarymi lub zielonymi igłami (z początkiem zimnej pogody, nabiera brązowego koloru). Gałęzie reprodukcyjne mają wydłużone, lancetowate liście o kształcie igieł, długości od 3 do 5 centymetrów i grubości około 1 centymetra, w kształcie szabli, zakrzywione z tyłu.
Stare gałęzie pokryte są niebieskawo-czarnymi liśćmi łuskowatymi, z niebieskawym nalotem. Mają małe gruczoły żywiczne, osiągające do 2,2 cm długości i do 1,5 mm szerokości. Pomimo oryginalnego wyglądu, krzewy jałowca tej odmiany są dość rzadkie w kolekcjach ogrodników amatorów. Gatunek został zaliczony do kultur w 1840 roku.
Jałowiec poziomy został przyjęty jako podstawa do stworzenia wielu odmian:
- Odmiana „Agnieszka” - niski krzew, który tworzy się przylegająco i ukośnie podnosząc długie gałęzie szkieletowe. Igły na krzakach tego jałowca mogą być dwojakiego rodzaju, ale jednocześnie są zawsze iglaste, wybrzuszone i gęste, niebieskawo-zielone, a po pierwszych mrozach lekko liliowy.
- Krzewy odmiany „Andorra Variegata” we wczesnych stadiach mają gęstą zaokrągloną koronę, która w miarę wzrostu rośliny ma kształt lejka. Ich gałęzie pokryte są igiełkami, w połowie wyciśniętymi, głównie zielonymi igłami, które w niektórych obszarach mogą mieć kremowy kolor.
- Odmiana „Bar Harbor” została wyhodowana w 1930 roku w Stanach Zjednoczonych. Krzewy mają gęsty, pełzający kształt i tworzą cienkie, leżące gałęzie rozłożone w różnych kierunkach. Pędy boczne rosnące. Małe, na wpół sprasowane, szaro-zielone liście, po przymrozkach stają się purpurowe.
Jałowiec chiński (Juniperus chinensis)
Jałowiec chiński to drzewo dwupienne lub jednopienne, osiągające wysokość od 8 do 25 metrów i posiadające piramidalną koronę. Bardzo rzadko rośliny tego gatunku są szeroko rozłożone, mocno przyciśnięte do ziemi. Pień drzew pokryty jest szarawo-czerwoną, łuszczącą się korą. Młode pędy mają ciemnozielony kolor i rozmytą czworościenną formę. Gałęzie rośliny są pokryte głównie przypominającymi skalę, parami przeciwległymi liśćmi, o długości do 3 milimetrów i szerokości nie większej niż 1 milimetr.
Liście mają podłużny, jajowaty kształt, spiczaste na końcu i lekko zakrzywione do wewnątrz, a zatem wydają się matowe i mocno dociśnięte do pędów. Od wewnątrz mają paski szparkowe, a z tyłu - gruczoły eliptyczne. Roślina wytwarza kuliste, lekko wydłużone stożki o ciemnoniebieskim lub prawie czarnym kolorze, osiągające średnicę od 4 do 10 milimetrów.
Kozacki jałowiec (Juniperus sabina)
Jałowiec kozacki - najbardziej bezpretensjonalny i najczęstszy przedstawiciel swojej rodziny. Dlatego, jeśli zamierzasz posadzić ten gatunek na swojej działce, prawdopodobnie będziesz zainteresowany, aby dowiedzieć się, jak szybko rośnie kozacki jałowiec. Wyobraźcie sobie: krzew kozacki, mający około 10 lat, może osiągnąć wysokość zaledwie 0,3 metra, co czyni go jednym z najwolniej rosnących roślin. Dzięki tej funkcji jest bardzo często stosowany w projektowaniu krajobrazu.
Ten typ jałowca karłowatego jest całkowicie bezpretensjonalny, łatwo toleruje obniżanie i wzrost temperatury, obojętny na słabe podlewanie i może wytrzymać najsilniejsze wiatry. Jego główną wadą jest to, że należy do trujących roślin.
Jałowiec kozacki ma masywny system korzeniowy, który może sięgać głęboko w głąb ziemi, dzięki czemu nawet w najbardziej suchych latach jego krzewy mogą się obejść bez podlewania. Gałęzie rośliny pokryte są gęstym, drobnoziarnistym liściem szaro-zielonym kolorem. Podczas dojrzewania są pokryte ciemnoniebieskimi owocami o zaokrąglonych (do 7 cm średnicy), z niebieskawym nalotem.
To ważne! Nawet podczas opieki nad kozackim jałowcem, trzeba być bardzo uważnym, ponieważ jego liście, owoce i gałęzie zawierają silną truciznę, która może poważnie zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu.
Najpopularniejsze odmiany jałowca kozackiego:
- Odmiana „Broadmoor” rośnie szybko na szerokość, nie więcej niż 60 centymetrów, osiągając wysokość swojej rośliny. W miarę wzrostu krzewów tworzą gęsty, szmaragdowo zielony dywan, który ma doskonałe cechy dekoracyjne.
- Rośliny odmiany „Femina” rozprzestrzeniają się po ziemi, a ich pędy na końcach wznoszą się ku górze, co sprawia wrażenie ogromnej liczby małych drzew jałowca. Szerokość odmian krzewów może dochodzić do 6 metrów, a nawet w najkorzystniejszych warunkach ich wysokość nie przekracza 2 metrów.
- „Cupressifolia” to odmiana karłowata, osiągająca nie więcej niż pół metra wysokości, ale jednocześnie szeroka, roślina w wieku około 10 lat może osiągnąć nawet 5 metrów. Zewnętrznie, krzewy tej odmiany wyglądają dość schludnie i mają wysokie cechy dekoracyjne, które zmieniły je w prawdziwe ulubione projektantów krajobrazu.
Juniper Coastal (Juniperus conferta)
Jałowiec przybrzeżny to płasko rosnący krzew karłowaty o przyjemnym aromacie sosny. Roślina ma pełzające pędy zdolne do wyłożenia gleby gęstym dywanem. W wieku dziewięciu lat rośliny tej odmiany osiągają wysokość zaledwie 20 centymetrów, ale jednocześnie ich korony mogą osiągnąć nawet metr. Gałęzie krzewu pokryte są ciemnozielonymi igłami, ozdobionymi biało-niebieskim paskiem na górnej stronie, co nadaje mu szary odcień. Jesienią przybrzeżne gałęzie jałowca pokryte są ciemnoniebieskimi stożkami z niebieskawym nalotem.
To ważne! Podczas sadzenia jałowca należy zachować ostrożność przy wyborze miejsca lądowania. Faktem jest, że roślina ta jest domem dla wielu zakażeń grzybiczych, a bliskość upraw owocowych może przyczynić się do ich zakażenia niebezpiecznymi chorobami.
Roślina uwielbia słoneczne miejsca, ale jednocześnie dobrze rośnie w półcieniu. Ze względu na niewielkie rozmiary, w projektowaniu krajobrazu jest używany jako roślina okrywowa do dekoracji ogrodów skalnych i ogrodów skalnych.
Jałowiec skalisty (Juniperus scopulorum)
Jałowiec skalny to dwupienny krzew lub drzewo o wysokości od 10 do 13 metrów. Roślina kultury ma bardziej zwarty rozmiar niż okazy rosnące w ich naturalnym środowisku. Młode pędy są niejasne w kształcie czworościennym i mogą osiągać średnicę do 1,5 milimetra i nie więcej niż 2 centymetry długości.
Krzew ma ciemnozielone lub szaro-szare łuskowate liście, o przeciwległym układzie i jajowato-rombowej formie, długości 1-2 mm i szerokości do 1 mm. Na krzakach znaleziono także igiełkowate liście o długości do 12 milimetrów i szerokości do 2 milimetrów. W okresie dojrzewania na krzakach tworzą się kuliste ciemnoniebieskie jagody, pokryte lekkim dymem.
To ważne! Pamiętaj, że nadmierne spożywanie jagód i preparatów wytwarzanych na bazie jałowca może powodować zatrucie, zaburzenia układu sercowo-naczyniowego, a także przyczyniać się do pojawienia się ciężkich reakcji alergicznych.
Skalisty jałowiec można nazwać zwierzakiem projektantów krajobrazu. Jest bardzo często stosowany w ogrodach ogrodowych, parkach, działkach ogrodowych i na terenie obiektów medycznych i rekreacyjnych. Odmiana świetnie prezentuje się w skale, ogrodach skalnych i ogrodach wrzosowych. Szczególnie popularne są odmiany z koroną piramidalną i kolonovidnoy.
Juniper Medium (Juniperus media)
Średnia jałowca to roślina, osiągająca do 3 metrów wysokości i mająca gęstą rozpiętą koronę do 5 metrów szerokości. Koronę drzewa tworzy się przez wznoszenie łukowatych gałęzi o lekko obniżonych końcach. Igły są zadowolone z bogatego szmaragdowo-zielonego koloru i ozdobione od wewnątrz białym paskiem szparkowym. Na starych częściach gałęzi i wewnątrz korony można znaleźć liście w kształcie igieł. Na końcach młodych pędów przeważają łuskowate igły.
Najczęstsze odmiany średniej jałowca:
- „Blue and Gold” został wyhodowany przez holenderskich hodowców w 1984 roku. Jest to mały krzew o puszystej i dość luźnej koronie. Roślina na wysokości może osiągnąć do 1,5 metra. Krzew tworzy się poziomo, ukośnie wznosząc się, z lekko opadającymi końcami gałęzi. Na roślinie można znaleźć dwa rodzaje igieł: niebiesko-szary lub kremowy. Odmiana nie toleruje silnych mrozów i dlatego nie nadaje się do uprawy w regionach północnych.
- „Gold Coast” został przyjęty w USA w 1965 roku. Krzewy mają zwartą, gęstą formę i mogą osiągać do 1 metra wysokości i do 3 metrów szerokości. Krzewy odmian tworzą gałęzie z wystającymi poziomo wystającymi końcami, pokryte głównie łuskowatymi zielonymi igłami.
- „Hetzii” - odmiana została wyhodowana również w Stanach Zjednoczonych w 1920 roku. Krzew osiąga wysokość do 4 metrów i charakteryzuje się intensywnym rozwojem. Ma szeroko jajowatą lub luźną koronę w kształcie kubka, sięgającą do 6 metrów szerokości. Główną cechą tej odmiany jest to, że jej gałęzie nie zwisają na końcach. Pędy pokryte są głównie łuskowatymi szaro-zielonymi igłami. Liście iglaste występują tylko w środku buszu.
Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)
Jałowiec łuskowaty - zimozielony, gęsto rozgałęziony krzew do półtora metra wysokości. Roślina ma ciemnobrązową korę i lancetowate, twarde, ostre ciemnozielone igły o długości od 0,5 do 0,8 milimetra. Shyshkoagody mają prawie czarny kolor. Roślina jest używana głównie do parków krajobrazowych i placów, ale może być także główną ozdobą każdego alpejskiego zjeżdżalni. Brak różnorodności polega na tym, że suszone igły na pędach nie odpadają od kilku lat, a to znacznie zmniejsza dekoracyjne cechy dorosłych krzewów.
Najpopularniejsze odmiany płatków jałowca:
- Odmiana „Blue star” fascynuje ogrodników niewielkimi rozmiarami i półkolistą szeroką koroną, która znacznie poprawia jej właściwości dekoracyjne. Jego krzewy ledwo osiągają jeden metr wysokości. Odmiana wymaga światła, ale rośnie bardzo powoli, jej roczny wzrost nie przekracza 10 centymetrów. Może być stosowany do nasadzeń pojedynczych lub grupowych.
- Krzew „Niebieski dywan” ma płaski kształt i charakteryzuje się intensywnym tempem rozwoju, co pozwala mu na 10 lat wzrostu o 30 centymetrów, zarośniętego koroną o szerokości od 1,2 do 1,5 metra. Gałęzie krzewu pokryte są szaroniebieskim, do 9 milimetrów długości i nie więcej niż 2 milimetry szerokości, z igłami o ostrej krawędzi. Сорт был создан в 1972 году в Голландии, а уже в 1976 году он был награжден золотой медалью за высокие декоративные качества.
- "Меуеri" - это один из самых известных и любимых садоводами сортов, обладающий высокими декоративными характеристиками и не требующий особого ухода. Взрослое растение может достигать от 2 до 5 метров в высоту. На ветвях формируются прямые, коротки побеги, покрытые голубовато-белой хвоей.
Uprawa prawie każdego jałowca pozwoli nie tylko znacznie poprawić dekoracyjne cechy daczy, ale także uzyskać najsilniejszy lek, który pomoże pozbyć się ogromnej liczby chorób.
