Dlaczego rolnik musi wiedzieć, jaka jest plaga u ptaków? Ponieważ kurczaki domowe są podatne na tę chorobę zakaźną.
Zakażenie bardzo szybko rozprzestrzenia się od chorego ptaka do zdrowego, co może się zdarzyć poprzez przedmioty opieki, koryta, półki, a także od jednej osoby do drugiej. W rezultacie - śmierć całego stada.
W tym artykule omówimy szczegółowo, czym jest plaga u kurcząt, która jest czynnikiem sprawczym i nosicielem choroby, czy można zapobiec jej wystąpieniu, jak leczyć i jakie środki zapobiegawcze należy podjąć.
Czym jest plaga kurcząt?
Plaga ptaków jest ostrą septyczną chorobą zakaźną kurcząt, której towarzyszy obrzęk tkanki podskórnej głowy, szyi i klatki piersiowej.
Plaga u ptaków jest dwojakiego rodzaju: klasyczna i nietypowa..
Klasyczna plaga, czynnikiem sprawczym kory jest ultravirus, przenoszony przez kał (kał, mocz), płyny nosowe, krew, narządy i jaja oraz pióra chorych ptaków.
Nietypowy
Klinicznie i patologicznie choroba jest pod wieloma względami podobna do klasycznej ptasiej zarazy.
Okres inkubacji wynosi od 4 do 25 dni. Choroba nie przebiega tak wyraźnie przez 4 do 8 dni. W różnych krajach zadeklarowano na różnych warunkach. W WNP został przywieziony przez wojska niemieckie podczas II wojny światowej i po raz pierwszy został odkryty na terytorium niemieckiej okupacji.
Objawy i przebieg nietypowych form
Kiedy w gospodarstwie pojawia się zakażenie, kurczaki i młode osoby zaczynają chorować. Występują trudności w oddychaniu, zwiększone spożycie powietrza, czasami „krakanie”, drgawki, paraliż kończyn. Obrzęk jest nieobecny. Zmiany patologiczne są takie same jak w przypadku dżumy klasycznej, tylko obrzęk jest nieobecny.
Środki do walki, zapobieganie nietypowej dżumie są takie same jak w dżumie klasycznej (więcej na ten temat w dalszej części artykułu). Ponadto wszystkie ptaki podatne na zarazę w zagrożonym obszarze szczepionką z wodorotlenkiem formolu są natychmiast szczepione. Wszystkie działania są prowadzone ściśle zgodnie z Kartą Departamentu Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa Federacji Rosyjskiej.
Patogeny i nosiciele choroby
Czynnikiem sprawczym jest ultravirus, który jest uprawiany wewnątrz zarodka kurczaka. Ssaki nie zarażają się wirusem, ale mogą być wykorzystywane jako nosicielki tego wirusa.
Głównym nosicielem są chore ptaki. Przenoszenie infekcji z zakażonych kurników i z gospodarstw znajdujących się w niekorzystnej sytuacji na zdrowe poprzez transport, tarowanie itp. Zasadniczo kurczaki, indyki, rzadziej - perliczki, pawie, bardzo rzadko - bażanty.
Kaczki, gęsi i gołębie są zainfekowane z minimalnym prawdopodobieństwem, ale gatunki wodne, narażone na kontakt z chorymi ptakami, mogą również stać się nosicielami wirusa. Bezpośrednia transmisja wirusa zachodzi za pośrednictwem dotkniętej skóry i błon śluzowych.
Objawy i objawy
Objawy choroby występują po okresie inkubacji, gdy patogen rozprzestrzenił się w ciele ptaka.
Główne objawy zarazy:
- stan depresji;
- utrata apetytu;
- słabość;
- senność;
- nagła awaria.
Chory ptak porusza się trochę, siedzi w jednym miejscu, z opuszczoną głową i skrzydłami, rozczochrane pióra, opuchnięte powieki, wzmożone łzawienie.
Temperatura wzrasta do 43-44 °. Nadchodzą niebieskie muszelki i kolczyki; obrzęk skóry i tkanki nabłonkowej w głowie, oczach, szyi i piersi. Występuje odpływ śluzu z nozdrzy i dzioba, luźne stolce i biegunka. Świszczący ptak, oddychanie przyspieszone i trudne, a błona śluzowa jamy ustnej mogą być pokryte formacjami krwotocznymi. W niektórych przypadkach występują ruchy ucisku, drgawki.
Okres inkubacji wynosi od 1 do 5 dni. Czas trwania choroby waha się od kilku godzin do tygodnia.
Zmiany patologiczne
U zarażonych ptaków obserwuje się obrzęk i obrzęk nabłonkowej warstwy podskórnej. Zapalenie muszelki i kolczyków podobne do sinicy, wysięk w klatce piersiowej i brzuchu oraz w okolicy osierdzia, czasami obrzęk płuc i zapalenie, w przełyku, na błonie śluzowej rurki tchawicy i oskrzelach krwotoku lub hipertermii; gruczoł tarczowy i grasica rosną i stają się zapalne.
W pędzi kurcząt, przekrwienie i naciek naczyniowy błony surowiczej żółtek, co prowadzi do pęknięcia filmu. Zawartość przenika do brzucha kurczaka i powoduje zapalenie otrzewnej. Wątroba jest zapalna i powiększona. Powiększona śledziona. Nerka spuchnięta i spuchnięta. Na błonie śluzowej miejscowych krwotoków przełyku.
Diagnostyka
Wnioski z zakażenia dżumą i potwierdzenia diagnozy można dokonać dopiero po analizie laboratoryjnej.
Na podstawie:
- Próbki ujemne badania bakterioskopowe i bakteriologiczne.
- Brak patogeniczności materiału dla ssaków laboratoryjnych.
- Rozprzestrzenianie się infekcji wśród kurcząt (zwłaszcza młodych).
- Zakażenie filtrów troficznych krwi i narządów.
W przypadku podejrzenia immunologicznego różnicowania wirusa specyficznie infekuje ptaka, który został zaszczepiony.
Jeśli diagnoza różnicowa, czynniki o charakterze epizootycznym, kliniczne i patologiczne objawy lęku dają podstawy do podejrzenia dżumy, konieczne jest natychmiastowe potwierdzenie diagnozy. Negatywny wynik badań bakteriobójczych, jak również zakażenie kaczek i królików dodatnim wynikiem zakażenia kurcząt umożliwi wykrycie choroby.
Metody zwalczania rozprzestrzeniania się choroby
Jeśli wykryta zostanie zaraza, konieczne jest jak najszybsze zamknięcie ptaków w pomieszczeniach, usunięcie całego sprzętu roboczego do kurnika, ustanowienie kwarantanny na zakażonej farmie i obszaru, na którym się znajduje.
Ptaki chore będą musiały zostać zabite i spalone, których ptaki zabiły chorobę - po prostu palą się, ptaki podejrzane o zakażenie mogą być zabijane na mięso, które może być używane tylko w gospodarstwie i poddawane obróbce przez 20 minut w temperaturze 100 °.
Ubój ptaków podejrzanych o zakażenie należy przeprowadzać w wyspecjalizowanych miejscach. Ubojnia, zakażone kurniki, stocznie zbiorowe, miejsca spacerowe, wszystkie narzędzia i urządzenia są poddawane natychmiastowej dezynfekcji 10% roztworem chlorku wapniowego, 3% roztworem formaldehydu, 4% roztworem alkalicznym, 20% roztworem wapna hydratyzowanego.
Przed procesem dezynfekcji miejsc do chodzenia należy skoszoną i spaloną trawę zdezynfekować 20% roztworem wapna hydratyzowanego i nie używać przez 3 miesiące. Obornik, okonie, karmniki z resztkami paszy - spal. Pióra znajdujące się w zakładzie przetwórstwa drobiu i uzyskane przed pojawieniem się ptasiej dżumy należy dezynfekować w 3% roztworze formaldehydu przez 40 minut.
Jaja zebrane w ciągu 2 tygodni przed wykryciem choroby, gotować przez 10 minut. w temperaturze 100 °.
W okresie kwarantanny przez 30 dni zabrania się usuwania żywych kurcząt, indyków i perliczek z zakażonego obszaru, w środku zakazuje się sprzedaży żywych i zabitych ptaków, sprzedaży piór i jaj.
Nowoczesne metody leczenia
Pomimo rozwoju postępu naukowego i technologicznego, nie znaleziono jeszcze skutecznej metody leczenia, wszystko, co może powstrzymać objawy lub zatrzymać proces infekcji, to eksterminacja zakażonych osób.
Zapobieganie
O wiele łatwiej jest zapobiec wystąpieniu infekcji, a mianowicie:
- przeprowadzić selektywną diagnostykę;
- kontrolować migrację i przenoszenie ptaków między gospodarstwami domowymi;
- sprawdzić skład paszy i czystość preparatów;
- monitorować aktywność infekcji i trendy infekcji w sąsiednich regionach;
- szczepić, aby zapobiec zakażeniu.
Czynnik ekonomiczny
Jeśli rolnik nie poświęciłby dostatecznej uwagi środkom zapobiegawczym i diagnostycznym, to oprócz utraty mięsa i gwałtownego kurcząt ryzykuje, że choroba rozprzestrzeni się na sąsiednie gospodarstwa, co może pociągać za sobą grzywny, sankcje i procesy sądowe.
Ponadto będziesz musiał zapłacić za środki eksterminacji i dezynfekcji padoków, narzędzi, kurników, kurników. W przypadku, gdy szef gospodarstwa dojdzie do wniosku o szczepieniu w swoich rękach, bardzo trudno będzie udowodnić swoje zaangażowanie w infekcję, nawet jeśli szczepionka nie zadziałała.
