Jak sadzić i uprawiać odmiany malin „Cascade Delight”

We współczesnym ogrodnictwie istnieje wiele odmian roślin uprawnych. Ale nie każdemu udało się osiedlić na działkach ogrodowych praktycznie na całym świecie i stać się prawdziwie referencyjnym gatunkiem bardzo produktywnym. Jedną z takich roślin jest malinowa odmiana Cascade Delight. Berry jest jednym z najbardziej udanych produktów nowoczesnej szkoły hodowlanej, która w ciągu kilku dekad stała się ulubioną odmianą zarówno dla prywatnych ogrodników, jak i dużych gospodarstw rolnych. Niestety, niewielu z nas wie, czego ta odmiana naprawdę potrzebuje do udanego rozwoju i owocowania wysokiej jakości. W tym artykule ujawnimy tajniki udanej uprawy malin „Cascade Delight”, a także szczegółowo przeanalizujemy agrotechnikę jej uprawy.

Opis odmian

Odmiana „Cascade Delight” jest produktem amerykańskiej selekcji. Zakład został wyhodowany w Waszyngtonie (USA) u podstawy stacji badawczej Puileap, bezpośrednio przekraczając odmiany WSU 994 i Chilliwack w 1989 roku. Takie udane połączenie roślin matecznych umożliwiło uzyskanie niemal idealnej kultury owocotwórczej, która wyróżnia się nie tylko wysoką wydajnością, ale raczej bogatymi cechami smakowymi.

Sprawdź najlepsze odmiany malin: Herideage, Barnaulskaya, Ispolin, Pride of Russia, Canadian, Kirzhach, Polka, Atlas, Cumberland, Tyberry i Karamelka .

Roślina to wysoki krzew, który może osiągnąć wysokość od 1 do 3 metrów. Dzięki wszystkim normom agrotechnicznym można uzyskać mocną, ale zwartą roślinę o poziomym kierunku pędów. Powierzchnia gałęzi jest gładka, liczba cierni jest minimalna. Poziom formowania nasion jest średni, krzew może dać około 7-8 pędów substytucji. Liście „Cascade Delight” są duże i szerokie, mają złożoną strukturę. Liście znajdują się na pędach w grupach po 3 sztuki, dzięki czemu można osłonić jagody przed nadmiernym nasłonecznieniem. System korzeniowy krzewu jest mocno rozgałęziony i kręty, pomaga roślinie bezpiecznie wytrzymać wszelkie niekorzystne okresy.

Kwitnienie krzewu jest obfite, kwiaty są małe, około 1 cm w przekroju. W okresie aktywnego kwitnienia zbiera się je w charakterystycznych racemach, które znajdują się w kątach liści lub na wierzchołkach gałęzi. Roślina należy do odmian wczesnego dojrzewania, więc aktywne owocowanie malin w klimacie umiarkowanym występuje na początku lipca, w cieplejszych regionach - w pierwszej połowie czerwca. Owocowanie często nie jest rozciągane, okres zbierania owoców trwa nie dłużej niż 21-24 dni.

Po kwitnieniu krzewy dojrzewają soczyste i pachnące jagody o bogatych czerwonych barwach. Owoce tej odmiany są małymi, włochatymi pestkami, połączonymi ze sobą w strefie pojemnika. Malina nadaje się zarówno do uprawy amatorskiej, jak i profesjonalnej do stosowania w postaci surowej, a także jako surowiec do wszelkiego rodzaju napojów, dżemów, przetworów itp.

Wiesz? Pierwsza wzmianka o takiej roślinie, jak malina, znajduje się w pismach starożytnego rzymskiego pisarza i oratora Cato the Elder, datowanych na III tysiąclecie pne. er

Główne regiony rosnących jagód:

  • Białoruś;
  • Belgia;
  • Wielka Brytania;
  • Rosja;
  • Stany Zjednoczone;
  • Ukraina
Pomimo dość prostej i charakterystycznej struktury, malina „Cascade Delight” wyróżnia się szeregiem zalet, które zapewniają jej dużą popularność wśród wielu rolników. Obejmują one:
  • wysoka wydajność i jakość plonu;
  • odporność jagód na upadek;
  • przydatność owoców do zbioru mechanicznego;
  • zwiększona utrzymanie jakości plonu;
  • dobra zdolność transportu jagód;
  • doskonała prezentacja uprawy;
  • wysoka odporność rośliny na antraknozę, zgniliznę korzeni i szarą zgniliznę;
  • odporność na suszę i silne mrozy.

Jednak ta malina ma swoje wady. Pomimo faktu, że nie zmieniają zasadniczo ogólnej pozytywnej opinii na temat tej odmiany, muszą być znani każdemu hodowcy, który ośmiela się uprawiać Cascade Delight na swojej własnej fabule. Obejmują one:

  • potrzeba roślin do specjalnej technologii rolniczej;
  • nierównomierny rozwój pędów w procesie wzrostu;
  • niska odporność odmiany na karłowatość;
  • nierówny kolor jagód (w rzadkich przypadkach).
Główne cechy charakterystyczne maliny Cascade Delight odnoszą się do pokrewnych odmian:
  • zdolność do wytwarzania maksymalnych wydajności przez minimalny okres czasu;
  • większe owoce niż odmiany pokrewne (15-20%);
  • owoce różnią się smakiem i aromatem odniesienia;
  • specjalne położenie liści na pędach (pomaga chronić jagody przed nadmiernym promieniowaniem słonecznym);
  • minimalna liczba kolców na pędach, co ułatwia proces zbioru.

Charakterystyka jagód i plon

„Cascade Delight” charakteryzuje się dość wysoką wydajnością. W sezonie przy uprawie przemysłowej można zebrać do 5 kg owoców z jednego krzewu, ale w warunkach ogrodowych wydajność może wzrosnąć do 7 kg. W tym przypadku można zebrać około 20-25 ton jagód z 1 hektara nasadzeń. Owoce różnią się dość dużymi rozmiarami, jednocześnie waga jednej jagody mieści się w granicach 6-8 g. Kształt owocu jest stożkowy, lekko wydłużony. Niezależnie od warunków uprawy jagód mają jasny i bogaty smak. Charakteryzują się miękkim, soczystym i jędrnym miąższem, z umiarkowaną kwaskowością i dość wysokim poziomem cukru.

Wiesz? Pomimo faktu, że maliny były znane starożytnym Rzymianom i Grekom, zaczęli używać ich owoców dopiero w IV wieku, zanim ta roślina została użyta wyłącznie do celów leczniczych.

Uprawa Agrotehnika i pielęgnacja malin

W większości przypadków kultywator uprawiający odmianę Cascade Delight praktycznie nie różni się od uprawy pokrewnych odmian malin. Jednak, jak każda inna roślina, ta malina ma swoje cechy i tajemnice uprawy, które zapewniają jej wysokie plony i owoce najwyższej jakości. Dlatego tylko ścisłe przestrzeganie wszystkich metod agrotechnicznych do uprawy roślin przekształci proces nie tylko w rentowne, ale także dość proste zadanie.

Wybór sadzonek

Malina jest jedną z najbardziej bezpretensjonalnych roślin, więc nawet osłabione sadzonki są zdolne do skutecznego ukorzenienia. Jednak w praktyce wszystko nie jest takie różowe. Aby roślina szybko rosła i wkrótce była zadowolona z owoców, do sadzenia należy wybierać tylko wysokiej jakości materiały do ​​sadzenia. Dlatego do wyboru sadzonek należy podchodzić ze szczególną skrupulatnością.

Oprócz czerwonych odmian malin, w ogrodnictwie domowym występują także żółte i czarne maliny o wielu korzystnych właściwościach.

Główne cechy jakościowych sadzonek:

  • prawidłowa długość sadzonki (nie więcej niż 15-20 cm wysokości);
  • kilka pełnoprawnych łodyg na jednym krzaku;
  • u podstawy łodyg powinny znajdować się co najmniej 3 zdolne do życia pąki, ponieważ to od nich wyrosną młode pędy, na których dojrzewają plony;
  • rozgałęziony i potężny system korzeniowy z mokrymi i elastycznymi korzeniami, bez żadnych uszkodzeń.

Przy wyborze sadzonek należy również zwrócić uwagę na warunki przechowywania materiału sadzeniowego, ponieważ ta cecha bezpośrednio wpływa na żywotność sadzonek. Rośliny muszą być chłodne iw pełni chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Niedopuszczalne jest przechowywanie roślin w plastikowych torebkach i torbach. Prowadzi to do parowania i gnicia systemu korzeniowego, który jest główną przyczyną śmierci sadzonek w ogrodzie.

To ważne! Nie zaleca się pozyskiwania materiału do sadzenia na naturalnych rynkach. Takie sadzonki często nie mają niezbędnej czystości odmianowej, więc dla jakościowego materiału należy traktować wyłącznie w wyspecjalizowanych sklepach.

Najlepiej jest transportować sadzonki na luźnej, lekko zwilżonej tkaninie bawełnianej, która zapewni roślinom niezbędny dostęp wilgoci i tlenu. Ale przy przewożeniu sadzonek na krótkie odległości nadal dopuszcza się stosowanie plastikowych toreb do pakowania, a zakład powinien mieć dobrą wentylację. Po zakupie sadzonki przesadza się do otwartej gleby w ciągu 24 godzin, w razie potrzeby procedurę tę można opóźnić o kilka dni, ale w tym celu sadzonki muszą być lekko zakopane w glebie i obficie podlewane.

Warunki zatrzymania

Malina najlepiej czuje się w słonecznych, dobrze oświetlonych miejscach, z dala od przeciągów. W tym przypadku instalacja wymaga stałej wentylacji, więc powinny być sadzone na otwartych przestrzeniach. Najlepsze ze wszystkich krzewów będą się czuć po południowej lub południowo-zachodniej stronie terenu wzdłuż niskiego ogrodzenia. W tym przypadku krzewy będą maksymalnie chronione przed zimnymi wiatrami, niezależnie od cech klimatycznych regionu.

Maliny są sadzone w stałych rzędach w odległości 2,5 cm od siebie. Podczas uprawy małych i średnich plantacji odległość między sąsiednimi roślinami w rzędzie nie powinna być mniejsza niż 1-1,5 m, podczas gdy przemysłowa uprawa roślin może zostać zmniejszona do 0,7 m. Krzewy są sadzone w oddzielnych otworach w uprzednio przygotowanej i zapłodnionej glebie.

Krzewy muszą być ograniczone do wszelkich upraw owocowych, ponieważ bliskość roślin owocowych może niekorzystnie wpływać na wzrost i plon malin. Aby to zrobić, w odległości około 1 metra od krzaków, należy całkowicie porzucić uprawę jakichkolwiek roślin uprawnych, tworząc małą strefę przejściową z dzikiej trawy lub trawnika. W tym przypadku konieczne jest okresowe cięcie trawy, aby uniknąć ucisku wzrostu i żywotnej aktywności krzewu.

Ponadto malina doskonale reaguje na pielenie i rozluźnienie gleby wokół podstawy krzewu. Ta metoda agrotechniczna przyczynia się do nasycenia gleby tlenem, a także umożliwia zmniejszenie liczby flory pasożytniczej. Po raz pierwszy pielenie i spulchnianie są przeprowadzane wczesną wiosną, a następnie procedura jest przeprowadzana okresowo iw razie potrzeby, ale co najmniej 3-4 razy w miesiącu.

Gleba i nawóz

Pielęgnuj odmianę na urodzajnych, dobrze przepuszczalnych glebach, dlatego nie zaleca się uprawiania krzewów na ubogich glinach, gliniastych i piaszczystych nieprzygotowanych glebach. Dlatego przed sadzeniem gleby należy zapłodnić. Zabieg rozpoczyna się wczesną wiosną, po całkowitym stopieniu wód roztopowych z terenu.

Aby wzbogacić glebę i odżywić rośliny, używaj nawozów organicznych: słomy, odchodów gołębi, granulowanych odchodów kurczaków Florex, mączki kostnej, mączki rybnej, serwatki, skórki ziemniaczanej, kompostu, skorupy jajek, nawozu ze skórką bananów i pyłu tytoniowego.

W tym celu humus lub kompost umieszcza się w glebie w ilości 5-7 kg / m2. W razie potrzeby nawozy organiczne miesza się z piaskiem w stosunku 2: 1, aby poprawić przepuszczalność wody. Miejsce powinno być również nasycone nawozami mineralnymi. Co najlepsze, superfosfat (90 g / m2) z dodatkiem siarczanu potasu (70 g / m2) jest odpowiedni do tych celów. Jeśli Twoja witryna nie potrzebuje dodatkowego nawozu, można ją wzbogacić zwykłym popiołem drzewnym (0,5 kg / m2). Pomoże to nadać jagodom bogatszy smak i aromat.

Krzew nie toleruje nadmiernie kwaśnych gleb, dlatego przed sadzeniem sadzonek konieczne jest sprawdzenie miejsca sadzenia pod kątem poziomów kwasowości przy użyciu specjalnych wskaźników ogrodowych. Optymalne pH powinno mieścić się w zakresie 6-7,5. W przypadku nadmiernie kwaśnej gleby obszar powinien być zalkalizowany. W tym celu do gleby wprowadza się mąkę dolomitową lub wapno hydratyzowane (0,5 kg / m kw.), Po czym lądowisko jest starannie zaorane. Aby poprawić tolerancję na suszę, zaleca się sadzenie malin tylko w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych, które nie powinny być niższe niż 0,8-1 m od górnych warstw gleby.

To ważne! Nawożenie gleby torfem jest zabronione, ponieważ może powodować znaczne zakwaszenie gleby.

Dodatkowe nawożenie wierzchnie przeprowadza się okresowo, w zależności od sezonu wegetacyjnego. Wiosną, przed aktywnym kwitnieniem, rośliny potrzebują paszy organicznej, więc są nawożone wodnym roztworem obornika (1:10) lub ptasimi odchodami (1:20). Można zastąpić substancje organiczne za pomocą złożonego nawozu mineralnego Kemira (3 łyżki stołowe l / 10 litrów wody) lub analogów.

Po owocowaniu maliny można karmić popiołem drzewnym, obliczając 2 kg / mkw. Pomoże krzewowi odżywić potas, który w przyszłym roku będzie miał korzystny wpływ na cechy smakowe jagód. Jesienią krzewy muszą żyć z nitroammofosca z obliczeniem 200 g / m2. fabuła.

Podlewanie i wilgoć

Regularne i obfite podlewanie jest głównym warunkiem uprawy zdrowych i owocujących malin. Brak wilgoci może prowadzić do zahamowania wzrostu krzewu, co bezpośrednio wpłynie na jego wydajność. Naruszenie reżimu wodnego może również spowodować więdnięcie rośliny, a także zmniejszenie cech smakowych jagód, dlatego podlewanie należy podchodzić z największą powagą. Jednak pomimo powszechnej miłości do malin do wody, nie warto ponownie nawilżać gleby, ponieważ może to spowodować gnicie systemu korzeniowego i obumieranie krzaków.

Najlepiej jest zapewnić oszczędzające nasadzenia, ale obfite podlewanie przez cały sezon wegetacyjny. Aby to zrobić, glebę należy podlewać nie więcej niż 2-3 razy w miesiącu, podczas gdy maksymalna wilgotność powinna być nasycona warstwą o grubości co najmniej 30-35 cm Ilość wody użytej do nawadniania powinna być wybrana ściśle na podstawie 30 l / m2. nasadzenia. Jednocześnie zaleca się podlewanie krzewu wieczorem, ponieważ tylko w tym okresie woda będzie mogła wchłonąć glebę jak najskuteczniej.

Związek z temperaturą

Malina jest tradycyjnym mieszkańcem regionów o klimacie północnym i umiarkowanym. Aby jednak krzew mógł się aktywnie rozwijać i przynosić owoce, należy go uprawiać wyłącznie w regionach, w których suma aktywnych temperatur w sezonie osiąga co najmniej +1200 ° C. Na tej podstawie, w okresie aktywnego sezonu wegetacyjnego, kultura musi być w optymalnej temperaturze nie niższej niż + 20 ... + 25 ° C.

Roślina jest odporna na przymrozki, ale wraz ze spadkiem średniej dziennej temperatury poniżej -25 ° C następuje stopniowe uszkodzenie pędów krzewu, a także jego systemu korzeniowego. Dlatego przed rozpoczęciem poważnego spadku temperatury w regionach z małą pokrywą śnieżną, krzew wymaga obowiązkowego sztucznego schronienia.

Rozmnażanie i sadzenie

Sadzonki maliny mogą być ukorzenione prawie o każdej porze roku, ale najlepiej wybrać wiosnę, gdy średnia dzienna temperatura będzie wynosić około 10 ° C. Jak wspomniano powyżej, maliny są sadzone w rzędzie w uprzednio przygotowanej i oznakowanej glebie. Każda sadzonka jest sadzona w oddzielnym otworze o głębokości około 30-50 cm i szerokości około 50-60 cm (w zależności od wielkości systemu korzeniowego). System korzeniowy w tym samym czasie powinien równomiernie wypełnić otwór.

Jeśli chcesz, aby krzewy malin odpowiednio rosły i rozwijały się, naucz się sadzić maliny jesienią i wiosną.

Aby poprawić wzrost sadzonek w otworze należy upewnić się, że zasypia się niewielką ilością próchnicy lub słomy, a także obficie wlać. Aby wypełnić glebę, system korzeniowy musi być stopniowo, unikając nadmiernej konsolidacji. Po posadzeniu sadzonki należy zawsze ciąć 2-3 cm powyżej ostatniego żywego pąka. Ta procedura jest warunkiem szybkiego wzrostu nasadzeń, ponieważ przycinanie ma pozytywny wpływ na aktywność sadzonek.

To ważne! Podczas sadzenia malin zdecydowanie należy zwrócić uwagę na poziom nerki zastępczej, powinien znajdować się na wysokości około 3-4 cm nad ziemią.
Po wszystkich manipulacjach należy podlać glebę, a następnie powtórzyć procedurę następnego dnia (dalsze nawadnianie przeprowadza się w razie potrzeby). Aby uprościć pielęgnację nasadzeń, zaleca się podwiązanie krzewu. Aby to zrobić, wzdłuż całego rzędu, konieczne jest naprężenie drutu metalowego o grubości około 0,5 cm na wysokości 1-1,5 m nad poziomem gruntu. Gdy krzew osiągnie wymaganą wysokość, drut stanie się dla niego idealną strukturą nośną.

Przycinanie

Aby poprawić wygląd estetyczny, a także zwiększyć wydajność plantacji, maliny wymagają okresowego przycinania. Jeden pozwala uniknąć zagęszczenia plantacji, co bezpośrednio wpływa na wielkość jagód, a także na ich smak. Główne przycinanie rozpoczyna się wczesną wiosną, po zejściu z miejsca pokrywy śnieżnej. Główne etapy przycinania:

  1. Pierwszy wyeliminował martwe i uszkodzone podczas zimujących pędów. Aby to zrobić, całkowicie odetnij martwe części rośliny, aż do pierwszej żywej nerki. При этом перед почкой нужно обязательно оставить небольшой пенечек высотой около 2-3 см.
  2. Po oczyszczeniu sanitarnym przejść do głównego czyszczenia krzewu. Polega na przerzedzeniu krzewu poprzez usunięcie starych (trzyletnich) pędów. Optymalna liczba gałęzi na krzaku nie powinna przekraczać 7-10, w przeciwnym razie młode pędy powinny być cięte.
  3. Przycinanie końcówek pędów. W tym celu wierzchołki każdej gałęzi są skrócone o 15-20 cm (35-40 cm w przypadku krzewu dojrzałego). Przy prawidłowo wykonanej procedurze, w momencie aktywnego kwitnienia, każdy przycięty pęd daje około 5 młodych gałęzi owocujących o długości około 50 cm.

Podstawowe zalecenia dotyczące procedury:

  • czyszczenie malin najlepiej wykonywać w suchym, słonecznym i ciepłym dniu, co przyspieszy proces gojenia ran;
  • przycinanie odbywa się nożem lub nożycami ogrodowymi pod kątem około 45 °, ukos do buszu;
  • Aby uniknąć zakażenia roślin grzybami chorobotwórczymi, należy dezynfekować wszystkie instrumenty. W tym celu zapasy są dokładnie myte pod bieżącą wodą, po czym są zanurzane na 10 minut w 70% roztworze alkoholowym lub 0,5% roztworze nadtlenku;
  • rany należy leczyć roztworem siarczanu miedzi, chroni on krzew przed chorobami zakaźnymi;
  • Po przycięciu malin musisz związać je sznurkiem na drucie.

To ważne! Nie zapomnij o letnim przycinaniu. Maliny wymagają stałej opieki, dlatego aby rośliny mogły bezpiecznie rosnąć i owocować przez cały sezon, należy wycinać gałęzie gałęzi, które zanikają, jak również gałęzie dotknięte różnego rodzaju chorobotwórczymi infekcjami.

Rosnące trudności i zalecenia

Mimo, że maliny są jednym z tradycyjnych mieszkańców północnych i umiarkowanych stref, roślina ta należy do kultur raczej kapryśnych. Dlatego wielu początkujących i doświadczonych ogrodników napotyka wiele trudności podczas uprawy gatunku, spowodowanych właściwościami fizjologicznymi krzewu. Najczęstsze z nich to następujące problemy:

  • więdnące pędy i liście;
  • niska wydajność;
  • odmiany zwyrodnieniowe.

Problem więdnięcia pędów i liści na krzaku malinowym występuje u każdego ogrodnika, ponieważ może to być wiele przyczyn tego patologicznego procesu. Często jednak więdnięcie roślin spowodowane jest niewłaściwą pielęgnacją nasadzeń, co prowadzi do naruszenia warunków wodno-glebowych, a także niezbędnego mikroklimatu.

Maliny - prawdziwy magazyn witamin dla naszego zdrowia. Przeczytaj o właściwościach leczniczych i stosowaniu malin.

W takich warunkach roślina rozwija naturalne procesy niszczenia tkanek, co ostatecznie prowadzi do jej śmierci. Może również powodować obniżenie odporności roślin, co niewątpliwie prowadzi do pokonania buszu przez różne patogenne mikroorganizmy. Więdnięcie może mieć również pasożytniczą naturę, ale ostatecznie powodem tego jest nadal nieprzestrzeganie ogólnej agrotechniki uprawy roślin.

Niskie plony mogą mieć kilka przyczyn. Często obserwuje się skromne zbiory, gdy nie przestrzega się ogólnych zasad pielęgnacji krzewów (przycinanie, podlewanie, karmienie itp.), A także wynika z naturalnego starzenia się krzewu. Aby zapobiec zmniejszeniu płodności odmiany, konieczne jest bezwzględne przestrzeganie wszystkich powyższych zaleceń dotyczących pielęgnacji plantacji malin.

Zwyrodnienie odmian jest konsekwencją naturalnych procesów biologicznych w rozwoju krzewów. Przyczynami tej patologii mogą być masy, ale wszystkie one są wynikiem uprawy monokultury na miejscu przez długi czas. Dlatego przy uprawie malin w kraju konieczne jest zapewnienie systemu stopniowej zmiany lokalizacji łóżek na terenie.

Wiesz? Naukowa nazwa maliny (Rubus idaeus) została nadana roślinie przez starożytnego rzymskiego pisarza Pliniusza Starszego w I wieku naszej ery. er

Szkodniki, choroby i zapobieganie

Jak wspomniano powyżej, odmiana Cascade Delight jest wysoce odporna na różne choroby i szkodniki. Jeśli jednak nie przestrzega się ogólnych zasad i środków niezbędnych do pielęgnacji nasadzeń, na maliny mogą wpływać następujące choroby:

  • ziarniniak - Choroba grzybicza, która powoduje zmiany blaszki liściowej i łodyg. Jest wywoływany przez grzyby z rodzaju Ramularia.. Choroba prowadzi do masywnego upadku liści i śmierci pędów. Ziarniniak objawia się w postaci charakterystycznych białych plam na zielonej masie malin z małymi kropkami w środku. Z czasem plamy całkowicie uderzają w blaszkę liściową, co prowadzi do śmierci liścia. Walcz z chorobą, spryskując rośliny wodnym roztworem siarki koloidalnej (50 g / 10 l). Aby zapobiec dolegliwościom, nasadzenia należy okresowo leczyć dowolnym złożonym środkiem grzybobójczym (Fitosporin, Zircon itp.) Lub mieszanką Bordeaux;
  • rdza - zakaźna choroba grzybicza, która objawia się w postaci małych pomarańczowych guzków. Jest to spowodowane przez różnorodne grzyby rzędu Pucciniales. Wraz z intensywnym rozwojem czynnika sprawczego choroba prowadzi do śmierci zielonej masy krzewu, a także znacznie zmniejsza plon. Walczą z rdzą za pomocą złożonych fungicydów (2% roztwór nitrafenu, 1% roztwór DNOC itp.). Do celów profilaktycznych, zastosowanie fungicydów, takich jak Fitosporin, Cyrkon, itp. Lub płyn Bordeaux;
  • mączniak prawdziwy - najczęściej obserwowane w czasie upałów, przyczyną choroby są grzyby ektopasożytnicze z rzędu Erysiphales. Manifestuje chorobę w postaci białej płytki na liściach. Choroba prowadzi do pogorszenia wzrostu i rozwoju malin, a także do deformacji blaszki liściowej i młodych pędów, co bezpośrednio wpływa na plon krzewu. Walczą z mączniakiem prawdziwym, lecząc zarośnięte krzaki płynem Bordeaux lub złożonymi środkami grzybobójczymi;
  • kiełkowanie (karłowatość) - wirus malinowy, który prowadzi do powstawania na buszu wielu długich i cienkich pędów, które nie mogą przynieść owoców. Jest to spowodowane przez zróżnicowaną grupę patogennych szczepów wirusów. Patologia nie jest podatna na leczenie, dlatego w celu uniknięcia jej rozprzestrzeniania się, zarośnięte krzewy są wyrwane z korzeniami i spalone. Nosicielami patogenu są różnorodne owady i pasożyty, więc główna miara zapobiegania kiełkowaniu jest ograniczona do walki z dystrybutorami choroby (pasożytnicze owady);
  • zwijanie liści - Choroba wirusowa, która prowadzi do nietypowych cech skracania malin i pogrubienia pędów, podczas gdy liście krzewów kurczą się i pochylają. Prowadzi to do zahamowania wzrostu i owocowania krzewów, aw niektórych przypadkach śmierci porażonej rośliny. Przyczyną choroby są różne szczepy patogennych wirusów. Patologia nie jest uleczalna, dlatego aby uniknąć śmierci całej plantacji, zarażone krzewy są wyrwane z korzeniami i spalone. Główną miarą profilaktyki zwijania jest traktowanie malin lekami, które hamują rozwój mszyc na nim - naturalnym nośniku choroby.

Dowiedz się, jakie choroby możesz napotkać podczas uprawy malin.

Ponadto szkarłatne plantacje mogą zostać uszkodzone przez różne szkodniki, wśród których najbardziej niebezpieczne są:

  • mszyca - grupa owadów z rodziny Hemiptera. Pasożytując na różnych częściach rośliny, owad powoduje, że liście skręcają się i wysychają, a także młode pędy, co obniża jakość i ilość plonów. Mszyca to mały owad o jasnozielonym kolorze, długości około 2-3 mm. Możesz to zidentyfikować poprzez masowe osiedlenie się szkodnika na zielonej masie krzewu. Aby zwalczyć pasożyta, użyj następujących leków: „Aktara”, „Confidor”, „Karbofos” itp. Aby zapobiec rozwojowi mszyc, rośliny powinny być okresowo traktowane dowolnym złożonym insektycydem, a także ściśle przestrzegać agrotechniki uprawy roślin;
  • pająk - ssanie szkodników z podrzędu Prostigmata. Owad jest tradycyjnym szkodnikiem malin i pokrewnych gatunków. Wraz z aktywnym rozwojem kleszcza powoduje więdnięcie liści, a także śmierć zielonej masy krzewu. Możliwe jest zidentyfikowanie szkodnika dzięki charakterystycznej białej wstędze, za pomocą której roztocza oplatają dolną część ulotek. Pasożyt to ośmionożny owad o długości nie większej niż 0,5 mm, pomarańczowo-żółty lub zielonkawo-żółty. Aby zniszczyć przędziorki, rośliny są traktowane „Fitoverm”, „Karbofos” lub wymiennymi analogami. Aby zapobiec pojawieniu się przędziorków, należy uważnie śledzić agrotechnikę uprawy roślin;
  • malinowa gallitsa - długoskrzydły owad ssący z rodziny Cecidomyiidae. Szkodnikiem jest mały komar o długości około 2 mm, z czarno-brązowym odcieniem ciała. Owad pasożytniczy na młodych pędach lub łodygach, powodując charakterystyczny obrzęk w niektórych częściach pędów. Z biegiem czasu komary zarażają larwy malinami, co prowadzi do więdnięcia i śmierci części roślin. Walczą z owadami, niszcząc zaatakowane części buszu. Aby zapobiec występowaniu pasożyta, należy uważnie obserwować agrotechnikę uprawy malin, a glebę i plantacje malin należy okresowo leczyć 30% roztworem Karbofos;
  • mucha macierzysta - Owad muchówki suborder Brachycera. Pasożyt jest szeroko rozpowszechniony zarówno w pojedynczych obszarach, jak i na dużych szkarłatnych plantacjach i jest małą szarą muchą o długości do 6 mm. Ze względu na swoje pasożytnictwo, owad składa jaja z larwami w tkankach, co powoduje uszkodzenie młodych pędów i tłumienie krzewu. Walcz ze szkodnikami, przycinając i niszcząc więdnące części roślin. Środkiem zapobiegającym owadom jest rozpylanie malin w okresie pączkowania z Iskra, Konfidor, Detsis lub odpowiednimi produktami;
  • chrząszcz malinowy - Coleoptera z rodzaju Byturus. Szkodnik to drobny owad o długości około 4 mm, pokryty drobnymi włoskami w kolorze żółtym lub szarym. Podczas pasożytowania chrząszcz zjada pąki malin, co obniża jego plon i jakość jagód, po czym kładzie pasożytnicze larwy na krzewie. Walczą z owadami, mechanicznie strząsając robaki z krzaka w okresie pączkowania malin, a także przez traktowanie nasadzeń i pobliskiej gleby Iskrą, Confidorem, Decisem lub analogami. Środki zapobiegawcze w walce z chrząszczem malinowym polegają na okresowym leczeniu krzewów złożonymi insektycydami, a także przestrzeganiu odpowiednich praktyk rolniczych w uprawie roślin;
  • kwiat maliny (wołek) - bezskrzydły owad z rodzaju Anthonomus. Pasożyt jest typowym szkodnikiem malin i pokrewnych roślin, który jest szaro-czarnym robakiem o długości około 3 mm z charakterystyczną wydłużoną trąbką. Wczesną wiosną owad usuwa młode liście i pylniki pąków, po czym kładzie w zarodku jaja, z których wyrastają larwy pasożytnicze. Prowadzi to do spadku plonu krzewu i ucisku jego wzrostu. Walcz z owadami za pomocą dowolnego złożonego środka owadobójczego. Aby uniknąć pojawienia się pasożyta, plantacje malin należy starannie poddać wszelkim niezbędnym zabiegom agrotechnicznym, a także zabiegom zapobiegawczym przed kwitnieniem Karbofos, Iskra, Konfidor, Detsis lub analogami.

Wiesz? Rekordzistą w produkcji malin jest Rosja, około 200 tysięcy ton jej owoców rośnie rocznie w stanie, co stanowi około 50% całego rynku produktów.

Odmiana „Cascade Delight” jest jedną z najbardziej wydajnych i korzystnych dla uprawy odmian malin. Daje bogate plony, a także wysokiej jakości jagody, które różnią się smakiem referencyjnym. Jednak malina ta, jak każda roślina uprawna, wymaga stałej uwagi, a także zgodności ze wszystkimi wymaganiami agrotechnicznymi. Tylko w tym przypadku dżem malinowy zachwyci ich zbiory przez wiele lat.

Wideo: Malina „Cascade Delight”

Opinie użytkowników o malinowej „Kaskadowej rozkoszy”

Cascade Delight (Cascade Delight). Odmiana podobna do odmiany Tulameena, hodowanej w USA. Jest to również smaczna jagoda i twarde jagody, ale jagody są o 20% większe. Odporny na choroby korzeni, dobrze rośnie na wilgotnych glebach. Odmiana stojąca w USA wyrosła w klimacie podobnym do polskiego. Wydajność jest porównywalna z odmianą Tulameena. Jagoda nie ciemnieje po zbiorze. Nowa odmiana. Nadaje się na rynek świeżych jagód. W Europie uprawia się go w Anglii i Belgii.
Dmitro
//club.wcb.ru/index.php?showtopic=1815

Obejrzyj film: Papryka wysiew - uprawa papryki, odmiany papryki i sadzenie papryki z nasion (Może 2024).