W celu udekorowania działki roślinami ozdobnymi nieuchronnie trzeba się liczyć z cechami lokalnego klimatu. Bardzo wygodna pod tym względem jest tuja, która nadaje się do różnych warunków klimatycznych, nawet na przymrozki syberyjskie. Aby znaleźć odpowiednią odmianę, musisz zapoznać się z odmianami roślin, a także specyfiką sadzenia i pielęgnacji.
Odmiany odporne na zimno
Żywotnik odporny na mróz z reguły należy do gatunków zachodni tuje (Thuja occidentalis), który jest bardzo rozpowszechniony w ogrodnictwie ozdobnym. Wystarczy powiedzieć, że hodowcy hodowali ponad 120 odmian. Teraz uważamy za najbardziej odporne na niskie temperatury.
Tuja „Brabant” („Brabant”) - Drzewo osiągające wysokość 4 metrów. Korona ma kształt kolumny o średnicy 1,5 metra. Roślina pokryta jest zielonymi igłami, które zimą stają się brązowe. Drzewa tej odmiany rosną szybko: w ciągu roku rosną o 30 cm i szersze o 15 cm. Bardzo bezpretensjonalna roślina, która toleruje okazjonalne cięcie. „Brabant” czuje się komfortowo w dobrze oświetlonym miejscu, ale mały cień również go nie boli. Lepiej chronić go przed przeciągami. Kwitnienie występuje w maju. Potem pojawiają się stożki w kształcie jaja. Najlepiej byłoby sadzić „Brabant” w czarnej ziemi. 
Brabant Tuyu „Smaragd” („Smaragd”) Charakteryzuje się wysokością do 4,5 metra, koroną w postaci stożka, gęstą strukturą gałęzi. Igły mają kolor ciemnozielony, który utrzymuje się nawet w zimie. To drzewo nie charakteryzuje się szybkim wzrostem, lubi regularne nawadnianie. Najczęściej „Smaragd” jest używany do oznaczania terytorium kraju. Z powodu powolnego wzrostu drzewo nie wymaga częstego cięcia. 
Smaragd „Columna” („Columna”) można rozpoznać po wysokości 6 metrów i średnicy 1,5 metra. Korona różni się gęstością, zwartością, poziomymi pędami, łuskowatymi igłami o ciemnozielonym kolorze, które pozostają takie przez całą zimę. „Columna” może rosnąć o 20 cm rocznie. Jego zaletą jest brak wymagań dotyczących temperatury gleby i powietrza, ponieważ odmiana ta jest bardzo odporna na zimno. Roślina służy do naśladowania krymskich drzew cyprysowych, tworząc atmosferę śródziemnomorskiego stylu. Wymaga średniej wilgotności gleby i umiarkowanej płodności. Jeśli panuje susza, drzewo może umrzeć. Przetrwa dobrze na półcieniowanym terytorium. 
Columna Tuyu Holmstrup („Holemstrur”) pierwotnie z Danii można określić na podstawie wysokości pnia wynoszącej 3 metry i średnicy metra korony, która ma postać kolumny. Igły różnią się szczególnie gęstą zwiewnością i sztywnością koloru przez cały rok. Najbardziej odpowiednia odmiana dla zapracowanych osób, ponieważ nie wymaga specjalnej opieki. W ciągu roku Holmstrukt rośnie maksymalnie do 12 cm wysokości i 4 cm szerokości. Holmstrup może osiągnąć maksymalną wysokość 40 lat po lądowaniu w ziemi. Przetrwa w suchych lub nadmiernie wilgotnych warunkach, w słonecznych i zacienionych obszarach. 
Butlmstrur „Fastigiata” charakteryzuje się kształtem kolumny, dociśniętej do środka pędów drzew, jasnozielonych puszystych igieł, wysokość około 6 metrów, zamieszkujących środkowy pas. Dorasta do 30 cm rocznie. „Fasciata” rozwija się doskonale po ścinaniu, bez zmiany koloru w okresie zimowym. Różni się w mrozoodporności. Forma przypomina cyprys. Szyszki tej odmiany są ledwie zauważalne, brązowe. 
Fastigata „Sunkist” możemy rozpoznać po wysokości około 5 metrów i stożkowej koronie o średnicy 2 metrów, dużej i gęstej, z grubymi, potarganymi gałęziami. Kolor igieł jest złoty i staje się brązowy podczas starzenia. Ponad 10 lat może wzrosnąć o 2 metry. Charakteryzuje się odpornością na temperaturę poniżej zera, kocha światło. Nadaje się do sadzenia grupowego i pojedynczego. 
Tuja Sunkist Wagneri („Wagneri”) osiąga wysokość 3 metrów i szerokość 1,5 metra. Crohn jajowaty, gęsty, szaro-zielony z miedzianym połyskiem. Żyzne, stale wilgotne podłoże i otwarte światło są ważne dla tej odmiany. „Wagneri” jest rzadko cięty, ponieważ sama zachowuje oryginalny kształt korony. 
Wagneri „Cloth of Gold” („Cloth of Gold”) - tuja w postaci niskiego (do 2 metrów) krzewu, którego szerokość wynosi 1,5 metra. Korona ma kształt elipsy lub stożka, który składa się z miękkich igieł typu igiełkowatego i łuskowatego z cytrynowym lub miedzianym kolorem. Szybko „Cloth of Gold” nie będzie rosnąć. Wymaga wysokiej jakości drenażu, umiarkowanie żyznej ziemi, obecności w niej alkaliów. Może umrzeć z nadmiaru wody. Uwielbia słońce lub półcień. 
Tkanina złota
Kiedy sadzić
Tui są najczęściej sadzone na wiosnę, ponieważ daje im to większe szanse na zapuszczenie korzeni w okresie letnim i odporność na mróz. Jeśli sadzisz drzewko jesienią, należy zadbać o to, aby schronić je na zimę.
To ważne! Aby uzyskać niezawodność, kup tuja w przedszkolu, gdzie otrzymasz spojrzenie na stan tui, aby ocenić zewnętrzne cechy.
Najlepiej kupować rośliny w strefie klimatycznej, w której planujesz hodować żywicę. W ten sposób będziesz miał do czynienia z aklimatyzowaną rośliną, która będzie cierpieć mniej podczas przeszczepu w nowe miejsce.
Ważne jest, aby wybrać odmianę, która będzie najbardziej wygodna w Twoim klimacie. Pozwoli to roślinie bezpiecznie zimować.
Warto przeczytać o cechach reprodukcyjnych nasion i sadzonek tui.
Miejsce lądowania
Roślina iglasta wymaga trawienia ziemi piaskiem i torfem, chociaż może przetrwać w pobliżu bagien, w gliniastej glebie. Ważnym warunkiem jest stała wilgotność ziemi. Ale unikaj nadmiernej koncentracji wody w pobliżu korzeni w otworze sadzenia. Aby to zrobić, możesz wykonać drenaż kawałkami cegły i żwiru. 
Teren powinien być oświetlony słońcem rano i wieczorem. Drzewo nie powinno być jednak spalane przez słońce przez cały dzień, ponieważ szybko odparuje wilgoć i naloty.
Opróżnić, jeśli korzenie kontaktu z wodami gruntowymi. Wysoka lokalizacja wód podziemnych pozwoli Ci uniknąć konieczności podlewania.
Wiesz? Zapach tui smaków pasty do butów, wód kolońskich (nawet tak znanych marek jak „Hugo Boss”, „Safari”), ponieważ jest bardzo trwały i orzeźwiający.
Sadzenie sadzonek na miejscu
Upewnij się, że tuja jest chroniona przed wiatrem, przeciągami i stałym odcieniem. Lepiej jest sadzić na terytorium czarnej gleby. Piasek, darń i torf są wprowadzane na zbyt żyzną ziemię. 
Zwróć uwagę na to, jakie rośliny będą obok żywicy. Korzystne są krzewy liściaste i iglaste, kwiaty. Ale piwonie i astry staną się złymi sąsiadami dla tujów - będą się wzajemnie zakłócać, więc lepiej je posadzić.
Przeczytaj także o uprawie wieloletnich kwiatów, rododendronów, hortensji na Syberii.
Do sadzenia należy kopać głębokość studzienki od 60 do 80 cm. Wszystko zależy od kłącza danej odmiany. Średnica studzienki to zwykle metr.
W systemie odwadniającym używaj połamanych cegieł, gruzu, kamieni. Ten materiał wylał dno dołu. 
Najbardziej odpowiednia odległość między roślinami wynosi 0,5 metra. Ale wszystko zależy od rodzaju i kształtu korony, koncepcji dekoracyjnej. Dlatego maksymalna odległość może osiągnąć 5 metrów.
Po tych procedurach sadzonki są opuszczane do dołu, tak aby można było umieścić kołnierz korzeniowy na poziomie gruntu.
To ważne! Szyjka korzenia to połączenie korzenia i tułowia, gdzie kolor kory stopniowo się zmienia. Jeśli jest zbyt głęboki lub zbyt wysoki, roślina umrze.
Jak dbać
Posadziwszy sadzonkę w ziemi, kontynuuj opiekę nad rośliną, podlewając ją w odpowiednim czasie, nawożąc ją, przycinając koronę, osłaniając ją przed mrozem.
Podlewanie
Jeśli tui są sadzone wiosną lub latem, nawadniaj je raz w tygodniu. W słoneczną pogodę gorące powietrze należy podlewać dwa razy w ciągu 7 dni. Każdy krzew potrzebuje jednego lub dwóch wiader wody na raz. Szczególnie duże ilości wody są potrzebne dla dorosłych krzewów lub dla tych, które zostały niedawno przeszczepione.
W upalne dni należy codziennie spryskiwać igły. Szczególnie korzystne będzie nawadnianie wieczorem, o zachodzie słońca. 
Młode sadzonki muszą gromadzić wilgoć na bezpieczną zimę. Ale jeśli ty przesadzić z wodą, krzak zachoruje.
Dowiedz się więcej o przyczynach żółknięcia tuji, szkodników i chorób.
Top dressing
Sześć miesięcy po wylądowaniu tuja nie wymaga zapłodnienia. Następnie karmi się go kompostem, nawozami organicznymi i mineralnymi (Yaroy, Agrecol, Novofert, azot, fosforan i nawozy potasowe). Latem można zrobić nitroammofosku, splash „Quantum” (Quantum), chelat żelaza, „Platafol”, „Megafol”, „Vermiculture”.
Przycinanie
Przycinanie odbywa się wiosną lub wczesną jesienią. Odetnij około 1/3 całej sesji. Wiosenna fryzura jest również sanitarna. Polega na przycinaniu suchych, złamanych, chorych gałęzi.
Wiesz? W XIX wieku w Ameryce, przy braku leków, terapeutyczne właściwości tui zostały wykorzystane do złagodzenia migreny i leczenia szkorbutu. Powodem tego działania jest wysoka zawartość produktu witaminy C.
Schronienie
Aby przygotować tuję na zimę, należy zawiązać koronę z krzewów za pomocą nitki. Pozwoli to oprzeć się wiatrowi i nie rozpadnie się pod ciężarem śniegu. Młoda sadzonka lepiej przykryć specjalnym materiałem ochronnym: świerkowe gałęzie, papier pakowy lub biały syntetyczny materiał włókninowy (spunbond).
Wideo: cechy rosnących tui na Syberii
Szeroka gama odmian tui pozwala zaspokoić wymagania każdego ogrodnika Rośliny mają wiele zalet, w tym mrozoodporność, niewiążące przycinanie i stosowanie drogich nawozów. Terminowe sadzenie, odpowiednie nawadnianie i okresowe karmienie mogą uratować krzew przez dziesięciolecia.
