Jednym z najczęstszych przedstawicieli flory, prawie na całym świecie, jest wierzba Tristis.
Ludzie dodali tytułowe epitety: biały, srebrny, płaczący. Ze względu na swoją prostotę wierzba szybko się zakorzenia i rośnie w niemal każdych warunkach. Fakt ten doprowadził do tego, że drzewo posiada bogatą symbolikę, związaną z nim wiele mitów, legend i zwyczajów.
Wierzba jest bardzo popularna w medycynie i projektowaniu krajobrazu.
Drzewo jest również znane pod nazwami wierzba, belotal, molokitnik, rakita, tal, wierzba, koza białogłowa, bredina, vetla. Różnorodność nazw często prowokuje pytania o to, co to jest. Rozważ główne cechy uprawy białego szronu.
Biała wierzba
Biała wierzba jest wysoka (20-30 m), elegancki przedstawiciel rodziny Willow z drzew liściastych. Bujna korona rośliny przypomina gigantyczny namiot. Pień Vetla może osiągnąć do 3 m średnicy, jest pokryty ciemnoszarą korą, z głębokimi pęknięciami.
Rodzina wierzbowa obejmuje również takie typy wierzby: płaczące, purpurowe, kozie, karłowate, kuliste i całolistne.
Wierzba różni się od innych drzew krętymi długimi, elastycznymi gałęziami, w kolorze oliwkowo-zielonym lub czerwono-brązowym, które nadają jej objętość i specjalną dekorację. 
W naturze żyje około 600 gatunków wierzby, ale w naszych warunkach klimatycznych żyje około 100.
Wiesz? Wśród ludzi istnieje mit, że wierzba ma moc rozwijania 700 gałęzi. Pod tym względem drzewo jest uważane za symbol licznych gatunków. Ponadto wierzba symbolizuje piękno, zamężną kobietę, piękną żałosną dziewczynę, smutek, pamięć. To słowne gałęzie uświęcają w kościele w Niedzielę Palmową, obdarzając wierzbę magicznymi mocami, aby chronić osobę przed wszystkimi złymi rzeczami.
Srebrna wierzba kwitnie pod koniec kwietnia lub na początku maja. Jej żółto-zielone kwiaty są zbierane w kwiatostanach, podobnie jak kolczyki. U ludzi kwiatostany wierzby nazywane są „kotami”. W jednym kwiatostanie kwitną kwiaty różnej płci: męskie mają dwa pręciki, samice mają słupek z górnym jajnikiem. 
Owoce, w postaci pudełek z nasionami, powstają na wyblakłych „kotach”. Wiatr transportuje dojrzałe nasiona do ogromnego stanu, co przyczynia się do szerokiego rozprzestrzeniania się drzewa. Jeśli nasiona wpadną do wody, mogą pozostać żywe przez kilka lat, na otwartym powietrzu są zdolne do kiełkowania tylko przez chwilę.
Żywotność srebrnej vetli wynosi około 100 lat. W ciągu jednego roku drzewo może dorastać do 100 cm wysokości i 50 cm szerokości.
Szczególną uwagę należy zwrócić na opis liści wierzby. Są lancetowate, wąskie i długie, dolna część każdego liścia pokryta jest małym szarawym puchem (stąd srebrny epitet). Ta cecha daje wierzbie trochę kobiecości i czułości. Jeśli pogoda na podwórku jest bezwietrzna, drzewo liściaste wygląda na zielone, a gdy wiatr się wznosi, liście zaczynają się poruszać, obracając jego dolną stronę do góry, drzewo staje się białe.
Wiesz? Na dnie liści srebrnej wierzby często pojawiają się kropelki wody. Ludzie mówią, że to łzy wierzbowe. Ten fakt ma naukowe wyjaśnienie. Faktem jest, że drzewo najczęściej rośnie w pobliżu zbiorników wodnych, a jego korzenie spragnione pochłaniają wilgoć, która nie ma czasu i nie może wyparować w naturalny sposób w naturalny sposób, ponieważ powietrze w pobliżu zbiorników wodnych jest już zbyt wilgotne. Aby pozbyć się nadmiaru wilgoci wchłoniętej przez system korzeniowy, roślina uwalnia kropelki przez liście.
Vetla ma silny i dobrze rozwinięty system korzeniowy. Należy zauważyć, że poziom rozwoju i pogłębienia korzeni zależy od poziomu występowania wód gruntowych: im bliżej wody, tym mniej korzeni się rozwijają. Korzenie wierzb rosnących w suchych miejscach mogą spaść o 2-3 m. 
Warunki uprawy
Pomimo, że biała (płacząca) wierzba jest bezpretensjonalnym i mało wymagającym drzewem, podczas sadzenia należy przestrzegać pewnych środków. Im lepsze warunki do stworzenia delikatnego piękna, tym jaśniej i zdrowiej będzie wyglądać.
Lokalizacja i oświetlenie
Willow jest bardzo kochającą światło i kochającą wilgoć przedstawicielką flory. Czynniki te należy zdecydowanie wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do sadzenia.
Najlepiej wybrać obszary podmokłe. Idealnie - lądować w pobliżu stawu, jeziora lub innego zbiornika. Takie miejsce gwarantuje, że drzewo nigdy nie ucierpi z powodu braku wilgoci. 
To ważne! Biała wierzba wytrzymuje powodzie, które nie powodują żadnego stawu. Ale drzewo może umrzeć podczas suszy. Siedzenie powinno wyróżniać się dobrym oświetleniem. Najlepsze słoneczne obszary lub półcień. W cieniu wierzba nie rośnie.
Uprawa gleby
Do rodzaju wierzby glebowej zazwyczaj bezpretensjonalny. Drzewo preferuje lekkie i średnie gliny. Wierzba rośnie cicho na piaszczystych, bagnistych i nie żyznych glebach żwirowych.
Zasady sadzenia
Zaczynając od sadzenia wierzby, warto zastanowić się nad rodzajem systemu korzeniowego. Do sadzenia wierzby, której system korzeniowy jest zamknięty, nadaje się w każdej chwili - od kwietnia do października. Rośliny z otwartym systemem korzeniowym najlepiej sadzić wczesną wiosną, przed przerwaniem pąków lub późną jesienią, po opadnięciu liści.
Sam proces lądowania składa się z następujących kroków:
- Wykop kopalnię do sadzenia, której średnica dla gatunków krzewów powinna wynosić 50 cm, wysokie drzewa 60 cm Głębokość sadzenia dla obu gatunków wynosi 40 cm, a sadzonka wierzby z zamkniętym systemem korzeniowym jest umieszczana w jamie, której rozmiar jest równy ziemskiej śpiączce.
- Jeśli gleba jest ciężka, dno wykopu należy układać w piasek lub gruz (20-30 cm), aby zapewnić drenaż.
- Do bezpośredniego sadzenia drzewka wierzby przygotowuje się substrat z torfu, kompostu, gleby w tych samych proporcjach, dodaje się do niego azofosh (200 g dla jednej rośliny). Jedna trzecia otworu do sadzenia jest wypełniona tym podłożem i umieszcza się w nim drzewko.
- Następnie zbiornik jest wypełniony, a ziemia wokół niego jest ubijana, co powoduje małe podciśnienie do podlewania.
- Po zakończeniu procesu należy wlać dwa wiadra wody na ziemię.
- Wysoka sadzonka jest przywiązana do wcześniej zapomnianej coli, aby nie pękła i zamknięta w pozycji pionowej.
To ważne! Jesienią nie jest konieczne sadzenie ciepłych gatunków wierzby, ponieważ nie będą miały czasu, aby stać się silniejszym na początku zimowego chłodu i mogą umrzeć w czasie wystąpienia mrozu.
Jak dbać o drzewo
Srebrna wierzba wymaga specjalnej opieki tylko podczas adaptacji do nowej siedziby. Pomimo faktu, że roślina jest bezpretensjonalna, nie zapominaj o niej w następnych latach życia:
- Główną zasadą dbania o wierzbę, która została niedawno zasadzona, jest podlewanie, ponieważ drzewo bardzo lubi wilgoć. Konieczne jest podlewanie drzewka raz w tygodniu wcześnie lub wieczorem. Do organizacji procesu przy użyciu 2-5 wiader wody. Ponadto drzewo wymaga opryskiwania.
- Młode białe wierzby muszą rozluźnić glebę do głębokości bagnetu.
- Aby drzewo rosło jakościowo, konieczne jest przeprowadzenie ściółkowania gleby torfem, którego warstwa powinna wynosić 5-7 cm.
- W celu uformowania dekoracyjnej korony wetywiny tworzą „fryzury” długich pędów i przycinają martwe gałęzie.
- Jeśli zauważyłeś słaby wzrost rośliny, wymaga karmienia. Jako nawóz najlepiej nadaje się nitroammophoska (60-80 g / roślina).
To ważne! Aby uzyskać efekt estetyczny, korona vetli w procesie cięcia może być uformowana w postaci sondy, kuli lub nawet prostokąta.
Choroby i szkodniki wierzby białej
Srebrna wierzba jest bezpretensjonalnym drzewem, ale nie oznacza to, że należy zaniedbywać zasady dbania o nią. Ponadto wiatr musi być chroniony przed chorobami i szkodnikami, stale monitorować jego zdrowie.
Najważniejszymi szkodnikami zarażającymi wierzbę są: wierzba, mucha kwiatowa i mszyca.
Gąsienice ćmy gryzą liście wierzby i pozbawiają drzewa dekoracyjnego uroku. Walka z takim szkodnikiem polega na ręcznym niszczeniu szponów, larw i ćmy owadów.
Wczesną wiosną wierzba jest podatna na ataki muchy kwiatowej. Aby zwalczyć ten szkodnik, drzewo spryskuje się Karbofosem, Kinmiksem lub Decisem.
Aby pozbyć się mszyc, które zasysają istotne soki z rośliny, używam środków owadobójczych, w szczególności „Fufanon”, „Karbofos”, „Aktellik”, „Akarin”.
Głównymi chorobami wierzby białej są mączniak prawdziwy, parch, rdza, które prowadzą do martwicy komórek liści i młodych pędów. Wyeliminuj fungicydy nieproszonych gości („Fundazol”, „Raek”, „Topsin”, „Topaz”, „Fundazim”).
Sfery zastosowania
Willow wyróżnia się nie tylko różnorodnością gatunków, ale także bogactwem jej zastosowań.
Od czasów starożytnych jej gałęzie były szeroko stosowane w tkactwie koszykowym, popularne było wędkowanie werbalne, które można prześledzić w naszych czasach. Taka popularność wynika z nadmiernej elastyczności gałęzi słownych. Z wierzby wyplatają kosze, krzesła, płoty i inne przedmioty. Włókno do kory jest wykonane z włókna na sznurówki, liny, płótno. 
Kora palmy jest dobrze znanym lekiem. Nalewki z rozdrobnionej kory stosuje się w leczeniu przeziębienia, gorączki, a kompresy z takich nalewek zmniejszają gorączkę. Ponadto wywar jest wykonany z werbalnej kory, która skutecznie oczyszcza i leczy rany, oparzenia, owrzodzenia i inne urazy. 
Wiesz? Kwas salicylowy, którego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa salix, oznaczającego wierzbę, został wyekstrahowany z werbalnej kory w XX wieku.
Jednym z głównych celów wierzby jest pomoc projektantom w tworzeniu wspaniałych projektów krajobrazowych. Willow jest niezbędnym elementem krajobrazu parków miejskich, dekoracji domków letniskowych i ogrodów. Niezrównanym ornamentem dekoracyjnym jest żywopłot wierzbowy. 
Na pierwszy rzut oka wierzba jest niepozorną rośliną. Przyzwyczailiśmy się, że drzewo rośnie prawie na każdym kroku i często nie zwracają uwagi na jego atrakcyjność i wartość. Ale pomimo tego nastawienia wierzba daje osobie nie tylko przyjemność estetyczną, ale także komfort (jeśli jest to materiał do produkcji mebli) i zdrowie, to kwestia właściwości leczniczych vetli.
Biorąc pod uwagę fakt, że sadzenie i pielęgnacja drzewa nie wymaga wiele pracy i czasu, taka roślina słusznie zajmuje tytuł wiodącego dekoracyjnego ornamentu ogrodów i terenów parku.
